First topic message reminder :




[bylobrzydkobedzieladnie]

próbujemy zrobić ósemkę

Zostaliśmy nieco w tyle - to chyba nie wróżyło zbyt dobrze. Ale tak właściwie ani przez chwilę nie pomyślałem, że moglibyśmy wygrać ten konkurs - nie o to przecież chodziło, nie dlatego zaproponowałem Wynonnie ten taniec.
Czując na sobie czyjeś spojrzenie, podniosłem wzrok i odpowiedziałem subtelnym skinieniem głowy na półuśmiech kuzyna. Dopiero wtedy moją uwagę przyciągnęła jego partnerka... miałem dziwne wrażenie, że skądś ją kojarzę, ale to pewnie jedynie przez jej egzotyczne rysy twarzy - większość Azjatek wygląda dla mnie niemalże identycznie.
Takty muzyki podpowiadały mi, co robić. Starałem się prowadzić nas pewnie - na tyle, by nadrobić stratę. A potem przyszedł mi do głowy szaleńczy pomysł wykonania dość skomplikowanej figury tanecznej. Nawet jeśli się nie uda, warto spróbować. Chociażby po to, żeby zobaczyć zaskoczoną minę Wynonny, gdy uniosę ją nad ziemią.

The member 'Mortimer Flint' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 44

Idealnie znajomy uśmiech, zaczepne błyski w ciemnych oczach, jej bliskość, ciepło schowanych w jego dłoni palców – wszystko to sprawiało, że lekko kręciło mu się w głowie, a rozpierzchnięte myśli mieszały się z muzyką, wprowadzając chaos w krokach i niepewność w ruchach. Najprawdopodobniej dlatego na początku niemal się zachwiał; kilka postawionych fałszywie kroków spokojnie wystarczyłoby, żeby zburzyć całą misterną konstrukcję subtelnego tańca, ale na szczęście była ona, jakimś cudem przejmując na moment jego rolę i wciągając na prawidłowe tory ich oboje. Odetchnął, uśmiechając się do niej jednocześnie przepraszająco, jak i z wdzięcznością, i próbując na nowo skupić się na wyraźnych dźwiękach, otulających szczelnie wirujące na parkiecie pary.
– Mam nadzieję – mruknął do niej, gdy zmiany w rytmie pozwalały na zmniejszenie dystansu – że po tym wszystkim nadal będziesz z tej obecności zadowolona – odpowiedział na wcześniejszą uwagę, gdzieś po drodze zapominając o grze w tytuły. Skoncentrował się na obrotach, starając się nadążyć za coraz szybszą melodią, a w pewnym momencie – gdy nuty powędrowały pionowo w górę – poprawił opartą o koronkową tkaninę dłoń, zaciskając mocniej palce drugiej, żeby podnieść Inarę do góry i obrócić dookoła; miał nadzieję, że uda mu się tym samym nadrobić za raczej słaby początek.

| robimy ósemeczkę

The member 'Percival Nott' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 8

Wynonna Burke na parkiecie. To zjawisko rzadko można było obserwować. Głównie dlatego, że mało który z mężczyzn zdawał się być odpowiedni, czy też godny tego, by oddała mu nad sobą kontrolę. Mortimer był wspomnieniem dawnych dni. Odrobinę bardziej beztroskich, choć i wtedy uczono ich obowiązków i etykiety. Lata minęły, zdawać by się mogło, że wszystko uległo zmianie. Choć Wynonna wiedziała, że było to złudne wrażenie. Mimo, że doroślejsi, nadal pozostawali sobą.
Dlatego też przystała dziś na jego prośbę. Może powodowana nostalgią za minionymi czasami w których zdawało się, że można więcej. W których nie było się jeszcze tak bardzo zawiedzionych życiem. W którym prawda zdawała się naprawdę nią być. Pozwoliła się prowadzić, na te parę minut, kilka taktów muzyki podążała za ruchami Mortimera. Na te kilka minut pozbyła się myśli pozwalając, by muzyka wypełniła ją i zawładnęła nią całą.

The member 'Wynonna Burke' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 59

Jeśli ktokolwiek myślał, że taniec jest prostą sztuką - prawdopodobnie zbyt wiele sam nie uczestniczył w podobnych wydarzeniach. Ktoś mówił, że liczyło się przede wszystkim zgranie myśli i ciała - nie tylko własnego. Ale...i to potrafiło zejść na dalszy plan, gdy odciągały zupełnie inne bodźce i wrażenia, od których ciężko było (chwilami) się oderwać. Dzisiejszy wieczór wyjątkowo zaliczał się do tych najbardziej sprzecznych? W jednej chwili mieszając spokój i nierównomierne przyspieszenie tak samego serca, jak i otaczającej ją rzeczywistości. Tak, jak on.
Pierwsze takty zastały ich nieprzygotowanych, albo może słyszeli melodię gdzieś poza parkietem i parami, które ich otaczały? Delikatnie mocniej splotła palce z tymi należącymi do Łowcy, byleby kolejne zataczane kręgi nie wytrąciły ich bardziej. I chociaż spięła odrobinę ramiona, bez kłopotu skrzyżowała tak spojrzenie jak i uśmiech, posłane jej przez Percivala. Zdawało się, że każdy skupiony był na własnych krokach i partnerze, a mimo to wszyscy tworzyli harmonijną całość - Podobno jestem wytrwałą uczennicą - a gdy dystans pozwolił, oddzielając ich ledwie cienką linią, musnęła męski policzek, tuż przed moment, gdy taneczna figura nakazywała zmianę pozycji - ale będziesz musiał sam to ocenić później - I może ten własnie beztroski gest postanowił popsuć im szyki? Melodia wzniosła się, a Inara wiedziała, że przyszedł moment na punkt trudniejszy, w którym - nie była pewna, czy zdąży chwycić właściwy rytm.

The member 'Inara Nott' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 77

[bylobrzydkobedzieladnie]

Skupienie się na tańcu okazywało się jednak jeszcze trudniejsze, niż pierwotnie się spodziewał, przez cały czas psując szyki im obojgu – mimo że to właśnie on był oczywistym winowajcą dotychczasowych zawahań i pomyłek. Dźwięki walca, tak doskonale przecież znane, zdawały się przepływać gdzieś obok, przez co trudno było mu za nimi nadążyć. Miał nadzieję, że oczy śledzących konkurs gości nie skupiały się na nim, chociaż… Tak naprawdę nie obchodziło go to aż tak bardzo. On sam spojrzenie niezmiennie zatrzymywał na trzymanej w ramionach Inarze, choć ani jej coraz bardziej zarumienione policzki, ani słowa wypływające spomiędzy jej ust (popychające jego myśli w rejony, których zdecydowanie nie powinien był teraz odwiedzać), nie pomagały w oczyszczeniu umysłu i zrobieniu wystarczającej ilości miejsca na melodię.
Podnoszenie z obrotem nie wyszło mu tak dobrze, jakby tego chciał; rytm znów wymknął im się spod stawianych nierówno kroków i potrzeba było dłuższej chwili, żeby udało im się wrócić do względnej równowagi. Nie poddawał się jednak, starając się pilnować ich miejsca na niewidzialnym okręgu, gdy przechodził do następnej figury – również niepozbawionej obrotów, ale tym razem niewymagającej odrywania od parkietu obu stóp jednocześnie.

| próbujemy szóstkę
zlitujcie się kostki

The member 'Percival Nott' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 76

Przywykł do życia na świeczniku, bycia w centrum uwagi, w świetle fleszy, odbijanego przez oślepiający błysk jego własnej świadomości. Nie krępował się zupełnie, dzielić tą perfekcją z Odette, miał jej aż nadto, więc w zupełności starczyło dla dwoje, wyjątkowo narcystycznych ludzi. Hojnie więc rozdawał garściami ten ideał, jednocześnie przyjmując narkotyczne zastrzyki pewności siebie od swej ślicznej towarzyszki, czyż więc nie byli dla siebie stworzeni? Marce nie potrafił posiąść się z zachwytu nad tym, jak doskonale do siebie pasowali, zupełnie, jakby się umówili - a przecież spotkali się dopiero na miejscu, gdzie nagle okazało się, że znakomicie zgrali się strojem, a także - zmysłowymi ruchami na parkiecie. Zawłaszczyli go w całości, właściwie nie pozostawiając miejsca innym parom. Parkinson z satysfakcją myślał, że przykuwają uwagę nie tylko gapiów, ale i pozostałych par, najpewniej zazdroszczących mu partnerki oraz umiejętności. Odette postawił jednak na pierwszym miejscu, widząc niewątpliwy atut w urodzie i wdzięku swej pani. Mógłby tańcować z nią tak całą noc, a nawet i trzy, byleby dłużej móc trzymać ją w ramionach! Gdyby miał jedno życzenie, pragnąłby, aby ta chwila trwała wiecznie. Pakt z diabłem niestety nie wypalił, a oni wyrwali się z tego zaklętego okręgu kolejnym pewnym obrotem Marcela, szeroko uśmiechniętego, szczęśliwego, rozentuzjazmowanego.
-Właściwie, to tak - przyznał, dosłownie na sekundę podrywając lewą dłoń od jej talii i przykładając ją do ust, jakby wyrwało się z nich nieobyczajne słowo - dlatego, że mam możliwości. I chcę cię uszczęśliwiać - wyjaśnił prostolinijnie, gdyby mógł, wzruszyłby ramionami, typowo beztrosko komentując kwestie obdarowywania kogoś upominkami. Był niezwykle hojny, także dla obcych, lecz podświadomie wiedział, że nawet ofiarowanie kwiatka (tfu: bukietu co najmniej stu róż z ogrodu Rosierów, naturalnie pozbawionych kolców!) będzie znaczyło więcej, niż przepuszczenie połowy majątku na koleżków czy własne przyjemności. Bez większych problemów lekko postawił Odette na ziemi, naturalnie wracając do równego rytmu walca, obracając się wraz z nią, by wypuścić jej dłoń, okręcić się wokół własnej osi i ponownie pochwycić ją w silny uścisk, by mogła zgrabnie przemknąć tuż pod jego wyciągniętym ramieniem.

figura numer siedem

The member 'Marcel Parkinson' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 93

To nic mówiły jej oczy, gdy nierówno opadła na własne stopy. Melodia w nieustającym tonie prowadziła wszystkie pary po okręgu, rysując niewidzialne koła piruetów i obrotów. Kątem oka dostrzegała niezwykłe zgranie kilku gości. A jednak nie skupiała się zbyt długo. Porównywanie nigdy nie należało do właściwych wyborów, ale i ta kwestia odpływała. Nie umiała się przejmować, nawet jeśli czuła od czasu do czasu oceniające zerknięcia. To nie było ważne, tym bardziej, jeśli mogła skupić się na kimś zdecydowanie bardziej interesującym, niż całość zebranych czarodziei i czarownic. Tak charakterystyczne ogniki, które zapaliły się w zieleni tęczówek, zbyt łatwo absorbowały malujący się na licach rumieniec. A melodia nie ustawała, porywając w taneczny cug.
Kolejne takty wyznaczyły nową zmianę i nową figurę. Pamiętała, że zawsze bardzo się śmiała, gdy to Adrien obracał ja wokół własnej osi, sprawiając, ze sukienka wirowała przy akompaniamencie ciepłego śmiechu ojca. Mimowolnie odchyliła głowę, szukając rzeczonego, ale była to krótka sekunda, bo kąciki ust pognały w górę, odsłaniając białe ząbki w narastającym rozbawieniu. czy ulubiony, taneczny moment mógł wyjść nieskładnie? Nie była pewna, ale poddała się pewnej dłoni Percivala, na krótki moment przymykając powieki, gdy wirujący świat rozmył się feerią barw w kolejnych obrotach.

The member 'Inara Nott' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 41