Listy do Philippy

06.07.19 1:43

First topic message reminder :

WYWŁOKA

Dziecko młodszego brata.

Kod:: <div class="sowa"><div class="ob1" style="background-image:url('https://i.imgur.com/moNMFPh.jpg');"><div class="sowa2"><span class="p">Przeczytaj </span><span class="pdt"> Kto to? </span><div class="sowa3"><span class="adresat"> Drogi ktosiu </span><span class="tresc"> treść <span class="podpis"> Philippa </span></span></div></div></div></div>

23.11.23 22:02

Przeczytaj

Philippa, gdzieś ty się podziewała?
Jestem w jednym kawałku, ale czy dzielna i silna? Tyle się wydarzyło. Na tyle bolało, że nie wiedziałam, czy dam radę stanąć znów na nogi. Zostałam w porcie sama, nie ma nikogo z Was. Co do połowy mam wątpliwości czy w ogóle żyją. ~~Byłam przekonana, że ty też nie żyjesz.~~ Celina jest bezpieczna. Ja sobie jakoś radzę.
Port zgnił. Nie ma tu już nic. Parszywy stoi, został przejęty, ale nie ma tam już dla mnie miejsca. Właściciel nie ten, chyba mu kiedyś zalazłam za skórę. Nie czuję się tam dobrze. Dlaczego nie odezwałaś się wcześniej. Pisałam. Nie dostałaś mojej sowy? Zaciągnęłam się na statek, wiesz? Kobiety faktycznie przynoszą na łajbie pecha. Przede wszystkim sobie. Opowiem Ci wszystko jak się spotkamy.
Devon? Co ty robisz w Devon? Tam jest bezpiecznie? Jesteś bezpieczna?

Myślałam, że gnijesz już pod ziemią. Wymagania jakieś co do flaszki, masz?
Hux

28.11.23 15:06

Nowa wiadomość 13 sierpnia, ranek

Phils, Moja ukochana siostro, moja najdroższa powierniczko, moja przyjaciółko. Serce wyskoczyło mi z piersi, gdy tylko rozpoznałam twój charakter pisma. Palce drżą, spętane tęsknotą, która rozbłysła we mnie jak tysiące nowych gwiazd, wiecznie obecna, ale rozbudzona, rozjątrzona, roziskrzona. Jak się cieszę! Że żyjesz i nie zatraciłaś swojego ognia. Czytam twój list i słyszę w myślach brzmienie twojego głosu, jakbyś mówiła do mnie te słowa, stojąc tuż obok. Moja najukochańsza duszo. Jesteś jak balsam na ranę, która nie chce się zagoić, na bliznę, która została rozerwana. Masz się dobrze? Jesteś zdrowa i bezpieczna?

Mieszkam w Dolinie Godryka, wróciłam na ziemię, która mnie urodziła, chociaż nie do domu, w którym przyszłam na świat, on przepadł bezpowrotnie. Elric mnie przygarnął, kojarzysz go? Kuzyn, który... Och, to długa historia, wolałabym opowiedzieć ci ją twarzą w twarz, jak za dawnych dni. Czas spędzony z dala od was wszystkich, tam, w tym miejscu... Mam wrażenie, że wpił się w skórę i wślizgnął do środka, wyścielając ją zimnem. Że stoję na obcych nogach i próbuję zrozumieć to, co mnie otacza, ale popełniam błąd za błędem i choć próbuję, tak bardzo próbuję, myślę czasem, że jestem... Chorobą wypuszczoną z kamiennej klatki. Ale przeżyłam. Przeżyłyśmy, Phils, przeżyłyśmy, choć tego dla nas nie chcieli. Koszmary wracają rzadziej niż jakiś czas temu, ale wciąż widzę je w cieniach kłębiących się w kątach daleko od światła świecy. Myślisz, że kiedyś odejdą? Że nasza skóra rzeczywiście jest już twardsza, a blizny stały się łuskami zbroi?

Jesteś w Devon? Moja najsłodsza przyjaciółko, naprawdę? Cały ten czas byłaś tuż obok mnie? Pracuję w teatrze w Plymouth, powiedz mi, gdzie mogę cię znaleźć, a natychmiast się zjawię. Nie było dnia, żebyś nie błąkała się w moich myślach, a kiedy pomyślę, że byłaś i jesteś tak blisko... Powiedz mi, gdzie. Powiedz mi, kiedy.

Kocham cię.

Celine

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia