I jeszcze, by być pewnym, że jej przeciwnik na pewno już się nie podniesie... korzystając z możliwości znów uniosła różdżkę.
- Caeruleusio
Niech to się już skończy, niech on się nie broni, niech po prostu już się nie podnosi. Miała już dość, wspomnienia tego pojedynku pewnie będą ją prześladować przez następne dni! Uparty osioł!

The member 'Florence Fortescue' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 49

0/230

Gdyby był w stanie słyszeć myśli swojej przeciwniczki, zapewne by jej przyklasnął, bo rzeczywiście się już nie podniósł; Everte Stati dosięgnęło go zanim zdążył chociażby pomyśleć o obronie (nie żeby w jego aktualnym stanie miała ona jakikolwiek sens), posyłając go na łopatki i sprawiając, że całe powietrze uciekło mu z płuc, a przed oczami zatańczyły czarne plamki. Jęknął cicho, przez moment jeszcze wydawało się, że spróbuje unieść się na łokciach, ale w następnej sekundzie zakręciło mu się w głowie - i pochłonęła go ciemność.

zt, dziękuję ślicznie i brawka!

Różdżka uwolniła magię - co prawda tylko jedno zaklęcie postanowiło jej usłuchać, ale to już nie miało znaczenia. Niemal w zwolnionym tempie widziała, jak zmęczony mężczyzna nawet nie próbuje się bronić. Flo wiedziała, że to już był koniec. Wzleciał w powietrze niemal jak szmaciana lalka. Nie chciała go doprowadzać do takiego stanu, ale jak widać jego duma była ważniejsza niż ból.
Kiedy tylko ciało jej przeciwnika gruchnęło o ziemię, a on sam nie wykazywał żadnych chęci by wstać - ba! chyba się nie ruszał! - wytrzymała jeszcze tylko chwilę. Akurat tyle, by sędzia ogłosił ostatecznie jej wygraną.
- Halo, czy pan mnie słyszy? - podbiegła do niego i przykucnęła przy nieprzytomnym arystokracie. Na szczęście zaraz obok pojawili się uzdrowiciele. I w sumie... tyle Florence widziała swojego przeciwnika.

zt. yay, pierwsza wygrana! :serce: