First topic message reminder :

[bylobrzydkobedzieladnie]

The member 'Yvette Blythe' has done the following action : Rzut kością

---

'Anomalie - CZ' :

Tym razem nic nie huknęło, nic nie zaryczało, jednak skrzypnęły drzwi. Co prawda Cassius zdążył już zgasić światło wydobywające się z różdżki, jednak wychodzący zza tylnych drzwi mężczyzna zdawał się kompletnie tym nie przejmować. Rozejrzał się na rozpościerający się las, a potem zagrzmiał.
- Cholerne gówniarze! - krzyknął głośno i donośnie. - Mówiłem, że jak jeszcze raz będziecie pałętać się po mojej posesji, to wpakuję wam śrut w tyłki. - coś kliknęło, a potem powietrze rozciął kolejny huk, całkiem inny niż poprzedni, coś świsnęło za wami, jednak żadne z was nie było pewnym co to było. W ciemności widzieliście jego sylwetkę - nierozważnym było zostawać w miejscu, musieliście podjąć decyzję dokąd zmierzacie - błądzenie między drzewami nie było w stanie przynieść wam żadnego skutku. W końcu też przyzwyczailiście się do mroku, nocne niebo i gwiazdy - zdecydowanie bardziej widoczne na niebie niźli w Londynie - w akompaniamencie księżyca oświetlały wam drogę.

Na wasze odpisy czekam do 4.10 do godziny 21:00

Isla, nadal może dołączyć.

Żywotność:

MAPA i ekwipunek:

Zatrzymała powietrze w płucach, odwracając się szybko w stronę hałasu, z różdżką już w gotowości. Na chwilę północ straciła znaczenie, ale nie mieli czasu, by zbyt długo zajmować się awanturnikami? Śrut? Czym, u licha, był śrut? Drgnęła, reagując w ten sposób na kolejny hałas. Mrużyła oczy, widząc nieznajomą sylwetkę. Nabrała wolno powietrza, celując różdżką w... mugola? Nie miała zielonego pojęcia, co miał ze sobą, ale jeśli był mugolem, tym lepiej im szybciej się go pozbędą.
- Jinx - szepnęła cicho pod nosem, wykonując ruch nadgarstkiem. W taki sposób mogła go opóźnić i sprawić, że byłby łatwiejszym celem dla reszty. Nie mieli czasu, musieli znaleźć Bryata.

The member 'Yvette Blythe' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 46

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :

Natychmiast chwytam za różdżkę, jestem jednak nieco zdezorientowany. Słyszę tylko skrzypnięcie drzwi i dostrzegam, że Kasjusz zdążył już zgasić różdżkę. Mimo to sylwetka mężczyzny wyłaniająca się zza drzwi, nie wydaje się mieć tego na uwadze. Cholerne gówniarze? Śrut? Czym, na brodę Merlina, był śrut? Wzdrygam się na huk, coś świszczy nieopodal nas, a może tak mi się tylko wydaje? Na całe szczęście gwiazdy i noce niebo są o wiele jaśniejsze niż to w Londynie. Dostrzegam zarysy postaci i bez zastanowienia zaciskam palce na chłodnym drewnie różdżki. Nie pamiętam jakby już o anomaliach, nie sprawiają mi żadnego problemu - przynajmniej w mojej głowie nim nie są. W normalnej sytuacji zapewne dwa razy bym się zastanowił, teraz jednak trzeba działać szybko. Słyszę głos Yvette wypowiadającej zaklęcie. Ukrywanie się w gęstwinie drzew nie ma już sensu… Liczy się czas. Musimy znaleźć człowieka od kominków i musimy zrobić to w odpowiednim czasie. Przeklęty złodziej, kradnący te cenne chwile. Nie zastanawiam się długo nad wyborem, choć z początku myślę jeszcze o Orcumiano. Chcę jednak uniknąć zbyt wielkiego zamieszania, więc sięgam po coś, co wydaje mi się łatwiejsze.
- Confundus - mówię, dość cicho, choć wyraźnie, wykonując ręką odpowiedni ruch i celując w kierunku postaci.
Mam też nadzieję, że nic złego nie stanie się w związku z całym tym majowym szaleństwem. Mały krwotok z nosa nie byłby jeszcze taki zły, ale coś czuję, że może zdarzyć się coś o wiele gorszego. Jak to zwykle bywa w takich sytuacjach.

The member 'Rhysand Crouch' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 5

The member 'Rhysand Crouch' has done the following action : Rzut kością

---

'Anomalie - CZ' :

Za późno.
Nie udało im się umknąć na czas; skrzypnięcie, wrzask i dziwny świst krzyczały o tym wystarczająco wyraźnie, deptając im po piętach i grożąc sabotażem misji zanim jeszcze na dobre się rozpoczęła. Nie mogli pozwolić sobie na taki błąd; musieli unieszkodliwić podążającego za nimi człowieka zanim zdąży narobić szkód, ściągając na nich uwagę całej wioski – a to oznaczało konfrontację, nawet jeżeli pierwszy instynkt kazał mu uciekać.
Zatrzymał się, odwracając przez ramię i odszukując spojrzeniem sylwetkę… Czarodzieja? Mugola? Nie był pewien. Różdżka Cassiusa zgasła, coś znów świsnęło, Percival zaklął – w myślach lub na głos, nie wiedział. Postacie towarzyszy zlały mu się w jedno, usłyszał kobiecy głos (Yvette?) rzucający zaklęcie, dostrzegł też nieudany czar Rhysanda i kierując się odruchem również uniósł różdżkę, kierując ją w stronę nieznajomego. Nie zastanawiał się, czym był śrut – nie miał też pojęcia, co tak strasznie świszczało i właściwie – chyba nie chciał się dowiedzieć, przeczuwając, że mógłby pożałować bezpośredniego kontaktu z przecinającymi powietrze przedmiotami. – Confundus – mruknął, powtarzając formułę za kuzynem, próbując trafić mężczyznę albo przynajmniej jego broń – bo to chyba była broń?

The member 'Percival Nott' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 59

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :

Z chwilą gdy światło na końcu jego różdżki zgasło, Cassius coraz mocniej zaczął odczuwać otulinę drzew, w której się znalazł. Choć nie ogarniało go żadne z uczuć zwiastujących nadejście ataku paniki czy wzbudzających koszmar z dzieciństwa, czuł się obserwowany. Było tak, jakby istoty z Sherwood ponownie znalazły się z nim, kilkuletnim lordem wierzącym swojej starszej siostrze. Niemniej jednak wiedział, że były to jedynie jego przerośnięte własnym ego myśli oraz wspomnienia i nie mogły go rozpraszać w takiej sytuacji.
Przylegając do drzewa, obserwował to, co działo się na skraju lasu. Nie wychylał się zbyt mocno, jedynie trwał w takiej pozycji, by mieć na widoku tyle, ile tylko światło nocy mogło mu dać. Czujnym, pełnym obrzydzenia spojrzeniem obdarzył mugola, który zjawił się niedaleko nich. Nie widział go dokładnie. Nie wiedział, czy miał coś ze sobą. Jedynie patrzył, aż nagle zacisnął powieki, słysząc ten dziwny huk tego czegoś, co musiał posiadać. Nie mógł wydać z siebie takiego odgłosu. Nie wierzył, że byłby w stanie coś takiego osiągnąć, toteż zdołał się jedynie na zerknięcie ku swoim towarzyszom, by zaraz do nich dołączyć, ostrożnie celując różdżką w miejsce, w którym dostrzegł ciemną sylwetkę mężczyzny.
— Silencio — szepnął, zaciskając nieco mocniej palce na rzeźbionej rączce, odganiając od siebie myśli, że mugola mógł nasłać Bryat, że ktoś mógł dowiedzieć się o ich planach, nie wierząc zbyt mocno ani we własne przypuszczenia, ani w stan rzeczy, który zastał. Otaczająca go niepewność, nadwyrężone zaufanie do własnej różdżki sprawiało, że zaczynał podważać wszystko, z czym miał styczność; zupełnie jakby zaczynał dostrzegać objawy absolutnej ignorancji oraz budzącego się szaleństwa.

The member 'Cassius P. Nott' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 98

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :

Wejście za drzewa było dobrym pomysłem, ale zrobili to zdecydowanie zbyt późno. Chyba nikt z nich nie spodziewał się, że zapalenie różdżki wywoła takie wydarzenia. Zaraz usłyszeli czyjeś krzyki, dziwny odgłos i huk. Marianna aż podskoczyła, w pierwszej chwili została wystraszona przez nieznany jej dźwięk. Ton mężczyzny nie wskazywał na to, jakoby był do nich nastawiony w pozytywny sposób. Huk również nigdy nie oznaczał nic dobrego. Reagując na to co się wydarzyło dostrzegła, że nie tylko ona poczuła się zagrożona, jej pozostali kompani zdecydowali się zaatakować obcego im mężczyznę. Chociaż jej oczy coraz bardziej przyzwyczajały się do ciemności, to nie była w stanie w stu procentach stwierdzić, które z zaklęć Rycerzy trafiło w cel, a które nie. Dlatego też sama zdecydowała się dodać do tego swoje trzy knuty i spróbować w jakiś sposób unieruchomić mężczyznę. Skierowała w jego stronę swoją różdżkę i wykonała odpowiedni gest ręką.
- Locomotor Mortis - powiedziała spokojnie.
To zaklęcie, o ile w tych ciemnościach uda jej się trafić w cel, powinno pozbawić go możliwości szybkiego poruszania się i na to też kobieta liczyła.

The member 'Marianna Goshawk' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 69

--------------------------------

#2 'k10' : 7

--------------------------------

#3 'Anomalie - CZ' :

Pierwsze zaklęcie rzuciła Yvette jej jix poleciał w stronę krzyczącego mężczyzny. Rhysand pojął próbę skonfundowania - nieudaną. Percival rzucił to samo zaklęcie z udanym skutkiem, promień rozbłysnął goniąc ten, rzucony przez Blythe. Cassius postanowił uciszyć przeciwnika, a Marianna zatrzymać go w miejscu. Zaklęcia pomknęły w kierunku mężczyzny stojącego na ganku, który nawet z niego nie zszedł. Nie miał bowiem w zamiarze gonić intruzów wchodzących na jego posesję, chciał ich tylko przestraszyć i wygonić. Zaklęcie Yvette przewróciło mężczyznę, Percival go skonfudował - zaklęcie było na tyle potężne, że mugol kompletnie stracił ostatnich kilka wspomnień, podniósł się lekko zataczając w sam raz na czas, by dotarło do niego zaklęcie wyciszające - a zaraz za nim to, które rzuciła Marianna, które przez anomalie zadziałało jak Acus, jednak poza zmianą koloru brody na zielony (czego nie byliście w stanie dostrzec) nie zdziałało nic. Tak więc dopięliście celu, na więcej niż jeden sposób unieszkodliwiliście mężczyznę, nadal jednak nie zbliżyliście się do Bryat'a, a był on dla was kluczowy - głównie przez fakt, że nie udało wam się przełamać żadnej z runicznych zagadek znajdujących się na mapach.

Kochani, na wasze odpisy czekam do 8.10 do godziny 23:00

Isla, nie może już dołączyć.

Żywotność:

MAPA i ekwipunek:

Czuję jak zaczyna kręcić mi się w głowie i natychmiast odczuwam ukłucie w głowie. Fala migreny na bolesną krótką chwilę odbiera mi jakiekolwiek zmysły, a po chwili lekko rozmywa się, ale nie przemija. Wciąż odczuwam w głowie pulsowanie. Reszta zaklęć wydaje się również rzucona pomyślnie. Udaje nam się unieszkodliwić mężczyznę, ale jakim kosztem? Kosztem czasu rzecz jasna. Wciąż stoimy w miejscu, przynajmniej metaforycznie. Jedynie zaklęcie Marianny chyba nie do końca przynosi efekt, choć nie jestem w stanie do końca tego sprawdzić. Uciążliwy bieg myśli wprawia mnie w lekkie zakłopotanie i choć w ręce wciąż trzymam różdżkę, mój uchwyt staje się lżejszy i mniej pewny. Od kiedy zaczęły opuszczać mnie własne możliwości?
- Te anomalie chyba przyprawiły mnie o migrenę - rzucam cicho i krótko, raczej informacyjnie, niż narzekając.
Kto wie, może to sprawi, że tok mojego myślenia zostanie nieco zaburzony? Nie znam się na magii leczniczej więc nie wiem nawet czy Marie może mi pomóc. Rzucam spojrzenie w stronę skrępowanego mężczyzny, po czym przesuwam je na swoich towarzyszy.
- Skoro pozbyliśmy się tego problemu, powinniśmy jak najszybciej brać się do roboty - zauważam, choć również niezbyt nachalnie.
Zdaję sobie sprawę, że wszyscy jesteśmy prawdopodobnie nieco zszokowani i zdezorientowani, ale to w niczym nam nie pomoże. A przesuwające się wskazówki zegara tylko pogorszą sprawę. Sam zdążyłem tylko zerknąć na przyniesione przez wszystkich mapy i zapiski więc nie do końca jestem w stanie wyznaczyć drogę, czekam zatem na jakiś wspólny ruch.