First topic message reminder :



[bylobrzydkobedzieladnie]

154/210 -10

Moje zaklęcie się nie udało, co tylko potwierdziło moją teorię o tym, że w wyniku anomalii musiał się zwiększyć poziom mugolskiej krwi w moim organizmie. Za to Konstanty szalał, naprawdę, jego zaklęcia okazały się niesamowicie silne. - Protego maxima!

The member 'Florean Fortescue' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 36

99/210 -30

I to by było na tyle. Uderzyły we mnie dwa bardzo silne zaklęcia - wciąż nie równały się nożom, które wbiły się we mnie dwukrotnie podczas ostatniego pojedynku - ale i tak nie mogłem powiedzieć, że było to przyjemne. Teraz zaczynałem się czuć słabo, ale nie chciałem jeszcze rezygnować z walki. Może moje szanse na wygraną topniały, ale przecież wciąż mogłem trochę przeszkodzić Kostkowi. - Jinx!

The member 'Florean Fortescue' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 15

Z raczej ponurą satysfakcją obserwował jak jego dwa uroki dosięgają przeciwnika – zwłaszcza ten ostatni wystrzelił z jego różdżki z niesamowitą siłą, ponownie pokazując, że te prostsze uroki w jakiś sposób działały wyjątkowo na jego korzyść. Przy takich obrażeniach nie było zaskakujące, iż Jinx okazał się nieudany. Jego własna energia powoli malała w miarę jak spotkanie się przedłużało; podobne odczucia musiał mieć przeciwnik, który dodatkowo obrywał. Należało się zebrać i doprowadzić to do końca. Wiele mogło się jeszcze zdarzyć, lecz przeciągnie tego było zupełnie niepotrzebne. Młody badacz zdecydował się na zaklęcie, które mu wcześniej nie wyszło. W skupieniu wymówił:
— Commotio

| 190/190

The member 'Constantine Ollivander' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 70

Poszło dokładnie jak to planował; urok śmignął do przodu, po drodze zbierając zbłąkane w powietrzu iskierki elektryczności. Nie pamiętał, kiedy ostatnio stosował to zaklęcie, miało w sobie pewne okrucieństwo, którego wolał nie kontemplować. Zacisnął usta w wąską linię, mając nadzieję, że Florean nie będzie miał mu tego za złe – póki Commotio go nie sięgnęło, nie było to jeszcze przesądzone.
— Everte Stati — rzucił, mocniej ściskając palisandrową różdżkę i lekko unosząc podbródek. Już poparzenia były czymś poważnym, podmuch wydawał mu się miej drastyczny. Czy jego szczęście nadal będzie trwać? Jak na razie nie miał na sobie nawet draśnięcia, co przy jego niezbyt stałym stanie zdrowia było rzeczą niemal niespotykaną.

| 190/190

The member 'Constantine Ollivander' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 57

106/210 - 20

I znowu w moją stronę pomknęły dwa udane zaklęcia - naprawdę jak Kostek to robił? Nie spodziewałem się po nim aż takich umiejętności, ale oczywiście cieszyłem się, że je posiada. Mi nie pozostawało nic innego jak znowu podjąć próbę obrony. - Protego!

The member 'Florean Fortescue' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 2

55/210 -50

Moja tarcza okazała się niewypałem - praktycznie nic nie wyszło z mojej różdżki, a obydwa zaklęcia uderzyły we mnie z pełną mocą. Najpierw dosięgły mnie zbłąkane ładunki elektryczne, potem wyrzuciło mnie na drugi koniec areny. Podniosłem się obolały, oddychając płytko - wtedy przypomniałem sobie w jakim stanie skończyłem ostatni pojedynek i stwierdziłem, że nie mogę tego powtórzyć. Uśmiechnąłem się lekko do Kostka, po czym uniosłem wysoko różdżkę i powiedziałem - Ignis Fatuus - to by było na tyle, musiałem przyznać dzisiejszą wyższość swojego przeciwnika. Czas wrócić do domu!

zt <3

W końcu udało mu się zaklęcie, które z upartością powtarzał aż go usłuchało; zadowolenie z siebie było chwilową łuną, gdyż w następnym momencie oglądał jak Florean, jego przyjaciel, zostaje poszkodowany w ich wyniku – nie było to nic przyjemnego, najpierw skrząca się elektryczność potem udane odrzucenie na kilka metrów. Sam Constantine nadal pozostawał bez szwanku, żaden urok go nie trafił. Nie był pewien czy ten sukces po tak długiej przerwie od występowania na arenie mógł zawdzięczać swoim umiejętnościom czy zwykłemu szczęściu. Ściągnął nieco brwi, z nieukrywaną przykrością patrząc na obrażenia, które zadał przeciwnikowi. Widział to w jego wyrazie twarzy, że na więcej nie ma ochoty. Pokiwał głową w zamyśleniu, po czym pospiesznie ukłonił się, dopełniając wymaganych formalności. Przed powrotem do domu podszedł jeszcze do Fortescue, by zamienić z nim kilka słów i to było tyle jak na to starcie.

| 190/190 | zt