Główna ulica

The member 'Dorian Avery' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 53

Ria zamachnęła się na Doriana, jej pięść ruszyła w kierunku boku jego głowy. Był to cios połowicznie udany, który ledwie rozciął mu wargi. Avery próbował oddać jej uderzeniem w rękę, jednak i jego najwyraźniej pojedynek na pięści zmęczył, cios także i jemu udał się połowicznie zostając ciosem wyważonym. Zarówno Justine jak i Morgoth kontynuowali swoją pieszą wycieczkę. Jej nieodłącznym członkiem był również Ohm. Magicznie utrzymywany śnieg stopniał, lodowe figury całkowicie straciły swój kształt rozpływając się. I wtedy nagle zaklęcie pola antymagicznego przestało działać. Obok Zakonniczek natychmiast pojawiły się ich wierne imitacje. Bariera Salvio hexia odtworzyła się oddzielając Yaxleya od pozostałych, kryjąc ich przed jego wzrokiem. Morgoth poczuć mógł jednak ponownie narastające szczęście, które go napełniło. Zanim zdążył się nim jednak nacieszyć w swojej fizycznej formie, natychmiast stał się czarną mgłą, którą był tuż przed rzuceniem zaklęcia. Dorian przemienił się w ptaka*, którego dziób pikował w kierunku ręki, która przed chwilą go uderzyła i poczuł napełniającą go ponownie moc wzmaganą zaklęciem magicus extremos. Pożoga zaczęła trawić budynek.

|Kolejka: Rycerze (24h), Zakon (24h)

Magia ponownie działa - wszystkie podejmowane przez was akcje mogą już więc z niej korzystać.

Dorian, nie możesz jednocześnie wyprowadzić ataku w kierunki Rii i odejść od niej tak, by oddzielało was jedno pole, uznana więc została czynność podjęta jako pierwsza.

*W związku z potrzebą ustalenia chronologii, jest ona taka, że jeśli Dorianowi uda się trafić Rię, zrobi to w formie, którą przybierze w tej kolejce - albo dziobem, albo pięścią. Ria naturalnie może bronić się przed atakiem zgodnie z mechaniką.

Użycie mgły - Morgoth - 2/4

Felix Felicis 5/10 (Morgoth)
Magicus extremos 2/3 (+7 dla Doriana)
Salvio hexia

Poruszanie się w pionie (w polach):
-

Mapa:

Żywotność:

Burtench - żywotność, statystyki:

Ohm Spragniony - żywotność, statystyki:

Chociaż nie był jeszcze nawet zaawansowanym adeptem ochrony przed czarną magią, mógł spekulować nad czasowością działania zaklęć. Jeśli w innych dziedzinach ie trwały specjalnie długo, prawdopodobieństwo trwania tego wskazywało na dostatecznie krótki okres czasu. Zaraz poczuł napływ magicznej siły nie tylko w swoje ciało, lecz również i trzymaną różdżkę. Podniósł wzrok. Nie widział nikogo przed sobą, ale to nie miało znaczenia. Rozpłynął się we mgle i wystrzelił przed siebie, zamierzając odciąć drogę uciekającym i wspomóc Averyego. Zmaterializował się niedaleko kotłujących się postaci. Wpierw jednak musiał pozbyć się biegnącej jeszcze wcześniej przed nim kobiety. Wycelował różdżkę w stronę skąd przybył i rzucił niewerbalne Murusio, by zaraz przenieść uwagę na stojącego niedaleko Burtencha. Avada Kedavra, pomyślał, celując wprost z mężczyznę.

|1. mapka - materializuję się na czerwonym, strzelam Murusio za strzałką
2. kość na CM?

The member 'Morgoth Yaxley' has done the following action : Rzut kością

---

'k10' : 5

Magia tak nagle jak zniknęła, równie niespodziewanie objęła go swoja mocą, wymuszając wcześniej rozproszoną przemianę. Szalenie dziwne uczucie, gdy jeszcze przez moment widział swoją pięść lecącą w stronę kobiecej ręki, by w kolejnej, pikować na nią ostro, zakończonym dziobem. Nie zdecydował się na powrót do ludzkiej postaci. Nie teraz. Zamiast tego, gdy tylko dostrzegł zbliżający się ku nim kłąb czarnej mgły, wiedział, że oto zbliża się jego towarzysz. Magia wróciła do różdżki i jeśli chciał jej użyć, musiał mieć pole do popisu. Dosłownie. Bezpośrednio, było to nieco kłopotliwe. Tym bardziej, że ich przeciwnicy bardzo szybko zbliżali się do nich.
Na skrzydłach miał więcej możliwości mobilnych i to zdecydował się wykorzystać, pozostając w jastrzębiej formie. Poderwał się wyżej do lotu i pognał w stronę tyłów budynku. Mniejszy obiekt, mniejszy cel do atakowania czarów, a więc i chwilowe utrudnienie. Na to przynajmniej liczył.

