Elidor

23.08.19 0:11

Elidor

Bardzo szlachetna i wyniosła towarzyszka. Miewająca częste, niespodziewane humory, które ciężko jest ujarzmić. Mimo ponad trzyletniej współpracy, zdarzają się sytuacje, w których właściciel nie jest w stanie zapanować nad beżowym listonoszem. Bardzo skuteczna; dobrze sprawdza się na duże odległości.

[bylobrzydkobedzieladnie]

24.08.19 22:10

Rineheart

Kimkolwiek jesteś, Moim bratem, samym Merlinem czy cholernym Lordem Voldemortem - dobrze, spotkajmy się. Little Skellig, samotna latarnia morska na wybrzeżu, południe 27 lutego. Wiedz jednak, że nie jestem bezbronna i obyś Ty również nie był, bo nie zwykłam walczyć z czarodziejami nieuzbrojonymi.

16.09.19 20:39

Przeczytaj G. Tonks

Vince, prędzej spodziewałbym się listu od samego ministra magii z gratulacjami i immunitetem niżeli wiadomości od Ciebie. Oczywiście, że nie zapomniałem, od naszego spotkania co prawda minęło trochę czasu, ale problem demencji starczej jeszcze mnie nie dotknął. Cieszę się, że jesteś cały - mam nadzieję - i zdrowie Ci dopisuje, ale chyba nie mogłeś wybrać gorszego momentu na powrót. Jak sam zauważyłeś sprawy się skomplikowały.

Chętnie wysłucham Twojej opowieści, porozmawiam o wszystkim i o niczym. Spotkajmy się 5 marca wieczorem, dobrze? Gabriel

30.09.19 20:31

Przeczytaj Anthony Macmillan

Vincent Rineheart Drogi Vincencie,

Miło mi, że sowa doniosła akurat Twój list. Kilka razy dokładnie sprawdzałem Twój podpis, upewniając się, że to naprawdę Ty! Owszem, minęło sporo czasu od naszego ostatniego spotkania, ale mam nadzieję, że w tym przypadku czas wcale nie osłabił naszej dawnej znajomości. Twój list zresztą potwierdza, że się nie mylę, co naprawdę podnosi mnie na duchu.
Nie masz za co mi dziękować, ani tym bardziej nie ma powodu, żebyś czuł względem mnie jakąkolwiek wdzięczność. Wtedy spełniłem jedynie Twoje drobne marzenie, na tyle na ile potrafiłem. A wydaje mi się, że mogłem to zrobić i na lepszy sposób, kiedy tylko spoglądam na to z perspektywy czasu, który minął.
Cieszę się, że zająłeś się mimo wszystko techniką łamania klątw. Nie masz za co przepraszać. Każdy przecież szuka swojego „powołania” (jakby to powiedzieli mugole, których poznałem w trakcie podróży). Mam nadzieję, że udało Ci się ją opanować i że mimo wszystko nie masz problemów ze swoją rodziną, a właściwie, że udało Ci się z nią porozumieć.
Cieszę się także, że wróciłeś do Anglii. I ja wróciłem, dość niedawno, bo zaledwie jakiś niecały rok temu. Dla Ciebie, starego kompana w podróży zawsze znajdę chwilę czasu wolnego. Ostatnio jednak ograniczam się głównie do terenów Kornwalii i Devonu i Dorset ze względu na ostatnie wydarzenia. Jeżeli zamierzasz pojawić się gdzieś w pobliżu, po prostu daj mi znać wcześniej przy pomocy sowy. Mam wiele do opowiedzenia, choć nie wiem czy aż tyle jak Ty. Pomimo okropnego czasu, mam jedną, bardzo przyjemną nowość, która zapewne Cię zaskoczy.

Ze szczerymi pozdrowieniami,

Anthony M.

19.10.19 23:12

Przeczytaj Just Tonks

Vincent,
a jak je sobie wyobrażałeś, Vincent? Jak powinno wyglądać? Naprawdę sądzisz, że inne miejsce przyniosłoby inne reakcje?
To też nie tak.
Chcę po prostu wiedzieć, jakim człowiekiem się stałeś. Gdzie byłeś i co przeżyłeś. Chcę poznać Cię na nowo, bo musimy powiedzieć sobie to wprost - nie znamy się już prawie wcale. Mam wiele pytań, ale jestem pewna, że ty też posiadłeś arsenał własnych.
Mam czas, chociaż…
… nadal znasz się na Runach? Może mógłbyś mi w czymś pomóc przy okazji.
justine60

20.10.19 0:38

Przeczytaj Just Tonks

Vincent,
chcę. Mam czas Vincent - my mamy. Nie potrzebuję wszystkich odpowiedzi. Nie potrzebuję ich też jednego dnia. Nie zakładam niczego, niczego też nie przewiduję. Pozwalam by ten czas był niewiadomą, którą ukształtujemy sami.
Macie coś do jedzenia?
I picia?
Zjawię się za jakąś godzinę.

justine60

05.11.19 18:05

K.R. 10 III 1957

Słyszałem o Twoim powrocie. Powinieneś stanąć przed grobem matki. Właściwie ja też powinienem. Spotkajmy się w Jej obecności. Będę czekał jutro od świtu do zmroku.

14.02.20 15:16

Przeczytaj niezłamana pieczęć Ministerstwa

Rineheart, 13 kwietnia na przedmieściach. Na samym dnie o ósmej wieczorem. Nie spóźnij się.Lupin

26.02.20 2:20

Początek kwietnia Tony

Vincentlepszego wyczucia czasu na powrót mieć nie mogłeś i nie - nie jest to sarkazm. Spotkajmy się dziesiątego kwietnia w Dolinie Godryka pod Rozbrykanym o ósmej wieczór.Tony

12.03.20 20:05

Przeczytaj Lucinda Selwyn

Wilki wyją, sowa huka i do okna dziobem puka.
W liście adres i godzina, może o czymś przypomina?
Za spóźnienie grozi kara i goblinów cała chmara.
Więc nie zwalniaj wcale kroku, czekam w Derbyshire tuż po zmroku!

ps: nie za trudna ta zagadka, Vince?

Lucinda

lat 8

24.03.20 23:32

Kieran Rineheart 6 IV 1957

Vincent, Wszystko u Ciebie w porządku? Mam nadzieję, że byłeś tamtej nocy z dala od całego zamieszania. Skoro zdecydowałeś się nie wyjeżdżać, musisz pozostać w jednym kawałku, rozumiesz? ~~Nie chcę, żeby coś ci się~~
Gdyby skontaktowała się z Tobą Jackie lub usłyszałbyś o niej jakiekolwiek wieści, daj mi niezwłocznie znać. I wiem, że zapewne nigdy się na to nie zdecydujesz, ale jeśli musiałbyś kiedykolwiek się do mnie zwrócić po pomoc, nie wahaj się.

25.03.20 20:29

Kieran Rineheart 6 IV 1957

Zniknęła po walkach toczonych w Londynie. Pytałem wszystkich, którzy byli z nią w grupie, ale nikt nie wie, co się z nią stało. Od tamtej pory nie odezwała się do mnie. Być może musiała przyczaić się w Londynie i szuka teraz bezpiecznej drogi. Lub zwyczajnie potrzebowała wiele przemyśleć z dala ~~ode mnie~~ od tego wszystkiego.

Wiem, że gdzieś jest i walczy, jestem tego pewien. Nie może być inaczej. Informujmy się wzajemnie, może to do Ciebie odezwie się jako pierwszego.

27.03.20 15:33

Przeczytaj Cora Howell

Vincencie, te pokreślone słowa rozlewają ciepło w moim sercu. Dobrze, tak dobrze Cię czytać, znów łączyć układy słów z twarzą i miłym wspomnieniem. Nie bądź zmęczony, proszę. Nie uginaj się więcej pod ciężarem niepowiedzeń. Od zapachu pergaminu wolę móc usłyszeć Cię tak naprawdę. Nie zwlekaj, przybądź, poodpychaj lasem, opuść szorstkie mury. Chcę na nowo poznawać wszystkie Twoje historie. Tęskniłam. Nic mi nie jest, nic, zupełnie nic się nie zmieniło. Wciąż ten sam adres, wciąż te same drzewa. Nie wierzę, że istnieje bezpieczniejsze gniazdo. Powiedz, że pamiętasz. Wiem to. Porozmawiajmy na nowo, zetrzyjmy pustkę nienadrobionych dni.

PS. Mgiełka leci pierwszy raz z listem, dopiero się uczy. Zaopiekuj się nią, na pewno jest przestraszona. Cora

28.03.20 21:45

Przeczytaj Cora Howell

Vincencie, masz rację, drzewa zielenieją się pośpiesznie, z radością. Zupełnie jakby natura wreszcie zaczynała oddychać po długich miesiącach anomalii. Powinieneś to zobaczyć, poczuć dotyk delikatnych listków. Opiekuję się dziś wieloma stworzeniami. Będziesz miał okazje je poznać! Te wszystkie lata rozciągnęły się nieznośnie, nie chcę już więcej rozłąki. Jak to się stało, że uciekliśmy tak daleko? Choć ja wciąż jestem tutaj, to skrycie przeczuwam, że Ty, nawet udręczony w niewiadomych smutkach, jednak zapuściłeś korzenie i próbujesz zakwitnąć w jakimś miłym zakątku w stolicy. Chciałabym popatrzeć na wszystkie te obrazki, na pewno przeżyłeś wiele przygód. Pisząc to, jeszcze mocniej odczuwam Twoją nieobecność, naszą wspólną nieobecność w tym zawiłym dorosłym życiu.

Mój dom pozostaje zawsze otwarty dla Ciebie. To wcale nie musi być jutro, w czwartek czy za tydzień. Cokolwiek się wydarzy, kiedykolwiek przybędziesz, przyjmę Cię. Niczego mi nie brakuje, ale jeśli tylko natrafiłeś na roślinę, która potrzebuje odnaleźć się w bezpiecznym, leśnym azylu, z radością ją przygarnę. Dziękuję.

PS. Jestem niezmiernie wdzięczna. Powróciła bezpiecznie i chyba trochę ją rozpieściłeś. Może faktycznie powinnam ją przygarnąć, ta mała kuleczka skradła mje serce.

Będę wypatrywać, Vincecie. Do zobaczenia. Cora

28.03.20 22:50

Świetlisty gronostaj dotarł do Vincenta porankiem 16 czerwca i przemówił spokojnym, nieco zmęczonym, ale żywym głosem Jackie.Vincent. Przepraszam, że nie dostałeś ode mnie żadnych wieści ani odpowiedzi na list, nie byłam w stanie ani w odpowiednim miejscu, by zareagować na to w jakikolwiek sposób. Ja... nie przepraszaj. Nie zachowałam się wtedy odpowiedzialne. Nic mi nie jest, jestem w domu i dochodzę do siebie. Spotkajmy się niedługo. I... dziękuję za życzenia. To były... inne urodziny niż wszystkie do tej pory.

Link do rzutu kością: tutaj

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia