Vesper

12.02.16 10:00

First topic message reminder :

Vesper

Vesper ma bardzo delikatne usposobienie; jest niezwykle spokojna, choć sprawia wrażenie dość nieprzyjemnej. Wystarczy ją pogłaskać, a może stać się najlepszym kompanem w pieszych wycieczkach. Bywa jednak nieprzewidywalna i gdy tylko wyczuje złe zamiary osoby, do której list doręczała, może dziabnąć. Nie jest szczególnie duża, w porównaniu z innymi przedstawicielami, ma raptem 1,20 cm rozpiętości skrzydeł; jest natomiast szybka i pracowita!

04.03.16 15:00

Przeczytaj Samuel

Gwiazdeńko Nie wiem czy zdajesz sobie sprawę, ale Twój list tylko wzmógł mój niepokój i twarde postanowienie..że będę za 15 minut. Jeśli mnie nie wpuścisz, będę dobijać się do domu twego ojca, aż ten wyjdzie i powie mi gdzie jesteś. I w ani jednym słowie nie żartuję.
Katya! co się dzieje? Na prawdę myślisz, że tak zwyczajnie odpuszczę? Znasz mnie wystarczająco dobrze, żeby wiedzieć do czego jestem czasem zdolny jeśli chodzi o..Ciebie.
Samuel

05.03.16 13:31

Przeczytaj Leandra Malfoy

Droga Katyo, W imieniu mej ciotki i własnym, niezmiernie dziękuję ci za słowa uznania. Jestem przekonana, że twoja obecność jedynie przyczyniła się do jego sukcesu, a przez twe słowa przemawia jedynie skromność.
Wybacz, że zapytam, ale - z narzeczonym? Nie wiedziałam, że się zaręczyłaś, któż jest tym szczęśliwcem? Najwyraźniej nie widziałyśmy się dłużej, niż sądziłam, albowiem to niedopuszczalne by ominęły mnie tak ważne wieści.
Koniecznie musimy to nadrobić! Zdradź mi proszę, kiedy dysponujesz czasem, a ja sprawdzę czy uda mi się wcześniej opuścić szpital.

Leandra

05.03.16 15:20

Przeczytaj Samuel

Gwiazdeńko Dobrze, spotkajmy się o północy na dachu kamienicy przy Borough of Bexley. bardzo charakterystyczne miejsce, nie powinnaś pomylić. Zawsze mógłbym po ciebie przyjechać, ale domyślam się, że chcesz trafić bez mojej pomocy. Tylko bądź, inaczej dotrę nawet do dworku!
Samuel

05.03.16 20:24

Przeczytaj Perseus Avery

Lady Ollivander, Najwidoczniej niesłusznie sądziłem, że etap nielegalnych słów ma już panienka za sobą - jest to zapewnie zaledwie jeden z wielu błędów w ocenie sytuacji, jakie przytrafiły mi się na przestrzeni lat.
Jeśli chce panienka wiedzieć czy nie dostałem zawału serca, dziękuję za troskę i zapewniam, że cieszę się jak najlepszym zdrowiem. Tuszę, że i w przypadku panienki sprawy mają się podobnie. Czyżby zatęskniła panienka za wszystkim tym, od czego wcześniej tak ochoczo się odcięła czy po prostu pragnie sobie panienka urozmaicić chwile spędzone pod butem nestora, zapewne niezadowolonego z rozpierzchania się latorośli Ollivanderów po świecie?
Proszę wybaczyć, że nie podjąłem z panienką rozmowy na polowaniu. Nie rozpoznałem panienki bez szlamy u boku.
Perseus

05.03.16 21:08

Przeczytaj Perseus Avery

Lady Ollivander, Powinna panienka wiedzieć doskonale, że kto jak kto, ale akurat ja nigdy nie miałem nic przeciwko nielegalnym sowom, lecz nagłe zaprzestanie napływania odpowiedzi ze pańskiej strony nakazało mi sądzenie, że dla panienki był to zaledwie etap młodzieńczego buntu, z którego panienka już wyrosła.
A może wyrosła panienka ze skrupulatnego wypełniania woli ojca?
W takim razie nie dziwię się już zupełnie, że postanowiła panienka powrócić do domu na Deszczowych Wyspach - nieśmiertelność z dala od wszystkiego, co się zna, musi się jawić jako przeraźliwie nudna. Tak samo jak gonienie za czymś, co tylko w wyobrażeniach ma kuszący smak, który w rzeczywistości okazuje się być niezwykle rozczarowujący. Szkoda czasu, lady Ollivander.
Rad jestem czytać słowa tak podnoszące na duchu. Zemsta nestora zdaje się być epidemią ostatnich czasów, jakże więc fortunny jest fakt, że omija ona panienkę szerokim łukiem. Przynajmniej na chwilę obecną - życzę oczywiście, by stan ten się utrzymał jak najdłużej. Myli mnie panienka z kimś zaślepionym zawiścią, nie dziwi mnie to jednak, zważywszy na to, jak nieaktualne informacje panienka posiada. Otóż z nieskrywanym żalem zawiadamiam, że moje zaręczyny nie zostały zerwane, a brutalnie przerwane przez okropny wypadek, kończący się moją wizytą na cmentarzu, a nie na ślubnym kobiercu.
Czarodziejskiej małpki? Och, lady Ollivander, czy pani przyjacielowi nie pękłoby serce, gdyby dowiedział się, jak pogardliwie go panienka nazywa? Oczywiście, moje kontakty na przestrzeni lat powiększyły się również o właścicieli przeróżnych hodowli. Obawiam się jednak, że znajdujące się pod ich opieką okazy nie trafią w gusta panienki - same szlachetne zwierzęta.
niezmiennie Lord Avery

05.03.16 23:15

Przeczytaj Perseus Avery

Lady Ollivander, Żeby dążyć do obiektywności, trzeba poznać inne punkty widzenia. To jednak zdaje się być utrudnione, gdy druga strona uparcie milczy. Skoro rozumie panienka mój osąd, rozumie też zapewne to, że wpojono mi nie porywanie się na nadinterpretację. Tak się składa, że najłatwiej jest tak postąpić z milczeniem. Logicznym zdaje się więc, że wolę obstawać przy najwyraźniejszym ze wszystkich scenariuszy.
Nasi ojcowie zbytnio się nie różnią, spodziewam się zatem, że i on wyraził życzenia podobne do mojego rodziciela. Jeśli jednak istnieje inny, wzniosły powód, którego nie potrafię dostrzec, proszę mnie oświecić, będę niezwykle wdzięczny.
Obawiam się, że przemawia przez panienkę idealizm, nie wykluczam również szczypty naiwności. Problemy są wszędzie, jeśli nie doświadczyła ich panienka w Norwegii, u podłoża leżał zapewne fakt, że dom i powinności panienki ulokowane są gdzie indziej - dla Skandynawów była panienka gościem, a zasady dobrego wychowania, które z pewnością nie są obce ludziom północy, twierdzą, że gości nie wypada obarczać troskami. Skoro sama panienka twierdzi, że ma tendencję do znikania, może i stamtąd zniknęła panienka, nim rzeczywistość okazała się być zbyt przytłaczająca?
Mogłoby się zdawać, że mamy mimo wszystko więcej wspólnego, niż sądziliśmy. Życie jednak toczy się dalej, a oglądanie się za siebie donikąd nie prowadzi. Nie ma podobno ludzi niezastąpionych.
Cóż ma panienka na myśli, wyznaczając sztywną granicę „wy, szlachetni”? Czyżby nie poczuwała się panienka do przynależenia do tej grupy i odrzucała od siebie wszystko to, co płynie w jej krwi? Chociaż szanuję odmienne poglądy, czuję niewymowny żal, gdy ktoś plugawi dziedzictwo naszych błękitnokrwistych przodków. Widzę, że przepełnia panienkę buta i próbuje wbić mi szpilkę w czuły punkt, uprzedzę więc ją i zaproponuję, by nie psuła sobie zapewne wybornego humoru - by znać newralgiczne miejsca, należy uprzednio poznać człowieka, ma więc panienka nikłe szanse na osiągnięcie zamierzonego celu. Niech nazywa mnie panienka jak tylko dusza zapragnie, rozczaruje ją chyba jednak brak oryginalności; nie jest panienka pierwszym ani ostatnim Ollivanderem, który podziwia świat przez jego odbicie w krzywym zwierciadle.
Lord Avery

21.03.16 11:16

Przeczytaj

Katyo, zaintrygowałaś mnie. Cóż to za wyzwanie?
Søren Avery

21.03.16 12:13

Przeczytaj

Katyo. Podobno lepiej późno niż wcale. Nie spodziewałem się, ale chętnie Ci pomogę póki pogoda na dworze jeszcze na to pozwala. Napisz kiedy i gdzie, dostosuję się.
Søren Avery

24.03.16 15:50

Przeczytaj Barry

Katprzepraszam za moje grubiańskie wręcz zachowanie w sklepie. Byłem wyczerpany i jeszcze ty przyszłaś, a ja nie miałem głowy do tej rozmowy. Wczoraj sobie uświadomiłem, o czym mówiłaś mi w sklepie i teraz jest mi głupio.
Przepraszam,
Weasley

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia