Listy do mistrza gry

01.05.15 15:15

First topic message reminder :

Sowa mistrza gry

Chciałbyś wysłać wiadomość do postaci odgrywanej przez mistrza gry, postaci NPC? A może zależy Ci na kontakcie z którąś z instytucji czarodziejskiego świata, londyńską, brytyjską... zagraniczną? Chcesz skontaktować się z redakcją którejś z wydawanych gazet? Twoja sowa z pewnością odnajdzie adresata listu, gdziekolwiek się nie ukrywa!

06.02.19 1:13

Do Lorda Ofera Greengrassa 14.10.1956

Szanowny Lordzie Greengrass, mam nadzieję, że moja wiadomość zastaje Lorda w dobrym zdrowiu, a echa ostatnich tragicznych wydarzeń nie odbiły się na twym rodzie zbyt dotkliwie.

Mimo tych wyjątkowo trudnych czasów, ośmieliłem się wysłać do Ciebie ten list, sir, gdyż chciałbym złożyć Ci propozycję współpracy – choć ze względu na okoliczności, być może powinienem nazwać ją raczej prośbą. Nazywam się Percival Blake, w Peak District bywałem jednak do tej pory jedynie jako Percival Nott – podejrzewam więc, że to nazwisko, chociaż nienależące już do mnie, będzie Lordowi bardziej znajome. Jak zapewne wiesz, sir, niejednokrotnie zdarzało mi się już współpracować z należącym do twego rodu rezerwatem, głównie z ramienia Ministerstwa Magii. Zasilałem szeregi Biura Wyszukiwania i Oswajania Smoków przez wiele lat, jako młodszy łowca, pełnoprawny członek wypraw, później ich organizator; w sierpniu otrzymałem możliwość powołania własnej grupy, działającej niezależnie od Departamentu Kontroli nad Magicznymi Stworzeniami, ale przyjmującej od niego zlecenia. Zgodnie z poleceniem, podjąłem się tego zadania, gromadząc pod skrzydłami zespołu zaufanych i doświadczonych ludzi – nim zdołaliśmy jednak zorganizować pierwszą z wypraw, stało się coś, co postawiło przyszłość grupy pod znakiem zapytania.

Mam nadzieję, że wybaczy mi Lord szczerość, nie chcę jednak ubierać prawdy w piękne słowa, gdy owa prawda wcale do pięknych nie należy: obaj byliśmy świadkami tego, co miało miejsce w Salisbury, a chociaż w murach Departamentu, którego do tej pory byłem częścią, wciąż pozostało wielu wspaniałych i godnych zaufania czarodziejów, to ja nie mogę działać już dłużej pod wodzą człowieka, który w celu przejęcia władzy ucieka się do popełnienia zamachu stanu. Wie Lord lepiej niż ja, do jak potężnych i wspaniałych istot należą smoki, gdyż stanowią one dla Lorda rodowe dziedzictwo – a chociaż dla mnie pozostają w porównaniu jedynie życiową pasją, to zawsze czułem, i wciąż czuję się odpowiedzialny za każdy okaz, który udało się pod moją wodzą odratować lub schwytać. Być może przemawia przeze mnie buta, ale nie mogę pozwolić, by stworzenia te trafiały pod pieczę instytucji, do której – z powodów raczej oczywistych – nie mam już zaufania. Dlatego właśnie zwracam się w tej sprawie do Ciebie, sir, proponując i prosząc, by Twój rezerwat objął bezpośrednie zwierzchnictwo nad grupą, jaką stworzyłem pod swoim dowództwem.

Zdaję sobie sprawę, że wyrażenie zgody na tę współpracę wymaga ze strony Lorda udzielenia mi kredytu zaufania, na który jeszcze nie miałem okazji zasłużyć, zapewniam jednak oddanie się do całkowitej dyspozycji rezerwatu, oraz zupełną wyłączność, jeżeli chodzi o przywożone z wypraw okazy, zdobyte ingrediencje i zgromadzoną wiedzę. W okresach między wyjazdami jestem też w stanie podjąć się pracy na terenie samego Peak District, jeśli byłaby taka potrzeba: posiadane kompetencje pozwalają mi na objęcie zarówno roli opiekuna smoków, jak i szkolenia młodszych smokologów. W załączeniu do tego listu pozwoliłem sobie dołączyć dokumenty potwierdzające zdobyte wykształcenie i uzyskane przez lata doświadczenie; informacje na temat mojej pracy możesz też, sir, uzyskać od łowców już pracujących pod Twoją pieczą – jeden z zarządców rezerwatu, Benjamin Wright, był razem ze mną członkiem wyprawy, na której w maju tego roku udało nam się pochwycić przebudzony przez anomalie okaz wyspiarki rybojadki. Jeżeli z kolei ja sam mógłbym w jakikolwiek sposób rozwiać inne Lorda wątpliwości, proszę tylko o list zwrotny – zrobię to bezzwłocznie.

