Listy do mistrza gry

01.05.15 15:15

First topic message reminder :

Sowa mistrza gry

Chciałbyś wysłać wiadomość do postaci odgrywanej przez mistrza gry, postaci NPC? A może zależy Ci na kontakcie z którąś z instytucji czarodziejskiego świata, londyńską, brytyjską... zagraniczną? Chcesz skontaktować się z redakcją którejś z wydawanych gazet? Twoja sowa z pewnością odnajdzie adresata listu, gdziekolwiek się nie ukrywa!

07.04.20 15:28

Przeczytaj 20 maja 1957

Kochana cioteczko, szanowna lady Morgano, Kamień spadł mi z serca na wieść o tym, że dobrze się czujesz. Masz, cioteczko, pełną rację. Miejmy nadzieję, że już wszystkie z pasożytów, które trawiły nasz ród, odeszły w zapomnienie. Jeśli jednak ktokolwiek będzie zachowywał się w wątpliwy sposób, nie omieszkam się o tym poinformować. Dobro naszej rodzinny powinno być na pierwszym miejscu każdego z jej członków.
Ani przez chwilę nie wątpiłam w twą pozycję, lady Morgano; pozostałe rodziny musiałyby być zupełnymi głupcami, gdyby nie liczyłyby się z rodem o tak znamienitych tradycjach, jak nasz. Dziękuję jednak za uspokojenie, cioteczko. To naprawdę wiele dla mnie znaczy.
Suknia jest przepiękna! Dziękuje za nią; to naprawdę najlepszej klasy szata. Z niecierpliwością czekam więc na bilecik i liczę, że wszystko ułoży się po naszej wspólnej myśli.

Z wyrazami miłości i szacunku,

lady Wendy Selwyn

08.04.20 0:07

Otwórz liścik Isabella ~~Selwyn~~, 4 maja 1957

Szanowna ~~Ciociu~~ Lady Morgano, zapewne domyślasz się, co takiego chciałabym Ci przekazać. Zniknęłam i już nie wrócę. Nie zgasłam, ale mój płomień nie może już odnaleźć swojego miejsca w najpiękniejszym Beaulieu. Nie pragnę zrozumienia, nie pragnę wybaczenia. Nie mogę stać się Twoją dumą i nie zasługuję na to, by wprowadzić ogień do różanej twierdzy. Moje myśli oddzieliły się od Twoich. Jesteś silną kobietą, chronisz rodzinę i tradycję, ale wybrałaś drogę, która dzień za dniem wypalała moje serce, dlatego muszę odejść.
Lady Morgano, Twój ogień, zamiast strzec, więzi. Choć róże otoczyły mnie dobrem, umarłabym, nie mogąc nigdy dosięgnąć namiastki marzenia. Wszyscy pozostajemy zatrzaśnięci w myśli, która pozbawia nas najmilszych blasków życia. Ciebie również.

Kiedy to piszę, ogarnia mnie przeraźliwy smutek, bo nigdy nie chciałam porzucać tych, których kocham, ale jeśli pozostałabym dłużej, przyniosłabym rozczarowanie zbyt wielu bliskim mi osobom. Zdradziłabym siebie. Pośród swoich murów odnajdziesz sprzyjające Ci iskry. One spełnią obowiązek, którego ja nie potrafię. Pozostawiam Ci czerwony pierścień.

Pamiętam o wszystkich Salamandrach. Pamiętam o wszystkich Różach. Pamiętam o każdej odciętej gałęzi, o każdym spalonym portrecie. Nie mogę dłużej służyć szlachetnej krwi. Ona mnie truje, a ja pragnę żyć, ~~ciociu Morgano~~. Chciałabym wreszcie służyć sobie i tym, których szczere serca zasługują na blask dobrego płomienia.

Żegnaj,

Isabella

17.04.20 21:48

List do Szefa Departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów.

