Za szybko. Wiedziała to już w momencie, gdy dłoń przekreśliła się w powietrzu, by skrócić właściwy zaklęciu ruch. Odetchnęła szybko, wracając do punktu wyjścia. Poprawiła krok, rozstawiając pewniej nogi i przenosząc ciężar na przód - Ignitio - wróciła do uroku, który już raz przywoływała. Wtedy bezskutecznie. Jak miało być tym razem?

The member 'Mia Mulciber' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 48

101/216 | kara -30

Florence przymknęła oczy, gotowa bronić się ponownie. Jej rywalka zdawała się mieć dobrą passę, Fortescue spodziewała się więc najgorszego. Ignitio jednak nie trafiło - przeleciało jej tuż nad głową. W sumie to nawet liczyła, że oberwie, bo jeśli dostałaby mocniej, z pewnością uspokoiłaby własną dumę i bez żalu mogłaby później powiedzieć, że jej przeciwniczka była zdecydowanie silniejsza.
Tymczasem jednak nadeszła jej kolej, a ona nie była pewna, co będzie w stanie rzucić. Uniosła jednak różdżkę.
- Tarantallegra - może chociaż drobny wredny psikus pod koniec pojedynku?

The member 'Florence Fortescue' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 43

101/216 | kara -30 | -10 niewerbalne

Na jej twarzy pojawił się grymas irytacji. Naprawdę nie mogła już rzucić nawet tak prostego zaklęcia? Przecież w szkole nawet dość często raczyli się tym psikusem w gronie przyjaciół. Musiała się ponownie skupić. Chociaż odrobinę.
Zupełnie nie pomagał jej w tym kamienny wyraz twarzy jej przeciwniczki. Flo zmrużyła oczy. Miała w zanadrzu inne zaklęcie, które może da radę jakoś zmącić spokój jej rywalki. Chociaż na chwilę. Zetrze jej tę maskę z twarzy, chociaż na chwilę!
Machnęła więc różdżką, nie wypowiadając jednak nic. A masz, babo jedna, jak ci się będzie podobać ten upiorogacek?

The member 'Florence Fortescue' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 49

- 1 do rzutu, ale pamiętaj, że nie można edytować swoich postów z rzutem, bo liczy się jako nieważny

Moc nie zalśniła, nie poczuła ciepła pod palcami i żadna, świetlista smuga nie pomknęła w stronę przeciwniczki. Wzruszyłaby ramionami, gdyby mogła, ale w ostatnim czasie różdżka częściej wykazywała się kapryśnością. Widziała, ze i w przypadku działań stojącej po drugiej stronie kobiety, miała miejsce rzecz podobna, nie licząc może jednego, krótkiego gestu, po którym Mii zrobiła się chłodno, zalewając niepokojem. Zupełnie, jakby obok stanął duch. Nieważne - Bombarda Maxima - błysk w stalowoszarych źrenicach świadczył, że emocja irytacji zagościła w Mulciber. Straszenie było dobre dla dzieci z Hogwartu, nie na pojedynku.

The member 'Mia Mulciber' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 61

Zbierająca się magia zakołysała się i świetlista smuga pognała ku kobiecie, ale minęła ją wchłonięta przez jego z zabezpieczeń na ścianie - Lamino - chciała już zakończyć rozgrywkę. Nie miała ochoty trwać na arenie dłużej, niż było to konieczne, a przez lekceważenie, które posłała jej przeciwniczka, złośliwa zadra kazała jej przypomnieć, ze byli na pojedynku. Nie na korytarzu szkolnym. A wydawało się, że to Mia jest młodsza.

The member 'Mia Mulciber' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 74

Ona swoje małe zwycięstwo odniosła. Widziała ten dreszcz, który przeszył jej przeciwniczkę, kiedy rzuciła swoje niewerbalne zaklęcie. Owszem, to nie był szkolny korytarz. Upiorogacek nie dał jej niemal absolutnie niczego, a już na pewno nie był zaklęciem, które pozwoliłoby jej wygrać ten pojedynek. Chodziło tu tylko i wyłącznie o utarcie nosa temu niewzruszonemu głazowi, którym była Mia.
Przed kolejnym atakiem, który pomknął w jej stronę, nawet nie próbowała się bronić. Nie miałoby to i tak żadnego sensu, wiedziała, że magia znów by ją zawiodła - nie miała prawie sił by unieść ponownie różdżkę. Znów krzyknęła, swój psikus opłaciła więc sporą dawką bólu, kiedy jej skórę pokryła krew z zadanych ran, zachwiała się - ale jednak warto było. Dla tego jednego grymasu niepokoju.
- Ignis Fatuus... - jęknęła, nie mając już zamiaru dłużej walczyć.

51/216
Mniej niż 30% żywotności

Dziecinada. Mia ledwie zmarszczyła brwi, gdy niepokój minął i nadal bez radosnego tonu zbliżającego się zwycięstwa, posłała przeciwniczce zaklęcie. Jak się okazało - decydujące. ostre sztychy noży rozcięły i tak blada już skore Florence, a szkarłat wykwitł raźniej, pozbawiając sił. Nie broniła się. dziwne. Mia próbowałaby walczyć do końca, za do momentu upadku na posadzkę areny, aż do momentu ciemności, która miałaby ją pochłonąć. Ale nie była nią. Kobieta zachwiała się, a z różdżki wysunęły skrzące się czerwienią iskry. Koniec.
Jej własne zranienia były na tle małe, że nie potrzebowała większego, uzdrowicielskiego wsparcia, ale uparty stażysta nie wypuścił jej dopóki i te drobne rany nie zniknęły. jej przeciwniczką zajęto się poważniej i to widząc, Mia bez słowa opuściła teren areny.

| zt x2