First topic message reminder :

[bylobrzydkobedzieladnie]

The member 'Cece Sykes' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 57

Udało się! Świetlisty grot pomknął ku przeciwnemu krańcowi areny, zapewne budząc wreszcie zainteresowanie obserwujących pojedynek czarodziejów, ale uzdrowicielka nie zamierzała na tym poprzestawać. Ponownie wyciągnęła przed siebie dłoń z różdżką.
- Rictusempra! - wykrzyknęła, jakby chciała zmusić magię do współpracy samą stanowczością tego okrzyku.

The member 'Cece Sykes' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 77

O nie, nie, nie! Kiepsko to widzę.
Moja przeciwniczka poczęstowała mnie nie jednym, lecz dwoma udanymi zaklęciami, więc jeśli nie chcę poszybować na drugi koniec areny, przy okazji śmiejąc się jak szaleniec (z samej siebie, przez łzy - bynajmniej nie radości), to naprawdę muszę postarać się wyczarować odpowiednio mocną tarczę. - Protego - powiedziałam, reagując tak szybko, jak tylko było to możliwe.
Tylko dlaczego miałam paskudne przeczucie, że mi się nie uda?

The member 'Daisy Mulpepper' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 30

Zapewne czarodzieje zgromadzeni na widowni mieli niezły ubaw, kiedy zwijając się ze śmiechu dryfowałam w powietrzu - aż z impetem uderzyłam o posadzkę. Tak mocno, że przez chwilę nie mogłam złapać oddechu. A później znowu zaczęłam chichotać, mając wrażenie, że ktoś cały czas mnie łaskocze. Skuliłam się na podłodze, przez chwilę wyginając się w dziwnych pozach - na szczęście w pewnym momencie to paskudne uczucie zaczęło słabnąć, a ja mogłam spróbować podnieść się i - w przerwach pomiędzy kolejnymi salwami śmiechu - rzucić zaklęcie. - Fontesio - powiedziałam po jakiejś minucie, lewą ręką ocierając łzy, które zgromadziły się w kącikach oczu.

The member 'Daisy Mulpepper' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 67

Uzdrowicielka drgnęła nieznacznie, wiedziona naturalną dlań chęcią udzielenia pomocy dziewczynie, jednak nie zapomniała w jakiej znajdują się sytuacji. Stała sztywno, a chociaż na jej twarzy malował się niepokój, nie reagowała. Patrzyła tylko ze smutkiem jak zaklęcie Daisy rozbija się gdzieś nieopodal. Tylko, że nie był to czas na niczym nieuzasadnione porywy serca. Zaraz się okaże czy pech jest jak karma i nieustannie powraca…
- Petrificus Totalus!

The member 'Cece Sykes' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 24

Chyba tak było! Z zaklęcia petryfikującego pozostał jedynie lekki, wielobarwny obłoczek, kiedy rozpłynęło się ono w powietrzu nim zdołało na dobre się rozpędzić. Cece westchnęła, jakby chciała pomodlić się do samego Merlina o cierpliwość i tę odrobinę mocy, jaka miała wreszcie pomóc jej w wygraniu pojedynku. Czy zwykłe skupienie wystarczy?
- Concitus!

The member 'Cece Sykes' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 80

Zesztywniałam - lecz nie na skutek pierwszego zaklęcia, bowiem ono akurat mojej przeciwniczce nie wyszło. Chodziło raczej o to, że po felernym upadku wciąż jeszcze czułam pulsujący w mych mięśniach ból - z kolei w okolicach brzucha był on spowodowany bez wątpienia faktem, iż przez dobre kilka minut nie mogłam przestać się śmiać; czegokolwiek smutnego bym sobie nie wyobrażała, to i tak nie działało. Magia wyobraźni w tym przypadku zawiodła.
W moją stronę pomknęło drugie zaklęcie, a ja (czy nie odrobinę zbyt późno?) uchyliłam się przed nim.

The member 'Daisy Mulpepper' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 26

Zdecydowanie zbyt późno.
Cóż, to nie był dobry dzień na pojedynkowanie się. Nie w moim przypadku. Poczułam dziwne mrowienie w prawej dłoni; mogłam już być pewna, iż zaklęcie mnie drasnęło, powodując zrośnięcie się ręki. Różdżka spadła na posadzkę - a więc nasza walka dobiegła końca. Pogratulowałam pannie Sykes wygranej (chyba też trochę odetchnęłam z ulgą, że to koniec kompromitacji na dziś - wyczerpałam już cały zapas zażenowania) i udałam się do uzdrowiciela, by przerwał działanie zaklęcia.

zt