Przeczytaj S. ROOKWOOD

Szanowny Panie, piszę w imieniu swoim i wielu innych zaniepokojonych obywateli naszego magicznego kraju. Zaniepokojonych, że wciąż wałęsają się po nim zbrodniarze tacy jak Harold Longbottom, Marcella Figg, Benjamin i Hannah Wright, Justine Tonks. Nie mogę spocząć, że zagrażają naszemu bezpieczeństwu - naszemu i naszych dzieci - dlatego pragnę spełnić swój obywatelski obowiązek wobec Ministerstwa Magii i czarodziejskiego społeczeństwa i spróbować odnaleźć zbrodniarzy.

Bardzo zatem proszę o udostępnienie informacji o miejscach zamieszkania wszystkich zbrodniarzy, których wizerunki zostały opublikowane w Walczącym Magu, informacji jakie posiada o nich Ministerstwo Magii i członkach ich rodziny, gdyż istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że mogą pomagać im się ukrywać.

Liczę na szybką odpowiedź i zrozumienie, a także współpracę. To nasz wspólny interes.

Zaniepokojona obywatelka,

]

18.04.20 20:03

Przeczytaj sir Francis Lestrange

Szanowna Lady Nott, mam nadzieję, że mój list zastanie lady w dobrym zdrowiu i równie znakomitej kondycji (lub jeszcze lepszej!), co podczas naszego ostatniego spotkania. Pamiętam, jakby to było wczoraj - lady Nott, uśmiechałaś się tak czarująco, a Twój mały palec był odgięty tak elegancko, że wracam myślami do tego wieczorka przy każdej popołudniowej herbacie. Żadne dygnięcie najpowabniejszej młódki nie dorówna Twej subtelności.

Lady Nott, piszę do Ciebie z wielką, nie, z ogromną prośbą. Nikt, tak jak Ty nie zna się przecież na sprawach sercowych. Amor mógłby co najwyżej trzymać Twój płaszcz, a Kupidyn pucować trzewiki. Otóż, lady Adelajdo, znalazłam się w potrzasku. Mam podejrzenia, że lord Percival, nestor mego rodu wraz z lady Morganą, opiekunką Selywnów rozważają sojusz naszych familii i to ja będę tym, komu przypadnie w udziale dopełnienie tej ewentualnej umowy. Droga lady Adelajdo, cóż Ty o tym sądzisz? Sam nie ukrywałem swej nerwowości i sceptycyzmu przed lordem nestorem. Z całą pewnością dorosłem już do tego, by założyć rodzinę, przydać chwały rodowemu nazwisku i postarać się o dziedzica, lecz aby to zrobić, muszę związać się z odpowiednią kobietą. Lady Nott, wybacz mi za tą śmiałość, ale jesteś moim największym autorytetem jeśli chodzi o kwestie matrymonialne. Twoje typy są zazwyczaj nieomylne, dobierasz młodych tak, jakbyś potrafiła przejrzeć ich umysły. Nic dziwnego, że Twoje zdanie troszczę się w tym wypadku szczególnie (mam nadzieję, Madame, że to i wszystko, co zostało ujęte w tym liście pozostanie naszą słodką tajemnicą), bardziej nawet niż o opinię lorda Percivala, do którego oczywiście zachowuję należyty szacunek i respekt.

Krótko mówiąc, droga lady Adelajdo, proszę Cię o radę. Byłbym niezwykle wdzięczny, gdybyś zdecydowała się ze mną spotkać, popędzę nawet na koniec świata, by usłyszeć od Ciebie garść wskazówek. Jeśli jednak coś stoi na przeszkodzie - absolutnie to rozumiem, jesteś wszak światłą i niezależną kobietą i jako taka, z pewnością masz mnóstwo obowiązków - z pocałowaniem ręki przyjmę listowne rady. Jeśli nie Wendelina Selwyn, to kto? Wierzę, że Twój szósty zmysł zadziała, lady Nott. Wcześniej działał cuda, więc nawet w moim - beznadziejnym - przypadku niezawodnie się sprawdzi.

