First topic message reminder :

[bylobrzydkobedzieladnie]

The member 'Bertie Bott' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 15

Zaklęcie się nie udało, nie przejmując się jednak zaraz uniósł różdżkę, żeby spróbować ponownie. W końcu musi się udać! No, w każdym razie któremuś z nich.
- Drętwota.
Przeszło mu przez myśl, choć nawet nie poruszył ustami. Mocno zaciskał palce na różdżce, wykonując odpowiedni ruch.

The member 'Bertie Bott' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 31

Powoli spotkanie zaczynało go bawić. Chociaż na śmiech nie było ani czasu ani możliwości, zbyt zajęty wypluwaniem kolejnych obrzydliwości. I to i dopadające go zmęczenie nie dawało szansy na grymas ponad kolejne skrzywienie. Bertie jak widział, chociaż pozbawiony wątpliwej przyjemności spotkania ze ślimakami - wyglądał na równie zmęczonego, skoro kolejne dwa zaklęcia przemykały obok Skamandera, nie czyniąc mu krzywdy.
- Lapifors - myślna inkantacja i - miał nadzieję - materializacja zaklęcia w końcu dosięgnie celu, a zamiast Botta, pojawi się coś uroczego. Chociaż...nie, Bertie-królik tez nie brzmiało zachęcająco.

The member 'Samuel Skamander' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 82

Skoro smuga światła łaskotała go w dłonie, gdy z różdżki popłynęło światło, to wypadało podążyć za ciosem. jedna głupia myśl załomotała w jego umyśli, a zmęczony - nie sprzeczał się, poddając natychmiastowej realizacji - Duro - skamieniały królik? Ktoś widział posążek nieruchomego królikobotta? Wychylił się do przodu, opierając jedną dłoń na udzie, drugą wysunął przed siebie z nadzieją, że cel osiągnie swoją wartość.

The member 'Samuel Skamander' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 65

Był zmęczony, obaj byli, bo i pojedynek trwał już od dłuższego czasu. Tym bardziej był jednak ciekaw końca i tym bardziej nie zamierzał odpuszczać. Uśmiechnął się pod nosem, kiedy pomknęło w jego stronę jedno z dwóch zaklęć Skamandera. Uda mu się obronić?
- Protego.

The member 'Bertie Bott' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 31

Tarcza nie zadziałała, a już po chwili Bertie poczuł skutki rzuconego zaklęcia. Zaczął maleć, jego ciało się zmieniało, porastało sierścią. Minęło kilka sekund, a patrzył na Skamandera z poziomu jakichś piętnastu centymetrów od ziemi i miał cholerną ochotę na marchewkę. Wygląda na to, że przegrał pojedynek. Ciekawe, czy Roger polubiłby go w takiej formie? Kicnął w stronę Skamandera przez chwilę chcąc mu pogratulować, jednak ten raczej nie zrozumie króliczego, więc po chwili sobie odpuścił. Czas wykicać w świat. Choć lepiej pozostanie gdzieś w domu pojedynków, aż zaklęcie nie przestanie działać. Smutno byłoby zostać zadeptanym na pasztet przez nieuważnych przechodniów.

Królik. A jednak królik. Może nie był kamienny, ale widok bielutkiej sierści i kicającego stworzenia, po prostu...był zabawny. Uśmiechnął się jednak dopiero wtedy, gdy pojedynkowi medycy zakończyli jego mordęgę, zbierając przy okazji całkiem pokaźny stosik ślimaków z areny. Jeszcze chwila, a można byłoby się poślizgnąć.
Wciąż blady, czując skutki długotrwałych spazmów, dotarł do kicającego któlikobota. Nie dał rady zatrzymać wargi, które rozciągnęły się w uśmiechu i wbrew pozorom - wcześniej skumulowane emocje opadły. Wiedział że mieli porozmawiać, ale...królik, chociaż zapewne wszystko rozumiał, za dużo by nie wytłumaczył. Złapał w dłonie zwierzaka i odstawił go pod punkt medyczny. Nie czekał jednak na przemianę Botta. Zdazył nawet znaleźc marchewkę 9widocznie na pojedynkach wystarczajaco często pojawiłay się podobne przypadki, by w (złosliwej?) formie zaspokoić królicze zapędy.
- Dzięki za walkę - rzucił przez ramię, gdy w końcu opuszczał teren areny.
Wygrał. Czy miało to takie znaczenie?

zt x2