Wzgórze

The member 'Florean Fortescue' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 66, 64

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :

| PŻ: 180/215: OB.: 10 (tłuczone), 25 (oparzenia); kara -5
Nie był zadowolony z tego, co widzowie zaczęli mówić o jego kuzynie. Łypnął złowrogo na tłum, który wykrzykiwał, że Brendan jest czarnoksiężnikiem. Głupcy. I to jeszcze jacy. Przecież Weasley był najszczerszym kryształem wśród wszystkich tutaj zebranych, a przynajmniej on miał wyidealizowane pojęcie o nim. Właśnie te myśli zupełnie go rozmyśliły w trakcie rzucania obrony przed kulą ognia, która trafiła go prosto w ramię i bok. Jęknął z bólu. Dotychczas unikał spotkania z ogniem Maga. Teraz jednak nie mógł. Stał naprawdę blisko.
Kula uderzyła w niego z impetem, więc wylądował na trawie. Ledwo się podniósł. Na całe szczęście Brendan usunął węża, który chciał go zaatakować. Miał ochotę podziękować mu za to wszystko. Już miał krzyczeć:
– Dzię… – ale wtedy zauważył, że kolejny pocisk maga mknął ku niemu. Natychmiast postanowił więc zareagować obroną: – Protego maxima! – A zaraz za tym postanowił zaatakować Maga, chcąc jak najszybciej skrócić jego istnienie: – Caeruleusio!

The member 'Anthony Macmillan' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 77

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :


--------------------------------

#3 'k100' : 99

--------------------------------

#4 'Anomalie - CZ' :

235/270, -5 do rzutów

Burzliwe komentarze, które nagle podniosły się pośród tłumów, wspięły się właśnie na szczyt absurdu. No, to zostaliśmy z Brendanem czarnoksiężnikami. Chociaż chyba faktycznie to Weasley odpowiadał za węże. No zdarza się. Aż z tego wszystkiego zostałem zwyzywany od Malfoyów. Gorzej nie można mnie było obrazić. Przez ten pryzmat nawet łatka złoczyńcy wydawała się jakaś taka niezbyt dotkliwa. Bo mniej prawdziwa. Wystarczył rzut okiem na mojego oskarżyciela, bym pojął, że wszelkie próby przemówienia mu do rozsądku spełzną na niczym. Trzeba jednak było z tego jakoś sprytnie wybrnąć, bo osiłek aż rwał się do walki
- Chcesz pomóc? Łap za różdżkę i pomóż pozbyć się tych węży. - Jedyne, co mogłem zrobić, to skierować jego uwagę na sprawy bardziej istotne. - Tamte damy na pewno będą ci wdzięczne. - Dodałem, podbródkiem wskazując na grupkę młodych panienek, które wyglądały na przerażone, ale jednoczesnie zbyt ciekawskie, by dać dyla.
Zaklęcie nie podziałało; ukąszenie węża było bolesne, jednak eliksir szybko złagodził jego działanie.
- Vipera evanesca! - powtórzyłem, celując w węża.
I dokładnie w tej chhwili zwiędły mi uszy. Długowłosy rzucał kolejnymi, absurdalnymi hasłami. Był niezbyt elokwentny, to już zdążyłem zauważyć. Nie zamierzałem jednak dłużej wysłuchiwać jego oszczerstw, rzucanych w kierunku moich kolegów. W pierwszej chwili chciałem przylepić mu język do podniebienia, ale w transmutacji nie czułem się tak płynnie, jak w zaklęciach. Dyskretnie wycelowałem w niego różdżką, w myślach wypowiadając inkantację - Silencio. Nie mógł się tego spodziewać, więc skuteczny urok mógł w końcu zaoszczędzić wszystkim dobrego humoru.
Następnie skierowałem swoją różdżkę w kierunku maga. Z nim też jeszcze nie skończyłem.
- Caeruleusio!

1. znikam węża 2. czaruję Serża 3. ubijam maga

The member 'Frederick Fox' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 62, 68, 18

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :

157 (-10)

Wąż mały, czy duży - tak samo kąśliwy, o czym Ollivander zdążył się przekonać. W dodatku uparte to to jak osioł, albo nie wiadomo co jeszcze, bo chociaż osiągało wielkość ledwie niegroźnego zaskrońca, to wciąż i wciąż atakowało. I jeszcze te kule - znowu jedna z nich zaskoczyła Titusa, zupełnie jak końcoworoczne egzaminy studentów. Zawsze. W każdym razie machnął różdżką chcąc się obronić zarówno przed ostrymi kłami (że też nie odpełzł w pole, ten gad przeklęty!), jak i pociskami śmigającymi z kukły.
- Protego! - później wycelował różdżkę już tylko w węża, w nadziei, że wreszcie się go pozbędzie - Vipera Evanesca! - a na koniec z kolei w Wiklinowego Maga, bo jego też by się zdało już unieszkodliwić - Ignitio!

1. bronię się przed wężem i kulą, 2. pozbywam się węża, 3. cisne w maga

The member 'Titus F. Ollivander' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 97, 6, 41

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :

Zamieszanie robiło się coraz większe - najpierw węże, potem zamęt związany z publiką i oskarżeniami. Sam rozejrzał się zdezorientowany, zerkając na brata, stojącego tuż obok.
- Skała - rzucił krótko, wskazując mu ruchem głowy, byb ruszył do tyłu, mając nadzieję, że Fox postanowi wolontaryjnie oddać mu bezpieczne miejsce. Węże kąsały zaciekle, kolejna kula leciała w jego stronę. - Protego - chciał obronić się równocześnie przed wężem i ogniem, bardziej poraniony był mniej użyteczny.
-  Vipera Evanesca - wyinkantował, kierując różdżkę na węża, który atakował Constantine’a, dopiero po tym próbując pozbyć się swojego. - Vipera Evanesca - powtórzył, Maga zostawiając reszcie zgromadzonych.

The member 'Ulysses Ollivander' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 68, 70, 91

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :

Powietrze wokół was ponownie zapulsowało od czarnej magii, tym razem emanując z przodu, gdzieś z okolic Brendana oraz dwójki Anthonych. Atmosfera się zagęszczała, dosłownie i w przenośni. Większość czarodziei opadała z sił, lecz kilka zaklęć pomknęło w stronę Wiklinowego Maga. Rzeźba zachwiała się gwałtownie: w pewnym momencie wydawało się, że runie na Floreana i Bertiego. Lewa połowa Wiklinowego Maga rozpadała się, wszyscy doskonale zdawaliście sobie sprawę, że to jego ostatnie chwile. Żeby jednak pokonać go na dobre, musieliście odkryć w sobie nowe pokłady siły. Węże nie odpuszczały, atakowały ponownie - jedynie te, które zniknęły udanym przeciwzaklęciem, i te odrzucone do tyłu udanym Protego, dawały wam odrobinę spokoju.

Względnego, walka trwała nadal a otaczający was tłum wyraźnie się rozochocił. Zewsząd dobiegały okrzyki zagrzewające was do walki, ale także te namawiające do wkroczenia na teren zabawy i pojmania odpowiedzialnych za atak węży. Część z nich rozpierzchła się w wysokich trawach, sunąc ku gapiom. Kolejne grupki z piskiem przerażenia uciekały wgłąb lasu. Ogniste kule Wiklinowego Maga ze świstem przelatywały tuż obok was, raniąc tych, którzy nie zdołali się przed nimi obronić.

Bertie czuł się coraz gorzej, gorączka nie słabła, a wręcz przeciwnie, nasilała się. Zimny pot zalewał mu oczy, przechodziły go coraz silniejsze dreszcze. Siergiej prawie całkiem opadł z sił. Zachwiał się gwałtownie i prawie przewrócił a wąż zaatakował go ponownie. Dolohov zauważył też, że w jego stronę mknie promień zaklęcia - docierał do niego ze strony jedynego mężczyzny stojącego jeszcze za lewą skałą. Siergiej, niezbyt biegły w sztuce uroków, nie potrafił rozpoznać po odcieniu promienia jaka klątwa mknęła w jego stronę.

Silne zaklęcie Oliego zamroziło prawie trzy czwarte Wiklinowego Maga. Wokół rozniosły się okrzyki podziwu oraz zachwytu, głośniejsze nawet od donośnego planowania obywatelskiego zatrzymania obecnych czarnoksiężników. - Oczywiście, że spalił Ministerstwo, patałachu - zobacz, jaki z niego gorący kąsek! - skomentowała oskarżenia padające do Ogdena krągła kobieta, podskakując, tak, by zwrócić na siebie uwagę Oliego. - Pozwoliłabym ci zamieszać w moim kociołku! Dalej, rozwal tego Maga! - dodała, a jej bladą twarz zalał rumieniec. Wynikający z zawstydzenia lub nadmiaru skrzaciego wina. Kilka stojących obok osób zaintonowało hit Celestyny Warbeck, który szybko umilkł, zastąpiony wrzaskiem przejęcia, gdy kolejna kula ognia uderzyła w stojącego najbliżej Maga Anthony'ego.

- To męska konkurencja a nie jakiś konkurs flirtu, wstydzilibyście się! Mamy czarnosiężników pod nosem, tamten faktycznie kierował wężem, widziałem to! Na galopujące gargulce, to prawdziwy czarnoksiężnik! - zapiszczał wątłej budowy blondyn, wskazując różdżką na Bertiego: a w jego głosie bardziej od strachu przebrzmiewało plotkarskie zaciekawienie.


ST wykonania odskoku przed atakiem węża wynosi 65. Przed wężem można się także obronić odpowiednim zaklęciem lub zaklęciem Protego. W związku ze specyfiką nagłego zdarzenia, fabularnie ta kolejka potrwa dłużej, dzięki czemu będziecie mogli wykonać więcej akcji. Dwie w przypadku osób niezaatakowanych przez Wiklinowego Maga (dowolna obrona przed wężem + zaklęcie) oraz trzy w przypadku osób, w których stronę mkną ogniste kule (dowolna obrona przed wężem + obrona przed kulą + zaklęcie). Można użyć zaklęcia Protego jeden raz, gdy sytuacja to umożliwia.

Siergiej, możesz wykorzystać swoją turę ataku na Wiklinowego Maga na dodatkową obronę przed zaklęciem Foxa.

Pociski ognia poleciały w Anthony'ego Macmillana, Fredericka, Siergieja, Oliego, Bertiego i Ulyssesa Aby się obronić, musicie skutecznie rzucić odpowiednie do waszego obecnego miejsca znajdowania się zaklęcie. Kule są zbyt szybkie i potężne, by wykonać fizyczny unik lub zejść z toru ich lotu w inny sposób. Jeśli nie zdołacie się obronić, otrzymujecie obrażenia (poparzenia) w wysokości 25.
Bonusy dla przebywających za skałami oraz zasady walki nie zmieniają się.

Pamiętajcie o minusach do kości i uaktualnianiu żywotności.

mapka:

Sprawność węża: 15.
Żywotność węża: 90

| Żywotność Wiklinowego Maga: 151/1000
Udane zaklęcia w tej turze:
Bertie: Deprimo (35)
Anthony S: Lamino (50)
Oli: Caeruleusio (27) (bonus za krytyczny sukces)
Drew:  Caeruleusio (20)
Florean: Caeruleusio (20)
Anthony M: Caeruleusio (35)

Otrzymane obrażenia (całość):
Bertie: 25 (oparzenia), 25 (oparzenia), 20 (gorączka): 154/224, -15 do rzutów
Siergiej: 25 (oparzenia), 10 (tłuczone), 25 (oparzenia), 25 (oparzenia), 25 (oparzenia), 20 (kąsane), 25 (oparzenia), kąsane (20): 50/225, -50 do rzutów
Oli: 10 (tłuczone), 25 (oparzenia), 25 (oparzenia), 20 (kąsane) wyzerowane eliksirem: 464/534, -5 do rzutów
Brendan: 25 (oparzenia), 20 (kąsane): 287/332, -5 do rzutów
Drew: 57 (tłuczone, pęknięta śledziona), 40 (kąsane); 116/213, -20 do rzutów
Anthony S: 10 (tłuczone), 25 (oparzenia), 25 (oparzenia), 20 (kąsane), 25 (oparzenia), 20 (kąsane); 131/276, -30 do rzutów
Anthony M: 10 (tłuczone), 25 (oparzenia), 25 (oparzenia); 155/215, -10 do rzutów
Titus: 10 (tłuczone), 25 (oparzenia), 20 (kąsane); 147/202, -10 do rzutów
Ulek: 20 (kąsane); 180/200, -5 do kości
Fox: 10 (tłuczone), 25 (oparzenia), 20 (kąsane) wyzerowane eliksirem: 240/270, -5 do rzutów
Constantine: 25 (poparzenia), 5 (psychiczne), 20 (kąsane); 120/190 - 15 do rzutów
Florean: 25 (oparzenia), 25 (oparzenia), 20 (kąsane): 145/205, -15 do rzutów


Na odpis macie czas do 12:00 24.06, ale jeśli odpiszecie wcześniej, post MG postara się odpisać szybciej.
Przypomnienie zasad: tutaj. Losowanie ofiar Wiklinowego Maga, jak zwykle, do wglądu w temacie Rzuty kością MG. W razie wątpliwości co do kolorów postaci lub innych kwestii lub zauważonych błędów zapraszam na PW do Deirdre.

To co działo się dookoła docierało do niego połowicznie. Był niemal pewien iż konkurencja powoli dobiera końca, Wiklinowy Mag sprawiał coraz mniej imponujące wrażenie, choć wciąż niewątpliwie stanowił zagrożenie. Słyszał krzyki, niektóre może nawet skierowane do niego, jednak nie bardzo się na nich skupiał. Czuł się coraz gorzej - koszmarnie źle. Gorączka i dreszcze nie chciały ustąpić, nie były jak typowa anomalia która działała zwykle koszmarnie, jednak czasowo. Otarł czoło, zerknął za siebie, widząc jednak osoby które ustawiły się za głazami, zrozumiał że cofanie się tam nie ma sensu. O ile z zaklęciami da sobie jeszcze jakoś radę, wiedział że ma nędzne szanse w fizycznym starciu z bardziej postawnymi od siebie facetami - szczególnie, że ci zapewne już skorzystali z uzdrawiających eliksirów.
Znów więc skupił się na Magu.
- Deprimo!
Spróbował ponownie. Zaraz z resztą spostrzegł lecącą w jego stronę kulę ognia, uniósł więc różdżkę w próbie obrony. Nie miał ochoty oberwać po raz kolejny, choć koszmarne samopoczucie, jak w chorobie bardzo utrudniało mu skupienie się na poprawnym wykonaniu zaklęcia.
- Protego Maxima.

1. Deprimo 2. Protego

The member 'Bertie Bott' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 14

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :


--------------------------------

#3 'k100' : 41

--------------------------------

#4 'Anomalie - CZ' :

Wąż go znowu go dziabnął. Zapiekło jak sama cholera, niemal na równi z oparzeniami, które pozostawiły po sobie ogniste kule posłane przez Wiklinowego Maga. Jad płynął wraz z krwią po ciele, odbierając mu coraz więcej sił. Nie zauważył nawet, kiedy to wszystko się stało. Niemal cały czas coś na nim płonęło. Przypominał już chyba szaszłyk o chrupiącej skórce, a nie Rosjanina. Było mu słabo i kręciło mu się w głowie, a do tego - znowu atakował go wąć.
- Protego! - krzyknął, kątem oka dostrzegając kulę ognia, pędzącą w jego kierunku. - Protego!
Jakby tego, cholera jasna, było mało, ktoś postanowił podłożyć mu świnię, no naprawdę. Odwrócił się lekko na lewo i słabym głosem wyrzekł: - Protego!

The member 'Siergiej Dolohov' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 29

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :


--------------------------------

#3 'k100' : 84

--------------------------------

#4 'Anomalie - CZ' :


--------------------------------

#5 'k100' : 74

--------------------------------

#6 'Anomalie - CZ' :

464|534, -5

No naprawdę jest super ostro. Ale tak całkowicie. Bo sobie stoję i macham różdżką i bach, bach, bronię się przed głupim wężem i jeszcze ciskam w maga zaklęciem. Ja pierdolę, chyba nigdy w życiu nie udało mi się wyczarować czegoś tak zajebistego. Ta mgła lodowa jest super. Prawie całe lewe ramię kukły zamarza, a ja cieszę się jak dziecko. Podskakuję z rękoma do góry wprawiając ziemię w ponowne trzęsienie ziemi. Jest zakurwiście i w dupie mam bolące, piekące rany. Patrzę na Siergieja czy widzi moją zajebistość, ale ten coś znowu psuje. Masakra, co za człowiek. W ogóle nie myśli, wszystko na mojej biednej głowie.
- Ej, stary, idź wreszcie za tę skałę po ten śmieszny eliksir - krzyczę do niego, kiedy ten zamiast biec to stoi w miejscu i nakurwia te tarcze bezsensowne. Specjalnie po to się odsunąłem, żeby mógł sobie bez przeszkód golnąć. Ja nie wiem, muszę go chyba trochę pouczyć tej całej ęteligęcji, bo coś mu ewidentnie nie idzie.
I wtedy zamiast być zły, to jestem po prostu super szczęśliwy, bo wreszcie jakaś lasia docenia moje bicki i super umiejętności magiczne. Szczerzę do niej zęby i poruszam sugestywnie brwiami, taki jestem przystojny i nęcący.
- Masz u mnie darmowego drineczka, mała - rzucam głośno w jej kierunku i mrugam znacząco. - Nie bądź zazdrosny frajerze - komentuję jeszcze tekst tamtego chudzielcowatego blondaska, bo przeszkadza mi w podrywie jakimiś durnymi uwagami. Chociaż jestem zadowolony, że mi przytakuje. Tamten od węża na pewno jest czarnoksiężnikiem, niech w ogóle zamkną psy i tego tam i od razu konkurencja się przerzedzi. Nie, żebym sobie z nimi nie poradził, naturalnie. Mam wszystkie cechy zwycięzcy, musi się udać.
- Protego - mówię ponownie, tym razem nie w kierunku gada, który na chwilę się cofa, a ognia, który mknie wprost we mnie. Nie wiem czemu ten Mag mnie tak kocha, ale wkurwia mnie. Mógłby znaleźć sobie inną ofiarę, na przykład tamtego rudego. Albo innego aurora. - Caeruleusio - powtarzam tamte zaklęcie, celując w ledwie żyjące lewe ramię tego wyklynowego posążku. Nic innego zresztą nie umiem, ale to nic. Staram się przecież, a jak mi nie wychodzi, no to co zrobić, taki los. Mam nadzieję, że jakaś dziunia poleci na moje waleczne serce.

Najpierw protego, potem zaklęcie.