Pozwalam sobie - ucałować ręce.

Z wyrazami szacunku i dozgonnej wdzięczności

sir Francis Lestrange

Don oprócz listu niesie jeszcze bukiet stu róż (herbacianych) róż bez kolców

21.04.20 14:59

Przeczytaj Tangwystl Hagrid

Sz. P. Dyrektorze, Zwracam się uniżenie do Pana z bardzo uprzejmą prośbą o przychylenie się do zezwolenia i upoważnienia mnie do skorzystania ze zbiorów Działu Ksiąg Zakazanych będącego częścią Londyńskiej Biblioteki.
Moją prośbę motywuję chęcią dokształcenia się celem odpowiedniego wykonywania powierzonych mi zadań. Świat klątw i run skrywa wiele tajemnic, niektóre z tych mogły przetrwać do dzisiaj zachowane pośród książek znajdujących się właśnie we wspomnianym wyżej dziale.
Szczerze wierzę, że pośród zbiorów Działu Ksiąg Zakazanych uda mi się odnaleźć poszukiwaną wiedzę. Dziękuję za Pańską ciężką pracę i liczę na pozytywne rozpatrzenie mojej prośby.
Tangwystl Hagrid

21.04.20 21:20

Do rąk C. Thicknesse'a 12 V 1957

Szefie, Piszę z prośbą, nie wiem do końca czy w ogóle realną, ale spróbować muszę. Rozchodzi się o pewną osobę. Niejaka Mathilda Midgen została zastępcą przewodniczącego Komisji Kontroli Różdżek. Czy taka czarownica jest Panu znana? Pracowała może wcześniej w Departamencie Przestrzegania Prawa Czarodziejów? A może w jakimś innym Departamencie? Najbardziej zależy mi na poznaniu jej adresu zamieszkania. Nie za bardzo mogę podać szczegóły, ale to naprawdę sprawa pilna i wielkiej wagi.

Będę zobowiązany, Kieran Rineheart

| list jest adresowany do byłego Szefa Departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów, Cadmusa Thicknesse'a

22.04.20 20:00

Przeczytaj 2 kwietnia 1957

Szanowny lordzie nestorze Macmillanie Nazywam się Gwendolyn Grey. Być może słyszał lord już moje nazwisko: od jesieni ubiegłego roku nauczam Heatha Macmillana sztuk plastycznych. Dziś jednak piszę w sprawie nie w pełni zawodowej.
Pewnie lord w pełni zdaje sobie sprawę z tego, co wydarzyło się w Londynie z 31 marca na 1 kwietnia. Ze względu na moje pochodzenie, nie mogłam zostać w stolicy dłużej, obawiając się o własne zdrowie. Nie mając krewnych zdolnych mi pomóc poprosiłam o wsparcie lorda Anthony’ego Macmillana, który pomógł opuścić mi stolicę.
Tymczasowo przebywam więc w lorda rodzinnej posiadłości. Nie chcę nadużywać gościnności ani lorda, ani lorda rodziny, jednak przyznam szczerze, że nie do końca mam się gdzie podziać. Obecna sytuacja jest dość niepewna, dlatego też lord Anthony zaproponował, abym tymczasowo zamieszkała w Puddlemere, w Państwa rodzinnym dworze w roli pracownicy tudzież guwernantki chłopca. Oczywiście oznaczałoby to, że młody lord Heath Macmillan miałby ze mną regularne lekcje, a ja z radością wypełniłabym każde zlecenie artystyczne lorda nestora, czy też nestora krewnych. Nie chcę się w żadnym razie narzucać i ~~głupio mi~~ źle się czuję, prosząc o to, ale mam wrażenie, że nie mam szczególnego wyboru. Moje fundusze są ograniczone, a z ewentualną sprzedażą mieszkania w stolicy wolałabym się wstrzymać, aż sytuacja nieco lepiej się wyklaruje.
Mam nadzieję, że lord nestor zrozumie moją sytuację. Jeszcze raz bardzo przepraszam, także za chaotyczność tego listu. Przełom miesiąca nie był dla mnie szczególnie łaskawy.

