<3

tyle podobieństw! nie wyjdę bez najlepszej przyjaźni albo najmocniejszej rywalizacji na świecie albo razem wzbogacamy ten artystyczny półświatek albo szczerze nie znosimy swojego towarzystwa i nasze pojawienie się na tym samym bankiecie mrozi krew w żyłach organizatorom. chociaż przecież odnosimy się do siebie z klasą, droga pani Rosier

Hej, ciociu! Mój tata jest Twoim bratem, a ja chodziłem przez trzy lata z Twoją córką - Darcy!

Ciociu, a mnie to chyba lubisz? Tak ładnie jest napisane o mnie w Twojej karcie! C:

Oprócz tych nieudanych zaręczyn mamy jeszcze jeden punkt zaczepienia. Anthony jest teraz na stanowisku znawcy prawa w MM i wuj też tam pracował, więc Anthony na pewno bywał trochę w domu Rosierów - chociażby po pierwsze porady czy pomoc. Od czasu do czasu mógł zostawać przy tym na obiadach u rodzinki. :D

Tristan, synciu mój <3

Laidan, sama nie wiem! Cedrina była zaręczona z Averym, choć po przeczytaniu Twojej karty zastanawiam się, czy mogłaś za nim przepadać - z perspektywy mógł Ci przypominać Sorena (który natchnął mnie do wzięcia Waszego nazwiska, bo jest chyba jedynym szlacheckim graczem aktualnie ), ale nie musiał, i mogłaś mi go nawet przedstawić! Mój narzeczony też latał na miotle i zmarł na boisku zanim wzięliśmy ślub.
Byłyśmy razem w Slytherinie i obie trzymałyśmy się wyłącznie szlacheckiego światka, więc siebie nawzajem. Cedrina przepada za kulturalnym towarzystwem i ludźmi sztuki, a kobieca rywalizacja nie wchodzi w grę, skoro Laidan nie widziała innych mężczyzn poza swoim ojcem. W podobnym czasie tez zachwycały się swoimi nowonarodzonymi latoroślami, Samael jest tylko trzy lata starszy od Tristana (właściwie - dwa, Samael jest z listopada, a Tristan z lutego). Mogłam się Ciebie radzić w niemowlęcych kwestiach! I doradzać się, który obraz warto kupić, a którego nie, bo przecież Cedrina się bardziej na muzyce niż na malunku. Nie ma tez podstaw do negatywnych stosunków na gruncie historycznym, Avery nie mają negatywnych stosunków ani z Crouchami ani z Rosierami. Ale jeśli bardziej Ci pasuje negatyw, to tu tez można coś załatwić coś z przytupem i klasą!

Leo, byłeś dobrym chłopcem, ale masz niespokojny zawód, ktoś taki nie mógł poślubić mojej córki :< Jeszcze byś wyjechał na Wschód i nie wrócił, i zostawił moją małą Darcy samą z dziećmi!

Anthony, Ty za to zawsze byłeś tym odpowiedzialnym - na pewno moim ulubionym dzieckiem mojego brata. Bardzo chciałam, żebyś poślubił Druellę, ale ona jak zawsze musiała wszystko zepsuć! Myślę, że po tym pamiętnym Sabacie (jeśli męska duma Anthonego na to pozwoliła) Cedrina mogła być tą, która przyszła go pocieszyć i opatrzyć rany Na pewno od razu chciała go przeprosić, jeśli tylko Anthony na to pozwolił, wytłumaczyć się, że nie miała na Druellę wpływu. Twój ojciec mi nie uwierzył, przebaczył mi dopiero po śmierci mojej córki, ale mam nadzieję, że Ty nie chowałeś urazy tyle czasu! W naszym domu na pewno byłeś zawsze porządnie ugoszczony i  już się ciotka postarała, żeby wujek zawsze służył Ci pomocą we wszystkim!

Przychodzę koniecznie po relację i nie wyjdę! Tak jak moja wyjątkowo... kochana matka. Możesz mi ją zastąpić, nie obrażę się :lowe: Kolejna kochana córka :kusi:

Allison uczyła się śpiewu, mogła być perełką w twojej kolekcji? Nigdy nie było to marzenie, by tak zarabiać na życie, jednak zachęcał ją do tego ojciec, więc na pewno tę pasję realizowała z chęcią. Przerwała naukę po ukończeniu Hogwartu, gdy wyjechała na 6 lat do Egiptu. Możemy się spotkać ponownie - przez Trisa - i kontynuować zajęcia, tym razem nie śpiewu, a... Na prawdę, prawdę potrzebuję kogoś kto będzie wdzierać się do umysłu Allison i uczył ją oklumencji - tak więc na pewno poznałaby pani, pani Rosier, jakieś rodowe sekrety :malpka: ale obiecuję się odwdzięczyć i zabrać Dru na zakupy sukienek, z których wcale nie wrócimy z miotłą w ręce! :sigh:

Droga Pani Rosier, przedstawiam bardzo intrygujący materiał do nauki, współpracy. Pytanie, czy nam się to uda?

Dolohov, to rodzina, która kiedyś była szlachecka. Pochodzą, ze wschodniej Europy, dlatego też angielska arystokracja może nie mieć o nich bladego pojęcia. Chyba, że jakkolwiek interesują się historią i zagranicznymi rodami. Ojciec nie mógł się z tym pogodzić. Miał wszelkie predyspozycje do stania się idealnym szlachcicem. I o to walczył. Okradając swojego ojca, znajdującego się na łożu śmierci, przebudował ich ówczesny dom na mały pałacyk - imitujący stylem, szykiem wystrój szlacheckich dworków. Wspinał się po szczeblach kariery w Ministerstwie. Poszerzał kontakty. Starał się przebywać w ich towarzystwie. Zapraszać do siebie i odwrotnie. Wychodzić na wspólne spotkania. Nie był zadowolony z faktu, że jego córka, która miała wybrać zupełnie inną karierę, chce związać swe życie z karierą muzyczną. Zapewne nie chciał jej w tym pomóc. Tym samym ciężko byłoby mu dobić się do tak wysokiej arystokratki!

Milburga na pewno słyszała o Cedrinie Rosier! Skrycie marzyła o tym, ażeby znaleźć się pod jej skrzydłami! Rozwijać się, przedstawić swoje innowatorskie pomysły. Bo panna Dolohov, chce zrewolucjonizować czarodziejski, muzyczny świat. Wprowadzić modę nas nowy nurt muzyczny, który wyprze nudną i sztampową klasykę, za którą osobiście nie przepada. Nie wiem czy Pani Rosier by się to spodobało. Czy udałoby się Milburdze do niej dostać i jaki miałaby do niej stosunek? Mogłaby próbować poprzez znajomość z dziećmi Ced (z którymi nie mam relacji, co jest bardzo, bardzo złe, ale do zmiany). Może, któreś z nich poleciłoby dziewczynę i wtedy odbyła się konfrontacja? Lub za czasów gdy Mil dorabiała w przeróżnych lokalach, zabawiając gości, jako gwiazda wieczoru. I ostatnie lub, śpiewała na niektórych bankietach (na przykład u Averych, bo zna się dobrze z Panią Laidan), dzięki ojcu, który wykorzystywał ten fakt, aby wkręcić się jeszcze dalej. Ach no i czy Pani Rosier nie będzie miała uprzedzeń jako, że nie są już szlachcicami. Ale strasznie chciałabym się u Pani uczyć i w ogóle! :serce:

Jestem Twoim wnukiem! 

to lecimy w przyjaźń, pani Rosier! w szkole niech trzymają sztamę pomimo różnicy wieku (i lekkich: charakteru), potem ich kontakt był także ścisły, zarówno listowny jak i osobisty. coś rymuję później poznała go ze świętej pamięci ofiarą tłuczków...chociaż i małżeństwu z Rosierem bardzo kibicowała. do tego możliwa wspólna nauka ćwiczenia magii umysłu...później mogły razem siedzieć w różanym ogrodzie, z ślicznymi synami na rękach, rozprawiając o sztuce i najlepszych wernisażach. często spotykały się także na prywatnych sabatach - widzę je z kieliszkami pełnymi wina w ręku, krytykujące najnowszą wystawę pana X, kompletnego beztalencia :malpka: pytanie tylko, czy ich przyjaźń jest stabilna czy uderzamy w coś głębszego, z dzieleniem się sekretami włącznie? może Cedrina jako jedyna wiedziałaby o tym, co Laidan zrobił jej ukochany mąż? czy nie psujemy sobie uduchowionej atmosfery rodzinnymi trupami z szafy? <3
wybacz chaotyczny post, ale telefon to przekleństwo

Kocham panią, pani Cedrino, jest pani moim wzorem, za 20 lat chcę być dokładnie taka jak pani

Och ciociu! Ja bym dla niej nawet wymarzoną pracę porzucił, gdyby było trzeba!

(Ale Leo i tak ciocię lubi bardzo.)

ufff, ale tego dużo!

Panno Dolohov, a na czym polegają te rewolucje? Cedrina jako szlachcianka i osoba o naprawdę dobrym słuchu pewnie nie zaciekawiłaby się rapsami, ale innowacje związane z wokalem, odpowiednio podparte warsztatem, na pewno by się jej spodobały. Na pewno podchodziłaby do Waszej rodziny z ostrożnym dystansem, szlachta ze wschodu (wschodu?! przecież tam dzicz!) na pewno nie zrobiłaby na niej wybitnego wrażenia, ale może podeszłaby do niej z pewnego rodzaju zaciekawieniem... takim zaciekawieniem egzotyką. Pewnie nie utrzymywałaby z nimi przyjaznych stosunków, choć miałam w karcie, że Cedrina bywała również takich dworkach z synem, szukając dla niego panny - może i była na jakichś swatach z jakąś krewną Milburgii, która jednak nie wywarła na niej najlepszego wrażenia (bo i Cedrina była wybredna i zaborcza) Mogła wtedy poznać również Milburgę, ale że to musiało być jakieś dziesięć lat temu, zapewne nie załapały głębszego kontaktu, a przy ojcu Milburga zapewne nie próbowała przechwalać się muzycznymi rewelacjami, skoro nie był temu przychylny!
Tak czy siak, zasięgnęłam języka, Tristan mógł Cię do mnie przyprowadzić i poprosić, żebym Cię posłuchała (ale dokładnie to się już dogadajcie między sobą, nie przeze mnie ). W jaki sposób by do niej podchodziła - to trochę zależy, na ile Milburga wyrażałaby przy niej, że nudzi ją sztampowa klasyka. Cedrina jest zakochana w operze, wiedeńskich kompozytorach, zresztą sama urodziła się we Wiedniu - jeśli tylko odnosiła się do tej tradycyjnej muzyki z szacunkiem (a w sumie wystarczy odrobina instynktu samozachowawczego, żeby przy niej się powstrzymywać przed okazywaniem braku szacunku wobec klasyki) nie powinna mieć żadnych "ale", panienka Dolohov pochodzi ze stosunkowo dobrej rodziny i zapewne zna zasady dobrego wychowania, no i tak jak piszesz, śpiewała także u Laidan, z którą Cedrina się przyjaźni, a to na pewno wychodzi na jej korzyść Chętnie przyjmę uczennicę!

Rudolf, jesteś moim wnukiem, synem mojej najukochańszej córeczki i chrześniakiem mojego najukochańszego syna, rozpieszczam Cię najbardziej na świecie i pewnie truję głowę Twojemu tacie - jak na porządną teściową przystało - że zatrudnia beznadziejne guwernantki, skoro nie potrafią się z Tobą dogadać.

Laidan, możliwe, że Cedrina chętnie poćwiczy z Tobą również teraz - chciałabym, żeby kiedyś nauczyła się równiez oklumencji - ale zanim nazbieram na to punky, minie milion lat (nawet na różdżkę mnie nie było stać) :D Na pewno zasięgała jej rad podczas pisania swojej książki o magii umysłu! O, tak, albo z kieliszkiem w ręku zachwycające się swoimi ukochanymi synciami, poza którymi świata przecież nie ma! :D Na pewno wspólnie zwiedziły niejedną kulturalną impreza, a organizatorzy zapewne i tak drżeli, widząc ten duet - nikt nie lubi publicznej krytyki artystów a ja je widzę z nosami wysoko zadartymi, wiecznie niezadowolone, trudne do usatysfakcjonowania i  otoczone zewsząd uwagą, byleby nie napisały niepochlebnej recenzji <3 Ale nas nie jest tak łatwo przekupić ani udobruchać - o, nie!
Co zrobił mąż - mowa o gwałcie? Pewnie gwałt sam w sobie nie byłby dla Cedriny szczególnie szokujący, bo Laidan była jego żoną, sypianie z mężem było jej obowiązkiem, czy miała na to ochotę, czy tez nie - przynajmniej tak pewnie do tego podchodziła Cedrina i pewnie coś podobnego usłyszałaby od niej Laidan, na pewno rozumiałaby to obrzydzenie, sama w końcu jest kobietą, ale na pewno próbowałaby jej przetłumaczyć, że musi sprostać swoim obowiązkom. Można uderzyć w sekrety, czemu nie! Cedrina też ma sporo na sumieniu i o niektórych rzeczach mogła wspominać, o niektórych szantażykach niewiernych mężów stojących na drodze do kariery jej męża <3

Dlatego też mogłaby lubić Allison, patrząc na nią jak na niechcianą córkę Laidan, może dostrzegając tutaj podobieństwo pomiędzy sobą a Druellą, którą przecież w głębi serca Cedrina również kocha - Mogła ją wtedy jak najbardziej uczyć, a jeśli Laidan nie miała nic przeciwko, brać ją czasem do siebie, żeby pobawiła się z jej dziewczynkami - z dwóch powodów, po pierwsze pewnie by lubiła tę perełkę, po drugie, pewnie chciałaby pomóc Waszej mamie odpocząć od bliźniaków. Może miała nadzieję, że Allison będzie miała pozytywny wpływ na Druellę? Na pewno za młodu była małą damą! Oklumencja do rozegrania, zapraszam, Cedrina niechętnie obnosi się ze swoimi umiejętnościami, bo robiła nimi złe rzeczy, ale za namową syna jak najbardziej!

Isoldo jestem przekonana, że świetnie się dogadywałyśmy i naprawdę żałuję, że mój syn to zawalił, byłaś dla niego bardzo odpowiednią kandydatką, a Wasz związek chyba podchodził mi pewnie bardziej niż związek Parysa z Darcy. Zapraszam czasem na herbatkę!

Leonardzie chyba bałam się, że jak rzucisz tą, to lepszej nie znajdziesz tak łatwo bez odpowiednich kwalifikacji. Latka lecą, a Darcy przecież wymaga luksusów! Mimo to na pewno za tobą przepadam również i wiem, że moja córeczka w twoim towarzystwie jest w dobrych i bezpiecznych rękach <3

Będę przychodzić będę przychodzić na tyle często na ile to wypada!
Ale czy nie będzie pani przeszkadzać, że być może kiedyś zostanę macochą dla pani wnuków?

Anthony raczej nie chciałby, żeby ciocia go pocieszała czy cokolwiek w tym stylu, ale przeprosiny na pewno przyjął, rozumiejąc, że była to decyzja Druelli. Myślę, że nawet jeśli jeszcze parę dni po feralnych oświadczynach był zły, nie dałby cioci tego odczuć, żeby już nie dokładać jej zmartwień spowodowanych zachowaniem ojca. Ale faktycznie - on nie miał po co chować urazy tyle czasu, gdy sprawa nieco ucichła, sam pewnie też zapomniał. c:
I super, w takim razie mamy ustalone.