Leśne ostępy

Drżenie pod stopami nie kojarzyło czegoś dobrego. A na pewno nie dla nich. Przeciwnicy, wykorzystali moment, gdy magia po ich stronie nieco zafałszowała. Wciąż czuł jej drgania pod palcami, a napięcie od mocy inkantowanych formuł, było wciąż tak samo wyraźne. I chociaż wewnątrz, bardziej ognista emocja obijała się, rozpraszając o uwagę, to z uwagą i tak samo stalowym spojrzeniem, ogniskował wrogów. Niemal w tym samym momencie przesunął się w tył, by zaraz po towarzyszy wypowiedzieć zaklęcie, chcąc ochronić ich obu przed serią burzących się promieni - Protego Maxima - pewność w głosie i stałość miały być dziś podporą.

Przesuwam się kratkę prawo dół

The member 'Samuel Skamander' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 17

Dwa silne zaklęcia, które uderzyły w ziemię w pobliżu aurorów, zmusiły ich do sięgnięcia po obronę, choć jednak obaj byli zdolni do wzniesienia przed sobą tarczy, tym razem żadnemu z nich się to nie udało: ta nakreślona przez Cedrica rozmyła się w mroku, a Samuel zareagował o ułamek sekundy za późno, być może rozproszony drżącym pod jego stopami gruntem. W następnej chwili dwie rzeczy stały się jednocześnie: ziemia tuż obok Skamandera zapadła się gwałtownie, z łoskotem, tworząc głęboki, zasnuty mrokiem dół, szczęśliwie dla czarodzieja kończący się jednak tuż obok jego butów (mógł jedynie się zastanawiać, czy urok został wymierzony niecelnie z premedytacją, czy była to wyłącznie kwestia przypadku). Uniknięcie twardego lądowania nie uratowało go jednak przed drugim zagrożeniem, nie zrobiło to też wycofanie się do tyłu: strumień silnej, lodowatej wody wybuchnął gwałtownie pod stopami Zakonników niczym gejzer, nabijając siniaki na nogach, mocząc szaty i sprawiając, że musieli mocno skupić się na utrzymaniu równowagi. Ich płaszcze stały się ciężkie i krępujące ruchy, zaczęli też dotkliwiej odczuwać chłód listopadowego powietrza; dłuższe przebywanie w przemoczonych ubraniach z pewnością mieli przypłacić przeziębieniem.

Stojący po drugiej stronie polany Rycerze nie ustawali w atakowaniu przeciwników, wykorzystując przerwę w ich obronie i posyłając kolejne dwa zaklęcia; Zachary jako pierwszy wymierzył różdżkę w Cedrica, wymawiając znaną aurorowi inkantację, natomiast Drew znów sięgnął po czarną magię - a promień, który wymknął się z jego różdżki, okazał się potężny, w mgnieniu oka przecinając powietrze i zmierzając z imponującą celnością prosto w klatkę piersiową Samuela.

Mistrz gry wykonał rzuty: na zasięg orcumiano, na miejsce uderzenia zaklęcia (z uwagi na to, że Drew nie celował bezpośrednio w Samuela, tylko obok)

Działające zaklęcia:

Casa Aranea - 10 tura

Obrażenia i kary do kości:

Drew - 179/217 (-5) (78 - elektryczne (-40 wyleczone))
Zachary - 201/210
Samuel - 249/266 (17 - tłuczone)
Cedric - 215/232 (17 - tłuczone)

Wykorzystane umiejętności organizacji:

Drew - 1/3
Samuel - 1/3

Czas na odpis wynosi 24 godziny. Zakon Feniksa odpisuje tutaj, Rycerze Walpurgii tutaj; Wasze posty zostaną przeniesione do lokacji docelowej po upływie czasu na odpis.




W razie przemieszczania się po mapie, mistrz gry prosi o dokładne opisywanie swoich zamiarów (obowiązuje orientacja zgodna z orientacją mapy, dozwolone kierunki to: prawo, lewo, góra, dół (i ukośnie)).

Dobrowolne opuszczenie mapy (wyjście poza jej krawędź) jest jednoznaczne z opuszczeniem pojedynku.

W razie pytań - zapraszam. <3

Czułem narastający niepokój przez to, że od dłuższej chwili byliśmy właściwie zepchnięci do konieczności ciągłej obrony. Raz za razem wyczarowywałem przed nami tarcze, osłaniając przed atakami, tym razem jednak zabrakło mi mocy, może skupienia. Kształtująca się tarcza od razu rozmyła się w mroku. Skamander, najpewniej wiedziony doświadczeniem, powtórzył inkantację, lecz zareagował za późno. Z drżącej obok nas ziemi wystrzelił silny strumień wody i poczułem na nogach jak mocne jest jego uderzenie. Syknąłem z bólu, czując jednocześnie jak zimno przenika przed mokre ubranie, zadrżałem z chłodu; wypowiedziana w oddali inkantacja i błysk zaklęcia zmusił mnie do poderwania wzroku do góry.
- Protego - zawołałem instynktownie, unosząc przed siebie różdżkę, aby po raz kolejny wyczarować tarczę - tym razem ostrożniej, by uczynić to z powodzeniem.

The member 'Cedric Dearborn' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 87

Krew pulsowała wyraźnie, łącząc się z krążącą w niej adrenaliną. Zagrożenie było pewne, tak jak czające się w postaci dwójki wrogów niebezpieczeństwo. Tak, jak realna perspektywa upadku w przypadku popełnienia błędów. Skamander zacisnął szczęki, gdy błysk tarczy ujawnił się za późno, a ból, przenikliwy chłód i wilgoć uderzyła od wodnej fontanny. Płaszcz stał się cięższy, nieprzyjemnie lepiący do ciała. Tylko drżenie i pęknięcie w ziemi tuz obok stanowiło niedopowiedzenie. Jaki był w tym cel? Co planowali przeciwnicy?
Czasu na analizy nie było, bo nieprzyjemnie drgający ciemnością promień sunął w jego kierunku w zastraszającym tempie - Protego Horribilis - uniósł różdżkę instynktownie, kreśląc przed sobą jedną z silniejszych form tarczy, utkanej z białej magii. Słabsze wersje mogły nie podołać w zderzeniu z czarnomagiczną klątwą.

The member 'Samuel Skamander' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 76

Uśmiechnąłem się pod nosem widząc, że w końcu udało nam się dobrać im do skóry. Żadna defensywa nie była bezbłędna, lecz oni i tak trzymali szyki naprawdę długi czas. Zerknąłem z ukosa na Zacharego, który po raz kolejny udowodnił swój kunszt; naprawdę radził sobie dzisiaj nad wyraz dobrze. Moje zaklęcie nie uderzyło dokładnie tam, gdzie planowałem, jednakże i tak przyniosło zamierzony efekt. Nie byłem nader biegły w urokach, dlatego nawet równie mały sukces budził nieco satysfakcji.
Klątwa pomknęła z mej różdżki, a błysk i drżenie wężowego drewna upewniły mnie, iż była znacznie silniejsza niżeli wszystkie poprzednie. Nie mogłem na tym poprzestać, nie mogliśmy dać im możliwości ponownego ataku. -Myocardii dolor- wypowiedziałem nie zmieniając celu swych ataków - chciałem osłabić wroga.

| Celuję w Samuela

The member 'Drew Macnair' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 53

--------------------------------

#2 'k10' : 1

--------------------------------

#3 'k8' : 2, 7, 4, 5, 2, 1, 2, 8, 5, 3

Nie spodziewał się, że tym razem przeciwnicy nie zdołają wznieść tarczy, by ochronić się przed zaklęciem. Spodziewał się, nawet oczekiwał, że zaoferowana kąpiel odbije się na nich w nieco dłuższej perspektywie, wyłączając ich z działań na co najmniej kilka kolejnych dni. Nie mógł marzyć o tygodniach, nie w obecnym stanie. Walka trwała. Wciąż istniała szansa na prowadzenie ofensywy mającej zepchnąć tę dwójkę z dala od polany.
— Bombarda — zaintonował zaklęcie, raz jeszcze mierząc w tego samego przeciwnika (Cedric). Rozdzielenie ich musiało w końcu nastąpić i tylko na tym skupiał się, kreśląc gest stosowny do wybranej inkantacji.

The member 'Zachary Shafiq' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 50

Ani Samuel, ani Cedric, nie mieli zbyt dużo czasu na otrząśnięcie się z lodowatego prysznica, który wytrysnął im wprost spod nóg - złowrogi świst mknących w ich stronę zaklęć zmusił ich do defensywy. Tym razem: wyjątkowo skutecznej; tarcza, która wyrosła przed Cedrikiem, zalśniła wyjątkowo jasno, sprawiając, że mknący w stronę czarodzieja promień nie tylko go nie sięgnął, ale też odbił się od bariery, po czym znów przeciął polanę, zmierzając z powrotem w stronę Zachary'ego. Tuż obok potężną tarczę przywołał Samuel, a fakt, że zdołał uniknąć niezwykle silnego, czarnomagicznego ataku, mógł przypisywać jedynie swoim ponadprzeciętnym umiejętnościom: widział, jak plugawa magia rozbija się o utkaną z białej energii osłonę, przez moment mógł nawet poczuć jej charakterystyczne drżenie, po czym oba zaklęcia rozmyły się w ciemnościach.

Stojący po drugiej stronie polany Rycerze zaatakowali ponownie, znów celnie - wiązka czarnomagicznego zaklęcia, przywołana przez Drew, poleciała prosto w stronę Samuela, natomiast Cedric poczuł, jak powietrze wokół niego drży i tężeje, wibrując ostrzegawczo jak przed wybuchem. Wyprowadzenie ataku przez Drew tym razem pociągnęło za sobą ofiarę: choć zaklęcie Śmierciożercy było udane, to ledwie wypowiedział inkantację, poczuł nagłą słabość, jakby otaczająca go przestrzeń wysysała z niego siły; w uszach rozległ się pisk, zakręciło mu się w głowie, dźwięki zdawały się docierać do niego z oddali; musiał skupić spojrzenie na jakimś stałym punkcie, by uniknąć zachwiania się. Wrażenie było jednak krótkotrwałe - ustąpiło tak samo szybko, jak się pojawiło.

Działające zaklęcia:

Casa Aranea - 11 tura

Obrażenia i kary do kości:

Drew - 164/217 (-10) (78 - elektryczne (-40 wyleczone); 15 - psychiczne)
Zachary - 201/210
Samuel - 249/266 (17 - tłuczone)
Cedric - 215/232 (17 - tłuczone)

Wykorzystane umiejętności organizacji:

Drew - 1/3
Samuel - 1/3

Czas na odpis wynosi 24 godziny. Zakon Feniksa odpisuje tutaj, Rycerze Walpurgii tutaj; Wasze posty zostaną przeniesione do lokacji docelowej po upływie czasu na odpis.




W razie przemieszczania się po mapie, mistrz gry prosi o dokładne opisywanie swoich zamiarów (obowiązuje orientacja zgodna z orientacją mapy, dozwolone kierunki to: prawo, lewo, góra, dół (i ukośnie)).

Dobrowolne opuszczenie mapy (wyjście poza jej krawędź) jest jednoznaczne z opuszczeniem pojedynku.

W razie pytań - zapraszam. <3

Mokre ubranie lepiło się do ciała, zaś miejsca, w które uderzył mocno strumień wody pobolewały, lecz to zimno doskwierało mi bardziej. Przez wilgoć stało się bardziej odczuwalne, starałem się to jednak ignorować, skupić na tarczy, którą próbowałem wyczarować przed sobą - udało się. Włożyłem w to tyle mocy, że odbiła czar mający mnie oślepić w stronę oponenta. Niech sam nim dostanie. Oby.
Nie dał mi chwili, abym odpowiedział atakiem, znów byłem zmuszony by się bronić, kiedy powietrze zadrżało. W stronę Samuela gnał promień, chciałem więc i jego ochronić tarczą. - Protego maxima - powtórzyłem już któryś raz z kolei z nadzieją, że wyczarowana bariera znów osłoni mnie i Skamandera.

The member 'Cedric Dearborn' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 15

Dreszcze kolejno sunęły wzdłuż kręgosłupa nasuwając nieprzyjemne wrażenie przenikliwego chłodu. I tylko widok blasku, który otoczył go ochronną barierą, rozlał w piersi przyjemne ciepło. Znał konsekwencje plugawej magii, która rozproszonym cieniem umknęła, gdy tylko zetknęła się z biała magią. Nie zdążył nawet odetchnąć, a już widział kolejny promień czarnomagicznej klątwy. W stronę towarzysza sunął inny czar, dużo łagodniejszy, chociaż odpowiednio wykorzystany potrafił być irytujący. Zdecydował się na inną formę obrony - Protego - tarcza, która była w stanie odbić nawet plugawą werbalizację magii. I na tym się skupił.