Będę niewypowiedzenie wdzięczny, jeżeli zdecyduje się Lord poświęcić czas na rozpatrzenie mojej propozycji. Oczekuję na odpowiedź cierpliwie – choć przyznam, że z niecierpliwością.

Z wyrazami szacunku,

[bylobrzydkobedzieladnie]

16.02.19 12:30

Przeczytaj Benjamin

Szanowny i poważany lordzie nestorze Oferze Greengrassie,

składam na lorda ręce wyrazy uniżonego szacunku i mam nadzieję, że moja sowa znajduje lorda w dobrym zdrowiu i doskonałym nastroju. Wyjątkwo nie przesyłam do lorda kwartalnego sprawozdania z działalności rezerwatu (potrzebujemy jeszcze analizy finansowej wykonanej przez ekonomistę, ale jestem dobrej myśli a Peak District się rozwija!), a piszę w pewnej nie cierpiącej zwłoki sprawie. Doszły mnie słuchy, że otrzymał lord wiadomość od niejakiego Percivala Blake'a.

Jest to mój wieloletni przyjaciel, osoba zasługująca na zaufanie. Wybitny smokolog, proszę lorda, naprawdę wybitny. Podróżowaliśmy razem po wschodniej Europie oraz Ameryce Południowej i przeżyliśmy wspólnie bardzo długą wyprawę do Peru. Pan Blake nigdy nie zawiódł swojej grupy badaczy, wykazywał się rozsądkiem i odpowiedzialnością, posiada też niezwykłą rękę do tych wspaniałych istot oraz zadziwiającą wręcz wiedzę o smokach. Praktyka i teoria uzupełniają się u Percivala w rzadko spotykanym duecie. Ręczę za pana Blake'a i wiem, że współpraca z nim byłaby korzystna dla smoków oraz całego rezerwatu.

Z wyrazami szacunku, poważania oraz oddania

Pański wierny pracownik

Benjamin WrightPS Przesyłam odcisk łapy Okruszka - słodki, prawda? Okruszek chowa się wspaniale, jest już młodym smokiem, nie mogę się doczekać, gdy zobaczy lord jego pierwszy daleki lot.

PS2 Tak, to odcisk z krwi, troche mnie ten niesofrniak drasnął pazurem...ale przyzna lord nestor, że taki odcisk łapy i pazurów to piękna pamiątka.

28.02.19 1:10

Przeczytaj B. Weasley

Szefowa Biura Aurorów
E. Bones Propozycję nowego stanowiska przyjmuję z honorem i odpowiedzialnością. Zobowiązuje się spełnić pokładane we mnie nadzieję i przygotować program, który nie przepuści przynajmniej połowy tych rekrutów, która przechodziła przez ostatnie lata: szczerze, Szefowo, wydaje mi się, że między innymi dlatego mieliśmy ostatnio tak wysoki wskaźnik umieralności.

Dziękuję za zaufanie - zrobię wszystko, co mogę, aby nie zawieźć tak Ciebie, jak całego Biura i przede wszystkim ambicji naszych rekrutów.

Sprawa Rowle'a jest w toku. Jak tylko dopełnię formalności, a jego akta zostaną odnalezione, wyślę mu odpowiednie zawiadomienie. Nie zwlekam, Szefowo, traktuję to poważnie. Brendan Weasley

17.03.19 13:02

A. L. 21.10.1956

Do Jej Ekscelencji Naczelnej Magini Wizengamotu, lady Elizabeth Abbottjak już z pewnością zostało to Jej Ekscelencji przekazane przez mojego szanownego wuja, Blaise'a Lestrange, odzyskałem pełnię sił po niefortunnej chorobie i jestem w pełni gotów do powrotu w szeregi Ministerstwa Magii. Piszę ów list, aby sformalizować z Jej Ekscelencją moje przeniesienie z Departamentu Międzynarodowej Współpracy Czarodziejów do Departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów na stanowisko sędziego w Wizengamocie. Mam szczerą nadzieję na owocną współpracę i obiecuję z największą sumiennością podchodzić do moich nowych obowiązków.Z wyrazami szacunku,
lord Amadeus Lestrange.

