First topic message reminder :

[bylobrzydkobedzieladnie]

The member 'Alice Elliott' has done the following action : rzut kością

'k100' : 11

Chyba sama siebie nie doceniłam. Bałam się przeceniać swoje umiejętności, rozczarowanie to niemalże najgorsze uczucie świata i doskonale o tym wiedziałam. Wolałam założyć, że nic mi się nie powiedzie i wtedy mieć rację, aniżeli dać ponieść się uczuciu pychy. Jakkolwiek źle się zachowywałam, nie byłam zła (albo przynajmniej bardzo chciałam w to wierzyć) i naprawdę nie cieszyło mnie to, że poddaję się wielu pokusom; zwłaszcza tym naprawdę przerażającym. To, co działo się w murach tejże karczmy i tak było niewielkim kalibrem w porównaniu do listy moich przewinień. Tego jednego, jedynego, nie żałowałam. Po wszystkie inne cofnęłabym się w czasie, byleby tylko je naprawić. Nie mogłam: mogłam myśleć tylko o przyszłości.
Czy tak miała wyglądać? Bijatyka w lokalu? Dlaczego jeszcze nikt nas nie powstrzymał? Zszokowana patrzyłam jak Alice odrzuca siła zaklęcia. Jak ląduje na przeciwnej ścianie z głuchym łoskotem. W środku zapanowało poruszenie, a ja stałam zdębiała w momencie, kiedy dziewczyna wypowiedziała kolejną formułę. Zezłościłam się, kiedy tylko ją usłyszałam. Dlaczego za wszelką cenę chce mnie oszpecić? Dobrze, że czar przemknął bokiem; z pewnością nie dałabym rady się przed nim uchylić. Zamiast tego zezłościłam się.
- Jęzlep - powiedziałam drżącym głosem. Drżał od zdenerwowania zaistniałą sytuacją. Od własnej bezsilności. Chciałam tylko, aby nie mogła już niczego powiedzieć.

The member 'Bellona Greyback' has done the following action : rzut kością

'k100' : 26

Zaklęcie Alice się nie udało, ale była zbyt mocno owładnięta emocjami, by się tym przejąć. Jednak także się dziwiła, że jeszcze ich stąd nie wyrzucono. Najwyraźniej bójki były tu na porządku dziennym, i dopiero, kiedy odrzucona zaklęciem Elliott przeleciała przez pomieszczenie i uderzyła o ścianę, ktoś postanowił zainterweniować i obie dziewczyny zostały wygonione na zewnątrz.
Jednak najwyraźniej dla żadnej to nie był koniec. Choć znalazły się na błotnistym podwórzu przed gospodą, ze wszystkich stron otoczonym drzewami i niewidocznym z pobliskiej drogi, żadna nie chciała się poddać (a już na pewno nie Alice). Stały więc w siąpiącym z nieba deszczem (który i tak padał znacznie słabiej niż wtedy, kiedy Elliott przyjechała do karczmy) z różdżkami w dłoniach. Poprzednie zaklęcie Bellony także się nie powiodło i nie udało jej się odebrać Elliott zdolności mówienia, więc Alice szybko rzuciła kolejną formułkę:
- Casa Aranea!

The member 'Alice Elliott' has done the following action : rzut kością

'k100' : 10

Niestety, ręka drżała zbyt intensywnie, abym mogła w pełni poprawnie wykonać zaklęcie: to przemknęło szybko tuż obok Alice, zostawiając mnie w dziwnym otępieniu. Zamrugałam gwałtownie zastanawiając się, co teraz zrobi moja rywalka w tym dziwnym pojedynku. Niestety, musiałam na to poczekać, ponieważ z uwagi na skargę gości obsługa karczmy wypędziła nas na zewnątrz. Wprost na dudniący o parapety deszcz. Kiedy ten znów zwilżył moje włosy, poczułam jakby lekkie otrzeźwienie (bo do całkowitego brakowało mi bardzo dużo). Chłód oblekł moje ciało, większa ilość światła przedostała się do moich źrenic. Spoglądałam na Elliott ze złością, ale i lekkim przestrachem. Nie, nie bałam się jej, bałam się tego, co powiedziałam, co zrobiłam i do czego doprowadziłam. Duma nie pozwoliła mi się wycofać, a myślący bardzo nietrzeźwo umysł był niezdatny do użytku; do ostatecznego zatrzymania mnie w połowie drogi.
Nie zdołałam pierwsza rzucić kolejnym czarem, Alice mnie ubiegła. Nie mam pojęcia dlaczego nie trafiła, ale zdziwiło mnie to. Szczególnie spadek naszej kondycji. Czyżby to był znak, abyśmy pobiły się po mugolsku?
- Expelliarmus - powiedziałam, wycelowując weń różdżką. Miałam nadzieję, że ją jej odbiorę nie dlatego, aby ją pokonać; chciałam, jakkolwiek dziwnie to brzmi, aby się na mnie rzuciła z pięściami. Chciałam coś poczuć, a bałam się, że celowanie w siebie nieudanymi zaklęciami oddala nas od tego. Jednocześnie jeżeli mi się to nie uda, miałam nadzieję, że to otrzeźwi Elliott na tyle, aby tym razem we mnie trafić. O ile nie będzie to avada kedavra.