Z wyrazami szacunku,

Gwendolyn Grey

24.04.20 22:01

Przeczytaj do lady Morgany Selwyn

Kochana cioteczko lady Morgano, cieszy mnie niezmiernie zaproszenie lorda Lestrange. To przystojny kawaler z dobrego rodu, a z radością ujrzę sztukę w operze; tak dawno nie byłam w teatrze! Dziękuje kochana cioteczko za aranżacje tego wydarzenia i ponownie bardzo dziękuję za tą przepiękną suknię. Niewątpliwie będzie adekwatna do sytuacji!
Martwię się jedynie cioteczko o zdolności piśmiennicze lorda Lestrange. Choć to człowiek inteligentny, jego talent pisarski pozostawia wiele do życzenia. Potrzebuje więc twojej cennej rady, lady Morgano. Czy powinnam nie zwracać na to uwagi, czy może powinnam szepnąć mu słówko, aby popracował nad swoimi zdolnościami? Albo chociaż oddał pióro skrzatu. Boję się czasem, że źle go zrozumiem…
Jeszcze raz bardzo dziękuję za okazaną mi troskę i czas.

Zawsze oddana,

lady Wendy Selwyn

28.04.20 10:26

Przesyłam list, by wypełnić powierzone mi przez Zakon zadanie.

Przeczytaj Anthony Macmillan

lord nestor Sorphon Macmillan Wasza lordowska mość, Sir Sorphonie Macmillanie,

Mam nadzieję, że Sir ma się dobrze, pomimo tego wyjątkowo nieprzyjemnego dla Nas czasu. Po długim powrocie do zdrowia, mogę w końcu z radością oznajmić, że jestem gotów do walki o dobro naszego rodu.

Sytuacja panująca w Anglii sprawiła, że zwracam się do Sira z prośbą o spotkanie. Chciałbym poważnie porozmawiać o przyszłości naszego wspaniałego i dumnego rodu w obecnej niesprzyjającej Nam sytuacji. Nie zamierzam zająć zbyt wiele drogocennego Wam czasu.

Proszę na siebie uważać i unikać beczki od sir Calvina. Jego whisky jest zbyt słodkie i powoduje buchanie pary z uszu i okropny ból głowy.

Przesyłam serdeczne pozdrowienia,

sir Anthony Macmillan

29.04.20 20:25

Przeczytaj do nestora rodu Macmillan

Szanowny Lordzie Nestorze Macmillanie, czuję, że nie zasługuje na aż tak ciepłe słowa. Heath to niezwykle uzdolniony i dobry chłopiec, który zdaje się uwielbiać wszystkich; nie jestem wszak wyjątkiem! Dziękuję jednak za tą możliwość i obiecuję odwdzięczyć się, jak tylko będę w stanie. Jestem do lorda pełnej dyspozycji.

Z wyrazami szacunku,

Gwendolyn Grey

30.04.20 12:09

Przeczytaj Anthony Macmillan

Lord nestor Sorphon Macmillan Lordzie nestorze,

Właśnie o bezpieczeństwie naszej rodziny i jej przyszłości chciałem rozmawiać. Aczkolwiek, postaram się jak najjaśniej objaśnić kwestię, którą chciałem poruszyć, w formie listownej.

Sir Sorphonie, mamy wielu wrogów, a namnożyło się ich po zjeździe w Stonehenge. Sprzyjają nam zaledwie dwie rodziny… Prewettowie i Longbottomowie. Ci pierwsi są mi szczególnie bliscy ze względu na moją przyjaźń z sir Archibaldem, tj. lordem nestorem Fluviusem. Ci drudzy są mi tym bardziej bliscy ze względu na moją matkę.

