The member 'Evandra Lestrange' has done the following action : rzut kością

---

'k6' : 3

Kobiety zebrały się do losowania. Niestety magiczna książka, którą Darcy trzymała w ręku zakpiła z tego przebiegu losowania. Kiedy tylko otrzymałyście książkę w dłonie, tomik sam wybrał wam odpowiednią treść. Poruszył się, wstrząsnął kartami i kichnął rozpylając wokół siebie kurz:
— Wy chyba sobie kpicie! — zakrzyknęła książka — Sam wybiorę wam teksty!
Zadaniem każdej z was będzie przeczytać lirykę bądź epikę, jaką książka losowo pokaże wam na swoich kartach. Chwytasz ją w dłoń, stając na środku, a przedmiot ukazuje Ci swoją zawartość.


Jeśli wylosowałaś:

1 – książka chichocząc ukazała Ci bardzo pikantny, jak na szlacheckie i wrażliwe kobiece standardy, erotyk, który będziesz musiała teraz przeczytać na głos:

2 – tomik wskazuje powieść romantyczną, pełną zwrotów akcji w tak krótkim fragmencie, smutku i melancholii:

3 – trafiłaś na zabawny, krótki satyr:

4 – czytasz klasyczny poemat heroikomiczny, luźny, lekki, z zabawnym, komicznym zakończeniem:

5 – niestety, padło na bardzo nużący poemat epicki, przy którym łatwo usnąć:

6 – mogło być gorzej? Zabawna książka podsunęła Ci świeżo utworzone przez Ministerstwo Magii dekrety!:

W tym poście jeszcze nie opisujcie recytowania! Piszecie w dowolnej kolejności, zapoznajcie się z czytanymi przez siebie tekstami, w następnym poście będziecie je recytować. UWAGA! Posty nie muszą być długie.

Rzuć kością ‘k100’ aby dowiedzieć się, jak wypadłaś w recytowaniu pokazanej Ci treści:

Uwadze Darcy nie mógł ujść fakt, jak kuzyneczki Carrow, czy jak tam inaczej kobiety były ze sobą skoligacone, szeptały między sobą. Posłała lekki uśmiech swojej siostrze, słysząc jej uwagę, mającą na celu doprowadzić dziewczęta do porządku. Jej twarz zdradzała jednak tą emocję, dla tych, którzy jak Druella czy Rosalie znały Rosierównę całe życie i potrafiły rozpoznać różnicę między uśmiechem grzecznościowym, a tym drwiącym. Chwilę później, ignorując zniewagę niewychowanej panienki Carrow, przedstawiła damom książkę, która jak się okazuje sama zdecydowała się wybrać im czytane treści. W momencie, w którym Rosier chwyciła ją w dłoń, ukazał jej się tekst wiersza erotycznego, nie zdążyła jednak przeczytać treści, bo książka zatrzasnęła jej się w rękach, wzbijając wokół siebie kolejny raz kurz, jakby produkowała go na takie okazje. Darcy przechyliła się w tył, uciekając twarzą od tumanu pyłu i zasugerowała.
— Lady Carrow! — zawołała patrząc wprost na Megarę, żeby zaraz dwie pozostałe Carrowówny nie pomyliły się, do kogo Rosier się zwracała — widzę, że nie możesz się już doczekać. Zgaduję, że wyrażasz chęć zaszczytnego rozpoczęcia wieczorku? — wpatrywała się w jej tęczówki oczu z wyraźną sugestią poderwania się z miejsca. Przynajmniej w ten sposób mogła rozwiązać atmosferę wzajemnych podszeptów, które mogłyby doprowadzić do konfliktów.
— Nie martw się, w czasie kiedy ty spełnisz się w tej chlubnej roli, zabawię lady Marcelyn Carrow w twoim zastępstwie — zapewniła ją, zaraz potem zerkając uparcie na Adama, który z wyjątkowym ociąganiem podawał wino i herbatę.
Podchodząc do Megary, podała jej książkę.

