First topic message reminder :

[bylobrzydkobedzieladnie]

The member 'Apollinare Sauveterre' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 19

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :

Korytarze elektrowni zdawały się nie kończyć. Mogła poruszać się nieprzerwanie do przodu z różdżką oświetlająca jej drogę i prawdopodobnie znalazłaby przejście. Jednak w ich ruchach było wiele chaosu. Antonia nienawidziła zaczynać rzeczy a potem ich nie kończyć. Widzieć coś i nie wiedzieć co dalej zrobić. Rezygnować z własnego działania. Nadzieja na to, że w tym pomieszczeniu znajdzie coś więcej niż tylko niepotrzebne nikomu materiały była mała, ale jednak się tliła. Kiedy jej wzrok przyzwyczaił się do panującego mroku podeszła bliżej by zobaczyć co kryje się w głębi pomieszczenia, z którego jeszcze chwile temu wypełzły przypominające chorych na sinice stwory. Zobaczyła przejście, walające się kawałki drewna i już zrobiła ruch różdżka by rzucić lumos i podejść dalej gdy usłyszała przytłumiony głos Magnusa, że muszą iść do przodu, że nie mogą tu zostać. Przez chwile się wahała. To była podobna sytuacja do tej przy skrzynce, która znalazła. Część jej chciała zostać i sprawdzić wszystko dokładnie, ale druga część chciała ruszyć dalej i w żadnym wypadku się nie rozdzielać. Nie chodziło o strach. Razem byli silni, w pojedynkę... jak można było przepuszczać mogło być ciężko im zrobić cokolwiek. Zmutowane stwory wcale nie były łatwymi przeciwnikami. Mugole sami w sobie nie stanowili zagrożenia, ale to już nie byli ludzie. Po chwili wahania zaczęła się cofać wiedząc, że już i tak zbyt długo tu tkwili. Mogła znaleźć tam przejście, a mogła tez nic nie znaleźć i po prostu stracić czas. Czas, którego nie miała. Ruszyła w stronę towarzyszy ignorując ciekawość jaka ciagle w niej się tliła.

Nie wiedział na czym skupić swą uwagę – na paskudnym, huczącym w uszach niczym zrzędząca kobieta alarmie, czy też kreaturze wciąż pełzające po ziemi, jak ohydny mugolski robak. Nie spuszczając różdżki z wysokości głowy potwora uniósł wzrok na Magnusa, któremu anomalie zaczęły wyraźnie doskwierać. Gdyby tylko potrafił z pewnością postarałby się pomóc, jednakże brak chociażby podstaw magii leczniczej zmuszały go do minimalizowania zagrożenia kolejnych ataków wyjątkowo niebezpiecznego wroga. Tylko w ten sposób mógł przydać się drużynie i zapewnić możliwość przemieszczenia się do kolejnego pomieszczenia, co na ten moment stało się bezsprzecznym priorytetem.
Mógł po raz kolejny zasięgnąć czarnej magii – zdecydowanie najbardziej skutecznej podczas walki dziedzinie – jednakże widząc, jak jego towarzysz został ponownie skazany na łaskę anomalii odpuścił nie chcąc szarżować, kiedy sytuacja nie była nader wyjątkowa. Oczywiście zależało im na czasie, ale przeciwnik był na tyle obezwładniony, iż kolejne tak silne ciosy mogły okazać się tylko niepotrzebnym ryzykiem. - Lamino! wypowiedział licząc, że udane zaklęcie spowoduje pozbycie się problemu i tym samym zapewni „spokojne plecy”, chociażby w kwestii kreatur.

The member 'Drew Macnair' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 58

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :

Magnus kontynuował atak; bezkustecznie, jego zaklęcie chybiło celu, ale Rowle musiał zapłacić cenę za sięgnięcie po najczarniejszą z magicznych dziedzin - poczuł słabość, znając jej znaczenie. Zaklęcie Cynerika zadziałało zgodnie z rozsądnym życzeniem czarodzieja, maszkara została uniesiona magiczną siłą i zniknęła z przejścia, powoli sunąc we wskazanym przez Yaxleya kierunku. Wiła się i krzyczała, ale nie była w stanie wydostać się z siły, która przejęła nad nią kontrolę. Nie na długo: ledwie jej stopy opadły na podłoże, zniknęła z charakterystycznym pyknięciem - by pojawić się tuż za plecami Magnusa i Cynerika. Stwór był znacznie osłabiony, wasze zaklęcia mocno go poturbowały i zdawaliście sobie sprawę z tego, że w otwartej walce - nawet z nożem - nie był już przeciwnikiem, który zagrażał waszemu życiu. Padł na czworaka, wciąż mając sparaliżowane nogi. Najwyraźniej jednak nie czuł, by - próbując - miał jeszcze cokolwiek do stracenia.
Antonia podjęła decyzję o wycofaniu się i wkrótce zjawiła się bliżej towarzyszy, wymijając zajętych rzucaniem zaklęć Magnusa oraz Cynerika, dołączając do Drewa i tym samym znikając z zasięgu pola rażenia drugiej dogorywającej kreatury - w zmęczonych rękach której rozbłysnął ogień, który z mocą poszybował w kierunku atakującego go Magnusa (st uniku 68).

Valerij podszedł bliżej drzwi, które lekko uginały się pod każdym kolejnym, wyraźnie słyszalnym, uderzeniem. Kiedy wypowiedział inkantację, cegła pobliskiego muru drgnęła, moc zaklęcia okazała się jednak za słaba. Francuz w tym czasie wyszedł naprzeciw oponenta - w istocie natrafił na jednego. Był to mężczyzna, dość postawny, o kędzierzawych, ciemnych włosach. Miał na sobie spodnie na szelkach, a pod nimi niegdyś białą koszulę. Był brudny od węgla. W rękach - trzymał równie brudną łopatę, którą w odpowiedzi odważnie zamachnął się na Francuza, atakując jego pierś (silny cios w klatkę piersiową o mocy 102).

Alarm wył nieprzerwanie.

(nie)życie:

Zgrzytnął zębami, już machinalnie tamując dłonią krwotok z nosa; potrafił wyczuć, kiedy czarna magia odbierała sobie zapłatę za sięganie po moc, która nigdy nie powinna do niego należeć. Żałośnie słabe iskry nie miały szans ani na zranienie tego aż za bardzo realnego quasimoda, ani na pożywienie go energią. Czuł się gorzej niż przed parodią ataku, na który się porwał, a niepokojący, piskliwy dźwięk zdawał się coraz głośniejszy, piskliwym jazgotem raniąc uszy. Kula ognia wystrzelona z łap sponiewieranego stwora raz jeszcze wystrzeliła w jego kierunku, a Rowle zdecydowanie nie miał zamiaru zmagać się dodatkowo z efektami oparzeń.
-Ascendio - wywarczał, starając się różdżką kierować w odpowiedni sposób, by w wypadku powodzenia zaklęcia, nie grzmotnąć głową w solidnie wyglądającą ścianę. Chciał, by płynnie pociągnęła go przez otwarte drzwi do wnętrza pokoju, w jakim znajdowali się już Drew wraz z Antonią.

The member 'Magnus Rowle' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 5

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :

Mógł zignorować te drzwi i skierować się w stronę tej trapiącej jego myśli piwnicy. Problem polegał jednak na tym, że tam dalej sam nie byłby wstanie zrobić nic. Potrzebował wiedzy i umiejętności Drew lub Antoniny. Tych nie było. Priorytetem stało się więc zrobienie wszystkiego by mogli tu dojść przy jak najmniejszej ilości potencjalnych komplikacji. Wraz z Apollinare minimalizowali je. Próbujące wydostać się obecności były kolejną komplikacją. Valerij nie chciał by te wyskoczyły mu na jego plecy bądź plecy jego towarzyszy zakłócając i tak już zmętnioną płynność misji. Do tego wciąż wyjący alarm. Dekoncentrował alchemika. Działał ponaglająco. Jako złodziej wiedział, że uruchomione alarmy nie zwiastują niczego dobrego. Wziął głęboki wdech. Spróbował jeszcze raz wykonać te samo zaklęcie chcąc uzyskać taki sam efekt jak przy wcześniejszym jego użyciu:
- Murismo

The member 'Valerij Dolohov' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 80

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :

To naprawdę przykre, że Cyneric nie spodziewał się sukcesu w rzucaniu zaklęcia. Z góry założył kolejną porażkę idealnie wpasowującą się w komplet beznadziejnych wydarzeń ostatnich minut. Nie potrafił się ucieszyć z poprawnie rzuconej inkantacji, nie miał ku temu zresztą powodów. Kreatura, która powinna zdychać z dala od nich, jakimś cudem teleportowała się tuż za nich. Yaxley dostrzegł ją kątem oka, wprost nie mogąc uwierzyć w wytrzymałość tego ścierwa. Zamierzał już tylko przeć do przodu, nie oglądając się na karkołomne wyczyny mugoli, lecz niestety los dokładał im kolejnej porcji znaczących utrudnień.
Obrócił się zaprzestając biegu. Zauważywszy kolejną kulę ognia mknącą na Magnusa oraz jego nieudaną próbę wystrzelenia w kierunku celu ich misji, miał ułamki sekund na reakcję.
- Protego Maxima - spróbował, kreśląc w powietrzu odpowiedni gest dłonią. Doskonale wiedział jak nieprzyjemne było oberwanie parzącym skórę ogniem, Rowle był już dostatecznie osłabiony zarówno używaniem czarnej magii jak i anomaliami wibrującymi w powietrzu oraz uniemożliwiającymi im poprawne rzucanie zaklęć. Cyneric świetnie zdawał sobie sprawę również z faktu, że właśnie porwał się na działanie zakrawające o cud, jednakże i tak chwilowo nie miał innego wyjścia. Po prostu musieli pokonać przeszkody oraz zniknąć z tego pomieszczenia, czyli także z zasięgu działań tych potworów. Zwłaszcza, że alarm nie przestawał bić drażniąc uszy oraz umysł czarodzieja. Mężczyzna nie wiedział jaka jest przyczyna tego upiornego dźwięku, mógł się jedynie domyślać, że chodziło o coś niedobrego. Magnus nie zarządziłby odwrotu gdyby nie było to konieczne, wystarczy świadomość, że zamierzał splądrować przyległe pomieszczenie. Teraz nawet jeśli wszystko szlag trafi, to musieli uciekać dalej. Koniecznie.

The member 'Cyneric Yaxley' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 28

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :

Poruszała się szybko. Już i tak wystarczająco długo tkwili w jednym miejscu. Tak naprawdę mogli tylko się domyślać, że kolejnej dwójce udało się dotrzeć dalej. Miała nadzieje, że nie mieli takich przygód jak oni i stwory nie stały im na drodze. Mogła tylko marzyć o tym, że kolejne etapy ich przeprawy będą łatwe. Przecież z informacji, które zebrali jednoznacznie wynikało, że elektrownia mieściła w sobie o wiele więcej niżeli pozamykane w pomieszczeniach stwory. Nie ośmieliła się nawet pomyśleć, że może być łatwiej. Kiedy przemknęła obok Rowle’a myślała, że mugoli mają już z głowy chociaż wyjący alarm wcale nie dawał jej nadziei na łatwą przeprawę. Stwory okazały się jednak o wiele wytrwalsze. Ilość zaklęć, które wyrzucili z różdżek podczas tych kilku minut była zadziwiająca, a te nadal uparcie chciały zatrzymać je w miejscu; dosięgnąć tymi sinymi łapskami. Obróciła się w tym samym momencie, w którym stwór znowu pojawił się przy szlachcicach. Wychyliła się bardziej by dojrzeć i odpowiednio zareagować, a kolejne zaklęcie pomknęły tym razem w stronę Magnusa by go chronić. W takich momentach żałowała, że nie przywiązywała wagi do obrony przed czarną magią. Wiedziała, że musi to nadrobić. Teraz nic już na to nie mogła poradzić, mogła jedynie spróbować dobić stwora już raz na zawsze. - Commotio - mruknęła kierując różdżkę w stronę mugola.

The member 'Antonia Borgin' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 26

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :

Zacisnął usta w wąską linię, kiedy zaklęcie chybiło celu. Przez myśl przemknęło mu, że przecież miał nóż i mógł go użyć, kiedy stwór leżał sparaliżowany na posadzce tuż przed nim, jednakże zapewne nagromadzona adrenalina podsycana strachem sprawiła, iż zaatakował w sposób, który znany był mu najbardziej. Szkolił się jako czarodziej, nie przywykł zatem do korzystania z broni białej, ale może był to dobry czas, by zacząć? Skoro magia płatała file mogło się okazać, iż pewnego razu stanie się to jego ostatnią deską ratunku.
Warknął gniewnie pod nosem na kolejną teleportację kreatury. Zaczynała go drażnić zabawa w kotka i myszkę, bowiem ciągłe zmiany miejsca i próby – nie oszukujmy się – desperackiego ataku sprawiały, że szatynowi krew dosłownie buzowała w żyłach. Miał dość całej tej sytuacji oraz paskudnego budynku, w którym potwory zapewne były dopiero pierwszą z wielu mrocznych atrakcji.
Huk zwrócił jego uwagę podobnie jak kula ognia, którą stwór zaatakował stojących nieopodal towarzyszów. Nie zastanawiał się, czy zdążą zareagować, bowiem wysuwając różdżkę przed siebie liczył, iż uda mu się powstrzymać cios oponenta. -Protego Maxima!- spróbował odważnie, gdyż miał świadomość o swoich brakach w ów dziedzinie magii.

The member 'Drew Macnair' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 40

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :