Zachodni Port

The member 'Anthony Skamander' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 100

--------------------------------

#2 'k8' : 5, 1, 6, 8, 6, 8, 8, 3, 8

Jak mógł być tak ślepy. Mieli w swoich szeregach szpiega: był tak blisko, że ciężko było się zorientować. Ale teraz, zupełnie nagle wszystko nabrało sensu: Terremotio rzucone na szczycie, żeby pogrążyć ich wizerunkowo, żeby spowodować jak największy chaos, żeby dać Ministerstwu pretekst to kontrataku, żeby zabić Elizabeth; przedostatnia misja Skamandera, która zakończyła się spektakularnym fiaskiem, przez co stracili niezwykle cennych sprzymierzeńców; plan przejęcia portu... Tam, gdzie maczał palce Skamander, trup ścielił się gęsto. A przez miesiąc maczał swoje palce także w Kurniku.
Dziś jednak Farley zatrzyma tę karuzelę śmierci ostatnim powiązanym ze Skamanderem zgonem: jego własnym.
– Łżesz jak każdy ministerialny pionek! – twarz Mulcibera wciąż wykrzywiał w nienawistnym grymasie, podniósł głos, a z głosem uniósł znów różdżkę na tę żałosną imitację człowieka, jaką był były auror. Jeszcze raz. – Petrificus Totalus!

The member 'Alexander Farley' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 77

--------------------------------

#2 'k8' : 5, 7, 6, 6, 2, 4, 1, 1, 5

Chociaż Anthony nie mógł wiedzieć, co dokładnie kierowało zachowaniem Alexandra - nie wiedział tego zresztą też sam Alexander - to wyglądało na to, że nie miał zamiaru biernie czekać na rozwój wypadków. Zaklęcie, po które sięgnął, należało do tych potężniejszych, ale on sam władał nim wyjątkowo sprawnie; tuż po wypowiedzeniu inkantacji jego różdżka zadrżała mocno, rozgrzewając się pod palcami, a w kierunku stojącego na pokładzie czarodzieja pomknęła potężna salwa ostrych jak brzytwa sopli. Nie był to jednak jedyny efekt rzuconego uroku: dosyć niespodziewanie część lodowych pocisków zawróciła, kierując się z powrotem ku Anthony'emu, a następnie zwracając się ostro zakończonymi szpicami na zewnątrz i układając wokół niego - wirując, niczym osobliwa tarcza.

Głos rozsądku w głowie Alexandra umilkł tymczasem zupełnie, zagłuszony coraz śmielej przemawiającym szeptem, chwalącym go za próby obezwładnienia Zakonnika i podjudzającym do kolejnych. Rosnąca determinacja pozwoliła mu - pomimo osłabienia - na rzucenie silnego zaklęcia petryfikującego, które pomknęło w stronę Skamandera.

| Na odpis macie 48 godzin.

Żywotność Alexandra: 168/218 (-10) (50 - psychiczne)

W Alexandra zmierza zaklęcie Lamino Glacio rzucone z mocą 150 oczek.
W Anthony'ego zmierza zaklęcie Petrificus Totalus rzucone z mocą 122 oczek.

Tarcza, która utworzyła się wokół Anthony'ego, działa jak Lamino Scutio i będzie aktywna przez 3 tury. (1/3)

To, że Skamander pragnął końca Zakonu Feniksa było jasne jak słońce. Wszystkie fakty były tu, na wyciągnięcie ręki, czy też raczej na wyciągnięcie myśli.
I teraz Anthony, człowiek, któremu zaufał – błąd, Alexandrze – próbował pozbawić go życia. Posługiwał się magią tak potężną, że nie było możliwym, aby osiągnął to samodzielnie, auror czy nie. Musiał współdziałać z Lordem Voldemortem.
Ku Farleyowi mknęły ostre jak brzytwy sople, lecz ten był wręcz przekonany, że jeżeli ktoś miałby się przed nimi obronić i pokonać Skamandera, to był to właśnie on. Był przecież zdolnym czarodziejem, możliwe że najzdolniejszym z całego Zakonu, jeżeli wziąć pod uwagę jego młody wiek. Nie chcąc odstępować od ciała Bertiego choćby na krok póki ten bezlitosny morderca śmiał oddychać, Alexander prędko uniósł różdżkę.
– Protego Horribilis! – bez cienia zawahania wymówił inkantację, wykonując dobrze znany gest nadgarstka.

The member 'Alexander Farley' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 99

Nie wiedział co odbiło Alexandrowi, że ten skierował w jego kierunku różdżkę, lecz zdecydowanie nie należał do osób które w odpowiedzi będą wyczekiwały aż ta uniesie się ponownie tym bardziej jeżeli przeciwnik należał do kategorii tych, których należało brać na poważnie. Bez wahania poruszył więc różdżką przywołując jeden z najsilniejszych uroków chcąc jak najszybciej zażegnać zagrożenie ze strony Alexa - dla swojego, jak i jego dobra. Na wszystkie pretensje, oskarżenia, nieporozumienia, wyjaśnienia czas się jeszcze znajdzie. Tu ani misce, ani okoliczności niczemu nie sprzyjały. Gwardzista nie wyglądał też na skorego do dyskusji i to naprawdę zaczynało martwić Skamandera. Tym bardziej kiedy z wprawą wybronił się przed urokiem lodowych sopli, które częściowo zawróciły ku niemu samemu. Szczęśliwie tylko pozornie - zaczęły lewitować wokół swego stwórcy w obronnym geście. Poruszył się kolejny krok do tyłu szukając okazji do zejścia z pola widzenia, z linii strzału byłego uzdrowiciela wiedząc, że ten najpewniej w dalszym ciągu będzie za nim podążał. Uniósł przy tym różdżkę – Protego Horribilis! - wypowiedział chcąc wyjść na przeciw skierowanej w jego kierunku ofensywie

The member 'Anthony Skamander' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 3

Zdawało się, że myśli, które - kłębiąc się wściekle - wypełniały głowę Alexandra, dodawały mu determinacji, bo po potężne zaklęcie obronne sięgnął bez trudu, pomimo osłabienia przywołując przed sobą tarczę, która wchłonęła mknące ku niemu lodowe sople. Anthony nie miał tyle szczęścia - wyczarowana przez niego bariera ugięła się pod naporem ataku, a sam auror poczuł, jak jego ciało gwałtownie sztywnieje; nieruchome palce zacisnęły się kurczowo na różdżce, nogi skleiły się ze sobą, ręce przywarły do tułowia - a sam mężczyzna zwalił się na ziemię z łoskotem, nie będąc w stanie poruszyć nawet małym palcem u nogi. Lodowe sople wciąż wirowały ponad nim, niczym niemi strażnicy, sprawiając, że nikt nie mógł do niego podejść.

Głos w głowie Alexandra odezwał się ponownie. Tak, usłyszał uzdrowiciel, tak, dobij go teraz, niech zapłaci - niech spotka go to, co twoich przyjaciół, zasłużył sobie na to, zasłużył po stokroć. Musisz ochronić przed nim resztę, nie spodziewają się ciosu z jego strony; szepty wydawały się coraz głośniejsze, niemal podekscytowane, pragnąc działania, chcąc, by na stygnącym od wcześniejszej walki bruku ponownie rozlała się krew.

| Na odpis macie 48 godzin.

Żywotność Alexandra: 168/218 (-10) (50 - psychiczne)

Tarcza, która utworzyła się wokół Anthony'ego, działa jak Lamino Scutio i będzie aktywna przez 3 tury. (2/3)

ST wyswobodzenia się spod petryfikusa to 82, do rzutu dolicza się bonus za odporność magiczną.

Tarcza ugięła się pod naporem zaklęcia momentalnie go unieruchamiając, a potem powalając na brudny bruk. Fantastycznie. Burkną w myślach tracąc z oczu gwardzistę by w kolejnej chwili skupić się na próbie przełamania narzuconego na niego zaklęcia. Nie było sensu w tym momencie myśleć nad czymkolwiek innym bo wszystko w tym momencie zależało od tego czy będzie wstanie wstać i użyć różdżki. Uspokoił oddech starając się nakazać ciału wyjście z narzuconych na nie ram. Zaprzeć się rękoma o nawierzchnię, podciągnąć do pół siadu by w następnej chwili skierować w stronę Alexandra różdżkę - Lamino

|Pierwsze k100: próba wybudzenia, odporność magiczna +23
Drugie k100 +9*k8 lamino jeśli się wybudzę

The member 'Anthony Skamander' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 8

--------------------------------

#2 'k100' : 18

--------------------------------

#3 'k8' : 2, 2, 5, 3, 3, 7, 6, 1, 7

Alexander patrzył, jak po swojej własnej udanej obronie Skamander pada na bruk, trafiony Petrificusem. To jednak było za mało: potłuczenie się o kocie łby zdecydowanie nie było współmierną karą względem tego, co zrobił. O nie, Anthony powinien umrzeć i powinien zrobić to prędko. On zabił Bertiego. Zabił.
BERTIE NIE ŻYJE I TO JEGO WINA! ZAKON JEST ZAGROŻONY PRZEZ NIEGO!
Farley trząsł się ze złości. Jak mógł ich zdradzić?! Przesunął się o krok bliżej Skamandera i uniósł po raz kolejny różdżkę, choć cała jego dłoń drżała od kotłującej się w nim wściekłości. Sięgnął tym razem po inkantację o wiele groźniejszą niż niewinne zaklęcie petryfikujące. Musiał ochronić resztę Zakonu, nim nic z nich nie zostanie – jeżeli jego dusza miała być za to ceną to zamierzał ją poświęcić.
To tylko dwa słowa. Znał je aż za dobrze.
– Avada Kedavra – wymówił inkantację, koniec różdżki nakierowując na pierś Skamandera.

| ¯\_(ツ)_/¯

The member 'Alexander Farley' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 22

--------------------------------

#2 'k10' : 7

Kakofonia nakładających się na siebie głosów, które zadomowiły się w głowie Alexandra, nie ustawała - a on sam coraz bardziej im się poddawał, dając się ponieść intensywnym emocjom, żalowi, gniewowi, potrzebie zemsty; ponieść na tyle daleko, że gdy ponownie uniósł różdżkę, sięgnął po inkantację najplugawszą, najczarniejszą. Znał potrzebne do rzucenia jej słowa, kiedy jednak je wypowiedział, nie stało się nic - magia nie poddała się jego woli, wciąż obca, wciąż niezgłębiona; nie mając odpowiedniego doświadczenia, nie był w stanie zmusić jej do posłuszeństwa - bo choć zdecydowanie nie brakowało mu w tamtym momencie chęci, to potrzebnej wiedzy - już tak.

Anthony'emu nie udało się skupić na tyle, by wyrwać się spod działania unieruchamiającego go zaklęcia; ciężkie, niewidzialne więzy wciąż mocno go trzymały, sprawiając, że nie widział już Alexandra, mogąc wpatrywać się jedynie w jaśniejący na nocnym niebie, Mroczny Znak - ale za to nic nie zagłuszyło doskonale znanej aurorowi inkantacji, która rozniosła się złowrogo po cuchnącym jeszcze śmiercią pobojowisku.

| Na odpis macie 48 godzin.

Żywotność Alexandra: 168/218 (-10) (50 - psychiczne)

Tarcza, która utworzyła się wokół Anthony'ego, działa jak Lamino Scutio i będzie aktywna przez 3 tury. (3/3)

ST wyswobodzenia się spod petryfikusa to 82, do rzutu dolicza się bonus za odporność magiczną.

No dalej. Ponaglił sztywne palce, które nie zamierzały zyskać na jakiejkolwiek elastyczności. W dalszym ciągu leżał, jak rzucona na ziemię kłoda z którą przez sekundę się solidaryzował nie tylko ciałem, lecz również i duchem kiedy do jego uszu dotarła bardzo dobrze mu znana czarnomagiczna inkantacja. Co. Nie wiedział co działo się w głowie gwardzisty, lecz cokolwiek to było wyraźnie wykroczyło poza jakiekolwiek ramy normalności. Nie zamierzał jednak poddawać się panice wiedząc, że to może tylko doprowadzić do jeszcze większej tragedii. Nie pierwszy i nie ostatni raz musiał walczyć z samym sobą, zmuszać się do przekraczania granic własnych, jak i tych narzucanych przez innych. Raz jeszcze spróbował zebrać się w sobie by przełamać moc pętającego go zaklęcia i skierować w stronę gwardzisty urok - Lamino!

|1- próba wybudzenia; 2- zaklęcie