Chciałam dowiedzieć się jak działa kwestia kupna domu lub mieszkania w przypadku, jeśli postać porzuciła swoje pierwsze mieszkanie z powodu wojny.

Zasadniczo rozpisane w tabeli poziomy powinny wyczerpywać temat. Trudno jest mi się odnieść do tak obszernie zadanego pytania, ponieważ musiałabym w tym celu równie obszernie opisać tę biegłość, a nie zrobiliśmy tego nie bez powodu - zostawiając pewne pole do manewru graczom, którzy odpowiednim uzasadnieniem mogą nas przekonać do swojej interpretacji.

Zasadniczo postać młoda, która nie przeszła wiele niezwykłych zdarzeń (jako niezwykłe rozumiemy tutaj związane z magią, wynikające raczej z wydarzeń prowadzonych przez mistrza gry), taka, która wciąż zbiera się po traumach (należy pamiętać, że traumy w pierwszej kolejności wyniszczają człowieka, są w stanie go wzmocnić wyłącznie po przejściu wszystkich etapów radzenia sobie z taką traumą, co w gruncie rzeczy odgrywa niewiele postaci - postać po traumie, np. zgwałcona dotyku zasadniczo bać się powinna bardziej niż taka, która tego nie przeszła), która jest w zasadzie mało doświadczona, raczej nie powinna celować w tę biegłość, a na pewno nie w wyższe poziomy. Nie należy mylić siły psychiki z doświadczeniem, choć siła może wynikać z doświadczenia, to nie jest doświadczeniem samym w sobie.

To przede wszystkim biegłość postaci, które rzeczywiście radzą sobie pod bardzo silną presją i od decyzji których wiele zależy, takich jak uzdrowiciele czy aurorzy. Jeśli ta odpowiedź nie jest satysfakcjonująca, to musisz trochę skonkretyzować tę myśl.

Fox, mozna kupić takie mieszkanie!

Dziękuję, a czy w związku z tym obowiązują miesięczne opłaty zgodnie ze sklepikiem?

Możesz spokojnie uznać, że dawne mieszkanie Foxa już nie należy aktualnie do Foxa i zaprzestać płacenia czynszu <3

Czytając FAQ ja również nie jestem pewna, czy dobrze rozumiem biegłość - patrząc na opis i dotychczasowe uzasadnienia, wytrzymałość psychiczna zdaje się mieć trzy komponenty?

1) (skierowane na innych) odporność na widok przemocy i zadawanie przemocy, brak empatii, zdolność do wykorzystania innych do własnych/wyższych celów
2)(rodzaj wytrzymałości fizycznej?) odporność na upojenie - tutaj nie rozumiem, czy chodzi o mocną głowę czy o niechęć do nadużywania alkoholu czy o umiejętność niesięgania po alkohol (jest np. różnica między kimś kto trudno się upija, abstynentem o słabej głowie, wysoko funkcjonującym alkoholikiem)?
3) (skierowane na siebie) umiejętność radzenia sobie z własnymi emocjami, zdolność do przeprocesowania traum, zdolność skupienia się na zadaniu.

W praktyce trudno o osoby, które cechują się wszystkimi trzema cechami na raz; np. wrodzone zaburzenia osobowości i empatii zdają się wykluczać rozwój umiejętności radzenia sobie z własnymi emocjami; w praktyce trudno też skonkretyzować które zaburzenia psychiczne działają na korzyść a które na niekorzyść tej biegłości. Osobiście nabrałam przykrego odczucia, że spłycając swoje postaci, nie odgrywając ich emocji albo minimalizując wpływ traum na ich przeżycia (np. nie odgrywając wątków, w których postać zmaga się z emocjami i grając fabuły w momencie w którym postać czuje się trochę lepiej i zrozumiała własne emocje) lub całkowicie unikając traumatycznych sytuacji mogłabym rozwijać biegłość skuteczniej; wynika ono zapewne z niezrozumienia co jest tutaj najważniejsze?
Do tej pory zakładałam, że nie rozumiem czegoś jako jedyna, ale chciałam podzielić się perspektywą użytkownika który rozumie-ale-chyba-nie

Odporność na upojenie jest raczej konsekwencją samokontroli, która sprawia, że taka postać nie poddaje się emocjom, co za tym idzie nie zapija smutków, bo nie odczuwa takiej potrzeby, co za tym idzie w naturalny sposób upojenie jest u niej mniej widoczne: hamulce zwalniane przez alkohol nie są tak poluzowane, jak u większości populacji. Taka postać ma zerową szansę na tzw. patologiczne upojenie.

Nie, naturalnie wymagamy od postaci przepracowania traum, z którymi się zmagają - bez tego nie są i nigdy nie staną się silniejsze. Nie rozumiem, skąd takie przykre wrażenie, zwłaszcza, że napisałam to wiadomość wyżej. Brak doświadczeń wyklucza rozwój tej biegłości, bynajmniej nie ułatwia.

Tak, wszystkie trzy cechy u postaci rzadko będą występować jednocześnie, choć cecha nr 2 ma raczej znaczenie trzeciorzędne, istotniejsze są pozostałe wymienione w opisach poszczególnych poziomów. Jest to biegłość specyficzna, jej wysoki poziom nie zawsze będzie zaletą, a jej niski poziom nie zawsze będzie wadą. Nie wszystko trzeba wbijać na najwyższy poziom, nie wszystko trzeba wbijać w ogóle <3 Nie każda postać zdobędzie poziom III, nie każda będzie się na to nadawała charakterem. Każda biegłość w karcie postaci musi wynikać z jej całokształtu, nie inaczej jest z tą. Żadna z dostępnych biegłości nie jest taką, którą każda postać może wziąć na maksymalnym poziomie.

....która jest w zasadzie mało doświadczona, raczej nie powinna celować w tę biegłość, a na pewno nie w wyższe poziomy. Nie należy mylić siły psychiki z doświadczeniem, choć siła może wynikać z doświadczenia, to nie jest doświadczeniem samym w sobie.

to w takim razie powinnam bazować na doświadczeniu, czy nie? Od wieku, czy od przebytych traum, które dla każdej postaci posiadają indywidualną siłę oraz presje, którą kładą na psychikę danej jednostki? Od wydarzeń fantastycznych, mających do czynienia z magią? Wojenna rzeczywistość nade wszystko kładzie nacisk na młode postacie, pozbawia ich tej wymarzonej, świetlanej przyszłości i popiołem w ustach osiada w zupełnie inny sposób, niż u postaci, które są starsze i dotąd prowadziły nader wygodne życie, a i do teraz trwają w swoistej bańce, kiedy młoda postać dostrzega głównie rzeczywistość taką, jaka jest, a nie obserwowaną przez pryzmat kiedyś to było. Dla młodej postaci równie traumatyczne potrafiły być anomalie, które pozbawiały zaufania wobec magii oraz tego, co je otacza, jak i sama noc bezksiężycowa, gdzie przemoc oraz okrucieństwo było obserwowane z pierwszej ręki. Czy podniesienie się z owej traumy, która ma silniejszy nacisk, niż dla postaci, które nawykły do podobnych wydarzeń, nie jest niczym istotnym tylko dlatego, że ma naście, a nie dzieścia lat? Siła psychiczna, to odczucie stricte subiektywne, które jest zależne od danego charakteru. Dla niektórych jest to nie wymiotowanie na widok trupów (bo np. z ciałami mogła mieć do czynienia w dzieciństwie), a dla innych uporanie się z konsekwencjami takimi, jak Azkaban, dla innych jeszcze przebrnięcie przez minioną przemoc i aktywne sprzeciwianie się jej. Każdy ten aspekt wskazuje na pewien rodzaj siły, w którego kierunku może iść, ale nie jest on sobie równy. W większości argumentów, które pojawiały się za tym, by mieć jakąkolwiek odporność psychiczną, znajdowały się opisy czynnej przemocy, brak odczuwanej konsekwencji wobec podobnych działań, zerowe wyrzuty sumienia, a takie aspekty nie świadczą o sile psychiki, bo zadałem komuś ból i jest świetnie - a raczej o postępującej chorobie psychicznej, ponieważ natura ludzka posiada pewnego rodzaju blokady, uniemożliwiające całkowite zezwierzęcenie się, a przeskakiwanie ich nie jest silną mentalnością, a wręcz jej naginaniem. Dlatego też chciałabym wiedzieć, czy na przestrzeni przyszłych okresów, które być może moja postać przetrwa, mam szansę zbudować siłę psychiczną oraz swoistą odporność właśnie na zasadzie upadku, a następnie mozolnego powracania do stabilizacji psychicznej oraz ukazywania, że pewne kwestie nie są zależne od nas - czy też mam wzorem innym graczy, iść w zimną oraz wyrachowaną osobowość, która nie dba o niczyje dobro/nie odczuwa żadnych wyrzutów sumienia, ani nie poczuwa się do konsekwencji wobec podejmowanych działań, tym samym spłycając jej emocjonalność (bo można być emocjonalnym oraz silnym psychicznie, jedno z drugim nie powinno stać w konflikcie, o ile w kryzysowej sytuacji postać potrafi powstrzymać uczucia i kierować się w danej chwili rozsądkiem, tudzież mniejszym złem jednocześnie nie stając się ludzką wydmuszką) i ograniczając ją do agresora, który nie dba o to, ile żyć zdepcze byle osiągnąć to, co sobie życzy?

Nie bardzo rozumiem sedno tego pytania. Pytasz, czy powinnaś zmienić kreację postaci po to, by zakupić tę biegłość? Jaki byłby cel takiego zabiegu? Ta biegłość nie jest konieczna do gry, nie jest przymusem. Myślę, że powinnaś grać tą postacią tak, jak ją czujesz, a czas pokaże, czy Finley wyrobi w sobie pewną wytrzymałość.

Biegłość należy interpretować nie w odniesieniu do jednej postaci, a w odniesieniu do ogółu: biegłości, podobnie jak statystyki, pełnią rolę porównawczą. Oznacza to, że to, co dla Finley jest sukcesem psychicznym, w sytuacji, w której od innych jest raczej słabsza psychicznie, niekoniecznie jest sukcesem w ogóle. Brak wymiotów na widok trupa można osiągnąć bez tej biegłości. Nie bez powodu poziomy są aż trzy, gdzie poziomem przeciętnym nie jest poziom I, a brak biegłości (przy biegłościach specjalnych nie stosuje się kary -40 za brak biegłości).

Argumenty od postaci padały różne, były oceniane na podstawie całościowej kreacji. Sugerujemy kierować się opisem zawartym w opisie biegłości i odnosić się przede wszystkim do niego. Nie ma w nim nic o przemocy. Nie wydaje mi się, żeby postaci, u których biegłość została zaakceptowana, miały płaską kreację psychologiczną. Mają ją po prostu inną niż Twoja postać. Tak jak nie zmieniasz kreacji po to, żeby osiągnąć poziom IV historii magii, tak samo nie ma sensu zmieniać kreacji, by osiągnąć poziom III wytrzymałości psychicznej.

dzień dobry,
przybywam zapytać się o czystość krwi półwili, ponieważ w opisie genetyki nie ma nic na ten temat dokładnego.
czy jeśli matka była półkrwi i pośród swoich przodkiń miała wile, a ojciec mugolakiem, wchodzi w opcję krew mugolska u półwili? czy możliwości obejmują jedynie krew szlachetną, czystą i półkrwi?
z góry dziękuję za odpowiedź

Historia postaci musi mieć sens, sens musi mieć również pochodzenie postaci i zostanie to sprawdzone przy akceptacji karty. Bez kontekstu wydaje się, że mugolak z genem półwili jest trochę niekonsekwentny w kreacji. Należy pamiętać, że półwila nie jest do końca człowiekiem.

Oczywiście, rozumiem, że historia i pochodzenie postaci mają być konsekwentne. Moje pytanie powstało w związku z rozpiską czystości krwi, o której chcę się dowiedzieć więcej, tak aby właśnie historia była jak najbardziej spójna!

Z moich rozumowań wynika, iż gdyby, dla kontekstu, wziąć pod uwagę układ rodziców:

mugolska + półkrwi (jeżeli tylko jedno z czworga dziadków było czarodziejem, w tym babka potomkiem wili)

To taka opcja wydaje się możliwa, stąd wolę się upewnić na starcie, zanim daleko zajdę w kreacji. Wydaje się, że każdy człowiek z darem magicznym, w tym czarodzieje krwi mugolskiej, zwykłymi ludźmi do końca nie są, chociaż przez prosty fakt, że mogą czarować.

Biorąc pod uwagę to, że rzadkie są zarówno wile, jak typowi mugolacy, takie połączenie wydaje się po prostu ogromnym zbiegiem okoliczności. Zawsze zalecamy robić postaci bardziej typowe, nadmierna oryginalność bardzo szybko przestaje być oryginalna, a zbytnie kombinacje najczęściej odbijają się na grywalności takich postaci. Mugolak z genem półwili nie będzie miał fabuły typowej dla mugolaka, więc można się zastanowić, czy ten element jest w karcie naprawdę niezbędny.

Rozumiem, dziękuję za odpowiedź!

Czy limity na genetyki tyczą się również postaci dziecięcych?

dotyczą również dzieci!