Brown's Point

tworzenie świstoklików15 sierpnia
Po przeniesieniu dzieci do Killarney Jayden mógł chociaż na trochę odpocząć. Nie, żeby w Hogwarcie nie miał pomocy, bo byłoby to szerokie niedocenienie skrzatów, duchów czy chociażby samego Antaresa, który pomimo początkowego dystansu zaczął rozumieć, że nie wszyscy ludzie byli ignorantami. Profesor jednak zdawał sobie sprawę z tego, że szkoła była dla dzieci czymś w rodzaju przymusu. Potrzebowały oderwania myśli od miejsca, w którym miały spędzić cały okrągły rok bez przerwy. Lub nawet i więcej, jeśli do przerwy na Święta Bożego Narodzenia od ich rodzin nie miały przyjść żadne zawiadomienia odnośnie aktualnego, bezpiecznego stanu rzeczy. Astronom nie spodziewał się, że zobaczenie domu odejmie taki ciężar z jego barków - co prawda było to również ciężkie z uwagi na to, że miał on należeć również do Pomony, jednak to wciąż był dom. Jego stary pokój, który był główną sypialnią, został przerobiony i chociaż w jakimś stopniu ów świadomość bolała Jaydena, egzystowanie tego pomieszczenia w poprzednich kategoriach było niemożliwe. Nie było jego i Pomony, dlatego też astronom przejął dla siebie jeden z pokojów, których w Upper Cottage nie brakowało. Dzieciaki początkowo były zagubione, ale chyba cieszyły się w granicach możliwości na wizję wyjazdu.
Przechodząc się po pokojach wczesnym rankiem, Jay widział jedynie ukryte w pościeli twarze. Miał wrócić przed śniadaniem. Miał stworzyć dwa świstokliki dla Kaia i Maeve - wpierw jednak chciał zająć się tym trudniejszym, by łatwiejszy zostawić na koniec. Zjawił się więc w Lancashire, mając przy sobie wszystko, czego potrzebował. Butelka ze statkiem w środku idealnie wpasowywała się w klimat oraz historię tego miejsca. Bo czyż Jenny Brown nie czekała na swojego ukochanego marynarza? Czarodziej był sam na tym pustkowiu, słońce jeszcze nie wzeszło, a on czuł spokój w umyśle. Treningi oklumencji przydawały się i wycofywały od wszelkiego chaosu - również i teraz. Profesor wziął wpierw srebrny gwiezdny pył, ułożył na nim butelkę i skupił się, by przelać magię miejsca w ów przedmiot. Chciał je połączyć i poczuć pod palcami rozchodzącą się magię. - Portus - wymówił dobrze znane sobie zaklęcie, wchłaniając atmosferę Brown's Point.

The member 'Jayden Vane' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 46

Zmarszczył nos, czując, że magia tylko w części scaliła się z ingrediencją astronomiczną. Nie potrzebował połowicznie udanego efektu - musiało się to wszystko złączyć w jedną, sensowną całość. Niestabilność na etapie tworzenia była brakiem gwarancji na stabilność w późniejszych etapach. Może powinien był zabrać się za stworzenie czegoś delikatniejszego? Tego łatwiejszego na początku, ale jak już się zabrał za cięższy, musiał się z nim uporać i nie zamierzał się wycofywać. Miał jeszcze kilka pyłów, dlatego mogło się udać. Wolałby, gdyby powiodło się od razu, ale wiedział, że nie chodziło o jego zdolności numerologiczne, bo nie tworzył świstoklika po raz pierwszy - to z transmutacją miał większy kłopot, dlatego, że nie posiadał aż tak sporej wiedzy. Wciąż był jedynie amatorem, przed którym ów dziedzina już zawsze miała mieć wiele tajemnic, ale nie rezygnował. Wiedział, że był w stanie zakląć w przedmiocie bardziej zaawansowaną magię - musiał jedynie wykazać się cierpliwością. Odetchnął, ściągając ze swoich barków płaszcz i podciągając rękawy koszuli. Możliwe, że miał zostać tam na dłużej. Odczekał kilka minut, żeby odświeżyć umysł, po czym zaczął powtarzać proces, tym razem z nowym srebrnym gwiezdnym pyłem. - Portus - wypowiedział miękko, ale stanowczo, prowadząc różdżkę w odpowiednim ruchu.

The member 'Jayden Vane' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 21

Przygryzł wargę w wyrazie niezadowolenia. To nie było to, na co liczył, bo ingrediencja rozpadła się w momencie wypowiadania zaklęcia. Zupełnie jakby była czymś skażona, co było możliwe - wszak zakupił ją podczas tych szalonych anomalii. Może zmieniły one jej właściwości? Cóż... Najwyraźniej dobrze, że wykorzystywał swoje zapasy aktualnie, a nie przy większych potrzebach. Jayden potrzebował aktualnie bardziej meteorytów, które oddał alchemikowi nad inne komponenty astronomiczne, jednak w oczekiwaniu na wydobyte serca, mógł skupić się na czymś odmiennym. Dlatego prośba rodzeństwa Clearwater nie została bez odpowiedzi. W końcu profesor miał trochę czasu i mógł ich wspomóc. Miał nadzieję tylko, że nie miały im się przydać w nagłych sytuacjach. Ale nie oznaczało to, że nie miał się starać. Dlatego podniósł się i przeszedł w ciszy ku brzegowi, żeby obmyć twarz lodowatą wodą ze zbiornika. Ułożył zimną dłoń na karku, chcąc pozbyć się dziwnego spięcia i dodać swoim myślom przejrzystości. Dopiero po kolejnych minutach mężczyzna wrócił do miejsca, w którym miał kontynuować swoją twórczość. Dopiero gdy poczuł spokój, pozwolił, by magia skumulowała się w jego ciele. - Portus - powtórzył z uporem, ale równocześnie bez wyraźnego rozeźlenia. Był naukowcem, nie robił tego po raz pierwszy, dlatego też wiedział, że mogło mu się nie udać. Chciał wrócić do Kaia z gotowym świstoklikiem, ale rozumiał, że mogło to być niemożliwe. A przynajmniej na razie.

The member 'Jayden Vane' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 18

Ostatnia szansa na stworzenie mocniejszego świstoklika... Jayden wiedział, że powinien był być delikatniejszy w tworzeniu, ale nie dało się czuć frustracji. Nie miał jednak czasu douczać się więcej o astronomii, skoro już przesiadywał nad numerologią oraz badaniami. Nie wspominając po prostu o zajmowaniu się dziećmi - co było priorytetem w tym momencie. Wiedział jednak, że nie mógł poddawać się ów myślom. Musiał się uspokoić i całkowicie odpuścić, skoro musiał skupić się na momencie, w którym znajdował się aktualnie. To miało wspomóc go w tworzeniu świstoklików, lecz również i w normalnym funkcjonowaniu. Nic wszak dziwnego, że czuł się tak swobodnie w zaklinaniu magii w tych określonych przedmiotach. Była to nie tylko nauka, lecz również proces podobny do oklumencji, którą opanował. I której teraz potrzebował bardziej niż kiedykolwiek. Profesor dał sobie dziesięć minut kolejnej przerwy i zaczął w tym samym czasie przeglądać książkę, chcąc zobaczyć, co mógł udoskonalić w tym procesie. Już zwykła książka o podstawach wytwórstwa mu nie wystarczała - chciał sięgać dalej i jego ambicje nie znikały. Praktyka połączona z teorią miały jednak wielką moc i Jayden w końcu naprostował się w tym, co było dla niego niejasne. - Portus. - Po raz ostatni siłował się z magią w sposób mocniejszy - nie miał energii ani ingrediencji na więcej.

The member 'Jayden Vane' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 74

Jak się okazało, nie pomylił się. Wprowadzenie ulepszeń, wyciszenie oraz cierpliwość stanowiły gwarant sukcesu. Magia splotła się idealnie, rozgrzewając drewno różdżki i wibrując w dłoni czarodzieja. Przyjemne ciepło rozeszło się od prawej ręki Jaydena, przez jego ramię, docierając do serca. Wiedział, że się powiodło i świstoklik okazał się udany. Mała łuna światła rozświetliła butelkę i ukryty w nim statek, zaznaczając, że właśnie dokonał się tam niewielki splot czarów. Niewielki, ale jaki potężny. Zaklęta teleportacja w przedmiotach była czymś niesamowitym i gdyby Jayden nie miał już jednej przewodniej pasji, może odnalazłby ją w ramionach transmutacji oraz naginania materii do swojej woli. To jednak zostawiał zawodowcom, samemu ciesząc się z drobnych sukcesów. Tych mniejszych i większych. A skoro zabezpieczony świstoklik dla Kaia został zrobiony, musiał zająć się tym dla Maeve. Dziewczyna przekazała mu busolę, którą znalazła, spacerując po okolicy i wierząc, że astronom zrobi z niej odpowiedni użytek. I zamierzał to zrobić. Jako że poprzednie ingrediencje zostały wykorzystane sięgnął po księżycowy pył - nie tak mocny, jak gwiezdny, ale wciąż spełniający swoje zadanie. Astronom ułożył busolę na sypkiej materii pochodzącej z kosmosu, zanurzył się w we własnych myślach i przywołał do siebie odpowiednie zaklęcie. - Portus.

The member 'Jayden Vane' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 14

Nie spodobało mu się, że i słabsza moc okazała się kapryśna. Czyżby się pospieszył? A może czegoś nie doczytał? Nie. Skontrolował wszystko w odpowiedni sposób, jednak najwyraźniej ta część księżycowego pyłu również nie zamierzała współpracować. Podobnie jak jego własne skupienie. Vane ponownie podniósł się, żeby przejść się chwilę po okolicy i po prostu obserwować - wodę, roślinność, stworzenia, które czmychały przed jego sylwetką, gdy tylko zwęszyły nieznajomy zapach. Było to cudowne miejsce, lecz w tej cudowności też smutne. Bo czyż nie było świadkiem cierpienia młodej zakochanej? Jayden potrafił ją zrozumieć i współdzielić ten żal. Czy może właśnie na tym też powinien się skupić? Dołączyć do swojej litanii śpiewów transmutacji wymieszanej z numerologicznymi instrumentami wiedzy. Każdy świstoklik był inny, bo zaklinał w sobie miejsce, do którego prowadził. Tutaj nie powinno być inaczej. Busola, księżycowy pył i spokój umysłu. Wchłanianie nastroju, wyobrażanie sobie pod zamkniętymi powiekami obrazu okolicy, doświadczanie dźwięków i zapachów dochodzących z każdej strony. Subtelnie bombardujących każdy ze zmysłów czarodzieja... - Portus - wymówił cicho i pokierował dłonią w znanym sobie świetnie sposobie gestu.

The member 'Jayden Vane' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 9

Dalej nic. Okrutnie sobie dzisiaj pogrywały z nim znaki z teleportacyjnego zaplecza. Nie dość, że badania szły mozolnie, to jeszcze i świstokliki nie zamierzały się mu podporządkować. Czy był zbyt zuchwały? Może faktycznie powinien był sięgnąć głębiej w tajniki transmutacji i nie liczyć jedynie na łut szczęścia. Lub – co gorsza – zdając się na całkowity przypadek. Ale tak wcale nie było. Vane doskonale znał proces tworzenia, znał zaklęcie. Przebywał w tym miejscu wystarczająco długo, żeby poznać jego naturę. Chwile, które mógł spędzić w Lancashire, powoli się kończyły, a przebywając już kolejną godzinę w bezruchu, czuł, jak drętwiały mu mięśnie. Początek tej wyprawy zdawał się niesamowicie odległy. Ale nie zrezygnował. Jeszcze. Ostatnia porcja księżycowego pyłu znalazła się na busoli, z którą winna była się połączyć. Winna, ale czy zamierzała to zrobić? Jayden miał nadzieję, że tym razem miało się udać. Nie było wyjścia. - Portus - wymówił spokojnie, chociaż na końcu języka czaiło się zmęczenie i lekkie poirytowanie całym zajściem. Bez względu na powodzenia jego czas w Lancashire się zakończył. Nie miał możliwości ani ingrediencji, by stworzyć więcej świstoklików. I musiał wracać do uczniów, podejrzewając, że już postawili jego dom na głowie, a Roselyn miała czekać na niego z wypisanym na twarzy grymasem złości. Urocza wizja...

|zt

The member 'Jayden Vane' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 5