sypialnia i łazienka

Nie mógł w to uwierzyć. Udało się. Mikstura zabulgotała kilkukrotnie i zmieniła kolor na piękny szmaragd, a nad powierzchnią uniosła się srebrzysta chmurka, świadcząca o udanej próbie. Wright uśmiechnął się sam do siebie. Magia nadchodzących urodzin zadziałała, pozwalając mu osiągnąć mistrzostwo w nowej, tajemnej sztuce. Zarechotał z zadowoleniem, uderzając chochlą o bok uda, po czym zabrał się za przelewanie mikstury do odpowiednio oznaczonej fiolki. Ułożył ją pieszczotliwie na jednej z szafek, uprzednio owijając starą parą dziurawych skarpet - po to, by nie stłukła się w czasie transportu do rezerwatu. Rozochocony, postanowił pójść za alchemicznym ciosem i uwarzyć coś jeszcze. Najprostszą maść lecznicą. Posiadał niską wiedzę o anatomii, ale maść żywokostowa często gościła w apteczce w rodzinnym domu, dlatego też zamierzał przypomnieć sobie banalną recepturę i zadbać o to, by szybciej zaleczyć siniaki i stłuczenia, o które podczas pracy nie było trudno. Wyczyścił pieczołowicie kociołek, ponownie rozpalił ogień i zabrał się za przygotowanie eliksiru. Roztarł drugi odłamek spadającej gwiazdy, tym razem od razu ścierając go na proszek nożem - im mniej bezpośredniej siły stosowanej wobec leczniczej maści, tym lepiej. Praca nad skruszeniem gwiazdy zajęła mu ponad kwadrans, zmęczył się i spocił, ale w końcu na desce oczekiwała go kupka popiołu. Obok zaczął drobniutko siekać liście aloesu oraz lipy a także obrywać płatki z kwiatków stokrotki. Pamiętał dokładnie jak eliksir przygotowywała jego mama, należało dodać jeszcze szczyptę zakonserwowanych dżdżownic, zebranych podczas ostatniego deszczu - i wsypać wszystko w odpowiedniej kolejności do buzującego na ogniu kociołka. Z językiem zagryzionym między mięsistymi wargami Wright przesypał składniki do środka i zamieszał, najpierw trzykrotnie w lewo, potem trzykrotnie w prawo i dał pięć minut, by maść zgęstniała i ukazała swoje prawdziwe, lecznicze możliwości. Krążył wokół kociołka z niepokojem, raz po raz zerkając na zegarek - nie mógł pozostawić bulgoczącej maści na zbyt długo ani zbyt krótko. W końcu zbliżył się do kociołka z wysoko uniesioną chochlą, chcąc sprawdzić, czy maść osiągnęła pożądaną konsystencję.

| maść żywokostowa, zużywam drugi odłamek gwiazdy

The member 'Benjamin Wright' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 73

To był jego szczęśliwy dzień. Maść żywokostowa zgęstniała, idealnie nadając się do zapakowania do szklanego słoiczka, tak niewielkiego, że bez problemu mógł nosić go ze sobą i wyciągnąć w razie nagłej potrzeby. Ostrożnie wygrzebał łopatką gęstą, zielonkawą maść na potłuczenia, zakręcił wieczko i tym samym zakończył swe alchemiczne próby - przynajmniej na najbliższy czas. Niechętnie, ale jednak, wziął się za sprzątanie, wdzięczny jak nigdy za magię. Kilkoma ruchami różdżki wyczyścił blat, sprzątnął okruchy z odłamków oraz opróżnił kociołek z posklejanych resztek, by z poczuciem dobrze wykonanego obowiązku oraz przekroczenia własnych barier w zakresie zdolności czarodziejskich, ruszył do salonu, by wypić zasłużoną szklaneczkę ognistej. Kto wie, może po przekroczeniu magicznej granicy urodzin, przekwalifikuje się na alchemika?

| zt