First topic message reminder :



[bylobrzydkobedzieladnie]

13 X

Drgnął wybudzając się z nieplanowanej drzemki. Zmęczonymi, przekrwionymi oczami powiódł w stronę pobliskiej świecy starając się ocenić na jak długo odpłynął. Ta na szczęście nie dobiegła nawet do połowy swojej długości. Przetarł powieki nie zauważając, że palce umoczone miał w atramencie i tym samym zamalował je na granatową czerń. Nie zorientowawszy się przeniósł swoje wciąż zamglone spojrzenie na blat stołu na którym leżała grubo rozpostarta warstwa notatek których twórcą był on sam we własnej osobie. Ale już je przeglądał. Od wczoraj wszystkie studiował, analizował. Gdzieś tu powinna leżeć ta jedna konkretna z ostatecznymi porównaniami. Nad nią dziś pracował starając się skonwertować całą wiedzę co kilku konkretnych wniosków mających mu pomóc przy pracy z mapami nieba oraz astronomicznymi księgami. Receptura którą stworzył nie była idealna. Wciąż cechowała się sporymi odchyłami przy wykorzystywaniu jej przy eliksirach bojowych. Nie była względem nich w pełni neutralna. Podsycała ich energetyczność w sposób którego alchemik nie mógł przewidzieć. Dobrze się stało, że z przezorności przetestował produkt bo w innym przypadku mogłoby się to skończyć jakąś tragedią. tak miał jeszcze okazje do udoskonalenia receptury.
odnalazłszy w huraganie kartek tą jedną istotną podniósł się z krzesła stukając się pięścią po zastałym w bezruchu kręgosłupie. Zasiedział się. trzymając ją przed oczami poruszał się w stronę regałów. Nie musiał przelewać swojej uwagi z kartki na gąszcz półek by wybrać tą odpowiednią z której zgrabnym ruchem wyciągnął opasłe, pozaginane po kilkakroć pergaminy. Trzy konkretne. Każdy rozkładał ze skrupulatnością ustawiając na interesującym go obszarze nieba. Interesowało go przeanalizowanie korelacji między użytymi składnikami. Musiał nieco zmienić ich proporcję między sobą na tyle by dociekl nie wpływał na magiczna strukturę innych ingrediencji. Może by tak, zmienić przy tym jego stan skupienia? Do tej pory przy obecnych proporcjach dociekl był płynny i może to było jego słabością...? Alchemik dumał, a potem przyrządami odpowiedzialnym za pomiary odmierzał odległości między konstelacjami, a następnie przeliczając je przez odpowiednie zmienne starła się udoskonalić proporcje eliksiru i jego właściwości.

badania etap IV, A=IV

The member 'Valerij Dolohov' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 43

22 IX

Od przełomowego postępu w badaniach które były koordynowane przez Cassandrę minęły cztery dni. Od tego czasu intensywnie pracował nad syntezą składników, które wcale nie lubiły być stabilne. I tu nie chodziło tylko o ich korelacje czy wzajemne wpływanie na siebie. Ona z natury lubiły być...takie. Dolohov z troską patrzył na siódmą już tego wieczoru roztrzaskaną fiolką mającą być prototypem i jak można było się domyślić po szklanych szczątkach i przeżerających się przez stół rozbryzgu - był to prototyp nieudany. Alchemik nie mógł nie jęknąć. Osobiście mu samemu bardzo podobał się efekt - eksplodujący i żrący jednocześnie! Jednak świadomość tego, że specyfik miał ratować, a nie przeżerać się przez układ trawienny pacjenta studził jego entuzjazm.
Dolał sobie do kubka czystej i upił nieco zupełnie tak, jakby siorbnął sobie nieco herbaty. Ponownie się po tym pochylił nad rozciągniętą na stole mapą nieba. Na aktywność waleriany silnie wpływała konstelacja Oriona położona na równiku niebieskim. Problem w niej polegał na tym, że była duża. Do tego w ciągłej mocy przez występowanie na obu półkulach w niczym nie pomagała...Zrobił raz jeszcze pomiar specjalistycznymi przyrządami. Punktem odniesienia dla mocy astronomicznej waleriany, jak i tojadu miała być Meissa, leżąca w gwiazdozbiorze Oriona właśnie. Bo odmierzeniu współrzędnych wykonał kilka prostych obliczeń astronomicznych na podstawie których ustalił nową korelacje miedzy składnikami, a co za tym idzie - nową proporcje, która mogła zadziałać. nie poprzestał na samych sercach. Brał również pod uwagę każdy składnik uzupełniający rozpatrując kilka konfiguracji. Cały proces takich wyliczeń koniecznych do sporządzenia receptury był bardzo czasochłonny. Dlatego też Valerij miał nadzieję że tym razem się uda. Bo mimo iż badania te były świeżym powiewem w przerwie między jego własnymi projektami to jednak zaczynało go irytować to, że od czterech dni nie uzyskał zadowalającego efektu. Nie wspominając już nawet o kosztach rozsadzonych próbówek! No ale nic. Korzystając z map astronomicznych sporządził ostatecznie dokładniejszą recepturę. Wszystko wypisał starając się o dokładność do jednej dziesiątej uncji. Potem postanowił przetestować teorię w praktyce...

|Badania, 2.2a, A=4

The member 'Valerij Dolohov' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 84

- Ha! W końcu! - zawołał po rusku wesoło przyklaskując sobie sukcesu. Pełen euforii nie zatrzymał się jednak na tym i parł dalej. Bo skoro sporządził działająca formułę, której aktywność była stabilna to może wypadałoby uwarzyć ją w warunkach takich konkretniejszych, prawda?
Nie trzeba było długo czekać na to aż Rosjanin rozpali pod kotłem ogień, a do samego złotego narzędzia pracy naleje wody. Serce eliksiru pomimo iż ostatecznie miało mieć efekt eliksiru było bardzo toksyczne. Z tego powodu przed dodaniem ich do kociołka wrzucił wątrobę szczuroszczeta. Tylko że nie posiekaną, a rozciapcianą - na drewnianej desce zmiażdżył ją płaską częścią noża. Tak powstałą breję wrzucił do wciąż letniej, nienagrzanej wody. Drugim składnikiem mającym częściowo zneutralizować toksyczne właściwości tojadu miała być nerka kołkogonka. Miała bardziej zwartą strukturę toteż Valerij starł ją na tarce bezpośrednio do wnętrza kotła. Poruszył różdżką stabilizując przepływ magii i nakrył kocioł pokrywką. W czasie oczekiwania na wrzenie zabrał się za siekanie ziół mających być sercem eliksiru: tojad oraz walerianę. Użył podwójnej porcji. Początkowo siekając, a następnie skrupulatnie mieląc moździerzem na ziołowa, wilgotną breję. Już teraz połączył je starając się je wymieszać i połączyć w jednorodną masę. Nadmiar wilgoci wycisnął i odlał na bok. Następnie gdy nadszedł czas dodał zioła do kociołka nieustannie mieszając i obserwując zmieniającą sie na jego oczach barwę eliksirów. To jednak nie miał być koniec. z niewielkiego puzderka dobył suszoną bazylię i sypnął jej szczypty by poprawić zapach specyfiku. Poruszył różdżką i...

|Badania, 2.2b, A=4, E=32, serce eliksiru: waleriana i tojad - użyłam podwójnej  porcji dla efektu x2

The member 'Valerij Dolohov' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 3

- Nie, nie, nie, nie... - mruczał przerażony tym, jak bazylia spopiela się na powierzchni przygotowanej mikstury, która w kolejnej chwili czarnieje zmieniając się w coś o konsystencji przypalonej piany kąpielowej. Na pewno ciekawy efekt, lecz jednak nie było to coś czego alchemik oczekiwał po rezultatach. Trochę sobie pluł w brodę za tę bazylie. Mógł użyć czegoś bardziej oleistego!
Trochę zły, lecz wciąż pełen zapału uprzątną pracownie ponownie próbując podjąć się próby uwarzenia leczniczej mikstury. poczatkowy proces nie odbiegał od wcześniejszego  - do zimnej, czystej wody napuszczonej do kociołka trafiła rozgnieciona wątroba szczuroszczeta. Nerkę kołkogonka tak jak poprzednio utarł, lecz nie bezpośrednio do kociołka, a na deskę. Efekt pracy dogniótł nożem tak, jak to zrobił w przypadku nerki i dopiero potem utartą i zmiażdżoną nerkę dorzucił do wątróbki. Zszumował ją, poruszył różdżką i przykrył. Zabrał się za szatkowanie waleriany oraz tojadu. Niestety nie miał tych składników więcej dlatego to utartej, jednolitej papki dodał pyłu z dwóch odłamków spadającej gwiazdy które utarł. Miały zastąpić moc dodatkowej porcji tojadu oraz waleriany. Tak przygotowaną masę dodał w chwili gdy zawartość kociołka już wrzała. Mieszał różdżką w kociołku tak jak poprzednio obserwując zmianę kolorów na powierzchni. Gdy ten przybrał na intenywności dodał łyżeczkę oleju z nasion malin. Stuknął różdżką o kant złotego kotła, i drgnął nią nad powierzchnią...

|Badania, 2.2b, A=4, E=32, serce eliksiru: waleriana, odłamek spadającej gwiazdy jako waleriana, tojad, odłamek spadającej gwiazdy jako tojad - użyłam podwójnej  porcji dla efektu x2

The member 'Valerij Dolohov' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 32

Blisko. Było tak blisko... Jęknął niepocieszony widząc efekt w kotle nie przypominający niczym ten z próbówki. Postanowił spróbować raz jeszcze. ALE INACZEJ. W pewnym sensie. Otóż do suchego, oczyszczonego wiszącego i już nagrzanego kotła wrzucił cztery odłamki spadającej gwiazdy. Miały one zastąpić mocą równowartość dwóch porcji waleriany oraz dwóch porcji tojadu. Niestety ingrediencje te mu się już skończyły. Wykorzystał więc ich magiczny ekwiwalent zamknięty w mocy kamieni. Zamknął je tak w całości w kotle pod którego dorzucił dużo drewna sprawiając tym samym, że temperatura we wnętrzu była ogromna. Trzymał je tak przez pół godziny. Pokrywkę z kociołka zdjął specjalnymi szczypcami bo tak była nagrzana. Lecz zabawa dopiero miała się zacząć. Łyknął sobie nalewki z pięciornika kurze ziele, której następnie zawartość z sykiem, buchającą parą i innymi rewelacjami popłynęła do wnętrza rozgrzanego kociołka. Odłamki rozpadły się tworząc z wilgocią coś na kształt szarej brei w której zatopił żywe gąsienice oraz glisty. Obstukał kant kociołka różdżką poruszając magię wzbierającą się na jego ściankach i czekał na efekt.

|Badania, 2.2b, A=4, E=32, serce eliksiru: dwa odłamki spadającej gwiazdy jako waleriana i dwa kawałki spadającej gwiazdy jako tojad - użyłam podwójnej  porcji dla efektu x2

The member 'Valerij Dolohov' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 79

|1 listopad

Od pracy oderwało go wołanie Maszy. Odłożył więc gęsie pióro brudząc blat stołu atramentem po czym nieśpiesznie zaczął wspinać się po schodach w górę do przedpokoju, a następnie salonu skąd dochodziło wezwanie. Nie zastał tam jednak już gospodyni domu, lecz rzuciła mu się w oczy koperta zaadresowana do niego samego. Schylił się po nią odnajdując w jej istnieniu powód całego ramadanu, a następnie zaczął schodzić do swojej podziemnej pieczary rozrywając kopertę i wpatrując się na zapisane na niej słowa. Rozczytał je dopiero gdy znalazł się w głównym pomieszczeniu, gdzie światło paleniska oraz świec było wystarczająco silne. Podszedł do regału z ingrediencjami oraz swojego eliksirowego składzika. Podrapał się po szyi w zamyśleniu. wygrzebał z szuflady kawałek papieru na którym spisał konkretną odpowiedź. Zapieczętował i zawołał Antoniego nęcąc go syklem w zamian za przekonanie sowy ojca do poniesienia notki w tą potworną pogodę na wskazany adres. Samemu dorzucił drwa pod palenisko kotła, pochwycił z regału i szuflad kilka słoików, fiolek i opatrzonych lnianym materiałem zwitków. Odsunął na bok ze stołu pergaminy i księgi robiąc miejsce na ingrediencje, misę, moździerz, deskę i kilka noży układając sobie w głowie przebieg realizacji zlecenia postanawiając zacząć od tych słabszych eliksirów.
W pierwszej kolejności podwiesił napełniony wodą kociołek pod ogień paleniska na powierzchni której unosiło się serce eliksiru - piołun. Było suszone i w takiej całej formie powędrowało do kociołka bez szatkowania, gniecenia, łamania. W następnej kolejności Dolohov zaczął przeglądać słoje z których wyciągnął pancerzyk langustnika mającą właściwość osłabiającą odporność. Utłukł go w moździerzu na pył który zmieszał z czernidłem kałamarnicy. Pozyskane, smoliste mazidło wyskrobał do misy do której dodał trzy łyżki trzminoreku, który wcześniej rozpuścił nad płomieniem świecy. Dodał trochę wody, a następnie zawartość połączył z gotującym się już piołunowym naparem. Jeszcze tylko trzy liście jemioły....

|Eliksir osłabiający, serce: piołun, E=32, A=IV

The member 'Valerij Dolohov' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 17

Zdjął kociołek z nad ognia odlewając jego zawartość do uprzednio przygotowanego wiadra. Nie płukał kociołka za dokładnie pozostawiając w nim wody do której wrzucił odłamek spadającej gwiazdy mając w zamiarze dorobić eliksiru lecz według innej receptury. Kociołek podwiesił nad ogniem który dokarmił kolejnym drewnem samemu zaraz pochylając się tym razem nad różnobarwnymi, owypełnionymi oleistymi substancjami fiolkach. Chwilę się zastanawiał ostatecznie rezygnując tłustych substancji na rzecz tej zawierającej alkohol. Wyciągnął nalewkę malinową z szafki. Odmierzył trzy kubki - dwa wlewając do wciąż letniej wody, a trzeci zostawiając dla siebie. Zwilżył w nim usta z pomrukiem zadowolenia. Napitek odstawił zaraz na bok sięgając po słoik z pancerzykami langustnika i tak jak poprzednio tak i teraz wyjął większy jej kawałek zabierając się za jej ucieranie na proszek. Tak jak poprzednio wymieszał go z czernidłem kałamarnicy, lecz tym razem dla przełamania magii zamiennego serca dłoń skierował w stronę słoika ze szczurzymi jelitami. Pływały w magicznie neutralnej zalewie mającej zachować świeżość. Wyłowił z nich nitkę dłuższą niż trzy cale. Miękki narząd umieścił w moździerzu mieląc go pod naciskiem i mieszając z pozostałymi ingrediencjami, formując swego rodzaju pastę, którą dodał do kociołka gdy rozpoczęło się wrzenie. poruszył różdżką.

|Eliksir osłabiający, serce: odłamek spadającej gwiazdy jako piołun, E=32, A=IV

The member 'Valerij Dolohov' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 65

Eliksir się powiódł. Odstawił go na kamienna posadzkę udając się do składzika z którego naniósł w wilkinowym koszu czyste, puste fiolki do których zlał najpierw ten mocniej ostygnięty wywar, a następnie ten świeższy. Ostrożnie wydzielał porcję, upewniał się kilkukrotnie co do szczelności. Sięgnął po atrament oraz pióro, lniany sznurek oraz pergamin w którym wykrajał schludne, prostokątne mniejsze fragmenty mające służyć do o etykietowania swoich tworów. Gdy skończył odłożył je do koszyka by móc jeszcze przez kilka kolejnych godzin monitorować zachodzące w nich reakcje. Następnie zabrał się za oczyszczanie miejsca pracy i przygotowanie się do dalszego warzenia.
Oczyszczony kociołek powiesił nad paleniskiem, napełnił wodą. Gdy była już gorąca, lecz nie wrząca wrzucił do jej wnętrza robaczywe jabłko w towarzystwie dżdżownic, które miały zaraz niemożliwie nabrzmieć i zbieleć. Gdy to nastąpiło dodał jeden włos szyszymory. Poruszył ostrożnie różdżką po złotej krawędzi kociołka stymulując kpiącą zeń magię, przygotowując wywar na przyjęcie serca eliksiru. Jednak przed tym wkruszył w bulgoczący napar płatki hibiskusa. Zamieszał całość drewniana łyżką i dodał odłamek spadającej gwiazdy mający zastąpić swą wartością ludzką kość. Nakrył kociołek pokrywką i gotował wywar do momentu rozpuszczenia się ingrediencji.

|Memento, serce: odłamek spadającej gwiazdy jako ludzkie kości, E=32, A=IV