Sir, proszę wybaczyć mi bezpośredniość, nie wiem jakie są Wasze relacje z lordem Longbottomem, Sir Haroldem. Od pewnego czasu jednak, tj. od tego, co wydarzyło się w Wiltshire, staram się mu pomagać, ze względu na te powiązania i ze względu na chęć zapewnienia bezpieczeństwa dla Naszej rodziny. Nie mniej jednak, nie jestem w stanie w pojedynkę działać i wesprzeć Sir Harolda tak dobrze, jak dobrze moglibyśmy zrobić to my wszyscy, jako rodzina. Mam na myśli pomoc w walce z tymi przeklętymi do siódmego pokolenia zdrajcami i pomoc finansową lub chociażby jedno z tych dwóch. Ministerstwo jest przepełnione tymi szumowinami jak nigdy wcześniej. Ci najchętniej by się nas pozbyli, jak mniemam. Nie pozostało nam nic do stracenia.

Chciałbym też zauważyć, że warto byłoby skupić się na potencjalnych sojusznikach… Sir, zapewne wiesz jak droga jest mi Virginia. Jest młodą, energiczną i piękną damą, co najważniejsze jest mi bliska niczym rodzona siostra. Chciałbym poszukać dla niej odpowiedniego kandydata na męża. Oczywiście takiego, który odpowiadałby zarówno jej, ale i potrzebom naszej rodziny. Od pewnego czasu dostrzegam (niestety ze względu na naszą obecną sytuację wąskie) grono zainteresowanych nią kawalerów. Jest wśród nich kilku, którzy pomogliby nam zacieśnić więzy z jednym z niezdecydowanych wobec nas rodów. Myślę szczególnie o tym, które są nam bardziej przychylne i nie opowiedziały się za tym samozwańczym lordem od siedmiu boleści. Chciałbym jednak, żeby i ona czuła się w tym małżeństwie dobrze… dla dobra potencjalnego kandydata. Nie chciałbym, żeby zwiędła w małżeństwie i przypominała osobę po wypiciu czarnego ale. Mam na oku kilku kandydatów z rodu Greengrass i Ollivander.

Przy okazji czarnego ale i alkoholi! Przyznaję, że niestety zapuściłem swoją pracę ze względów zdrowotnych i przygotowania do ślubu, i ze względu na to, że nie miałem okazji nigdzie wyjechać w ostatnim czasie. Teraz jednak planuję wyjazd do jednego z browarów w Irlandii, które specjalizuje się (właśnie!) w czarnym ale. Potrzebuję jednak zgody na wywiezienie (minimum) kilkuset kilogramów nawozu testrali z naszych terenów, które mógłbym zaproponować jako wymianę za poznanie tajemnicy produkcji ich piwa (ponoć są na decyficie tego materiału!) To nie jest bogate przedsiębiorstwo, ale produkują najlepsze piwo po starej recepturze, z tego co słyszałem! Być może udałoby mi się nawiązać współpracę z tym browarem… a my moglibyśmy wykorzystać ich proces produkcji jako naukę do polepszenia wyrobu naszej whisky. Obawiam się jednak, że będzie to (prawdopodobnie) mój ostatni wyjazd, przynajmniej do czasu aż sytuacja się nie ustabilizuje. Po powrocie z Irlandii skupię się głównie na pomocy przy produkcji w naszym rodzinnym przedsiębiorstwie.

Lordzie nestorze, naprawdę dziękuję za poświęcenie dłuższej chwili na przeczytanie mojej prośby, a właściwie próśb. Proszę aby Sir, w wolnym czasie, poważnie zastanowił się nad wsparciem dla lorda Longbottoma. Jeżeli udałoby mu się osiągnąć celi przywrócić porządek, mogłoby okazać się, że los znowu by nam sprzyjał… tym razem bardziej niż zwykle. Lord Archibald, tj. Fluvius, poświęcił swoją karierę dla lorda Harolda i wspiera go. Nawet niektórzy Ollivanderowie obiecali pomoc.

