First topic message reminder :

[bylobrzydkobedzieladnie]

The member 'Titus F. Ollivander' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 70

Smok odmówił współpracy. Mocno zdziwiło to Benjamina, bowiem do tej pory radził sobie doskonale, ale chyba zwierzę wyczerpało się leśną gonitwą, nie mówiąc już o niepokoju związanym z zaklęciami. Nie miał przecież do czynienia z magicznym aetonanem a zwykłym rumakiem, nieco zdezorientowanym błyskami, śniegiem, strumieniami wody i hałasem. Wright poklepał więc uspokajająco Smoka po karku, odgarniając czarną grzywę przysypaną płatkami śniegu, po czym spiął go do dalszej jazdy, mając nadzieję, że koń szybko ruszy dalej, w nieznaną przyszłość gonitwy.

The member 'Benjamin Wright' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 4

Trafiła. Odgłos zwycięskiego strzału skutecznie zagłuszył jednak Fin, po raz kolejny wydając z siebie głośne, pełne niezadowolenia rżenie i niespokojnie zarzucając łbem, na chwilę gubiąc krok. Ulla zatrzęsła się w siodle; nagłe podbicie na chwilę zamroczyło tępym bólem, jednak po raz kolejny zacisnęła zęby. Żadnych skarg. Nie mogła marnować sił ani powietrza, dlatego poprawiła jedynie dosiad, mocniej ściskając wodze, które wysuwały się już ze zziębniętych dłoni.
Biel tarczy rozpłynęła się już na tle ciemnych, poskręcanych konarów drzew, co sprawiło jej pewien rodzaj ulgi. Miała rozpaczliwą ochotę zerknąć do tyłu i poszukać wzrokiem Raphaela, by upewnić się, że chociaż on nie był świadkiem jej porażki w postaci żałośnie nieprecyzyjnych zaklęć- to też byłoby jednak niepotrzebną stratą energii. Musiała się skoncentrować, skoncentrować się tylko na sobie i znajomym rytmie zwalniającego już nieznacznie konia.
-Nie teraz, nie teraz- wymamrotała, na wpół prosząco, na wpół rozkazująco, delikatnym ściśnięciem łydek próbując pognać go do przodu jeszcze raz. Dokładnie w tym momencie, w którym na horyzoncie zamigotała znajomo złota chorągiewka.
Nie czekała, gorączkowo sięgając po różdżkę i prostując rękę w łokciu, celując prosto w targany wiatrem skrawek materiału.
-Accio!- Krzyknęła rozkazująco, podskórnie licząc na triumf; tak, jak liczyła na niego zawsze.

The member 'Ulla Nott' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 87

Wszystko znika, a siedzący na końcu wyścigu Deimos mamle językiem, bo się obraził na sam nie wie kogo (Megarke pewnie) że tak źle idzie mu ta gonitwa. Liczy szczerze na swego kuzyna i jego corcie, może im przynajmniej się powiedzie. Stwierdza, że powinien pójść na emeryturę, ale jeszcze zanim to, to zauważa złotą chorągiew i w jej stronę ciska:
-Accio

The member 'Deimos Carrow' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 86

Nie dziwiło go, że paladyn odczuwał zmęczenie, konie z natury był płochliwe, a olbrzymia ilość zaklęć, jakie przemykały tuż obok jego uszu musiały dać mu się we znaki. Przebyli też kawał drogi i choć dawał mu chwile odpoczynku, jego sierść była już mokra od potu. Klepnął jego szyję kilkukrotnie, pogładził sierść, ścisnął rumaka mocniej łydkami i przesunął się w siodle w przód, został nam jeszcze tylko kawałek, dasz sobie radę. Pewnie dociśnięta łydka powinna ci w tym pomóc.

The member 'Tristan Rosier' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 28

Ledwo raz udało mi się ustrzelić tarczę, a te już zniknęły. Jaka szkoda, nie czułam, abym specjalnie wykazała się w tej konkurencji. Wingle zwolnił w tym szale rzucania zaklęć i teraz kazałam mu znowu przyspieszyć. Cieszyłam się, że był w miarę spokojny w porównaniu z końmi, które widziałam przed sobą.
Chorągiewka, która przeleciała tuż obok, wydała mi się ostatnią szansą wyciągnięcia swojej pozycji w tym wyścigu. Jakkolwiek nie wierzyłam, że mi się to uda, bo inni również próbowali, to nie należało rezygnować.
- Accio! - krzyknęłam, starając się jak najdokładniej wycelować.

The member 'Liliana Yaxley' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 51

— Accio! — krzyknął, celując różdżką w złotą chorągiewkę, kiedy i jemu została dana szansa na jej zdobycie. Wprawdzie nie było w nim ani krzty entuzjazmu, jednak nie zamierzał przerywać wyścigu z powodu nieudanych prób strzelania do tarcz. Jechał już dla samej możliwości znajdowania się w siodle, a znalezienie się na krawędzi lasu najwyraźniej mu tylko pomagało. Wreszcie opuszczał to przeklęte miejsce i znajdował się coraz bliżej końca. I chyba nie zostanie, by świętować wygraną zwycięzców. Zmycie z siebie brudów (głównie psychicznych) stanowiło jedyny priorytet, któremu zamierzał się dziś poświęcić. Żadnej zabawy z magią ani czytania książek. Nic.

The member 'Cassius P. Nott' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 72

Radość z zakończonego etapu była krótkotrwała – jeszcze zanim ostatnia z tarcz zniknęła z jego pola widzenia, zrozumiał, że miał kłopoty. Duch, już wcześniej mocno zdezorientowany śmigającymi we wszystkie strony zaklęciami i wykrzykiwaniem magicznych formuł w nieskończoność, zwolnił znacznie, chwiejąc się jakby? i Percival został tknięty niepokojącą myślą, że wszystko to na nic i jego udział w wyścigu zaraz się zakończy. – Już niedaleko – powiedział łagodnie, pochylając się nad końskim łbem, choć wcale nie był już taki pewien prawdziwości własnych słów; las niby się przerzedził, ale koniec nie był jeszcze widoczny. Co mu jednak pozostało? Pogładził grzywę Ducha, klepnął go lekko i jeszcze raz uderzył piętami w jego boki, mając nadzieję, że skłoni go to do ostatniego wysiłku.

The member 'Percival Nott' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 80