Maypole

26.09.20 13:59

First topic message reminder :

MAYPOLE "MAY"

Maypole to temperamentne, stosunkowo młode kruczysko, wydające z siebie nadmiar dźwięków. Śpiewa, mówi, skrzeczy - w zależności od humor. Oddając list staje się zaczepny, potrafi ciągać za rękawy i dłuższe kosmyki włosów, domagając się tym samym atencji, pogłaskania, czy ofiarowania mu przekąski - jednak tylko wtedy gdy jego właścicielki nie ma w pobliżu. Przy Sythii staje się grzecznym i wychowanym ptaszyskiem.
Mierzy około sześćdziesięciu pięciu centymetrów, a swoją wagą dochodzi do ponad półtorej kilograma. Dobrze odżywiony o lśniących piórach, lekko opalizujących w zależności od światła.
Przyzwyczajony do dalekich podróży.

Kod na listy:

[bylobrzydkobedzieladnie]

10.11.20 21:27

Przeczytaj A.

F. Szanowna Pani F.,

Z zaskoczeniem przyjąłem list od Pani kruka, który (co muszę szczerze przyznać) zaskoczył mnie również swoimi manierami. Nie jestem jednak pewny czy próbuje naśladować kogoś kogo znam, ale jestem pod wrażeniem jego umiejętności komunikacji z ludźmi. To wyjątkowo przyjemne i inteligentne stworzenie.

Z radością przyjąłem kolejny Pani list. Jestem jednak zaskoczony tym, że nigdy nie miała Pani do czynienia z naszą whisky! Zapach jest spowodowany odpowiednim doborem drewna beczki, w której whisky leżakowała! Oczywiście, prócz tego są jeszcze tajemne procedury, których nie mogę zdradzić, a które wpływają na zapach i smak alkoholu!

Wiem, gdzie znajduje się ten sklep i właścicielkę! Poznaję także tamtejszy absynt, choć mimo wszystko bardziej preferuję whisky! Mam nadzieję, że uważa Pani na siebie w Londynie! Gdyby potrzebowała Pani pomocy, proszę o wiadomość!

Przesyłam najserdeczniejsze pozdrowienia dla tajemniczej damy,

sir A.

10.11.20 22:19

Przeczytaj 12 września 1957

Kochana Forsythio Mam wrażenie, że nie czujesz się w porządku oskarżając mnie o tego typu wyśmianie. Kuzynko, weź moje słowa na poważnie, przynajmniej póki Twoja młoda skóra szybciej się regeneruje. Jeśli byś jeszcze nie zauważyła, moja troska o Ciebie jest wielka i nie pomyślałabym by żartować na temat tak poważnej sprawy jaką jest Twoja blizna. Może i teraz wydaje Ci się to komiczne, ale tuż po ślubie możesz żałować tak lekkiego podejścia.
Nie będę wystawiać się na pośmiewisko umawiając Cię na spotkanie na którym nie będziesz miała zamiaru się pojawić. Przyjmij te słowa jako wyraz zniecierpliwienia w związku z brakiem jasnej odpowiedzi na moją propozycję. Aquila

15.11.20 17:13

Przeczytaj A.

F. Szanowna Pani F.,

Otóż próbował coś wyśpiewać (albo wyskrzeczeć), ale nie byłem w stanie zrozumieć co chciał mi przekazać. Żałuję, że sam nie mam takich umiejętności, żeby być w stanie się z nim porozumieć. Pozwoliłem sobie nakarmić ptasiego przyjaciela przy pomocy owadów i dać na deser parę jagód. Mam nadzieję, że nie jest temu Pani przeciwna.

Dokładnie tak! Nie muszę niczego poprawiać. Na moje nieszczęście, nigdy nie próbowałem maotai! Być może dlatego, że nigdy nie dotarłem do Chin! To dobry pomysł do dodania do moich planów na podróże! Muszę o tym czym prędzej opowiedzieć mojej żonie! Muszę przeszukać swoją bibliotekę i zobaczyć czy są w niej jakieś książki o chińskich alkoholach!

Rozumiem, ale mimo wszystko – gdyby kiedykolwiek znalazła się Pani w tarapatach, proszę o wiadomość!

Ślę serdeczne pozdrowienia dla tajemniczej damy, sir A.

18.11.20 19:39

wrzesień 1957

Forsythio Crabbe,W wyniku kilku zmian stało się tak, że realizuję receptę wystawioną na twoje nazwisko. Realizacja jest nieodebrana od trzech tygodni. Nie widziałem cię ostatnio w szpitalu. Uzdrowiciel twierdzi, że na pewno nie pomylił nazwisk.
Będę wdzięczny za informację na ten temat.

22.11.20 17:08

wrzesień 1957

Forsythio Crabbe,Cała zrealizowana recepta jest do odbioru w pracowni alchemicznej, wystarczy podać nazwisko swoje i uzdrowiciela, który zlecił realizację.

I tak, myślę, że możemy się spotkać. Osiemnasty? Pasuje ci? Jakoś wieczorem, do siedemnastej jestem w szpitalu.

26.11.20 19:33

Przeczytaj 4 lipca 1957

Kochana Forsythio z największą przyjemnością spotkam się z Tobą w Czekoladowej Perle. Podobno to miejsce słynie z najlepszej w Londynie gorącej czekolady i chociaż pogoda za oknem zachęca raczej do lodowych drinków to mogłybyśmy jej skosztować. To byłoby nawet szalone!
Do zobaczenia! Twoja Aquila

02.12.20 16:12

Przeczytaj 20.08

Forsythia, Przepraszam, że w kwietniu straciliśmy kontakt, wszystko w Anglii trochę mnie... przerosło. Zmieniłem pracę, ale o tym już pewnie wiesz, odkąd zniknąłem z Ministerstwa. I się przeprowadziłem. I w lipcu zginął mój przyjaciel Bertie, ale o tym pewnie wiesz z plakatów... W każdym razie, często o Tobie myślę. I o tym jak się masz i że też kogoś straciłaś. Jak... sobie radzisz? Z żałobą i wszystkim? Przepraszam, jeśli byłem wtedy do dupy przyjacielem, nie rozumiałem jeszcze wiele o życiu ani o stracie.

Mam nadzieję, że wszystko w porządku.Steff

13.12.20 11:50

Przeczytaj sir Francis Lestrange

Panno Crabbe, nie sądzę, by spodziewała się Panna listu ode mnie - być może nawet Panienka nie kojaży, więc pozwolę sobie przypomnieć. Parę dni temu pszybyłaś Madame, do mego lokalu na interwencję związaną z inwazją trójgłowych szczeniaków. Teraz już musi Panienka pamiętać, bo takie awantury chyba nie zdarzają się nader często?

W każdym razie, śpieszę z wyjaśnieniami, dlaczego piszę. Po pierwsze, interesuje mnie los rodzeństwa, gdzie dokładnie psiaki zostały umieszczone, czy są zdrowe, etc., etc. Po drógie, muszę Panience wyznać, że miałem przedziwny sen - z Panienką w roli głównej! Śniło mi się, że odbywam jakąś szaleńczą podróż w stylu Dantego, ale z elementami tripu a'la Salvador Dali - i tam była panienka. W pewnym momencie spotkałem trójgłowego psa, który miał swoje ciało, ale karzdy z tych jego łbów, był Twoją głową, madame. Jak panienka myśli, co to może znaczyć?

Serdecznie pozdrawiam,

lord F. Lestrange

13.12.20 17:41

Przeczytaj sir Francis Lestrange

Panno Crabbe, och. Tego TYM BARDZIEJ się nie spodziewałem, znaczy: co takiego szczególnego było w mojej improwizacji? Ostrzegałem, że śpiewać umiem tak sobie, panienka wybaczy, ale nie chciałem się zbłaźnić. Zresztą, na pśaki zadziałało. I z tego, co sobie przypominam, panienka była skora kiwać się do rytmu...

UFF, UFF, co za ulga! Mam nadzieję, że nie mówi tego panienka tylko po to, by zmydlić mi oczy. Chętnie wpłacę darowiznę na rzecz tych zabiedzonych psiulek. Albo jakihkolwiek innych, potrzebujących pomocy. Byłaby panienka tak miła i podesłała mi odpowiednie broszury? I: ponownie, każda z tych wiadomości to miód dla mych uszu. Jestem wdzięczny za dopilnowanie dobra szczeniaków. Panienka musi przyznać, że jej równie ciężko było się z nimi rozstać.

Słucham?! Jakie traumy?! Panienka ponownie na zbyt wiele sobie pozwala. Dobrze, że nie widzi panienka, jaki mam teraz wyraz twarzy - nie spodobał by się panience.
Wracając do rzeczy - nie wiem, na ile winienem ufać tej pobieżnej interpretacji, najpewniej wcale. Co do książek - chętnie się skuszę, o ile są to audiobooki. Jestem człowiekiem zapracowanym, nie mam czasu na czytanie ksionżek. Zazdroszczę, naprawdę zazdroszczę każdemu, kto znajduje na to chwilę. Taka piękna tradycja...

Przykro mi, ale tego już nie mogę sobie przypomnieć. Kojarzę jednak, że tok komunikacji był mocno utrudniony, ponieważ każda z panienki głów mówiła w innym języku. Czy panienka i w rzeczywistości jest taką poliglotką?

Rysunek jest wspaniały. Rozumiem, że to prezent? Miałaby panienka coś przeciwko, żeby zawisł w hallu w Wenus?

Pozostaję z szacónkiem,

lord F. Lestrange

14.12.20 23:49

Przeczytaj sir Francis Lestrange

Panno Crabbe, Mojej siostry? Evandry? To panienka zna moją siostrę? Och. Byłbym szalenie wdzięczny, gdyby panienka nie wspominała jej o tym incydencie. A przynajmniej nie cytowała dosłownie z mojej improwizacji. Bywała kiedyś panienka na naszej wyspie? Chociaż myślę, że wówczas bym cię zapamiętał, madame.

Nie, nie, nie ma takiej potrzeby. Wszystko jest jasne i zrozumiałe, otrzymane dokumenty przejrzę niezwłocznie i jeżeli wszystko się w nich będzie zgadzać - podpiszę i prześlę zwrotną sową. Co do wolontariatu, to przemiła oferta i nawet byłbym w stanie ją rozważyć, jednakowż mam niestety swoje obowiązki, które uniemożliwiają mi podjęcie się tak odpowiedzialnego obowiązku. Nie muszę chyba również dodawać, że nie wiem zbytnio, co znaczy brudzić sobie ręce. Nie tego oczekuje się po kimś takim, jak ja.

Szczerze panience współczuję! I mam nadzieję, że wobec tego ma panienka własnego pupila, żeby nie musieć topić smutków po każdym pożegnaniu. Mówisz, madame, że można do tego przywyknąć?

Czy ten autor pisał może o pociągach? Jeśli tak, zdaje się, że tą akurat lekturę dzieliliśmy, choć mi osobiście nie przypadła do gustu. Zdecydowanie zbyt dużo fanfaronady, za mało prawdziwej treści. Dobra, dobra - ja tu widzę, że panienka to mnie pod włos bierze. Odnoszę wrażenie, że Cię to nawet bawi, madame. Proszę, skoryguj mnie - jeżeli ta impresja jest błędna.