Ślę serdeczne pozdrowienia,

sir Anthony Macmillan

P.S. Obawiam się, że już porozmawiałem z sir Calvinem…

03.05.20 20:41

Przeczytaj do lady Morgany Selwyn

Szanowna cioteczko lady Morgano, mam nadzieję, że mój list spotyka Cię w dobrym samopoczuciu. Jak zapewne poinformował Cię już mój tatulek, w ostatnich dniach odwiedziliśmy siedzibę rodu Travers w celu nawiązania bliższych kontaktów. Ich rodzina jest wszak wybitna w morskim handlu, a głęboko wierzę, że koncesje z nimi ułatwią nam zdobywanie kolejnych rynków magicznych fajerwerków. Nie będę się jednak skupiać na handlu i ekonomii, wszak to nie moja dziedzina.
Piszę do Ciebie, szanowna lady Morgano, aby poinformować o moim spotkaniu z lordem Haverlockiem Traversem. To zdolny żeglarz i człowiek czynu, jednak nie brakuje mu koniecznego młodemu mężczyźnie okrzesania. Podziela kluczowe dla naszego rodu ideały, zapewne jak pozostała część jego rodziny. W to nie śmiem wątpić. Czy mogłabym pokornie zaproponować więc cioteczce, aby bliżej przyjrzeć się rodowi Traversów? Podobnie jak my, pilnie potrzebują sojuszników, a współpraca naszych rodzin – żywiołów reprezentujących ogień i wodę – mogłaby wszak przynieść liczne korzyści.
Jeśli współpraca z rodziną Traversów będzie wymagała mojego zaangażowania, nie wahaj się cioteczko prosić. Zawsze jestem do cioteczki dyspozycji.

Niech płomień naszej założycielki zawsze oświetla Ci drogę, lady Morgano,

lady Wendelina Selwyn

04.05.20 21:53

04 V 1957 lady Morgana Selwyn

Szanowna lady Morgano! Ciociu! Nastały ciężkie czasy, oby mój list znalazł Ciocię w dobrym zdrowiu. Niestety nasze drogi rozeszły się podczas szczytu w Stonehenge, ale wciąż żywię nadzieję, że stosunki naszych rodów ulegną poprawie. Naprawdę szkoda tych wszystkich lat współpracy, nasze rody dobrze się uzupełniały. Zastanawiam się jak Ciocia sobie radzi w roli nestora? Sam teraz już wiem, że to rola nieprosta. Łatwo popełnić błąd.
Dowiedziałem się dzisiaj, że moja droga kuzynka Isabella sama postanowiła się wydziedziczyć. Nie ukrywam, że wciąż jestem zszokowany jej decyzją. To też popchnęło mnie do napisania tego listu. Najpierw Alexander, teraz ona. Młode pokolenie Selwynów znacznie się uszczupliło. Czy to już koniec, czy Ciocia ma na swojej liście jeszcze parę nazwisk do wykreślenia? Obawiam się, że niedługo w Beaulieu zostanie sam popiół.
Mimo wszystko życzę Cioci wszystkiego dobrego. Mam nadzieję, że kiedyś przyjdzie nam jeszcze uścisnąć sobie dłoń.Archibald Prewett
PS. Proszę wybaczyć moje pytanie, ale jest Ciocia pierwszą kobietą na tym stanowisku, więc tylko Ciocia może rozwiać moje wątpliwości. Jak Ciocię tytułować? Nestorko? Nestorzyco? Będę wdzięczny za pomoc.

05.05.20 11:37

Przeczytaj 20 maja 1957
Lady Adelaida Nott

Szanowna Lady Adelaido Nott,liczę, że Shaula zastała Cię w dobrym zdrowiu i samopoczuciu. Dawno się nie widziałyśmy, toteż muszę spytać: co u cioci lady słychać? Czy wszystkie plany układają się tak, jak powinny? Choć nasze rody nie żywą do siebie obecnie szczególnie ciepłych uczuć, mam nadzieję, że lady nie pogniewa się, że do niej piszę. Bo choć nasze stosunki pozostają chłodne, nie mogę wszak zapomnieć, że jest lady moją ciocią! I mam nadzieję, że choćby z tego powodu lady Morgana oraz lord Septimus dojdą do porozumienia, zacieśniając nasze relacje; boli mnie, że jestem odcięta od rodziny mojej matuli, ciociu lady Adelaido.
Piszę jednak nie po to, aby się żalić. List ten tworzę na prośbę matuli, która głęboko wierzy, że ciocia lady Adelaida przekaże tę wieść pozostałym członkom rodziny Nottów. Moja rodzicielka przez ostatnie wydarzenia z ledwością utrzymuje w dłoni pióro, stąd też list wychodzi ode mnie. Dlatego też chciałaby tymczasem odpocząć od ścian pałacu Beaulieu i odpocząć przez tydzień bądź dwa w swojej rodzinnej posiadłości. Byłybyśmy z matulą niezmiernie wdzięczne, jeśli wstawiłabyś się za nami u lorda Septimusa. Ta wizyta nie tylko ma szanse ponownie zbliżyć naszą rozdzieloną rodzinę, ale również – przede wszystkim – dać mej matuli odrobinę wytchnienia, której tak bardzo potrzebuje.
I w naszym, i w Twoim rodzie, lady Adelaido, pojawiły się zatrute gałęzie, które należało odciąć. Mam więc nadzieję, że ciocia rozumie, w jak trudnym położeniu jest moja kochana matka.

Niech lwia duma i odwaga nigdy cioci lady nie opuszcza,

lady Wendelina Selwyn

05.05.20 13:06

Przeczytaj Lady Morgana Selwyn

Szanowna cioteczko lady Morgano, dopiero co powróciłam z opery, do której – jak doskonale wiesz – zaprosił mnie szanowny lord Francis Lestrange. To cudowny kawaler, dobrze wychowany i dbający o damę, która jest u jego boku i to nie ulega wątpliwości. Mam jednak przeczucie, kochana cioteczko, że brakuje mu odrobiny odwagi, aby się otworzyć przede mną i naszą rodziną. Może powinnyśmy, lady Morgano, zaprosić go na rodzinny piknik bądź też być może mój ojciec mógłby zaproponować mu wspólne polowanie? Może dzięki temu byłoby mu łatwiej przełamać skrywające jego serce lody nieśmiałości. Nie chcę jednak czynić niczego bez Twej woli i Twego poparcia, lady Morgano.
Mam nadzieję, że to spotkanie – oraz każde kolejne – przybliży nas do rodu Lestrangę. Jeśli masz jakiekolwiek uwagi co do mojego zachowania, jestem na nie otwarta. Nic nie rozwija tak jak krytyka tak kochanej i zdolnej krewnej, jak Ty, ciociu lady Morgano.
Piszę także z zapytaniem o zdrowotne kwestie mojej rodziny. Mój ojciec zgodził się z tym, że potrzebuje bardziej regularnej opieki uzdrowiciela, aby kwietniowa sytuacja nie powtórzyła się szczególnie szybko. Lord Shafiq wciąż pozostanie moim głównym opiekunem w tym względzie, jednak jego przynależność do szlachetnego rodu oraz płeć sprawiają, że nie może towarzyszyć mi bezustannie. Stąd pomysł zatrudnienia panny, która mogłaby się mną zająć. Zastanawiamy się z ojcem nad zatrudnieniem panny Elviry Multon, której matula wywodzi się ze szlachetnej rodziny Parkinsonów. Waham się jednak, czy zaproponować jej stanowisko jedynie mej prywatnej uzdrowicielki, która pojawiałaby się w pałacu w razie potrzeby, czy może panna Multon (po uprzednim sprawdzeniu się) mogłaby w przyszłości zająć miejsce naszego rodzinnego uzdrowiciela? Pytam cię, kochana cioteczko, aby nie składać tej młodej kobiecie propozycji bez możliwości pokrycia.

Zawsze oddana,

lady Wendy Selwyn

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia