Quentin Ci świat pokazał? Przecież on tylko nad kociołkami siedzi
To ze mną pewnie jeździłeś. Może Egar razem nas zabrał na naszą pierwszą wyprawę. Ja podróżami zaraziłam się od niego, przez Quenia do alchemii mnie pociągnęło ale szybko sprawę sobie zdałam że spędzenie życia nad kociołkiem to nie jest coś dla mnie. Postanowiłam wykorzystać moją znajomość ingrediencji i miłość do podróży i zostać ich łowcą.
W każdym razie na pewno z Hogwartu się jeszcze znamy boś tylko dwa lata starszy jest. No i właściwie nie wiem jaką tą relację ze mną chcesz, więc mi powiedz i dalej myśleć będziemy

o rety, cześć, cudowny kuzynie!

Przybiegłam najszybciej, jak mogłam! I nie wiem, co Ty na to, ale jestem w pełni skłonna Cię polubić! Uleńkę co prawda niełatwo jest polubić i podobnie niełatwo jest sprawić, żeby ona kogoś polubiła, ale myślę, że akurat tutaj może nam się udać
Dzielą nas tylko dwa lata, oboje uczyliśmy się w Slytherinie, oboje spędzaliśmy dzieciństwo w Sherwood- może znalazłeś mnie, kiedy zgubiłam się gdzieś w odmętach lasów Sherwood? Może uczyliśmy się razem szermierki i od czasu do czasu pozwalałeś mi wygrać? Może w Hogwarcie uczynnie pomagałam Ci tworzyć lepsze eliksiry, a Ty w zamian za to ćwiczyłeś ze mną zaklęcia? Całą miłością mojego dziecięcego serca był Percy, ale Ty mogłeś się plasować tuż za nim, dlatego nie złościłam się zbyt mocno, kiedy inni poświęcali Ci dużo uwagi na przyjęciach, kwaśno komentowałam wszystkie Twoje dziecięce miłości z Hogwartu, może przysyłałeś mi z podróży długie listy i butelki najlepszego czerwonego wina, a ja wymogłam obietnicę, że kiedyś zabierzesz mnie gdzieś ze sobą? Na pewno widujemy się też na korytarzach Ministerstwa i wciąż chyba nie do końca mogę Ci wydarzyć absencję w tak ważnym czasie- ale nasze Ain Eingrap mówi nam to samo, więc chyba musimy się lubić, co?  Zmieniaj, wybieraj, odejmuj i dodawaj, wezmę wszystko, co mi dasz!

poza tym ach, Mathias! <3

Wypraszam sobie, kiedyś więcej podróżowałem, to prawda, ale nadal podróżuję

I kocham moją rodzinę, nawet jak jest wredna

Wynnona, z pewnością bardzo Cię kocham, bo ja uwielbiam i podróże i rzadkie przedmioty (ingrediencje też mogą być ). Teraz spełniłem swoje marzenia i mam pracę powiązaną z podróżami po całym świecie, chociaż ojciec póki co będzie trzymać mnie w kraju bo wiadomo - ustatkuj się, załóż rodzinę. Chcę coś bardzo pozytywnego, nie widzę innego wyjścia

Ulla, myślę, że Alek jest w stanie polubić wiele osób, szczególnie jeśli byłaś moją słodką, młodszą kuzynką. Bardzo mi się podoba pomysł ze znalezieniem w lesie, szermierkę pewnie też chętnie by poćwiczył, no i oczywiście od czasu do czasu dawał fory, bo jakby inaczej? Chętnie przygarnę pomoc z eliksirów (chociaż jestem chyba przypadkiem fatalnym) i pomogę w zaklęciach. Napewno nigdy nie zapominałem o długich listach i różnych fantach z wielkiego świata, a nawet zabiegany na korytarzach Ministerstwa znajdę dla Ciebie trochę czasu! Teraz wracam na dłużej, chociaż długo mnie nie było i będziesz musiała mi wybaczyć te zniknięcia, bo wciąż kuszę Cię obietnicą, że następnym razem zabiorę Cię ze sobą.

Quentin Braci się nie traci!

To ja Lyrę daję, jak obiecałam, za sprawą różnicy wieku nie możemy się znać ze szkoły, ale mówiłaś, że coś z Glauem masz, no i skoro jesteś miłośnikiem sztuki, to może zobaczyłeś gdzieś obrazy wschodzącego talentu, jakim jest Lyra?

Ja się mogę zgłosić do znajomości z salonów! Szczerze mówiąc, to nie wiem, jaki mogliby mieć do siebie stosunek, ale stawiałabym tutaj nawet na negatyw, bo czemu nie? c; Leia nie należy do osób o najłatwiejszym charakterze, a na przyjęciach potrafi być jeszcze gorsza, bo ogólnie rzecz biorąc, nie przepada za nimi. Oczywiście wszystko w granicach zdrowego rozsądku, bo przecież jest damą!

Ej, ale kupujesz mi te dzieła sztuki czy nie w końcu?

Taki kuzyn to skarb! Biorę wszystko, kocham Cię już mocno i jak zacznę ogarniać wątki, to koniecznie porwę Cię na fabule!

oh, All, bardzo mnie kochasz?
W każdym razie widzę że w pozytyw z Ulką idziesz a my się mocno nie znosiłyśmy w czasach szkolny. Znaczy bardziej może to ona nie znosiła Wynonny, a Wynonna swoim zwyczaju miała to w bardzo głębokim poważaniu. W sumie dziwna to była relacja bo Ullka swoim przydupaską obrażać czy rzucać kąśliwych uwag w stornę Wynonny nie pozwalała sama jednak robiła to chętnie wykorzystując trafiające się ku temu okazje.
Mogłam więc lubić spędzać z tobą czas, ale z pewnością nie ukrywałam tego że towarzystwo Ulli mi nie leży. Może w jakiś sposób rywalizowałyśmy o to której więcej uwagi poświęcisz.
Chociaż to nie w stylu Wynonny, ale może Ulii, może za cel postawiła sobie że skradnie cały Twój czas by ci go na Wynkę nie starczyło już bo jak to się będziesz prowadzać z jakąś panną co to tak otwarcie ją ignoruje i nie skacze jak jej panienka Nott zagra.
W sumie teraz już się w Ulką nawet lubimy! Ale niech i ona się jeszcze może wypowie co sądzi i ty też się wypowiedz co myślisz.

ej ej ej ej! <3 jesteś moim kuzynkiem też! i za to Lynn dużo podróżuje i są w tym samym wieku!

Quentin jak najbardziej

Lyra tak, pływałem z Glaucusem na statku przez jakiś czas! Mogłem zobaczyć obrazy, a raczej mogę, bo długo mnie w Anglii nie było (rok prawie), więc to talent dopiero do odkrycia

Leia, jesteś Yaxleyem, których teoretycznie nie lubię, ale z drugiej strony moja kuzynka wyszła za Yaxleya - widzę tutaj też kilka punktów zaczepienia. Może więc było tak, że przy pierwszym spotkaniu wiele lat temu zadziwiająco akurat się dogadaliśmy (jeżeli to był Sabat, to przynajmniej ja powinienem starać się być miły, jako Nott), ale potem przez bardzo długi czas nie widzieliśmy i teraz na salonach wydajesz się zupełnie inną osobą, która raczej budzi we mnie niechęć niżeli jakieś pozytywne uczucia?

Wynnie a co wolałabyś nie?
Ja bym to widziała tak - Alastair całym swoim serduszkiem kochał obie kuzynki, nawet jeżeli tak bardzo się różniły. Mimo to, w dzieciństwie Nona bardzo przypominała Alka (też zawsze czuł się pominięty i niedoceniany) i może zawsze widział w niej trochę swoje odbicie? Oboje starali się jak mogli, żeby ktoś ich zauważył, dlatego mógł rozumieć co czuje Wynonna i przez to byli sobie bardzo bliscy, chociaż przez samo to rozumienie. Może jak sam trochę z tego wyrósł to dawał jej jakieś profesjonalne porady z własnego doświadczenia, albo po prostu mówił, że będzie lepiej i że jest czegoś warta, mimo, że nie jest facetem i teoretycznie w dobie szlachty powinna być przykładną lady i siedzieć w domu. Jeśli chodzi o Ullę i Nonę, to może możliwe, że obie kochałyście kuzyna na tyle, że przynajmniej w jego obecności starałyście się nie okazywać wrogości tak otwarcie? Może zabijałyście się spojrzeniami za każdym razem gdy Alek odwracał wzrok, może kiedy chciał z obiema naraz gdzieś wyjść lub porozmawiać sypałyście tysiącem wymówek, może w jakiś sposób starałyście się rywalizować o to komu poświęci więcej czasu, ale raczej jakoś unikałyście tematu, wiedząc jak bardzo drażliwy jest na punkcie rodziny?

Ulla, no mam nadzieję, że przywitasz się z kuzynem, w końcu dopiero wrócił

Lucy, zaraz wyślę Ci tajniackie pw!

Proszę się nie przystawiać do mojej siostry, na drugim miejscu jest zawsze jej ukochany braciszek, proszę o tym pamiętać! I coś czuję, że się nie lubimy.

Raphael wysłałam pw!

OCZYWIŚCIE ŻE NIE, kochaj mnie
W sumie pewnie nie raz był ich posiadłości, może kiedyś słyszał, albo widział jak ojciec z lodowatą obojętnością przyjmuje do wiadomości każde jej osiągnięcie. Bo Wynonna pewnie by mu się nie żaliła nie bardzo ma narzekanie w swoim usposobieniu. Po prostu w złowrogim milczeniu przyjmuje do wiadomości coś kompletnie tego nie komentując. Może to on ją uświadomił że taka kolej rzeczy i że wątpliwym jest by doczekała się od ojca tego spojrzenia wypełnionego dumą na które tak czeka. A właśnie dzięki temu może chociaż częściowo porzuciła robienie wszystkiego by go zadowolić i zaczęła w jakimś stopniu sama siebie spełniać. Znaczy nie wiem jak z Ulla, ale z Wynonny i tak ciężko coś wyczytać jest chyba że jest się ekspertem w rozczytywaniu różnych tonów jej milczenia i chłodu spojrzenia. Pewnie nawet słowem by się nie zająknęła mu na temat swoich przemyśleń względem lady Nott bowiem wątpliwym jest że jej myśli w ogóle skupiałyby się na niej na dłuższą chwilę. Wymówek też by nie szukała. Poproszona o spotkanie zjawiłaby się chyba że właśnie by nie mogła się na nim znaleźć mają realnie do zrobienia inną sprawę.
Teraz w sumie z Ullą są na takiej jedynej w swoim rodzaju przyjaźni. Lepiej się dogadywać zaczęły na alchemicznym kursie na który razem po szkole trafiły. Z początku bardziej z konieczności niż z własnej chęci – bo reszta była nie wartymi ich uwagi osobami których, przynajmniej Wynonna, nie miała zamiaru więcej w życiu spotykać. I kiedyś nawet z Ullą po składnik się wybrałam.  


NO I PODEBATUJMY O JUSTYNIE