Dokładnie tak, samoczytające! Ależ czarodzieje są zmyślni, nie sądzi panienka? I pomyśleć, że to wszystko wyewoluowały ze zwykłego wyjca! Ciężko jeszcze je dostać, osobiście mam parę egzemplarzy literatury pięknej, gdyby panienka chciała, śmiało. Pozwala to zaoszczędzać sporo czasu, a ty, madame, jako pracująca panienka zapewne nie masz go aż tak dużo. I oczywiście - dziękuję za polecenia. Nie obiecuję, że przeczytam panienki polecenia - pewnie nie, ale karteczkę na wszelki wypadek sobie zostawię.

Trzy obce języki, na trzy głowy, wszystko się zgadza - jedną tylko mógłbym zrozumieć. Uszanuję wolę panienki: stokrotne dzięki za rysunek, być może będziesz miała okazję go jeszcze zobaczyć, madame.

Kłaniam się,

lord F. Lestrange

15.12.20 21:37

Przeczytaj sir Francis Lestrange

Panno Crabbe, Szok! Normalnie nie wierzę. Kompletnie Panienki nie pamiętam, proszę mi to wybaczyć. Mnie i moją siostrę dzieli dość dóża różnica wiekowa, co też zapewne jest przyczyną, to byłoby niezdrowe, gdybym zwracał uwagę na jej przyjaciółki. Przynajmniej, kiedy jeszcze była w Chogwarcie. I - dziękuję. Jestem Panience zobowiązany.

Och, Panienka mnie źle zrozumiała, nie chodzi o człon charytatywna, chodzi o pracę. Bo, przepraszam, jakiego rodzaju obowiązki pełni się pomagając w shroniskach itd? Raczej nie został bym oddelegowany do księgowości, lub zarządu, prawda? No i sama Panienka widzi.

Takie spojżenie na kobiecość akurat nie jest niczym specjalnie dziwnym, ani też odosobnionym. Literatura w ogromnej mierze została stworzona przez mężczyzn dla mężczyzn - a jeżeli jest dedykowana kobiecie, to też z konkretnym celem. Gdzieś powiedzmy w tym XIX wieku powoli zaczęło to dążyć do przodu, lecz nadal musimy się z tym zmagać, Panienko. Prawda jest jednak taka, że inteligentna czytelniczka wyciągnie z lektury to, co wartościowe, a brednie odsieje. Nawet z takiego gróboskurnego typa, jak Freud.

A więc nazdrowie. Mam nadzieję, że opowieść Panienkę usatysfakcjonuje. Ja po usłyszeniu jej, właśnie tak się czułem.

lord F. Lestrange

dołączam Powszechną historię nikczemności J.Borgesa

19.12.20 11:43

Przeczytaj sir Francis Lestrange

Panno Crabbe, Och, panno Crabbe, Panienka MA POJĘCIE, ile osób przewijało się przez nasz dwór? Do tego, posiadam tragiczną pamięć do twarzy - szczerze mówiąc, ciężko mi nawet w tej chwili pszypomnieć sobie, jak panienka wygląda. To nie ma być afront, broń Merlinie, po prostu stwierdzam fakt. Mniej-więcej kojarzę, ale czy bym panienkę na ólicy poznał, to nie ręczę...

Zakładając, że tak jest w istocie i tego rodzaju aktywności nie uważam za ujmę - jak już wcześniej wspomniałem - w moim towarzystwie za eleganckie jednak nie uchodzą. Wnioski może Panienka wysnuć sama. I jeśli zatrzyma się Panienka na mej wygodzie, niech i tak będzie. Nie mam zamiaru zaprzeczać.

Znakomicie czuję się w swoim ciele, madame. Wydaje mi się jednak, że każdy mężczyzna kiedyś musiał się zastanawiać, jak to jest być kobietą i nie uważam, by było w tym coś złego. A Panienka, weszłaby w skurę mężczyzny? A co, gdybyś zbyt rozsmakowała się uprzywilejowaniem, Madame?

Niezmiernie się cieszę, że "lektura" przypadła Panience do gustu. I... właściwie proszę ją sobie zatrzymać. Panience na pewno posłuży lepiej, mi się już do niczego nie przyda. Tak jeszcze, drogą porady - może Panienka zmienić głos lektora z damskiego na męski. Nie wiem, czy zauważyła Panienka tę opcję.

Borges posiada niebywały talent przerzucania ciężaru ze swych bohaterów na barki czytelnika i nader często zostawia go z głową pełną wymówek oraz pytań. Sam uważam, że na niektóre wcale nie trzeba znajdować odpowiedzi - znacznie ciekawiej jest, kiedy wciąż nas trapią. O kożeniach Panienki pojęcia bladego nie miałem, jednak chętnie posłucham. Morskie opowieści darzę szczególnom sympatią.

Zdrowia,

lord F. Lestrange

20.12.20 10:53

Przeczytaj sir Francis Lestrange

Panno Crabbe, jest to możliwe, ale proszę nie brać tego do siebie. Nawet, jeśli ktoś obcy do mnie macha, to i tak odmachuję. Wyobrażam sobie, co było by z biedakiem, który został by w podobny sposób zignorowany, przeciesz to można się załamać. Także: z pewnością bym Panience odmachał. Proszę się nie krępować.

Ależ Panienko, czemu od razu tak sórowo? Czemu do kosza? To, że nie mogę się z Panienką zgodzić nie znaczy, że Twą opinię wrzucam do śmietnika, Madame. Doprawdy - czy zrobiłem na Panience aż tak nie sympatyczne wrażenie?

Nie tylko społeczeństwo, Panno Crabbe.
I jak się czułaś, nosząc spodnie, Madame? Wygodniej, niż w sukni?

Och, zrobi Panienka co zechce, w takim wypadku nie zamieżam naciskać. Mam nadzieję, że prędko rozwikła Panienka trapiące zagadnienia - jeśli dojdzie Panienka do jakichś zaskakujących konkluzji, proszę śmiało dać znać.

Flandria, och tak, tak, znam Flandrię doskonale. Tamtejszy akcent jest cudowny, wielka szkoda, że nie zahował się u Panienki. Podziwiam za chęć zgłębiania wiedzy o swoich korzeniach. Oby nie dowiedziała się przy tym Panienka niczego, co się Panience nie spodoba.

Powodzenia,
lord F. Lestrange

23.12.20 0:18

Przeczytaj Rigel Black

Droga Kuzynko, Dziękuję za list. Taki klub to dość... specyficzne miejsce, ale myślę, że damy radę dobrać coś odpowiedniego. Możemy wybrać się na zakupy, jednak ciekawiej będzie poeksperymentować z tym, co już masz. Zrobimy jakieś drobne poprawki, jeśli będzie trzeba... albo może nawet w mojej szafie znajdzie się coś, co by można by było jakoś użyć?

Zapraszam w moje skromne progi,

Rigel

23.12.20 8:41

Przeczytaj Evandra Rosier

Kochana Forsythio Nawet nie wiesz jak bardzo raduje się moje serce na samą myśl spędzenia z Tobą czasu! Dziękuję za Twoją pamięć, nie sądziłam, że tak szalony pomysł doczeka się kiedykolwiek realizacji, o tak prędkim terminie nawet nie wspominając!
Z partnerem do tańca może być mały kłopot, by znaleźć go wcześniej, liczę na to, że zgodnie z Twoimi przewidywaniami, uda nam się znaleźć kogoś na miejscu. Niestety Tristan uważa jazz za niepotrzebną nowomodę, nie chcę go zadręczać prośbami, bo z pewnością i tak odmówi. ~~Czasem odnoszę wrażenie, że oboje prowadzimy podwójne życie…~~ Nie obawiaj się, znam odpowiednie zaklęcia. Zadbam o to, by nie ściągać na siebie żadnej niepotrzebnej uwagi.

Jak rozumiem spotkamy się na miejscu? Pozdrawiam gorąco, czekam zniecierpliwiona,
Evandra

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia