Stół alcheminczny

The member 'Frances Burroughs' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 67

Pożółkłe strony ciężkiej księgi zawierały w sobie wiele mądrości. Co do tego panna Borrughs posiadała niemal stuprocentową pewność. Wiele zawiłych procesów, jakie zachodziło w ludzkim umyśle zostało opisanych w książce, poleconej jej przez przełożonego... Oczywiście nie mówiła mu, co też chciałaby stworzyć, wyjawiając jedynie chęć lepszego poznania ludzkiej anatomii. W tych wszystkich, opisanych procesach brakowało jednak konkretnej wiedzy, która ją interesowała, gdyż zjawisko zapamiętywania wydarzeń było opisane w sposób lakoniczny, nie zawierający wielu informacji. Nawet jednak w tym braku informacji, eteryczna alchemiczka była w stanie odnaleźć kilka wskazówek, dotyczących tematu jej dzisiejszego zainteresowania. Frances poczuła się zdradzona przez książkę, nie spełniającej jej zainteresowania. Z westchnieniem odłożyła opasłe tomiszcze, mając nadzieję, że kolejna pozycja nie okaże się równie nie przydatną.
Aby pomóc sobie w poszukiwaniach, wszak jej wiedza anatomiczna była podstawowa, postanowiła wypisać sobie wszystkie zagadnienia, z których informacji potrzebowała, aby móc dalej działać. Pytań, jakie pojawiły się w jej głowie było kilka. Rozumiała podstawowe zagadnienie, jak to wszystko miało działać, chciała jednak upewnić się, że teorie jakie głębiły się w jej głowie są poprawne i nie popełniła żadnego, chociażby najmniejszego błędu w swoim toku myślenia. A gdy zrobiła już sobie ściągę, dotyczącą tego, czego szukała (mającą trochę usprawnić jej przeglądanie kart ksiąg) sięgnęła po kolejny, opasły tom. Książkę otworzyła od razu na spisie treści, mającym zaoszczędzić jej czasu. Wszak w ten sposób nie musiała brnąć przez całą zawartość strony, aby odnaleźć to, co ją interesowało. Szybko przewertowała karty na odpowiedni rozdział. Tym razem sięgnęła po książkę, poleconą jej przez... co najmniej dziwnego magipsychiatrę z szpitala, w którym pracowała. Dzieło to traktowało o chorobach psychicznych, mających znaczny wpływ na pamięć. Kto wie, może to właśnie to udzieli jej odpowiednich odpowiedzi? W końcu skoro naturalnie powstawały rzeczy, mające wpływ na pamięć, powinna dokładnie je przestudiować, aby znaleźć odpowiednie rozwiązanie? To dopiero miało się okazać, z nadzieją jednak zaczytała się w słowa, pisane czarnym atramentem.

| Studium mechaniki ludzkiej pamięci, anatomia I, bonus +0
Punkty:5; 5+67=72;

The member 'Frances Burroughs' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 12