wątek, w którym Blaise wyraża chęć umieszczenia Amadeusa w Wizengamocie przy pomocy wpływów rodziny Lestrange
[bylobrzydkobedzieladnie]

28.03.19 14:37

Do Naczelnika Więzienia Tower

Szanowny Panie Murphy, Zwracam się do Pana ze sprawą wielkiej wagi. Otóż za sprawą niedorzecznego wręcz nieporozumienia, g o ś c i e m w Pańskim przybytku została moja droga przyjaciółka, Cassandra Vablatsky.

Nie rozumiem, co sprawiło, że została tak szorstko potraktowana, ale z racji na panującą obecnie nerwową atmosferę, jestem gotów zapomnieć o tej nieprzyjemnej sytuacji - o ile rzecz jasna Pani Vablatsky zostanie zwolniona do domu w trybie natychmiastowym. Ręczę za jej niewinność własnym dobrym imieniem.

Mam nadzieję, że to wydarzenie pozostanie między nami, ród Rowle zawsze chętnie współpracował z władzami Tower - i liczę, że kooperacja między nami się utrzyma. Szkoda byłoby burzyć lata wzajemnego zaufania tak błahym incydentem.

Z wyrazami szacunku,

Lord Magnus Phelan Rowle

31.03.19 10:50

Przeczytaj Benjamin

Szanowna Pani Profesor,

mam nadzieję, że Smok Pani Profesor nie przeszkodził. Jest ostatnio chumorzasty, ale to dlatego, że nie lubi deszczu. W każdym razie, pozwoliłem sobie napisać ten list, by poinformować Panią Profesor o pewnej ważnej sprawie. Jesteśmy w posiadaniu ważnych informacji o Rycerzach Walpurgii - oraz w posiadaniu byłego Rycerza, o ile tak to można ująć. Percival Nott sam, dobrowolnie, zszedł z tej ścieżki. Wie, że zbłądził, wyznał też wszystkie swe winy, przekazał wiadomości o tej śmierdzącej organizacji i podczas spotkania z Gwardzistami złożył Wieczystą Przysięgę. Zeznawał pod Veritaserum, jesteśmy więc pewni prawdziwości jego słów oraz czystości intencji. Obiecał pomagać sprawach Zakonu Feniksa, lecz, rzecz jasna, nie został wtajemniczony w jego sekrety. Uważam jednak, że to dobry, utalentowany czarodziej, który poważnie ~~spieprzył~~ zbłądził i może być nam bardzo przydatny.

To oczywiście tylko krótki zarys: mogę przesłać notatkę z przesłuchania. Jeśli ma Pani Profesor jakieś pytania, wątpliwości lub chciałaby porozmawiać z Percivalem (obecnie Blake), proszę o wiadomość.

Z wyrazami unirzonego szacunku

Benjamin

01.04.19 14:31

25. listopada 1956 Ulysses Ollivander

Wasza lordowska mość,
sir Waylon Ollivander
żywię nadzieję, że zastaję lorda w zdrowiu, mimo coraz trudniejszych warunków, dyktowanych rozszalałą magią.

Nie będę ukrywał, iż wieści, które przekazuję z rozczarowaniem i ogromnym wstydem, w żadnej mierze nie należą do przyjemnych - jestem też pewien, że najgorsza ich część zdołała do lorda dotrzeć tuż po incydencie, jaki nigdy nie powinien mieć miejsca. W tym miejscu uprzejmie proszę o wybaczenie - również dwudniowej zwłoki. Burzliwe emocje potrafią przysłonić rozsądek, zaś w słowach materializują się nadzwyczaj swobodnie - jak lord doskonale wie, nie należę do ludzi kierujących się pierwszym odruchem, nie podejmuję decyzji pochopnie - w zaistniałej sytuacji nic nie uległo zmianie, choć czas na ochłonięcie znacznie się wydłużył.

Z pełną świadomością biorę na swoje barki haniebną przewinę mojej małżonki, lecz równocześnie pragnę podjąć się tej powinności po raz ostatni. Nie postarałem się o zwolnienie Procelli z Tower of London we wcześniejszym terminie i nie zamierzam takich prób stosować ani udawać, że sytuacja nie zaistniała - na miejsce anomalii udała się bez mojej wiedzy, wbrew mojej woli i wbrew przysiędze, którą składała na ślubnym kobiercu, a jakiej najwyraźniej nie jest zdolna wypełniać. Sądziłem, że jestem w stanie znieść wiele, lecz jawne kłamstwo przelało czarę goryczy, wzbudzając coraz większą niechęć, tej zaś nie brak od początku małżeństwa - niestety, nieudanego w każdym jego momencie. Dbając o zapewnienie komfortu swojej żonie, starając się zadbać o jej bezpieczeństwo, wreszcie - próbując zbudować zaufanie do osoby, która winna być matką moich dzieci, na jaw wyszło, iż jej własne bezpieczeństwo oraz moje nerwy stoją w jej hierarchii niżej niż niepotrzebna brawura, do której skłonna jest mimo braku umiejętności i w sprzeczności ze swoimi zdolnościami, predyspozycjami oraz atutami. Rozumiem jej pobudki oraz pragnienie pomocy, lecz wiem też, że nie zmieni swojego postępowania.

Od początku nie byłem przekonany do związku z Julią, lecz wiedziony dobrem rodu oraz pragnieniem stworzenia rodziny, postanowiłem przemóc własne uprzedzenia, przystając na propozycję wystosowaną przez ród Prewett - nie podejrzewałem wtedy, że będzie to największy błąd, jaki popełnię w całym swoim życiu. Mój szanowny ojciec nigdy nie wstydził się za swoją żonę, ja sam nigdy nie wstydziłem się za swoją najdroższą matkę, lecz bym wstydził się za własną małżonkę wystarczyły dwa krótkie miesiące. Mimo szczerych chęci, nie potrafię dostrzec z jej strony rzeczywistych starań, nie odczuwam ani krzty zrozumienia i poszanowania - nie tylko mnie, lecz także rodu, który jest mi zbyt drogi, bym mógł z lekkością ignorować zniewagę.

Niepewność nasiliła się tuż przed ślubem, sprawiając, że moment skonsumowania małżeństwa odkładałem konsekwentnie w czasie, obawiając się ostateczności tej decyzji, która w zupełnym braku zaufania mogła prowadzić do katastrofy. Widząc aktualny rozwój spraw - nie żałuję. Równie dobrze mogłaby wymknąć się z domu, nosząc pod sercem mojego syna.

Mogłem zmusić Procellę do posłuszeństwa, zadziałać siłą, zamknąć pod kluczem - możliwe, że popełniłem błąd, nie robiąc tego. W dalszym ciągu mogę się tego podjąć, lecz nie mógłbym wybaczyć sobie okrucieństwa, życia w nienawiści, którą w końcu zaczniemy się wzajemnie obdarzać. Mam podstawy, by podejrzewać, że nawet mimo wymuszonego posłuszeństwa znalazłaby okazję do wyrwania się, z łatwością odrzucając swoje dotychczasowe życie, tym samym narażając na kolejne zniewagi cały nasz ród, może ośmieszyłaby nas z premedytacją - wolę nie dopuścić nie tylko do takiej sytuacji, ale też ewentualności.

Nie zadziałam wbrew lordowskiej woli i zgody, mogę jedynie zaproponować polubowne rozwiązanie małżeństwa nim będzie za późno. Z oczywistych względów nie miałem jeszcze okazji porozmawiać z Julią, która więzienie opuści dopiero jutro - nim ową rozmowę przeprowadzę, potrzebuję poznać pańskie zdanie, sir. W razie potrzeby jestem gotów stawić się u lorda osobiście. Nie chciałbym również, by ów incydent zaważył na naszych pozytywnych stosunkach z Prewettami, choć zostały zbudowane na tym chwiejnym małżeństwie - mimo wszystko w tak niespokojnych czasach warto pozostawić przyjaźnie i zadbać o ich ugruntowanie. Jeśli nie zgadza się lord na utrzymanie obecnej postawy, jestem gotów przedstawić wszelkie decyzje lordowi Fluviusowi Archibaldowi osobiście.

