Obserwowanie pojedynku wcale nie było tak nudne, jakby się mogło wydawać i chociaż Wright wolałby brać w nim czynny udział, to odpoczynek po nieprzyjemnych zaklęciach Perseusa był naprawdę przyjemny. Chłodne, listopadowe powietrze szumiało w drzewach, słońce wzeszło już wysoko za horyzontem, Gajus klął w najlepsze a przed jego oczami Octavius wesoło rzucał Avery'ego na glebę. Wright na pewno zakrzyknąłby coś w podziwie, gdyby akurat nie ćmił mugolskiego papierosa - piątego już od początku pojedynku barmana i wyfiokowanego szlachcica.
Pięknie leżącego w swym arystokratycznym błotku.
- Piękny pojedynek. Dużo się nauczyłem - powiedział, gdy podszedł do nieco bladego Perseusa, nie dodając jednak, że nauczył się rzeczy podłych, złych i wzbudzających drgnienie niepokoju. Odsuniętego na dalszy plan. Należało zająć się doprowadzeniem Avery'ego do stanu względnej używalności. Z uznaniem kiwnął głową na wspaniałomyślne znieczulenie, wyczarowane przez Octaviusa, a następnie krótkim ruchem różdżki i zaklęciem rozcinającym udało mu się rozerwać materiał drogich spodni Persa. Rzecz jasna w miejscu, w które uderzyła klątwa Sheridana. Ściągnął mu także buta, wartego pewnie więcej, niż czynsz za benowe nokturnowe mieszkanko. Za pół roku.
- Renervate - mruknął, nakierowując różdżkę na owo miejsce, z nadzieją, że silne zaklęcie zdoła naprawić zerwane ścięgno. A jeśli nie udało mu się za pierwszym razem: spróbował ponownie.

The member 'Benjamin Wright' has done the following action : rzut kością

---

#1 'k100' : 67

--------------------------------

#2 'k100' : 80

--------------------------------

#3 'k100' : 85

Perseusowi niedane było wstąpić w rolę mściciela, gdy po bestialskim przerwaniu tkanek trzymających w miejscu jego stopę, próbował jeszcze dołożyć Sheridanowi uroczym zaklęciem prosto w szczękę - klątwa została sprawnie odbita, co Avery odnotował z rozczarowaniem tonącym w jego wyjątkowo ożywionej jak na szlacheckie standardy mimice zdominowanej przez wykrzywianie się z bólu, którego nie spodziewał się odczuć aż tak silnie. Przerwa była chyba najlepszym pomysłem, jaki zaświtał tego dnia w którejkolwiek z trzech niespokojnych głów.
- Sheridan, czy na pewno się na tym znasz? - zapytał z pewnymi obawami, widząc niezdecydowanie Octaviusa, jego deliberacje nad następnymi krokami i niespokojne gesty. Mimo tego, znieczulająca formuła okazała się być całkiem skuteczna i już po chwili Avery mógł odetchnąć z czymś na kształt ulgi. Albo przynajmniej nie kwiczeć jak zażynane prosię i skazywać się tym samym na konieczność późniejszego popełnienia samobójstwa, gdy Benjamin wspaniałomyślnie pozbawił go obuwia i rozciął nogawkę spodni, by uwidocznić sobie pole operacyjne.
- Czy to było takie fikanie, jakie chciałeś zobaczyć? - zaśmiał się dla rozluźnienia atmosfery, chociaż konieczność pożegnania się z Achillesem wcale mu się nie podobała. Perseus, nie znający zupełnie magii leczniczej, z zaciekawieniem i cichymi nadziejami na sukces obserwował działania Wrighta, dzięki któremu już po chwili z kostki szlachciątka zeszła opuchlizna, a ślady zgromadzonej pod skórą krwi wchłonęły się całkiem szybko. - Dziękuję za przywrócenie mi możliwości skakania jak sarenka - dodał po chwili, zwracając się do obu swoich towarzyszy i na próbę poruszył stopą, by jak na wydelikaconego arystokratę przystało, skrzywić się minimalnie, gdy coś nieprzyjemnie pociągnęło go w kostce.