Ta książka nie okazała się tak wielkim rozczarowaniem jak poprzednie dzieło, po które sięgnęła. Analityczny umysł panny Burroughs był w stanie odnaleźć w opisach chorobach wskazówki, dotyczące jej badań, nawet jeśli potrzebowała całej godziny, by odnaleźć wszystkie zależności i połączyć je w całość, przynajmniej w swojej głowie. Pozostało jej zapisać wszelkie spostrzeżenia, aby przypadkiem nie uciekły jej z głowy, gdy przyjdzie jej przejść do kolejnej księgi. Dziewczyna chciała mieć pewność, że zbada temat z każdej, możliwej strony nim podejmie się dalszego tworzenia eliksiru.
Książka powędrowała na bok, aby Frances mogła dokładnie zapisać wszelkie elementy, które mogły przydać się jej w dalszej pracy. Strannie notowała wszelkie informacje ale i odniesienia do innych zagadnień, by mogła dokładnie sprawdzić każdy element. Poprzedni jej eliksir wpływał na postrzeganie rzeczywistości i z pewnością był prostszy do przygotowania niż ten, który zdolna alchemiczka chciała przyrządzić teraz - tym razem ryzykowała zdrowiem osób, które zgodzą się przetestować i miała pełną tego świadomość. Igrając z ludzkim mózgiem trzeba było liczyć się z konsekwencjami, dziewczyna czuła jednak, że jeśli poradzi sobie z tym eliksirem będzie mogła przejść do bardziej zaawansowanych formuł. Kto wie, może nawet i trucizn?
Gdy już miała pewność, że zapisała wszystkie, najważniejsze informacje sięgnęła po filiżankę letniej już herbaty, aby upić z niej łyk. Frances posiadała już całkiem sporo informacji, mających ułatwić jej dogłębniejsze zrozumienie tematu oraz, co ważniejsze, nie popełnienie żadnego błędu, który naraziłby osoby spożywające. Wszak nie to było jego celem.
Szaroniebieskie spojrzenie uważnie sunęło po zapisanych słowach. Zdawało się, że posiadała większość informacji, jakie potrzebowała. Wiedziała, na który proces powinna podziałać, aby osiągnąć pożądane działanie; wiedziała również, co naturalnie może wywołać podobne działanie do tego, który chciała uzyskać, cały czas jednak była pewna, że czegoś jej w tym wszystkim brakuje.

| Studium mechaniki ludzkiej pamięci, anatomia I, bonus +0
Punkty:5; 5+67=72; 72+12=84;

The member 'Frances Burroughs' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 28

Uważnie powtarzała w głowie wszystkie informacje, jakie posiadała zanotowane na kilku pergaminach jasnego papieru, co jakiś czas popijając stygnącą coraz bardziej herbatę. Panna Burroughs układała sobie wszelkie wiadomości w głowie, co jakiś czas dopisując jakąś adnotację, skreślając słowa oraz zapisując nowe, tym samym porządkując pozyskaną wiedzę. Dokładnie sprawdzała, czy wszystkie wiadomości zgrywają się ze sobą, a jej notatki nie tworzą jednego, wielkiego bezsensu. Jednocześnie panna Burroughs podjęła decyzję, dotyczącą poszerzenia swojej anatomicznej wiedzy w najbliższym czasie. Chciała wiedzieć więcej o rzeczach, którymi przyjdzie jej się zajmować. A było pewne, że z jej rąk wyjdzie jeszcze wiele eliksirów gdyż ich tworzenie wyjątkowo przypadło jej do gustu.
Uporządkowanie wiedzy oraz notatek zajęło Frances dobrą godzinę. Dopiero jednak po tym działaniu, była w stanie jasno stwierdzić jakich informacji jej brakuje, aby móc przystąpić do kolejnych działań. Jasnowłosa alchemiczka doskonale wiedziała, że w kwestiach naukowych nie należy gnać na złamanie karku. Czasem nawet w dążeniu do wiedzy należało zatrzymać się na chwilę, uporządkować to, co do tej pory się miało oraz zastanowić się nad dalszymi rozwiązaniami. W tym wszystkim była niemal pewna, że dziedziny naukowe przeznaczone są dla cierpliwych, potrafiących cofnąć się o krok czy też dwa, jeśli było trzeba.
Ta godzina, przeznaczona na uporządkowanie tego, co miała do tej pory pozwoliła dziewczynie zauważyć to, czego jeszcze potrzebowała, aby mieć pełen pogląd na sprawę. Nie chcą zwlekać, panna Burroughs odłożyła książkę na bok, aby zrobić miejsce na niewielkim blacie stołu. W końcu dziewczyna sięgnęła po przedostatnią z przygotowanych ksiąg, mając nadzieję, że w niej znajdzie brakujące informacje. Nigdy nie podejmowała się działań, bez dokładnego przemyślenia ich i tak te było w wypadku badań naukowych. Ponownie jasnowłosa alchemiczka pochyliła się nad opasłym tomiszczem księgi, uważnie przeglądając kolejne strony oraz czytając kolejne słowa, w poszukiwaniu odpowiedzi na dręczące ją pytania, niezbędne do stworzenia eliksiru.

| Studium mechaniki ludzkiej pamięci, anatomia I, bonus +0
Punkty:5; 5+67=72; 72+12=84; 84+28=112

The member 'Frances Burroughs' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 10

Książka, jaką wybrała w poszukiwaniu informacji okazała się być strzałem w dziesiątkę, nawet jeśli przebrnięcie przez rozdział poświęcony głównej sferze jej dzisiejszych zainteresowań zajęło jej całe czterdzieści pięć minut. Pogrążona w lekturze nie zauważyła nawet upływu czasu. Każda kolejna strona oznaczała kolejne słowa zapisane eleganckim pismem na kolejnym kawałku pergaminu, mające przybliżyć ją do kolejnego etapu doskonale rozplanowanych badań. Kolejne słowa, pojawiające się na pergaminie miały również wypełnić wszelkie luki w jej teoriach oraz zapewnić dodatkową wiedzę. Frances podchodziła do tematu profesjonalnie - planowała jeszcze sprawdzić wiarygodność wszystkich informacji, by w końcu dojść do wniosków końcowych.
A gdy wycisnęła z księgi wszystkie, nawet najmniejsze informacje dotyczące interesującej ją materii, jaką było zapisywanie się wspomnień w pamięci, ponownie zrobiła sobie chwilę przerwy, aby ochłonąć od intensywnej nauki oraz zdobywania nowych wiadomości. Ostrożnie przeciągnęła się na krześle czując, że jej kości zesztywniały z powodu długiego siedzenia w jednej pozycji. Wstała więc, aby udać się do kuchni po kolejną filiżankę gorącego naparu, mając nadzieję, że chwila przerwy rozjaśni jej umysł, pozwalając dotrzeć do końca analizy funkcjonowania ludzkiej pamięci a to, doprowadzi ją do dobierania składników w którym czuła się swobodniej, oraz mogła bardziej się wykazać. Alchemia była jej naczelną dziedziną i to właśnie z alchemicznego punktu widzenia chciała podchodzić do tworzonych przez siebie eliksirów.
Do pracowni powróciła po piętnastu minutach, ze świeżym umysłem i chęcią dokończenia badań. Zasiadła na swoim miejscu, w głowie odnotowując, aby kiedyś kupić sobie wygodniejsze krzesło. Tym razem jednak nie otwierała książki, ponownie poświęcając swoją uwagę sporządzonym przez nią notatką. Uważnie wodziła wzrokiem po zapisanych na pergaminie słowach i tym razem sprawdzając, czy posiadała wszystkie informacje, które byłyby w stanie odpowiedzieć na jej wszystkie pytania oraz zapewnić wystarczającą podstawę do badań.


| Studium mechaniki ludzkiej pamięci, anatomia I, bonus +0
Punkty:5; 5+67=72; 72+12=84; 84+28=112; 112+10=122

The member 'Frances Burroughs' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 22

Znużenie powoli zaczęło obejmować delikatnie ciało młodej alchemiczki, w ostatnim czasie przebywającej w stanie permanentnego zmęczenia. Praca na pełen etat w szpitalu, stałe wizyty w wieży astronomicznej oraz bibliotekach, dodatkowe zlecenia oraz chęć znalezienia chociaż odrobiny czasu dla tych, którzy byli jej bliscy sprawiała, że panna Burroughs od dłuższego czasu cierpiała na niedobór snu. Ciche westchnienie wyrwało się z jej ust, gdy oczy przymknęły jej się na chwilę sprawiając, że głowa nieprzyjemnie zsunęła się z wspierające ją dłoni. Nie, nie mogła teraz się poddać. Miała wrażenie, że do zakończenia tej, chyba najważniejszej części badań brakowało jej ledwie kilkudziesięciu minut. Nie chciała teraz przerywać wiedząc, że jutrzejszego dnia ciężej będzie się jej zabrać się do dokończenia notatek oraz ponownego poszukiwania informacji w książkach. Krótkie ziewnięcie wyrwało się z jej ust, gdy zmieniła pozycję, mając nadzieję, że to odgoni od niej słodkie objęcia Morfeusza.
Kolejny raz uporządkowała wiadomości, jakie udało jej się zebrać, kolejny raz zastanawiając się, czy aby na pewno znalazła wszystkie, potrzebne jej informacje. Długa analiza sprawiła, że panna Burroughs doszła do wniosku, iż brakuje jej odpowiedzi tyko na jedno, jedyne pytanie. Z tą odpowiedzią miałaby wszystkie informacje, jakie były jej potrzebne do ruszenia dalej oraz opracowania odpowiedniej receptury.
Mając nadzieję, że jest ledwie dwie kroki przed dokończeniem zbierania informacji, ponownie zanurzyła się w lekturze wielkiej księgi, pełnej wyblakłych stronic i słów, zapisanych czarnym atramentem. Teraz, gdy szukała jedynie jednej, odpowiedniej odpowiedzi wiedziała gdzie szukać oraz jakie informacje winna wyłapywać miała wrażenie, że idzie jej to sprawnie. Otworzyła jeszcze jedną książkę (w końcu książek nigdy nie było dość) na odpowiednim rozdziale, również poświęconym pracy mózgu sprawdzając w niej, czy przypadkiem zapisane w niej słowa nie są rozszerzeniem tych, zawartych w poprzedniej książce. Powoli, bazując na dwóch tomach panna Burroughs budowała brakującą jej odpowiedź, aby móc zbudować na swoich notatkach nowy eliksir.

| Studium mechaniki ludzkiej pamięci, anatomia I, bonus +0
Punkty:5; 5+67=72; 72+12=84; 84+28=112; 112+10=122; 122+22=144;

The member 'Frances Burroughs' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 61

Jest!
Z zadowoleniem wypisanym na delikatnej buzi panna Burroughs w końcu odnalazła wszystkie informacje dotyczące mechaniki ludzkiej pamięci, jakie potrzebowała aby móc rozpocząć pracę nad eliksirem. Dalsza praca, zdawała się jej pójść naprawdę płynnie - z wszystkimi informacjami wynotowanymi na pergaminach wiedziała, co gdzie szukać, co z czym powiązać czy co wykreślić, uznając za wiadomość z innego spektrum. Pierwszym krokiem jaki podjęła było po raz kolejny uporządkowanie wiadomości, pewna, że tego nigdy za wiele. Dzieliła je na odpowiednie kategorie, by później zanotować wszystko dokładnie w grubym zeszycie dokładnie tak, jak powinno się to prezentować - w podziale alfabetycznym, ułatwiającym jej odnalezienie każdej kwestii w późniejszym czasie, jeśli musiałaby do nich wrócić na którymś z kolejnych etapów badań naukowych.
Dopiero po kolejnej godzinie, była w stanie z czystym sumieniem stwierdzić, że wyczerpała temat, a cały wstęp do badań został odpowiednio przygotowany. Dopiero wtedy, czując coraz mocniej narastające zmęczenie wyszła z niewielkiej pracowni. Skrzętnie schowała swój notes, aby później odłożyć książki na miejsce, nie chcąc pozostawiać bałaganu w niewielkim mieszkanku, nie chcąc jutrzejszego dnia tracić więcej czasu na porządkowanie, gdy czekała na nią zabawa ze składnikami alchemicznymi.
Była zadowolona z siebie oraz pracy, jaką wykonała dzisiejszego dnia, mając wrażenie, że od teraz pójdzie już z górki - wszak ustalenie odpowiednich składników czy ich proporcji wydawało jej się zajęciem przyjemnym i raczej nie stwarzającym problemów, zwłaszcza, że podczas dzisiejszej sesji naukowej zarysował jej się pomysł na to jak ma wyglądać eliksir. Chciała, aby przypominał wino, uznając to za całkiem zabawne, na swój dziwny, przewrotny sposób. Eliksir miał mieć bordową barwę w smaku będąc słodkim... Kto wie, może nawet pójdzie o krok dalej i sprawi, aby smak przypominał owocowe wino? Tak, to zdawało się być dobrym rozwiązaniem. Zadowolona z wykonanej pracy mogła w końcu udać się na spoczynek, by jutrzejszego dnia rozpocząć kolejne prace.


| Studium mechaniki ludzkiej pamięci, anatomia I, bonus +0
Punkty:5; 5+67=72; 72+12=84; 84+28=112; 112+10=122; 122+22=144; 144+61=205

zt.

25 kwietnia 1957 roku, badania naukowe

Ostatnie sesje naukowe sprawiły, że panna Burroughs posiadała odpowiednią bazę, pod dalsze działania. Posiadła już wiedzę dotyczącą zawiązywania się wspomnień w pamięci oraz reakcji, jakie temu towarzyszyły a to oznaczało, że może przyjść do lepszej, bardziej przyjemnej części tworzenia eliksiru - tej, związanej bezpośrednio z jej alchemiczną wiedzą. Najpierw jednak musiała dobrać odpowiednie składniki. Z filiżanką gorącej herbaty zasiadła przed stołem, wyciągając z ukrytej szuflady stolika notes, w którym spisywała wszelkie dane, dotyczące tych badań. Po kilku łykach gorącego napoju była gotowa, do dalszego działania. Zielarstwo było jedną z jej pasji, nawet jeśli nie miała wiele okazji, aby odpowiednio ją rozwinąć. W swoim niewielkim mieszkanku posiadała jednak całą masę najróżniejszych roślin, pełniących funkcję ingrediencji do jej eliksirów. Tak było z pewnością taniej - musiała dokupywać jedynie te, trudno dostępne bądź za duże, aby można było jej hodować w doniczce.
Frances wiedziała, jak chce aby jej eliksir wyglądał - miał powodować, że wspomnienia się nie zawiążą, jednocześnie - uznając to za zabawne - przypominając do złudzenia wino. Aby osiągnąć ten efekt, postanowiła podzielić ingrediencje na te, mające wywołać niezawiązanie się węzła wspomnień oraz te, mające nadać mu odpowiedni kolor oraz smak, do złudzenia przypominający wino.
Jasnowłosa alchemiczka zamyśliła się na dłuższą chwilę, rozważając podział składników w głowie wertując znane jej ingrediencje zarówno roślinne, jak i zwierzęce. Bez odpowiedniego rozplanowania pracy, nie była w stanie odpowiednio rozpisać składników. Panna Burroughs wierzyła, że uporządkowane oraz dokładnie zaplanowane działania doprowadzą ją do osiągnięcia sukcesu. W końcu doszła do wniosku, że odpowiednio uformowane czynnikiem magicznym składniki zwierzęce (zwłaszcza te, związane z toksynami) będą w stanie wywołać odpowiednie działanie wpływające na zawiązywanie się węzła pamięci.
A było to całkiem pozytywnym rozwiązaniem dla niej, gdyż z ingrediencji roślinnych łatwiej było uzyskać złudzenie wina. Dziewczyna wyjęła jeden z podręczników, ponownie chcąc mieć pewność, że nie popełni żadnego błędu nawet w dobrze znanych jej dziedzinach nie ufając w pełni swojej pamięci. Uważnie śledziła zapisane czarnym atramentem stronice, jednocześnie zapisując wszystkie składniki których hipotetycznie mogłaby użyć przy tworzeniu swojego eliksiru.
Dopiero po dłuższym czasie, gdy herbata była już nieprzyjemnie zimna, Frances była w stanie stwierdzić, że wypisała już wszystkie składniki, jakich mogła użyć. Pozostawało jej jedynie przeanalizować wszystkie składniki oraz wybrać te, które będą najlepsze.
Powoli, małymi kroczkami rozpoczęła wędrówkę, do stworzenia kolejnego eliksiru.


| Wybór ingrediencji roślinnych, zielarstwo II, bonus do rzutu +30

/z.t.

The member 'Frances Burroughs' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 55

26 kwietnia 1957 roku, badania naukowe

Specyfika eliksiru, a zwłaszcza pomysł Frances aby podobny był do wina, sprawiały, że przed dziewczyną stało nie lada wyzwanie. Nie wątpiła jednak w swoje umiejętności, posiadała odpowiedni plan oraz wiedzę, która miała jej pomóc w dojściu do pożądanych wyników. Zwłaszcza, że miała tyle czasu, ile tylko będzie potrzebowała na dokończenie badań
Panna Burroughs siedziała nad notatkami, zastanawiając się, jakich składników roślinnych powinna użyć. Wykreśliła wszelkie rośliny lecznicze oraz rośliny, nie mające większych walorów smakowych. A może powinna zmienić podejście do tematu? Może powinna sięgnąć po faktyczne składniki win? Nie zaszkodzi spróbować, w końcu jeśli to do niczego jej nie doprowadzi, zawsze będzie mogła zacząć od nowa.
Zgrabnym, eleganckim pismem Frances stworzyła kolejną listę, będącą spisem owoców oraz ich pochodnych które były używane w alchemii, aby móc rozpocząć proces eliminacji oraz wyłaniania odpowiednich składników, które po za walorami kolorystycznymi oraz smakowymi, wspomogą działanie jej eliksiru.
Nie znała się na alkoholach, kiedyś jednak usłyszała, że wina wychodzą najlepsze ze składników świeżych. Ufając wiedzy matki oraz jej rodziny od razu wykreśliła wszelkie susze, jakie znalazły się na liście. Teraz pozostały na niej same owoce oraz ich pochodne, jakie mogła wykorzystać.
Pierwszym składnikiem, który niemal od razu rzucił się w jej oczy był zwykły, niepozorny chaber. Chabry, a zwłaszcza te w odmianie bławatka były jednymi z bardziej ulubionych przez młodą alchemiczkę kwiatków. Posiadały piękną, chabrową barwę która przyciągała jej oko oraz wiele właściwości, nawet jeśli większość osób go nie doceniała. Chabry posiadały substancje przeciwzapalne, moczopędne, uszczelniające naczynia krwionośne, antybakteryjne, żółciopędne, ściągające, przeciwzapalne, przeciwkrwotoczne... Oraz, co w tym wszystkim wydawało się jej najistotniejsze, kwiatki te zawierały mangan, niezbędny do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego. To działanie, z pewnością mogło pomóc wyhamować możliwe działania niepożądane. Po za tym - o czym wiedziało niewiele osób - z chabrów można było przyrządzać wino. Delikatnie kwaskowate, o jasnoróżowym kolorze którego przyrządzenie trwało długie miesiące.
Po dłuższej analizie panna Burroughs stwierdziła, że chabry będą idealne do eliksiru, jaki chciała przyrządzić. Dodadzą waloru kolorystycznego oraz smakowego, jednocześnie posiadając działania wpływające pozytywnie na układ nerwowy (który mógł być odrobinę zagrożony) oraz przeciwzapalne. A praca w szpitalu nauczyła ją, że działanie przeciwzapalne nigdy nie jest niepożądane.
Z uśmiechem na ustach zanotowała składnik w notesie wraz z jego działaniem, aby zakończyć dzisiejszą sesję naukową.

| Wybór ingrediencji roślinnych, zielarstwo II, bonus do rzutu +30
Punkty: 55+30=85;

/z.t.