Z przeprosinami i nadzieją na
znalezienie odpowiedniego rozwiązania,

Ulysses Ollivander

01.04.19 20:00

Do Naczelnika Więzienia Tower

Szanowny Panie Murphy,
Wydaje mi się, że nie zrozumiał Pan powagi sytuacji. Jest Pan mężczyzną rozważnym i doskonale orientującym się w zmieniającym się układzie politycznym, więc chyba nie sądzi Pan, że fatygowałbym się po panią Vablatsky z powodów stricte osobistych, narażając przy tym swoje nazwisko na śmieszność, a godność mojej żony na zbrukanie. Powiedzmy, że moją troskę o panią Vablatksy motywuje solidarność oraz wzajemny szacunek, jakim darzę każdego człowieka, przykładającego swoją cegiełkę do budowania zdrowego, normalnego, czarodziejskiego społeczeństwa. Ufam, że Pan, Panie Murphy również na ten respekt zasługuje.

Mam podstawy, aby tak sądzić - świadczy o tym choćby troska i zaangażowanie, z jakim podchodzi Pan do swej pracy, zwłaszcza przygotowywania młodych kursantów do pełnienia swej służby. Niebezpiecznej i pełnej wyrzeczeń - czyżbym się mylił? Pierwszą lekcją powinno być odróżnienie wroga od przyjaciela, bowiem ten kluczowy moment często zaważa na życiu lub dalszej karierze.

Nie będę żałować złota na rozwój jednego z filarów publicznego zaufania, jednakowoż wpierw oczekuję zadowalających mnie efektów. Dlatego mam nadzieję, że najpóźniej za parę godzin pani Vablatsky będzie gotowa opuścić Tower.

Ach, kojarzę, kojarzę, chociaż dziwi mnie, że ów mężczyzna (zwany Jimmym, choć nie był na tyle uprzejmy, aby się przedstawić) jeszcze pozostaje w czynnej służbie. Przypuszczam, że po gruntownym przeszkoleniu, na które tak Pan naciska, na jego miejsce znajdzie się jakiś rozsądniejszy czarodziej o większych talentach od wzmiankowanego oficera. Niemniej jednak, dziękuję za zwrot mojej własności. Prawie o niej zapomniałem.

Pozdrawiam,

Lord Magnus Phelan Rowle

07.04.19 21:20

Do Naczelnika Więzienia Tower22 XI 1956

Szanowny Panie Murphy,zwracam się do Pana w sprawie Caleana Goyle’a, aresztowanego w ostatnim czasie pod zarzutem przebywania w miejscu skażonym anomalią i próby ingerencji w niestabilną magię. Mam słuszne powody – bazujące na relacji jego siostry, Caley Goyle, a mojej bliskiej współpracownicy – że do aresztowania doszło w wyniku fatalnego nieporozumienia. Calean Goyle znalazł się w niewłaściwym miejscu o niewłaściwym czasie, a służby Tower popełniły błąd, obarczając go winą za coś, czego nie uczynił.

Pragnę przy tym zaznaczyć, że jego aresztowanie stawia rodzinę, której jest żywicielem, w wysoce niedogodnej sytuacji. Pracując w handlu morskim, Goyle nie jest w stanie stawić się na odprawę w porcie, jeśli przebywa w tym samym czasie w więzieniu. Mając więc na uwadze troskę zarówno o bliskich moich współpracowników, jak i sprawiedliwość, proszę Pana o natychmiastową interwencję i zwolnienie Goyle’a.

Wspomnę również, że każdego roku ród Crouch przeznacza znaczne sumy pieniędzy na rozmaite londyńskie instytucje, hołdujące zasadom prawa. Jako lordowie County of London, w których dziedzictwo wpisana jest praworządność, Crouchowie pragną otaczać je protektoratem – w tym również Twierdzę Tower. Więzienie to, a także jego strażnicy, czerpią korzyści ze wspomnianych dotacji, dlatego nie chciałbym, aby ten stan rzeczy uległ zmianie przez drobne nieporozumienie.

Liczę więc na pozytywne rozpatrzenie mojej sprawy i niezwłoczną wiadomość zwrotną.
Z wyrazami szacunku,
lord Amadeus Crouch

07.04.19 22:31

Przeczytaj Do skrzata Kupidynka

Drogi Kupidynku, Profesor Dippett ma racje, tego typu zachowanie było niewłaściwe, ale sądzę, że zrobiłeś to w dobrej wierze. Na swój sposób było to ciekawe doświadczenie, ale proszę, nie rób tego więcej. Nie można nikogo zmusić do miłości.

Nie musisz się w żaden sposób karać, Twoja krzywda nie przynosi nikomu szczęścia.

Chciałbym też podziękować za kartę, zajmie ważne miejsce w mojej kolekcji. Po tak miłym prezencie nie musisz mnie tytułować "lordem".

Uważaj na siebie i bądź grzeczny, Twój przyjaciel Artur

[bylobrzydkobedzieladnie]

14.04.19 15:03

Do Naczelnika Więzienia Tower22 XI 1956

Szanowny Panie Murphy,jestem rad, że rozparzył Pan moją prośbę z takim zrozumieniem. W przeciwnym razie rodzinę Goyle'ów czekałby okrutny i niesprawiedliwy los, co byłoby hańbą dla brytyjskiej praworządności. Należą się więc Panu najszczersze podziękowania.

Obiecuję także, że ród Crouch będzie dalej wspierał Twierdzę Tower finansowo - w czarodziejskie bezpieczeństwo należy bowiem inwestować i zapewne obydwoje się z tym zgodzimy. Z wyrazami szacunku,
lord Amadeus Crouch

12.05.19 22:04

Przeczytaj 19 XII

Szanowna Pani Profesor, ufam, że moja sowa odnalazła Panią w dobrym zdrowiu. Proszę się nie martwić, nie kreślę tych słów z powodu, który mógłby przysporzyć Pani więcej trosk. Pragnę jedynie złożyć życzenia z okazji nadchodzącego Bożego Narodzenia. Życzę Pani Profesor wszystkiego najlepszego, przede wszystkim dużo, dużo zdrowia, szczęścia oraz pomyślności. Spokoju i uśmiechu. Oby nadchodzący rok był dla Pani i dla nas wszystkich o wiele lepszy i spokojniejszy, niż ten, który mija.

Mam nadzieję, że Sabrinie udało się dostarczyć też trochę słodkości, które upiekłam, pomimo tej okropnej pogody.

Jeszcze raz życzę Pani profesor wesołych świąt!

Z wyrazami szacunku,

Sowa przyniosła też paczkę z domowej roboty ciastkami z masłem orzechowym i szklaną kulą, w której małe, puchate kocięta bawiły się w zaspach śniegu przy ubranej choince i uśmiechniętym bałwanku.

24.05.19 22:11

Do Przewodniczącej Wizengamotu 15 XI 1956

Szanowna Przewodnicząco Wizengamotu,
Pierwsza Czarownico,
Lady Elizabeth Abbott

Kieruję do Lady ten list z powodu mego wzburzenia nad brakiem zdecydowanych działań ze strony czarodziejskiej władzy sądowniczej. Trudno mi pojąć ostatnią decyzję Wizengamotu wobec winy, moim zdaniem niezaprzeczalnej, jednego z prawdziwych zbrodniarzy, którzy dopuścili się haniebnego ataku na niewinnych czarodziejów debatujących w Stonehenge. Niewszczęcie postępowania dyscyplinarnego wobec aurora Anthony’ego Skamandera uważam za rażące zaniedbanie, a nawet próbę umniejszenia jego odpowiedzialności za akt terroru, jakiego się dopuścił ze wsparciem lorda Anthony’ego Macmillana.
Nie zamierzam kryć, że wynik wczorajszej sesji Wizngamotu wręcz mną wstrząsnął, ponieważ rozpatrywana była sprawa stanowiąca obiekt mej głębokiej troski. Ród Black zaznał ogromnej straty. Trzęsienie ziemie – wywołane zaklęciem rzuconym przez dwóch czarodziejów – zebrało wielkie żniwo, odebrało również życie mojemu kuzynowi. Ukaranie sprawców strasznej zbrodni jest moim obowiązkiem i uprawnia mnie do tego pokrewieństwo łączące mnie z jedną z wielu ofiar.
Choć auror Skamander mógł czuć się zobowiązany, zapewne przez ogromny wpływ byłego już Ministra Longbottoma na działanie organów ścigania, zaatakować podejrzewanego niegdyś o dokonanie rzekomych zbrodni Lorda Voldemorta, to jednak nie użył zaklęcia, które ugodziłoby bezpośrednio w wymienionego czarodzieja. Jednak użyte zostało zaklęcie, które naraziło wszystkich zgromadzonych na uszczerbek na zdrowiu, a nawet na utratę życia. Takie działanie nie może zostać usprawiedliwione niczym. Choć uprawnienia aurorów są ogromne, czy nie powinni przede wszystkim myśleć o bezpieczeństwie innych, niezaangażowanych w walkę czarodziejach i czarownicach? Czyż życie ludzkie nie powinno być zawsze wartością nadrzędną? Doświadczony auror powinien już w pełni zdawać sobie sprawę z konsekwencji swoich czynów, a więc również z efektów rzucanych przez niego zaklęć.
Dziwi mnie, że Wizengamot, organ posiadający największą moc sprawczą przy realizacji procedur procesowych, nie tylko nie zdecydował się przesłuchać aurora, którego działanie cechuje się nadużyciem, ale również nie skonsultował się z rodzinami ofiar, jak również nie zdecydował się powołać świadków, którzy pomogliby ustalić przebieg straszliwych wydarzeń. Wyrażam gotowość poświadczenia o winie aurora A. Skamandera w trakcie kolejnej rozprawy, bo i jestem przekonany, że do takiej jeszcze dojdzie. Liczba ofiar nie pozwala na przejście obok tej sprawy obojętnie, nie może ona pozostać bez echa.
Wierzę, że otrzymam odpowiedź na swoje listowne wezwanie do dokonania sprawiedliwego osądu nad zbrodniarzami, a poczucie obowiązku Przewodniczącej nie pozwoli, aby relacja rodu Abbott z rodziną Skamander stanowiła o jakikolwiek konflikcie interesów.

Z wyrazami szacunku,
Lord Alphard Black

| list umotywowany jest wcześniejszym listem Mistrza Gry do A. Skamandera

11.06.19 23:27

Do Szefa Departamentu MWC 12 XI 1956

Szanowny Dyrektorze Departamentu,Zwracam się do Pana z prośbą o umożliwienie mojej osobie dostępu do bogatych zbiorów Działu Ksiąg Zakazanych zgromadzonych przez Bibliotekę Londyńską. Moja prośba podyktowana jest chęcią jak najrzetelniejszego wypełnienia zawodowych zobowiązań. Podczas sporządzania tłumaczeń najnowszych dekretów obecnego francuskiego Ministra Magii, które traktują o handlu zagranicznym, a więc również wpływają na brytyjsko-francuskie relacje, natknąłem się na terminy, których odpowiednie rozwinięcie może być kluczowe również dla prawodawstwa Brytyjskiego Ministerstwa Magii. Dekrety te powołują się na prawie zapomniane już akty prawne. Przypuszczam, że potrzebne o nich informacje mogą znajdować się w księgach, które nie są powszechnie dostępne i kryją w sobie poza faktami historycznymi także tajemną wiedzę. Z góry dziękuję za pochylenie się nad moją prośbą i żywię nadzieję, że zostanie rozpatrzona pozytywnie.

Z wyrazami szacunku,
lord Alphard Black

| list kierowany do Szefa Departamentu Międzynarodowej Współpracy Czarodziejów z prośbą o umożliwienie dostępu do Działu Ksiąg Zakazanych w Bibliotece Londyńskiej

26.06.19 21:44

Lord Voldemort ~

Mój Panie, wstydzę się pisać ten list wiedząc, że prawdopodobnie zakłopotam Cię, Lordzie, sprawą niegodną Twej uwagi, jednak w drodze swych badań napotkałem przeszkodę, której rozwiązanie znajduje się prawdopodobnie w rodowych archiwach rodu Rowle. Z tego powodu chciałbym Cię uniżenie prosić, Panie, o uzyskanie pozwolenia od tej rodziny na skorzystanie z zasobów ich bibliotek. Ciebie wysłuchają. Pomogłoby mi to w przyspieszeniu badań dotyczących mojego eliksiru. Do samych poszukiwań potrzebnych mi informacji zgłosił się Lord Alphard Black, który sprawnie porusza się w dokumentacjach wszelkiego rodzaju i to jego przybycie chciałbym, Panie, byś zapowiedział Nestorowi rodu Rowle. Przybędzie on tam w towarzystwie bądź w pojedynkę. Chciałbym by nie robiono mu kłopotów i mógł się swobodnie poruszać po rowowych zbiorach rodu Rowle.

Wiem, że twoje słowo jest po wielokroć cenniejsze od mojego, Lordzie Voldemorcie i takie zawsze będzie. Twój sługa,
Valerij Dolohov

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia