First topic message reminder :


[bylobrzydkobedzieladnie]

The member 'Mistrz gry' has done the following action : rzut kością

---

#1 'Kier' :


--------------------------------

#2 'Pik' :

[bylobrzydkobedzieladnie]

The member 'Mistrz gry' has done the following action : rzut kością

---

#1 'sabat - panowie' :


--------------------------------

#2 'sabat - panowie' :


--------------------------------

#3 'sabat - panowie' :


--------------------------------

#4 'sabat - panowie' :


--------------------------------

#5 'sabat - panowie' :

Szczęście znowu mu sprzyjało, choć Fortuna jest krnąbrną kochanką i do trzech razy sztuka mogło być jednocześnie zgubnym przekonaniem. Kto wie, może za chwilę odwróci się od niego, gwarantując nieudany zakład?
Uśmiechnął się pod nosem, zerkając na Avery'ego i Flinta. Którego lepiej wybrać?
- Obstawiam wygraną lorda Flinta - stwierdził. Jeśli tym razem przegra, chętnie napije się razem z resztą.

Czujesz gorzki smak zwycięstwa? Avery uśmiechnął się krótko w jakże wymownej odpowiedzi. Nie, nie czuł już żadnego smaku oprócz Toujours Pur. Mając wciąż z tyłu głowy słabnący już głos rozsądku, podpowiadający, że nie najlepszym pomysłem jest towarzyszenie świeżo upieczonej narzeczonej w niegodnym stanie, z czymś na kształt ulgi przyjął wygraną Sorena - i to wcale nie dlatego, że do jego konta zostały dopisane punkty za wygrany zakład.
- Dobrze się czujesz? - zapytał przyciszonym głosem, pochylając się w kierunku kuzyna, któremu przypadło w udziale więcej kolejek niż przewidywała ustawa. Czy alkohol szumiał mu już w uszach? - Jeśli chcesz, możesz dzisiaj spać u mnie - dodał po chwili, naiwnie wierząc w to, że pod koniec wieczoru będzie w stanie na tyle dobrym, by odholować kuzyna do domu. Chociaż jego stan chyba nie był jednak zbyt dobry, skoro na kolejny zakład, do którego został wytypowany, machnął tylko lekceważąco ręką, by od razu chwycić po szklankę trunku. Krupier jednak był zawzięty i wytypował go ponownie, koncentrując się również na Sorenie, jakby jego planem było doprowadzenie go do stanu nieważkości. - Lord Avery - obstawił konsekwentnie. Najwyżej pójdą na dno w doborowym towarzystwie.

- Lord Flint, rzecz jasna, bo kieliszek chyliło się w towarzystwie Lorda lekko to i kolejny raz jak dane nam będzie jetem w stanie pochylić z przyjemnością. - Wyszczerzył się, a przeszklone ślepka wesoło patrzyły na młodego Flinta. Młoda krew!

Karty były kapryśne, więc nie miał żadnych założeń, jak pójdzie mu typowanie. Szans było pięćdziesiąt procent na zwycięstwo, jak i na porażkę, chociaż ostatnio miał tendencję do przegrywania. Jednak kolejny raz przyszło mu odpocząć od wybornego Toujours Pur, a nawet dopisać na swoje konto drobny punkt wygranej. Zdziwił się temu, ale nie miał nic przeciwko. Sam miał wrażenie, że świat rozmazuje mu się trochę na krańcach pola widzenia. Wpływ sporych ilości alkoholu widocznie musiał zauważyć Perseus. Cóż, prawdę mówiąc trudno było nie zauważyć. Może jedynym niezdolnym do tego był Asellus, który pojawił się całkiem spóźniony. Avery z rozbawieniem przyglądał się swojemu kuzynowi. Przynajmniej nie był jedyny.
- W miarę - odpowiedział zgonie z prawdą. Napiłby się znów, ale teraz bardziej miał ochotę na wodę niż alkohol. - Dzięki - skinął głową na tę propozycję. Możliwe, że rzeczywiście przyjdzie mu skorzystać z tej propozycji, bo nie wiedział, czy będzie w stanie samemu wrócić do mieszkania. Zresztą niespecjalnie chciało mu się tam wracać. Czekał tam na niego jedynie pies, żywe wspomnienie kogoś, o kim teraz absolutnie nie chciał myśleć. Skinął więc głową na krupiera, żeby odsłonił jego karty. Może jednak skusi się na jeszcze jedną kolejkę.

The member 'Soren Avery' has done the following action : rzut kością

---

#1 'Kier' :


--------------------------------

#2 'Pik' :

Nie mam pojęcia, czemu po paśmie moich ostatnich porażek lord Slughorn i  lord Carrow decydują się podstawić na mnie, niemniej jednak odwdzięczam się skinieniem głowy w ramach podziękowania za zaufanie (choć nie wykluczam, że może po prostu poczuł przemożną chęć wypicia kolejki). Krzywy uśmiech pojawia się na mojej twarzy, gdy alkohol zaczyna rozlewać się falami po podświadomości, rozmywając ostrość widzenia i wprowadzając mnie w stan szumiącego upojenia. Szukam spojrzeniem Samaela, z którym przyszło mi się dzisiaj zmierzyć. Nie traktuję tego rozdania w kategorii rywalizacji. Gestem zachęcam go, by pierwszy odsłonił karty, po czym pokazuję krupierowi, że może odkryć również moje.

The member 'Mortimer Flint' has done the following action : rzut kością

---

#1 'Pik' :


--------------------------------

#2 'Kier' :

[bylobrzydkobedzieladnie]

The member 'Mistrz gry' has done the following action : rzut kością

---

#1 'sabat - panowie' :


--------------------------------

#2 'sabat - panowie' :


--------------------------------

#3 'sabat - panowie' :


--------------------------------

#4 'sabat - panowie' :


--------------------------------

#5 'sabat - panowie' :


Po prawej stronie Adriena siedzi Gabriel. Gabriel obstawia

- Najwyraźniej. - Mruknął z rozbawieniem, mierzwiąc sobie swą by zaraz zacząć palcami lekko zawijać jeden z jego końców - Nie ma co jednak unosić się na fali sprzyjającej fortuny, bo ta lubi płatać figle. - Łypnął sugestywnie na młodego Asellusa Blacka, to na Sorena. Obaj dość śmiesznie się prezentowany, a Adrien śmiał się z tego w duchu póki sam jeszcze się do nich nie upodobnił. To trochę nastrój jego ostudziło. - Sam znając swoje szczęście nie winienem w sumie bawić się w takie zabawy, lecz nauczony doświadczeniem wyszedłem z założenia, że i porażki budujące być mogą. Jak sądzisz Percivalu? - Zagaił, podpierając zaraz głowę na dłoni. Ta mu bowiem trochę już ciążyła. Zabawny wpływ alkoholu. - Znam takiego Burka...przepraszam bardzo - Bruke'a którego porażki sprawiły, że się poznaliśmy. Dawno to było, gdy jeszcze staż swój realizowałem w dorzeczu Tygrysa i Eufratu. Student taki jak ja nie mógł obie wymarzyć lepszego materiału do praktyk - łamacza klątw co łamał się równie często jak te klątwy z którymi wojował. Tak, ciągle żyje. - Zaśmiał się na wspomnienie Tośka. Jednak po chwili zasiała się w nim nuta wątpliwości, którą postanowił natychmiast rozwiać! W końcu na sali znajdowało się wiarygodne brukejowe źródło informacji!
- Lordzie Bruke! - podniósł głos trochę bardziej niż chciał więc chrząkną, tłumiąc swój nietrzeźwy głos do odpowiedniego poziomu. - Wie przypadkiem Lord, co też Lord Bruke poczynia w tym momencie? I czy żyje ciągle? - Rzekł uprzejmie, miło, kpiąc tym samym nieco z upierdliwej (jego zdaniem) maniery tytułowania obowiązującej na salonach. Zawsze go bawiła. - Na myśli mam sir Anthonyego. Wiadomo jak mu się powodzi? - Zagaił mimo chodem, a zaraz potem został wytypowany. Wybór był oczywisty!
- Lord Lestrange.

- To dla mnie ostatnia gra - zastrzegłem od razu, wstając od stolika na wszelki wypadek, gdyby któryś z kuzynów lub innych pijanych szlachciców wpadł na głupi pomysł zatrzymania mnie. Dbałem o swoją reputację i nie mogłem dopuścić do tego aby moja narzeczona spotkała mnie w stanie nietrzeźwym. Może inni mogli sobie na to pozwolić, ale mnie się coraz mniej podobało to co się działo dookoła i coraz bardziej nieprzytomne spojrzenia niektórych panów. - Stawiam na lorda Avery'ego - dodałem, gdy przyszła moja kolej obstawiania, a potem poszedłem w jakiś dalszy kąt sali.

Szczęście się go nie trzymało, ale doskonale trzymał się kieliszek. Wychynął do dna i ten, wznosząc przedtem szklankę w geście toastu do obydwu uczestników. Gra tymczasem płynęła dynamicznie, kolejne karty padały na stół, tu król pik, tam czerwona dama, a wtórował im dźwięczny brzdęk wypełnionego po brzegi szkła.
– Lord Lestrange – odparł bez chwili zastanowienia, tym razem stawiając swój los na Caesara.

| bardzo prędki post.