Long Acre

Solidna tarcza wchłonęła zaklęcie, które rozpłaszczyło się na niewidzialnej barierze, niknąc w jej i nie czyniąc Magnusowi najmniejszej krzywdy. Drugi z serii sukcesów, a przed nim czekały kolejne do osiągnięcia. To nie były żarty: zostali zaatakowani z jednego, konkretnego powodu, tak wielu czarodziejów w mugolskiej dzielnicy o tej samej porze, Rowle nie wierzył w przypadki. Napastnicy musieli mieć identyczny cel, który aktualnie bezpiecznie spoczywał za pazuchą Magnusa, niemożliwy do wydarcia siłą, póki ten był w stanie się ruszać. Choćby ostatkiem sił, wiedział, że będzie do upadłego walczyć o pozornie niewiele znaczący kawałek pergaminu. Dla zasady, dla swojego Pana, a także - dla siebie. Prędko zerknął na Antoninę, wiedziała co robić, atakować i nie pozwolić tym szumowinom ponownie wyjść z inicjatywą. Już unosił różdżkę, kiedy nagle na ulicy po prostu się zakotłowało. Krzyki, wrzaski, skupienie zbyt wielu ludzi na arenie ich pojedynku. Na śmierć i życie, nie rozważał innej opcji, zdeterminowany do kolejnych wielkich czynów, które zadowolą Lorda Voldmorta, a jego wyniosą na piedestał jego zwolenników. Nie obchodzili go biegający wkoło mugole, im więcej z nich zmasakruje, tym lepiej. Jeśli przypadkiem oberwie któreś ścierwo, Rowle z pewnością nie zapłacze - a kto wie, może załkakają ich drodzy przeciwnicy. Nie wahał się długo, nie zastanawiał się wcale - istniała tylko jedna możliwość. Odpowiedzieć na ogień jeszcze większym ogniem, spopielająvym tych godnych pożałowania śmiałków szatańską pożogą.
-Imperio - wypowiedział miękko, spokojnie, za ofiarę obierając mężczyznę, który uprzednio zaatakował Antoninę. Ryzykował wiele, bez strachu o finał.

The member 'Magnus Rowle' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 78

--------------------------------

#2 'k100' : 8

--------------------------------

#3 'k10' : 1

--------------------------------

#4 'Anomalie - CZ' :

Walka rozgorzała na dobre - tak samo jak panika. Mugole rozbiegli się po Long Acre co jakiś czas wchodząc - a nawet wbiegając - przed wasze różdżki. Dla lepszego zobrazowania tej ogarniętej chaosem ulicy, a także oddana jej klimatu Mistrz Gry postanowił uzupełnić rozgrywkę o mapkę przedstawiającą większą część ulicy.
Poruszanie się postaci po ulicy na mapce odnotowywane jest w następujący sposób:
- postać rzucająca zaklęcie może przenieść się jedynie o jeden czworokąt w jedną ze stron - prawo, lewo, góra, dół, nigdy na skos - z perspektywy waszych postaci
- jeśli jedyną podejmowaną akcją jest bieg postać ma prawo przesunąć się o 1,5 prostokąta w jedną ze stron - prawo, lewo, góra, dół, nigdy na skos - z perspektywy waszych postaci.
- przemieszczając się, należy dokładnie opisać w którą stronę postać się udaje.
- Long Acre posiada jedynie cztery wyjścia - jedno którymi przybyli Rycerze, drugie, którymi zjawili się Zakonnicy i dwa zaznaczone na mapie prowadzące na: Pokątną i nie na Pokątną.
- wypukłości kamienic zostały uwzględnione
- budka tele, wózek z lodami, okrągłe stoliki Caffe Kaffki(odwrócone) i pomnik mugola bronią przed atakami których ST nie przekracza 70, trzy celne zaklęcia w każdy z przedmiotów całkowicie go niszczy (stoliki niszczone są jednym celnym zaklęciem)
- za trafienie Mugola nie ma dodatkowych profitów
- wykroczenie poza ramy mapki nie jest jednoznaczne z ucieczką

Od teraz na mapie będzie umieszczane wasze położenie - by zobaczyć ją w większym formacie wystarczy skopiować adres obrazu i otworzyć w nowym oknie.
Reszta pozostaje jak dotychczas, w razie pytań zapraszam na pw.  