The member 'Darcy Rosier' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 60

Chyba pierwszy raz od dawien dawna zgodziłam się wraz z Druellą i Evandrą. Zachowanie panien Carrow było bardzo nie na miejscu. A Dejmos uraził się, gdy mu napisałam, że ma niewychowaną żonę. I cóż, chyba jednak miałam rację. Ale słowa nie pisnęłam na ten temat, jedynie na moich ustach pojawił się kpiący uśmieszek, który szybko ukryłam za szkłem kieliszka. Upiłam łyk wina, obracając go następnie w dłoniach.
Przyglądałam się jak Darcy wymienia spojrzenia ze swoją siostrą i bardzo podziwiałam ją za to, że zachowała w takim wypadku zimną krew. Nie wiem czy ja bym sobie pozwoliła na to, aby ktoś pod moim dachem się tak zachowywał. I jak teraz sobie myślę, jeśli któraś z pań, Lestrange lub Black, myślała, że Weasley nie będzie potrafiła się zachować, to powinno być im teraz głupio i powinny zmienić zdanie.
Chciałam wziąć od Darcy książkę, ale ta zdecydowała się zagrać na nosie pani i dwóm pannom Carrow i wybrała Megarę, aby to ta przeczytała jako pierwsza swój fragment, ukracając tym samym ich ciche szepciki. Obserwowałam więc to małe zamieszanie z lekkim uśmiechem na ustach. Jak bardzo byłam ciekawa swojego fragmentu, tak teraz bardziej interesowało mnie to, jak odegra swoją rolę Megara.
Spojrzałam porozumiewawczo na Lyrę lekko się do niej uśmiechając, aby poczuła się trochę pewnie.

The member 'Rosalie Yaxley' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 95

Niebyła zła czy urażona słowami Black czy Lestrange. Przenosząc na nie wzrok wydawała się być rozbawiona całą sytuacją. W końcu wielkie damy zaczęły ujawniać swe prawdziwe charaktery. - Proszę o wybaczenie lady Blac, lady Lestarnge - skłoniła pokornie głową. - Jednak lady Black jako ta ciesząca się najdłuższym stażem małżeńskim na pewno wie jak ważne jest utrzymywanie dobrych kontaktów z rodziną drogiego pana męża - przeniosła wzrok na to stado starych panien dobrze wiedząc, że właśnie uraziła przynajmniej połowę z nich. Zaręczyny to wciąż jeszcze nie ślub. - Ja  i moje drogie kuzynki nie mamy wielu sposobności do rozmowy w cztery oczy dla tego pozwoliłam sobie na tą krótką wymianę zdań. Mogę być jedynie wdzięczna drogiej Darcy za umożliwienie nam spotkania. Jeśli natomiast drogie damy mają problem w znalezieniu wspólnego tematu do rozmowy chętnie pomogę. - posłała w ich stronę jeden ze swoich najsłodszych i zarazem najbardziej niewinnych uśmiechów. W jej głosie nie dało się wyczuć choć krzty sarkazmu czy ironii. Wydawała się posłuszna i dziwnie potulna. Jeśli chciały tak grać to ona chętnie się przyłączy. Bo tym jak teksty zostały rozdane Meg zaczęła wodzić wzrokiem po linijkach czując jak każde słowo wkręca się w jej mózg. Uroki niezwykłej pamięci. Już nigdy nie pozbędzie się go ze swojej pięknej główki. Gdy zdała sobie sprawę, że znów ktoś się do nie zwraca uniosła spojrzenie. - Z największą radością. To będzie dla mnie ogromna przyjemność posłał jej kolejny uśmiech nawet nie komentując wzmianki o Marcelyn. Trzeba będzie czegoś więcej by utrzeć jej nosa. Chyba nikt nie myślał, że podda się tak łatwo.

The member 'Megara Carrow' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 81

Prawie zaskomlał pod karzącym i zirytowanym spojrzeniem panienki Darcy, najwyraźniej niezbyt zadowolonej z jego dzisiejszych posług. Ale, drogie panie i mniej drodzy panowie, czego innego mogła się spodziewać, wpuszczając nieopierzonego orła w stado wygłodniałych szlacheckich sępów? O, pardon, szlacheckich sikorek, które chichotały, śmiały się i warczały na siebie na przemian w jakimś zupełnie niezrozumiałym dla Adama tańcu. Położył po sobie uszy jak przestraszony szczeniak i migiem obskoczył zebrane panny i nie-panny, starając się nie uronić ani jednej kropli trunku. Jaśnie panie wydawały się topić większość swoich niechęci i niesnasek w alkoholu i Adam drżał cały z przejęcia, że niedługo, być może już za chwilę, te wszystkie tłumione uczucia i emocje wybuchną ze zdwojoną siłą. A wtedy z wielkiej sali balowej, z której lady Cedrina była tak szalenie dumna, pozostaną jedynie zgliszcza.
Orzeł znał bowiem siłę kobiecego gniewu, a spojrzenia, które rzucały sobie niektóre z zebranych panien w połączeniu z odczuwalnym napięciem sprawiały, że biedaczysko czuł się coraz bardziej osaczony. O ile bowiem kobiety potrafią rzucić się sobie do oczy, drapać, kąsać i wydłubywać patrzałki, o tyle potrafią się również zjednoczyć w obliczu wspólnego wroga. A kimże był biedny orzełek, jeśli właśnie nie wrogiem - sam jeden, opuszczony, istny rodzynek w morzu parującego dookoła estrogenu. Rzucił zrozpaczone spojrzenie w kierunku panienki Inary, która wydawała mu się teraz stokroć bardziej milsza od panienki Darcy (przynajmniej nie patrzyła na niego bykiem) i postąpił w jej kierunku kilka kroków. A potem kolejnych kilka. I następne. By jednym długim susem schować się za jej plecami, bezpiecznie daleko od ponaglającego wzroku panienki Rosier i cudownie blisko pleców całej rzeszy szlachcianek nieświadomych niemego uwielbienia, od którego niemalże dostawał skrzydeł.
Wciąż dzierżył w dłoni butelkę z winem przyniesionym przez jedną z dam, a może wyciągniętym wcześniej z piwniczki?, na której dnie pozostała odrobina płynu. Czerwona, lekko krwista barwa kołysząca się w kieliszkach nęciła i Adam nie dał się długo namawiać - gdy tylko panienka Rosier odwróciła na chwilę wzrok podając książkę jednej z kobiet (dziewcząt?) - przechylił gwałtownie butelkę, wypijając ostatnie resztki wina, które przyjemnie paliło w gardle i na kilka błogosławionych sekund sprawiło, że przestał się trząść jak osika na wietrze.

Z każdym kolejnym słowem Megary czuła jedynie narastającą pobłażliwość dla jej głupoty. Czy naprawdę swój nietakt próbowała tłumaczyć w tak niedorzeczny, bezczelny sposób? Czy naprawdę próbowała utrzeć którejkolwiek nosa, przechwalając się tym, że była już żoną? I to, o ironią, żoną sławetnego lorda Carrowa, tego, którego kojarzyła jedynie z agresją i kompletnym brakiem szacunku wobec kobiet.
Bo przecież nie podejrzewała jej o niekłamaną potulność, nie wierzyła uroczym uśmieszkom; wszystkie grały i wszystkie doskonale o tym wiedziały.
Gdyby tylko mogła, Evandra westchnęłaby ze znużeniem, ze znudzeniem, lecz ograniczyła się jedynie do upicia kolejnego łyku wina i posłania Megarze szczerze obojętnego, pozbawionego cieplejszych uczuć spojrzenia. Och, dziecino, ileż to już minęło od twojego hucznego wesela? Miesiąc? Zaiste, wystarczająco dużo czasu, by zyskać obycie godne tytułu żony roku - zwłaszcza z takimi brakami w wychowaniu.
Jej samej nie śpieszyło się do tego wątpliwego zaszczytu.
Przeniosła wzrok na Darcy, kontemplując wypowiedziane przez nią słowa; cóż za rozsądne posunięcie, niech rozpocznie ta, która stała się powodem poruszenia, niech padnie pierwszą ofiarą gadającej książki. Kto wie, może dostarczy im jednak choć trochę rozrywki, tym razem nieudolną intonacją czy zjedzeniem jakiegoś słowa, nie zaś kompletnym brakiem szacunku?
Spokojnie czekała na performans Megary, spoglądając to ku jednej z dam, to ku drugiej, szukając na ich twarzach oznak jakichkolwiek uczuć; skoro teksty miały im zostać przedstawione dopiero w chwili kontaktu z zakurzonym tomiszczem, nie wcześniej, to nie miała dla siebie lepszego zajęcia ponad cierpliwe oczekiwanie.

The member 'Evandra Lestrange' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 95

Młodziutka malarka nadal próbowała się oswoić z tym wciąż nowym dla siebie otoczeniem i przysłuchując się rozmowom, próbując podpatrzeć jakieś wzorce, zobaczyć, w jaki sposób zachowują się inne młode szlachcianki. W końcu sama również chciała się takową stać, zerwać z krzywdzącą etykietką biedoty, której nie powinno się wpuszczać na salony. Spodziewała się, że niektóre z panien prawdopodobnie czekają na jakieś jej potknięcie, by utwierdzić się w przekonaniu, że nie nadawała się do takiego życia. Na ten moment szczególny niepokój czuła na myśl o pannie Lestrange i pani Black, dlatego cieszyła się, że mogła siedzieć obok Rosalie, którą przynajmniej znała i jej towarzystwo nie peszyło jej tak, jak starszych i bardziej doświadczonych spośród nich.
Dlatego tym bardziej musiała udowodnić, że potrafi się dobrze zachowywać i Darcy nie pomyliła się, zapraszając ją tutaj.
Choć wciąż milczała, odpowiedziała na uśmiech Rosalie. Jej też nie chciała zawieść, panna Yaxley poświęciła swój własny czas, by ją czegoś nauczyć. Przysłuchiwała się wymianie zdań, zerkając nieznacznie w kierunku panien Carrow, jednak sama nie wydawała się jakoś szczególnie oburzona. Chciała po prostu spędzić ten wieczorek w miłej atmosferze, jednak już teraz można było wyczuć leciutkie napięcie, które wkradło się pomiędzy dziewczęta i kobiety zebrane przy stole.
Lekko potarła dłonią nakrapiany policzek, zerkając na moment na młodego mężczyznę, który, nalewając im wina, wydawał się bardzo spięty obecnością tylu młodych kobiet w jednym pomieszczeniu. Nie dziwiła się, w końcu sama była osobą bardzo nieśmiałą. Po chwili jednak odwróciła od niego wzrok i utkwiła go w księdze. Miała nadzieję, że recytacja pójdzie jej dobrze, nie chciała skompromitować się w towarzystwie. Póki co czekała cierpliwie, aż nadejdzie jej kolej przyjęcia księgi w swoje ręce i odczytania tekstu, który zostanie dla niej wybrany.

The member 'Lyra Weasley' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 100

Nie poruszyła się, gdy padały kolejne słowa. Ciche, właściwie niesłyszalnie wypuszczone powietrze, było zwiastunek zawodnego westchnienia. Mogłaby dziwić się, że atmosfera wieczorku stała się tak napięta lub denerwować na niektóre osóbki, ale zwyczajnie - zmilczała.
Dru znała wystarczająco dobrze, by wiedzieć, że nigdy nie miała tendencji do chowania tego, co rzeczywiście myślała. Same przeszły początkowa batalię słów, nim zorientowały się, że tak naprawdę mają więcej ze sobą wspólnego, niż podstaw, by serwować sobie kolejną dawkę złośliwości. Zatrzymała się więc zaintrygowane, chociaż ciepłe spojrzeniem najpierw na Dru, potem na Meg, by finalnie przejechać spokojnym spojrzeniem przez pozostałe zgromadzone w sali kobiety. Była szlachciankami, a zamykanie w jednym pomieszczeniu, takiego składowiska emocji, zawoalowanych pod warstwą arystokratycznej uprzejmości - musiała w końcu znaleźć ujście.
Chciała zatrzymać Megarę, przed odpowiedzią, ale jej dłoń zawisła nad jej ramieniem. Żona Dejmosa także nie należała do cichych panien, które pozwolą wejść sobie na głowę. Tyle charakternych istot...czy można było się spodziewać, że wieczorek przejdzie bez większego echa?
Myślała, że słowami wypowiadanymi przed chwilą ku kuzynce, zachęci ją do ofiarowania odrobiny zaufania. W końcu spodziewała się urozmaicenia, o którym mówiła jej Darcy. A teraz...prawdopodobnie będzie obrywała rykoszetem, za narastające spięcie z obu stron. Mimo to, po prostu wstała ze swego miejsca, gdy przyszło odczytać jej tekst. Może..jeśli potknie się przy recytacji satyry, myśli arystokratek pójdą w innym kierunku? W końcu śmiech, zazwyczaj rozbijał ciężkie atmosfery w drobny pył. zastanawiał się tylko. Czy ów śmiech nie przerodzi się w szyderstwo.
Nadzieja matką głupich - podobno, ale..kochała swoje dzieci.

The member 'Inara Carrow' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 64