The member 'Maeve Clearwater' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 89

| 166 (-10)

Odetchnęła z ulgą, gdy wiązka czaru rozbiła się o wprawnie wyczarowaną tarczę. Nie miała jednak czasu do stracenia. - Masz już dosyć? - zagadnęła, spoglądając ku jego twarzy. - Lapifors!

The member 'Maeve Clearwater' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 53

| 150 (-15)

Sekundy mijały nieubłaganie, a małe kreatury kąsały coraz częściej i coraz boleśniej. Oczywiście, zdawał sobie sprawę z innych, okrutniejszych zaklęć, lecz to ograniczało pole walki, rozpraszało skuteczność działania. Gdy jego zaklęcie pomknęło w jej stronę, użyła silnej tarczy, która pochłonęła strużki światła. Nie chciał się poddawać. Widząc, że wiązka kolejnego uroku przemknęła gdzieś obok lewego ucha, nabrał świeżego powietrza. Przymknął powieki i skupił się na wypowiedzeniu myślowego: - Finite Incantatem - chcąc przełamać działanie pajęczyny i pająków.

[bylobrzydkobedzieladnie]

The member 'Vincent Rineheart' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 84

| 150 (-15)

Nagle coś się zmieniło, lepka pajęczyna zaczęła obumierać. Pająki przestały napływać pod jego nogi i wspinać się po nogawkach spodni. Udało się, w ostatnim momencie przerwał działanie zaklęcia czując jak ulga spływa po jego wnętrznościach. Gdy brunetka skierowała do niego pytanie, pokręcił głową przecząco. Jeszcze się nie podda! Strzepnął ramiona pozbywając się stresu. Uniósł różdżkę i po chwili zastanowienia zdecydował się na zaklęcie, które mogło mu pomóc, lub zostać obalone: - Planta auscultatoris! - pomyślał. Skierował różdżkę w stronę pobliskich drzew i krzewów. Chciał, aby ich gałęzie wydłużyły się i zacisnęły na nadgarstkach, kostkach przeciwniczki. Mogły opleść również palce, aby mogła upuścić różdżkę.

The member 'Vincent Rineheart' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 96

| 166 (-10)

Zmarszczyła nos, gdy więżąca go pajęczyna zaczęła zanikać; a więc w końcu udało mu się rozproszyć działanie zaklęcia, nie mogła już liczyć na pomoc pająków. Do tego pokręcił głową, odmawiając przerwania walki. W porządku, skoro jeszcze miał siły, wierzył w szansę na sukces.
Nie wiedziała, na jaki czar się zdecydował, wolała jednak spróbować z tarczą, i dla treningu, i dla uniknięcia z pewnością nieprzyjemnych skutków zaklęcia. - Protego!

The member 'Maeve Clearwater' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 5

| 166 (-10)

Musiała się rozproszyć, bo bariera, która przed nią zalśniła, była mizerna i uległa pod naporem nadciągającego zaklęcia. Mimo to nic nie zabolało, różdżka nie wypadła jej z dłoni - dopiero po chwili zrozumiała, jaka była natura wybranego przez niego czaru. Szarpnęła się raz, drugi, gdy gałęzie zaczęły zaciskać się na nadgarstkach i nogach. Choćby chciała spróbować rozproszyć pętającą ją magię, w trakcie szamotaniny wypuściła z ręki oręż. Skrzywiła się szpetnie, zirytowana swym położeniem, tak szybko utraciła przewagę, pozwoliła, by przeciwnik ją rozbroił. - Wygrałeś - przyznała cierpko, wyraźnie niezadowolona; nie miała szans na wyrwanie się z roślinnych więzów, była na to zbyt słaba. Podejrzewała również, że zostaną jej po tym siniaki, tak na pamiątkę nieoczekiwanej porażki, zamierzała jednak zachować tę myśl dla siebie.

| 150 (-15)

Fakt, iż uniemożliwiła mu werbalne czarowanie był nieco uciążliwy, lecz nawet przeciwniczka nie miała pojęcia jakim zaklęciem posłuży się przy kolejnej próbie. Nie pozostawiał sobie zbyt wielkiej nadziei, przez krótką chwilę nic się nie działo. Wyczekiwał stawiając przed sobą ostatnią szansę. Po krótkiej chwili przyroda usłuchała jego wezwań; konary i pnącza znajdujące się najbliżej dziewczyny ruszyły w jej stronę chcąc spętać kończyny. Zdążyła zamachnąć różdżką, lecz drobna, niebieska mgiełka nie powstrzymała natury. Gałęzie wpiły się w nadgarstki, zawiązały na kostkach, zmusiły palce, aby wypuściły różdżkę. Starał się nimi sterować, nie chciał zrobić jej żadnej, długotrwałej krzywdy. Po raz pierwszy, odkąd rozpoczął treningi z ów zaklęciem zobaczył jego faktyczne możliwości. Zdziwił się, jednakże w głębi duszy cieszył z efektu. Panował nad roślinami coraz sprawniej, wierzył, że taka umiejętność przyda się w walce na otwartym terenie. Odetchnął głośno gdy krzyknęła w jego stronę. Skinął głową i jak na zawołanie, machnął różdżką cofając działanie uroku. Gałęzie odwinęły się, z głośnym szczękiem wracały na swoje miejsce. Drzewa, jak gdyby nigdy nic znów kołysały się na lekkim wietrze, a on patrzył w jej stronę przepraszająco. Opuścił dłoń z różdżką czekając, aż również odwróci zmyślne zaklęcie. W domu miał bardzo dobre maści na siniaki, postanowił, że po odzyskaniu głosu na pewno je zaproponuje.

| 166 (-10)

Upokorzenie ciągnęło się w nieskończoność, niecierpliwie oczekiwała, aż Vincent przyjmie jej kapitulację i nakłoni roślinność do wycofania się. A kiedy już została uwolniona, szybko schyliła się po upuszczoną różdżkę, by odgonić dojmujące poczucie bycia całkowicie bezbronną. Ostrożnie podchwyciła spojrzenie Rinehearta, lepiej panując nad swymi emocjami; skinęła mu głową, wygięła usta w bladym, nieco wymuszonym uśmiechu - wygrał, nic nie mogła na to poradzić. Machnęła krótko, by przywrócić mu władzę nad głosem. - Nie znałam tego zaklęcia - przyznała cicho, w zawoalowany sposób chwaląc przyjętą przez przeciwnika strategię. Nie zamierzała rozpływać się nad odniesionym przez niego zwycięstwem, jeszcze zacząłby zadzierać nosa. - Zmęczyłam się - dodała na koniec, sugerując, że powinni już zakończyć swój trening.

| wracamy tutaj