The member 'Bellona Greyback' has done the following action : rzut kością

'k100' : 70

Siąpiący z nieba deszcz nieco otrzeźwił także Alice, ale nie stłumił jej woli walki. Obelgi skierowane pod adresem jej ojca wciąż huczały w jej głowie, spychając na bok zdrowy rozsądek. Nie wiedziała jednak, do czego to wszystko doprowadzi, nie myślała o dalszych skutkach tego wszystkiego. Jej także duma nie pozwoliłaby się wycofać, tym bardziej, że przecież to jej ojciec został obrażony. Wyrzucono je na zewnątrz i najwyraźniej przestano się nimi interesować, więc jedynym zagrożeniem była obecnie Greyback. Alice nie chciała wyrządzać przeciwniczce poważniejszej krzywdy, ale co, jeśli ona znała magię, o której Alice nie miała pojęcia?
Greyback próbowała ją rozbroić. Alice rzuciła się w bok, by umknąć przed strumieniem zaklęcia i przygotować się do ewentualnej kolejnej akcji. Jeśli zostanie rozbrojona... To najwyraźniej będzie znak, że czas zacząć bić się na sposób mugolski, bo utrata różdżki wcale nie oznaczała dla niej końca.

The member 'Alice Elliott' has done the following action : rzut kością

'k100' : 54

Różdżka wymsknęła jej się z dłoni, lądując na ziemi. Alice tylko przez chwilę patrzyła na nią, jednak rozbrojenie stało się dla niej motywatorem, by pokonać te kilka metrów dzielących ją od przeciwniczki i rzucić się w jej kierunku. Nie bacząc na krople deszczu, wilgoć lepiącą się do potarganych włosów czy chlupiące pod podeszwami błoto, rzuciła się na Greyback, zamachując się ręką, by ją uderzyć. Bellona była tylko trochę wyższa, więc ich szanse powinny być w miarę wyrównane. Alice dawno jednak się nie biła, ale pamiętała przecież, jak to się robi. Powinno się udać. W ostateczności pewnie obie prędzej czy później wylądują w błocie. Mówi się trudno. Teraz jej to nie obchodziło.
Może później, gdy ochłonie i gdy całe napięcie opadnie, pojawią się jakieś wyrzuty sumienia. Teraz liczyła się tylko chęć wymierzenia dobrego ciosu, pokazania przeciwniczce, że nawet bez różdżki wcale nie jest zupełnie bezbronna.

The member 'Alice Elliott' has done the following action : rzut kością

'k100' : 59

Podświadomie cieszyłam się z moich umiejętności w dziedzinie zaklęć i obrony; jak nietrudno się domyślić, to właśnie z nich byłam w szkole najlepsza. Nie sądziłam natomiast, że umiejętności te nie osłabną podczas mojego dziwnego, nazwijmy to, stanu. Byłam szczerze zdziwiona i nie przestałam taka być aż do końca. Włącznie z momentem, kiedy zdołałam rozbroić Alice. I ona rzeczywiście upuściła różdżkę nie dlatego, że jej się wymsknęła, a z powodu mojego zaklęcia. Czułam małpią siłę, niejako dumę: przecież na początku dziewczynie świetnie szło, musiała być dobrą czarownicą (bo chyba to nie alkohol zaburzył moją zdolność rozumowania?). Nie czułam się w żadnym wypadku lepszą, jedyne, co mnie teraz absorbowało to to, aby zmusić ją do walki.
Plan w istocie się powiódł. Po kilkunastu sekundach patrzyłam, jak sylwetka Elliott rzuca się w moim kierunku. W zwolnionym tempie oglądałam mierzącą we mnie dłoń byłej Puchonki; odruchem bezwarunkowym próbowałam zrobić unik, nie mam z kolei pojęcia, czy to się w ogóle udało.

The member 'Bellona Greyback' has done the following action : rzut kością

'k100' : 17

Nic z tego: za późno postanowiłam zrobić unik; pięść Alice dosięgnęła mojej twarzy. Oprócz bólu poczułam także nieokreśloną złość, co było na swój sposób nietypowe. Przed chwilą dokładnie tego chciałam. Tego, aby mnie uderzyła, aby poczuć coś więcej niż mętną, pogardliwą pustkę miernego żywota. Z drugiej strony zirytowało mnie to, że ośmieliła się podnieść na mnie rękę i co gorsza, trafić. Syknęłam i zmarszczyłam brwi pod naporem nieposkromionego gniewu. Chwilę później wydałam coś na kształt bojowego okrzyku, tylko po to, aby z impetem rzucić się na Elliott. Rozgległ się głuchy plask spadających w błoto ciał. Mimo, że dziewczyna nieco zamortyzowała mój upadek, zabolała mnie głowa (najprawdopodobniej z powodu rozprzestrzenionego po ciele alkoholu), która w dodatku zaczęła pulsować.
Najpierw złapałam ją za koszulkę, patrząc w oczy; ale już po kilku sekundach uniosłam dłoń, chcąc jej oddać. Zapragnęłam podzielić się z nią swoim bólem, nawet, jeżeli nie miało to żadnego sensu. Problem polegał na tym, że ręce mi drżały z powodu niemożności uspokojenia emocji. Te coraz zauważalniej wypływały na wierzch.

The member 'Bellona Greyback' has done the following action : rzut kością

'k100' : 67