Lasy Cairngorms

Umiała upadać. Potrafiła także się z upadków podnosić, ale - nigdy nie mogła przyzwyczaić się do bolesności i tego dziwnego zwolnienia czasu, które następowało podczas lotu. Widziała mroczki przed oczami, ale wystarczyła chwila, by wszystko wróciło do normy. Jeźdźcy zniknęli już gdzieś na horyzoncie i nie próbowała dostrzegać ostatnich myśliwych. Podniosła się, by spojrzeć na jej aetonatkę, która spoglądała na swego byłego jeźdźca z równym zmęczeniem.
- To chyba znak Moja Droga - przesunęła dłonią po chrapach zwierzęcia - ale i tak mnie dowieziesz na miejsce zbiórki - mruknęła wierzchowcowi do ucha, które strzygła nerwowo - już bez szaleństw - dokończyła, by bez pośpiechu wsiąść na grzbiet Sayuri. Zawróciła ze ścieżki i pokierowała klaczkę na nowo do punktu, z którego tak niefortunnie wyruszyły.

Nie mógł znaleźć nici porozumienia z klaczą której dosiadał. Nie był z tego powodu zły - wręcz przeciwnie. Jej opór zachęcał Carrowa do dalszych przepychanek. Co prawda dla niego mniej bezpiecznych, lecz jakim sposobem dobra zabawa miałaby zapewniać coś tak błahego? No właśnie. Pewnym prowadzeniem zachęcił konia do wysiłku chcąc dogonić resztę. Przybył tu bowiem na polowanie, a nie na oglądanie zadów koni swych rywali!

The member 'Adrien Carrow' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 91

Ewidentnie, zmęczenie dawało się we znaki, bo została na szarym końcu. Moment, w którym Inara spadła jednak z konia nie umknął jej uwadze i oczywiście chciała się zatrzymać, by pomóc dziewczynie, wszak nie była pewna, czy aby na pewno jest cała. Koń miał jednak swój pomysł i nie zatrzymał się, gdy Kat szarpnęła za lajce, co zapewne zrobiła zbyt lekko. Nie pozostawało więc nic innego jak najzwyczajniej w świecie pozwolić wierzchowcowi gnać, bo wierzyła, że dogoni chociaż część osób. To nie było zbyt duże marzenie, prawda?

The member 'Katya Ollivander' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 13

Robiło się coraz ciemniej, coraz zimniej, a mnie dopadało coraz większe zrezygnowanie. Dziwne zrezygnowanie wymieszane z myślami, że być może nie powinnam się poddawać, nawet, jeżeli to polowanie było pasmem ciągnących się porażek. To było męczące, irytujące i działające na moją niekorzyść. Chciałam zatonąć w wannie gorącej wody, by następnie zatonąć w pościeli i zaznać słodkiego snu, lecz nie tym razem; kolejne dźwięki pędzących po ściółce leśnej kopyt dobiegły moich uszu, kolejny świst powietrza pędzącej masy minął mnie bez słowa, za to z zacięciem na twarzy. Westchnęłam bezgłośnie na tle tych wszystkich dźwięków i popędziłam wierzchowca: wóz albo przewóz.
Chciałabym powiedzieć, że wszystko poszło jak z płatka, że nawet fakt bycia bardziej z przodu niż z tyłu zapewnił mi szczęście w polowaniu, ale nie mogłabym. Zmęczenie bezlitośnie obejmowało moje ciało, mięśnie naprężone do granic możliwości drżały, Jowisz ujadał, a ja myślałam już tylko o zakończeniu tego nieudanego wypadu.

The member 'Bellona Greyback' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 74

Do tej pory szlo mu dobrze, a jego aeotan działał na jego korzyść. Był jednak narwany, szalony, a więc jednocześnie nieprzewidywalny. Mogło stać się wszystko, w tym morderczym galopie o zwycięstwo. Przed sobą miał nieznajomą sylwetkę, niedaleko siebie kątem oka dostrzel Samaela. Uśmiechnął się pod nosem, gdyż ten deptał mu cały czas po piętach, ale wcale go to nie zdziwiło. Typowy szlachciur, który wiedział, gdzie jest jego miejsce — w czołówce. Ramsey jednak nie zamierzał odpuścić i pozwolić się wyprzedzić. Spiął się więc i głośnym warknięciem popędził Arejona, strzygąc go przy okazji piętami w bok.
— No dalej .
Chciałoby się pieszczotliwie dodać "Mój mały", ale wierzchowiec nie był ani mały ani potulny. Kłapał pyskiem, a piana sączyła się na boki, podobnie zbierając się przy popręgu. Pot, sierść, intensywny wysiłek. Jasne mazy uwidaczniały się na brzuchu rumaka, dając jasno do zrozumienia, że gna z całych sił.

The member 'Ramsey Mulciber' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 86

Tym razem miała szczęście. Poczuła wiatr we włosach i radość z przejażdżki. Widziała przed sobą plecy Ramseya. Zaśmiała się głośno uradowana żywiołową pogonią i uczuciem wolności, które tak ukochała w lotach na miotle. Koński grzbiet był znacznie stabilniejszy od miotły, aetoan zaś nie pędził w przestworzach, ale galop i tak był cudownym uczuciem. Szybciej, szybciej, przed siebie. Nie miało znaczenia polowanie, liczyło się zostawienie reszty daleko za sobą, wyprzedzenie, wybiegnięcie naprzód. Szybciej, szybciej. Tylko tętent kopyt, tylko pęd wyciskający z oczu łzy.

The member 'Druella Black' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 63

To wszystko powoli robiło się już nudne i męczące. Ciągła gonitwa,a potem gonitwie zapewne Lord Travers wróci do swego domu po drodze nie rozmawiając z nikim z ludzi, których ponoć znał i z którymi mógłby jakiekolwiek słowo zamienić. Granie zimnego drania również dawało wielu ludziom do myślenia. Tak naprawdę Neleus po prostu nie lubił się nikomu narzucać. Popędził swego konia, wszak był już prawie koniec wyścigu, a przynajmniej tak mu się wydawało .. Nie wygra tego polowania, ale na pewno nie wróci do domu z pustymi rękoma. Gdyby wygrał na pewno mógłby uznać, że to sen a on zleciał z konia i teraz majaczy zapewne w Szpitalu Świętego Munga. Niestety nie było tak pięknie i kolorowo.

The member 'Neleus Travers' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 14

Pętany rozpraszającymi go myślami, nie zauważył, kiedy z samego szarego i jakże chwalebnego końca jego szlachetny rumak wyprowadził go nieco dalej, niż w poprzednich turach, a jazda zdawała się być o wiele bardziej lekka. Swobodna. Gdy pochylony nad grzbietem klaczy, pędził przed siebie w chaotycznym, niezaplanowanym galopie – ależ się zdziwił, że w tym optymistycznie gorzkim szale nie runął wraz ze swoją upartą kobyłą prosto pod kopyta innych jeźdźców.

The member 'Caesar Lestrange' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 31