| Przesuwam się 5 kratek w prawo o tak

Magia wróciła. Zrozumiała to w momencie w którym obok niej pojawiła się jej iluzja. Zacisnęła lekko zęby. To zdecydowanie utrudniało sprawę - na nowo. Zerknęła przez ramię, za siebie. Ale nie zaprzestawała biegu. Musiała dostać się jak najszybciej w okolice sędziego wiedząc, że to on jest głównym celem. Ścisnęła mocniej miotłę w lewej ręce i poprawiła uścisk na prawej na białej różdżce. - Nie przestawaj biec! - krzyknęła do goblina, sama uniosła dłoń z różdżką. - Ascendio! - fuknęła do własnej różdżki, wskazując nią przed siebie. Potrzebowała jeszcze chwili, dobrego zgrania w czasie i szczęścia, cholernie dużo szczęścia, by plan który ułożył się w jej głowie, mógł prawdziwie zadziałać. Na razie jednak musiała znaleźć się bliżej.

robię krok w prawo i jak jakimś cudem się uda, to tak bym chciała

The member 'Justine Tonks' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 81

Ponownie się nie udało; Ria zanotowała w umyśle, że powinna bratu przetrzepać skórę za nieudane wskazówki dotyczące walki na pięści. Może rudowłosa zwyczajnie wypadła z formy - w końcu nie miała zbyt wielu okazji do bicia się, choć zadecydowała, że przydałby się solidny trening. Odważnie tak planować przyszłość, gdy życie było niepewne, ale przecież zawsze istniał ten cień szansy, że uda im się stąd wydostać we względnej całości. Zaciskała za to kciuki we własnych myślach.
Zdołała ledwie rozciąć nieznajomemu usta, gdy tamten nawet nie próbował się bronić przed tym lekkim ciosem - chwilę później postanowił zaatakować. Wszystko działo się w jakimś ekspresowym tempie, Weasley ledwie odnotowała, że leciała w nią pięść, żeby zaraz patrzeć na dość niecelnie wymierzony cios dziobem. Gdzieś za nimi rozgrywała się scena, na którą najchętniej nie patrzyłaby; czarne mgły, na nowo działające zaklęcia. Rhiannon spojrzała nieprzytomnie na swoją iluzję, później stojącego obok Burtencha. Tyle dobrze, że tym razem to ona okazała się celem ataku.
Na szczęście widziała już Just i rzeczywiście goblina - a gdzieś niedaleko nich chyba buchał ogień. Robiło się naprawdę niebezpiecznie i nieciekawie. Natomiast priorytetem Rii pozostawała obrona, ponieważ nie chciała pozwolić sobie na kolejne stłuczenia. Czas biegł w oszalałym tempie, ale tym razem czarownica zdołała zastanowić się nad swoim ruchem. Spróbowała więc wykonać odskok, nie unik jak ostatnim razem. To dawało jej szansę na całkowite uniknięcie konsekwencji wymierzonego ataku. Potrzebowała sprawnej ręki, szczególnie w momencie, w którym magia na nowo zaczęła działać. Jednocześnie kątem oka zerknęła na sędziego, usiłując zdławić narastającą panikę. Nie wiedziała, co robić, jak go ochronić. Musiała szybko coś wymyślić. Rzucić zaklęcie, cokolwiek, co przerwałoby ten atak na jego osobę. Merlinie, dlaczego nie miał różdżki.

The member 'Ria Weasley' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 79

Murusio wyszło Mrogthowi bez problemu. Mur uformował się odgradzając część ogrodu. Dorian nie trafił Rii, która wykonała skuteczny odskok. Avery korzystając ze swoich ptasich skrzydeł odleciał więc zajmując dogodniejszą pozycję. Justine z powodzeniem rzuciła zaklęcie Ascendio, które pozwoliło przemknąć jej i jej wiernej kopii na drugą stronę muru zanim na dobre zdążył powstać. Mniej szczęścia miał Ohm, który próbował biec, jednak jego szybkość była niczym w porównaniu z prędkością zaklęcia. Goblin odbił się od muru i został zupełnie sam po drugiej stronie. Tuż obok niego pożoga rozrastała się w najlepsze.

|Kolejka: Zakon (24h), Rycerze (24h)

Avada Morgotha jako druga akcja nie została uznana.
Justine wylądowała o jedno pole bliżej niż zamierzała, polecenie dalej wymagałoby 11 pól, ascedio pozwala na przebycie jedynie 10.

Użycie mgły - Morgoth - 2/4

Felix Felicis 6/10 (Morgoth)
Magicus extremos 3/3 (+7 dla Doriana)
Salvio hexia

Poruszanie się w pionie (w polach):
Dorian: 1

Mapa:

Żywotność:

Burtench - żywotność, statystyki:

Ohm Spragniony - żywotność, statystyki:

Szczęśliwie Ria tym razem uniknęła pomyłki, dzięki czemu wykonała poprawny odskok - ptasi dziób nie zdążył dosięgnąć kobiecej ręki. Uderzenie może nie byłoby mocne czy bolesne, aczkolwiek na pewno wpłynęłoby na motorykę kończyny. Weasley zdążyła po tym ledwie odetchnąć, nim przed oczami pojawiły się prawdziwie dantejskie sceny; a przynajmniej w jej mniemaniu. Ogień w domu rozprzestrzeniał się, Just udało się wślizgnąć na miejsce batalii, ale przyjaciel Burtencha nie miał już tyle szczęścia. Kamienny mur pojawił się między nimi, odgradzając mężczyznę od pozostałych. Cholera. Rhiannon zaczęła intensywnie myśleć nad możliwymi rozwiązaniami, acz żadne nie okazało się dobre do realizacji. Nie znała się na transmutacji, żeby wyczarować drzwi; tak samo nawet jeśli czarownicy udałoby się jakimś cudem wzniecić wiatr oraz zrobić dziurę w kamieniu, raniłaby osobnika stojącego po drugiej stronie. Spojrzała więc przed siebie i wtedy ją olśniło.
- Panie goblinie - Nie znała jego imienia. - Proszę przeskoczyć przez murek, ten po pana prawej stronie - krzyknęła, mając nadzieję, że przyjaciel sędziego nie tylko ją usłyszy, ale również posłucha. Na chwilę obecną nie istniało inne, lepsze wyjście. Mężczyzna musiał znaleźć się z dala od muru oraz domu. Im prawdopodobnie również nie pozostało wiele czasu, zachodziła więc konieczność dalszej walki, możliwie jak najszybszej. Należało działać. - Magicus extremos - wyrzekła, nie wiedząc po raz który próbując skorzystać z ochronnej magii. Musiała jakimś cudem wzmocnić Tonks, choćby odrobinę. To ona miała z nich wszystkich największe szanse na udany atak, powinny to wykorzystać. Jednak dzisiejszego dnia ten urok okazywał się dla Rii wyjątkowo pechowy, dlatego nie miała wielkich nadziei. Pomimo tego skoncentrowała myśli na tym, żeby tym razem udało się wbrew wszystkiemu.

The member 'Ria Weasley' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 89

Powracająca magia posłuchała jej. Ale Ohm nie miał tyle samo szczęścia co ona. Zaklęła pod nosem, gdy zatrzymała się niedaleko mężczyzny. Przesunęła spojrzeniem chcąc szybko zlustrować otoczenie i podjąć decyzje.
- Rób tak jak mówi. - krzyknęła chcąc dać mu znać, że tego konkretnego głosu, należącego do Rii powinien posłuchać. Sama zacisnęła dłoń na różdżce. Jej spojrzenie mierzyło mężczyznę przed nią, którego nie spuszczała już spojrzenie. Wzrok łapała ruch nad głową, ale na razie nie skupiała się na nim. Sama najpierw podjęła się ruchu, szybko, trochę wyżej, tak, by swoją jednostką oddzielić przeciwnika od sędziego. Zacisnęła ręce na białej różdżce, biorąc szybki wdech w płuca. Jeden błąd, mógł kosztować ich wszystko.
- Murusio. - wypowiedziała machając różdżką poziomo, mając nadzieję, że magia posłucha jej polecenia i postawi kolejny mur, który odetnie mężczyznę od nich i pozwoli im się przegrupować. Mur, który połączy dwie ściany ogrodzenia, ale jednocześnie nie odetnie im drogi ucieczki.

| chciałabym iść jedną kratkę w górę mapy

The member 'Justine Tonks' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 26

Ależ akcja się zagęściła. Cito Horribilis, pomyślał wskazując na siebie i chcąc po raz kolejny przyspieszyć swoje ruchy. Majaczące dwie postaci zdublowanej czarownicy pojawiły się tuż przed nim, ale ich czar się nie powiódł w żaden sposób. Dorian wciąż znajdował się w zasięgu jego wzroku, ale nic poważnego mu nie szkodziło. Znajdował się poza zasięgiem, chociaż zdolny do kolejnego ataku. Dobrze. Wszystko rozgrywało się w pięknym chaosie, a Morgoth czuł się jak podczas zajęć w Hogwarcie — równie zdezorientowany i nierozumiejący działań drugiej strony.

|idę 1 poletko w dolne lewo