Chaos jaki zapanował na ulicy był całkowicie zrozumiały. Nawet wystąpienie anomalii w świecie szlam nie pozwoliło im na zrozumienie magii, albo na przyjęcie jej z jakimkolwiek rozsądkiem. Ci, którzy na początku maja jej doświadczyli, albo stwierdzili, że oszaleli, albo jeszcze bardziej się jej boją, a ci którzy widząc ją teraz po raz pierwszy nie rozumieją co właściwie się dzieje. Bo choć wojna jest im znana to taka już nie. Teraz miejsce, które jeszcze przed kilkoma minutami żyło własnym życiem zmieniło się w arenę. Uniesione różdżki dla czarodziejów były zwiastunem niebezpieczeństwa lub ochrony, a dla szlam? Kawałkiem patyka. Czy można być jeszcze bardziej ograniczonym? Antonia nie przejmowała się tym co widzą mugole. Właściwie w ogóle nie przejmowała się ich obecnością dopóki ich krzyki nie rozerwą jej skupienia na najmniejsze kawałeczki, a jakiś pozbawiony rozumu wejdzie jej w drogę prosto pod różdżkę. Potrzebowała teraz każdego udanego zaklęcia i potrzebowała rzucić je prosto w pędzących w ich stronę mężczyzn. I chociaż pojedynek wydawał się być naprawdę kuszącą opcją to jednak wolała jak najszybciej opuścić to miejsce, zniknąć i zanieść przedmiot misji ich panu, który w końcu na to czekał i tego właśnie od nich oczekiwał. Kiedy Rowle poprawnie wyczarował tarczę chroniąc się przed zaklęciem wiedziała, że są na dobrej drodze do szybkiej ewakuacji i wygranego starcia. Mieli przewagę chociaż Antonia bardzo chciała się dowiedzieć kim mężczyźni byli i dlaczego tak jak oni szukali listu. Skupiła się na własnym zaklęciu i gdy rzucone pomknęło prosto w stronę rudowłosego uśmiechnęła się szeroko. Ten widok zawsze napawał ją optymizmem, dozą pewności siebie. Nie czekając na obronę ze strony mężczyzny skierowała różdżkę w stronę drugiego. - Silencio – pomknęło w stronę czarodzieja, a Borgin miała nadzieje, że z pozytywnym skutkiem.

The member 'Antonia Borgin' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 84

--------------------------------

#2 'k100' : 98

--------------------------------

#3 'Anomalie - CZ' :

Czy on dobrze słyszał - inkantację zaklęcia niewybaczalnego? Na ułamek sekundy zamarł, nim naparł dalej do przodu; Archibald potrzebował pomocy - on sam też - ale jeśli poświęci czas na próbę pomocy jemu, straci zbyt wiele cennego czasu, który oponenci mogą wykorzystać na własną korzyść. Mieli list do odebrania i nie mogli odejść bez tego listu. Próby wyczarowania potężnej tarczy lewą ręką wydały mu się absurdalne, nawet więc nie próbował tego robić: wierząc, że Archibald, o ile i jego zawiodą umiejętności, zdoła wyczołgać się z dołu sprawnie i szybko. Przyjąwszy zaklęcie na siebie, wycelował różdżką w zieloną kopertę:
- Flagrante - wypowiedział miękko, chcąc zmusić tych ludzi, czarnoksiężników, do upuszczenia listu; z pewnością nie byli poplecznikami Grindelwalda, skoro próbowali przechwycić list do niego, musieli wyrosnąć z trzeciej siły, a ta myśl - napawała go niepokojem; pamiętał wciąż, co potrafił tamten człowiek: i trwał w obawie, że każde z nich będzie mogło, podobnie jak Burke siedzący dziś w Azkabanie dzięki niemu, przeobrazić się w straszny, czarnomagiczny kłąb dymu i ulotnić się z tego miejsca - razem z listem - jak zły sen. Dasz radę, Archie. Damy oboje. Czucie w lewej ręce wciąż było zbyt słabe, by dołożyć do tego pełnię swoich sił - ale powinien się cieszyć, że moc w ogóle w nim została i mógł wciąż czarować.

The member 'Brendan Weasley' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 25

--------------------------------

#2 'k100' : 46

--------------------------------

#3 'Anomalie - CZ' :

Archibald myślał, że jego zaklęcie dosięgnie nieznajomą kobietę, ale zamiast tego zmieniło tor lotu i uderzyło w jedną z kamienic. Spojrzał na to z przerażeniem, nie chcąc skrzywdzić bogu ducha winnych mugoli, którzy zresztą z niezrozumiałych dla Archiego powodów wciąż gromadzili się na Long Acre zamiast czym prędzej stąd pouciekać. Czy jeszcze było im mało? Anomalie nie okazały się być dla nich wystarczająco przerażające? Ujawnienie świata, który do tej pory uważali za istniejący jedynie na kartkach wymyślnych powieści? Chyba że to wszystko to było dla nich za dużo i zwyczajnie postradali zmysły. Archibald by się temu nie zdziwił, sam był coraz bliższy zwariowaniu. Zobaczył jak w jego kierunku mkną dwa zaklęcia, jednak w przeciwieństwie do Brendana nie zdołał usłyszeć jakie dokładnie. Uniósł różdżkę i krzyknął - Protego maxima! - mając nadzieję, że żadne anomalie mu w tym momencie nie przeszkodzą.

The member 'Archibald Prewett' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 41

--------------------------------

#2 'k100' : 27

--------------------------------

#3 'Anomalie - CZ' :

Czarna Magia była ciężką i trudną dziedziną, Magnus postanowił użyć właśnie jej, mimo, że udało mu się dostatecznie skupić wśród chaosu panującego na ulicy zaklęcie nie udało się, raniąc go samego.
Antonina również wykazała się jasnym umysłem, poprawnie rzuciła kolejne zaklęcie, tym razem posyłając je w stronę Brendana.
Brendan biegł dalej do przodu, aurorskie przeszkolenie zdecydowanie dawało o sobie znaki, dzięki udanym urokom nabierał też pewności we władaniu lewą ręką. Różdżka słuchała się go, oboje – auror i jego narzędzie, z każdym sprawnie rzuconym zaklęciem, docierali się. Weasley postanowił przyjąć na siebie rzucone przez Rycerkę zaklęcie, zanim jednak to trafiło w niego i skazało na niewerbalne czarowanie, udało mu się rzucić w stronę koperty trzymanej przez Magnusa Flagrante.
Archibald nie zdołał obronić się przed lecącym w jego stronę urokiem. Pod jego stopami utworzył się głęboki na dwa metry dół w który ten wpadł obijając się i wykręcając sobie boleśnie kostkę. Z dołu w którym się znajduje nie jest w stanie sprawnie uczestniczyć w walce.
St wyjścia z dołu bez magii wynosi 75 ( dolicza się statystkę sprawności pomnożoną przez dwa), Archibald może też spróbować opuścić miejsce przy pomocy magii. W wyjściu może pomóc mu Brendan w tym przypadku ST pozostaje niezmienne(75) jednak do rzutu Archibadla dolicza się podwojoną statystkę sprawności Brendana. Decydując się na pomoc, Brendan musi napisać jako pierwszy, tym samym rezygnując z możliwości ataku na przeciwników.
Chaos i panika nieustannie przeszkadzały wam w walce, choć zdawać się mogło, że ilość mugoli na ulicy lekko zmalała. Przy używaniu różdżki nadal obowiązuje was rzut na koncentrację. Dlatego tak samo jak w poprzedniej turze:
Czarując rzucacie trzema kostkami: pierwsza z kostek odpowiada za koncentrację, druga za wykonywaną akcję. ST potrzebne do skupienia się w tych warunkach wynosi 25 (do rzutu doliczana jest biegłość: jasny umysł), trzecia - za anomalie.

Kolejka: zaczynają Zakonnicy
Czas na odpis: 48h

Żywtoność:

mapka:

Szlag; Archie wpadł w dół. Brendan miał nadzieję, że podpalona koperta nie pozwoli im uciec razem z nią - nie dostrzegł, co prawda, czy zaklęcie trafiło, wierzył jednak, że próby zdjęcia uroku z koperty lub wyczarowania tarczy, która osłoni ją przed tymże zajmie im wystarczająco dużo czasu, żeby nie zdążyli uciec. Dobrze wiedział, że nie zdoła dopaść ich sam, potrzebował Archibalda: i nie mógł ryzykować, że wyjście z dołu zajmie mu zbyt dużo czasu, bo mógł to przypłacić życiem.
Nie wypowiedział ani słowa - bo nie mógł, wyciszony urokiem kobiety - rzucając się pod dziurę i wyciągając lewą rękę w kierunku uzdrowiciela - chcąc pomóc mu wydostać się z pułapki, podciągnąć z niej, choć dobrze wiedział, że w ten sposób wystawiał się oponentom jak na dłoni. Trudno - tak być musiało. Szalejący wokół mugole zaczynali budzić u niego lęk; nie bał się ich, bał się o nich, trzaskające wokół zaklęcia mogły ich zranić. Skoro mężczyzna sięgał po klątwę imperiusa, mieli do czynienia z potężnymi czarnoksiężnikami, a ci z rzadka interesują się losem niemagicznych. Jeśli będą musieli chronić siebie i innych - będą zbyt zajęci, żeby wypełnić swoją misję; nie podobało mu się to - ale czy ta sowa była w ogóle warta śmierci?

The member 'Brendan Weasley' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 15

Archie zaklął pod nosem, kiedy z jego różdżki nie wydobyła się porządna tarcza. Zamiast niej poczuł dziwną słabość, ale po tych dwóch majowych dniach nauczył się łączyć podobne dolegliwości z magicznymi anomaliami. Momentalnie pod jego nogami pojawiła się głęboka dziura, a on w nią wpadł jak bohater mugolskiej kreskówki. Syknął z bólu, odruchowo łapiąc się za obolałą kostkę, ale nie miał teraz czasu na przejmowanie się swoimi obrażeniami, które nie były znowu aż tak poważne. Miał nadzieję, że Brendan nie przejął się jego chwilowym problemem i pobiegł po kopertę - w tym momencie to był ich najważniejszy cel - dlatego wcale nie ucieszył się na widok jego wyciągniętej dłoni. Zdawał sobie jednak sprawę z niebezpieczeństwa, na które w taki sposób się naraża, więc bez zbędnych słów złapał za jego rękę, próbując wydostać się z głębokiego dołu.

The member 'Archibald Prewett' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 21

Magnus zamiast elektrycznego połączenia dusz - umysłów, poczuł dziwny, nieprzyjemny ucisk w klatce piersiowej. Ucieczka sił witalnych: liczył się z nią, sięgając po pełnowymiarową czarną magię. Zaklęcie plugawe, najgorsze, należące do tych niewybaczalnych, przeszywających ostrzem strachu samą inkantacją. Zagryzł zęby, z bólu i wściekłości zarazem, że nie udało mu się trafić w tamtego parszywca. Całe szczęście, niknącego zaraz w głębokim dole, dziele Borgin, nadzwyczaj sprawnie operującej różdżką. Jeden kłopot mniej, choć i tak to tamten mężczyzna pozostał jego celem. Drugi, roślejszy, wyciszony kolejnym urokiem Antonii na razie zaangażował się w ratowanie swego kompana. Bohaterstwo godne pożałowania, dostał dzięki niemu wystarczająco dużo czasu, by zareagować ponownie. Czy trafi w brudnego mugola, czy - w rudowłosą(?) głowę mężczyzny nie stanowiło aż takiej paraliżującej różnicy - choć zaciśnięcie umysłowej obroży na szyi ideologicznego odszczepieńca niewątpliwie okazałoby się przydatne. Zlekceważył urok pomykający w swoją stronę; zaciśnie zęby i wytrzyma, znosił gorszy ból, gorsze cierpienie, wstrząsające jego ciało spazmatycznym dreszczami. Cassandra tym razem też nie zawiedzie - był tego pewny, na Vablatsky mógł polegać - może nawet lojalność uzdrowicielki kupiona za pieniądze okaże się warta więcej niż ta oparta na rzekomej przyjaźni
- Imperio - sprówał ponownie, miękko, z czułością szeptaną do ucha kochanki, kierując promień różdżki w stronę mężczyzny, który utkwił w dole. Jednocześnie wzmocnił uchwyt palców na liście, przygotowując się na liźnięcie płomieniami gorąca. Wraz z ruchem różdżki przemieścił się do przodu, czujnie wypatrując możliwości umknięcia.