First topic message reminder :




[bylobrzydkobedzieladnie]

-Unikam Cię, nic podobnego moja droga siostro.-zwróciła się do młodszej siostry, jednak nie miała zbytnio czasu,w końcu została wyczytana do pytanie. Szczerze powiedziawszy musiała się skupić i jedynie na podstawie domysłów, ogólnej wiedzy na temat rodu swojej siostry. Najwyżej, z całym szacunkiem, ale nie w gestii Astorii było studiowanie historii rodów jej sióstr, przynajmniej nie tak wnikliwie. Lady Malfoy zawsze miała bujną wyobraźnię. A chyba była zbyt dumna na to, aby odpowiedzieć nie wiem. Malfoyom nie wypada poddać się bez walki, nawet jeżeli przeciwnikiem w zabawie miała być jej starsza siostra. W każdym razie, kiedy tylko została wytypowana wstała z pufy, poprawiając swoją zieloną suknię. Zieleń, jeszcze z dumą mogła nosić ten kolor jako barwę rodu Malfoy. Niedługo oficjalnie miała zostać narzeczoną lorda Nott. Cronus już planował szybki ślub swojej córki, która jako jedyna nosiła jeszcze jego nazwisko.
-Droga cioteczko, według mnie wilk w herbie Rowle'ów ma przejawiać cechy tejże rodziny, które ujawniły się na przestrzeni wieków. Chociażby na przykładzie Ministra Magii, Damoclesa Rowle możemy zaobserwować agresywne i brutalne zachowanie w polityce antymugolskiej.-odparła. Chociaż brzmiała tak jakby znała odpowiedź nie była pewna, czy to nie tylko błędnie zakodowane przez nią informacje.- Jeżeli się mylę to z pewnością moja siostra mnie poprawi, mam rację Medeo?-zagadnęła. Miała pewność, że jej starsza siostra zna odpowiedź na to pytanie, w końcu dotyczyło ono rodu jej szanownego małżonka.

Zachłyśnięcie się zwycięstwem związanym z dobrą odpowiedzią, nie trwa zbyt długo. Kula po raz kolejny zatrzymuje się przede mną i, o zgrozo, przed Druellą Rosier... Pardon, Black. Doprawdy nie wiem, co potomek tak znamienitego rodu widział w tak krnąbrnej pannicy, przynoszącej sam wstyd swojemu rodowi, a wspaniałą lady Rosier, pewnie niejednokrotnie doprowadzając do granic wytrzymałości. Za to podziwiam lady Cedrinę, gdybym była na jej miejscu, zamiast miłości rodzicielskiej zafundowałabym dziecku wydziedziczenie.
Ogarnia mnie panika, gdy słyszę pytanie - czy działa tak na mnie fakt, że Blackówna jest moją przeciwniczką? Żaden z rodów nie przychodzi mi do głowy - ptaki, wstrętne stworzenia, które paskudzą w przypadkowych miejscach, na Merlina gdzie one występowały?! Myśli błądzą chaotycznie, a przy żadnym rodzie nie odnajduję olśnienia. Z podniebnymi stworzeniami silnie związany jest ród Abbottów, pojawiają się także u Traversów i... Prewettów. Czyżby to oni byli właściwą odpowiedzią - w końcu ich herbie znajdują się ptaki? Jednak przez wyraźną sugestię czasu przeszłego, nie jestem pewna swojego wyboru. Nie chcę zawieść lady Avery, która wydawała się zadowolona prawidłowym wskazaniem statystyk, jednak o wiele bardziej, nie chce się upokorzyć przed wszystkimi pannami w walce z Black. Swoim uporczywym milczeniem na pewno nie przybliżam się do zwycięstwa nad Blackówną, a walkowerem nie zamierzam włożyć w jej ręce malutkiej cegiełki triumfu.
- Czyżby byli to Prewettowie? Z tym rodem wiąże się podanie o miłości Aenghusa i Caer, którzy przyjęli formę łabędzi - wpatruję się niepewnie w lady Avery, która najwyraźniej nie przerwie mi, nawet jeśli odpowiedź jest błędna. - W herbie rodu Prewettów trzymaczami są właśnie te ptaki, dlatego wydaje mi się, że lady pyta właśnie o ten ród... - no cóż, nie jestem zbyt tego pewna. Jednak nie zamierzam się do tego przyznać na głos.

- Astorio, to nie jest niestety poprawna odpowiedź - odpowiedziała lady Nott, zachęcając ją do upicia wina. Widać, że zarówno lady Avery jak i sama gospodyni bawiły się przednio. Co poniektóre już szlachcianki miały spore rumieńce na twarzach, ale zabawa się dopiero rozkręcała.
- Wyśmienicie, Emery - pochwaliła szlachciankę, zachęcając Druellę i Medeę do upicia wina. Kula wskazała kolejne osoby, a lady Nott przeczytała na głos pytania.

Kiedy czarodziej walczy kulkami?

Jaki głośny proces czarodziejów odbył się w 1925 roku?

Na pierwsze pytanie odpowiada pierwsza i druga wylosowana osoba, na drugie trzecia i czwarta.

Zasady:

Punktacja:

Jak bardzo jesteście pijane?:

[bylobrzydkobedzieladnie]

The member 'Mistrz gry' has done the following action : rzut kością

---

#1 'sabat - panie' :


--------------------------------

#2 'sabat - panie' :


--------------------------------

#3 'sabat - panie' :


--------------------------------

#4 'sabat - panie' :

Kule najwyraźniej lubiły latać w pobliżu miejsca Lyry, bo niedługo później znowu zauważyła jedną naprzeciwko siebie.
W pierwszym momencie nie była pewna odpowiedzi. Rozejrzała się dookoła, by zebrać myśli, i odezwała się dopiero po chwili:
- Jedyne, co w tej chwili przychodzi mi na myśl, to gra w gargulki - odezwała się. - To jedna z najstarszych pamiętanych gier, w którym kulki plują śmierdzącym płynem prosto w twarz czarodzieja, który stracił punkt. Każdy gracz ma piętnaście kulek, wygrywa ten, który zgarnie wszystkie kulki należące do przeciwnika.
Wcale nie była pewna, czy jej tok myślenia był dobry, ale ze wszystkich myśli, które przyszły jej do głowy po usłyszeniu pytania, chyba brzmiał najbardziej sensownie. Pamiętała tę grę z czasów Hogwartu, sama nawet parę razy w nią zagrała w pokoju wspólnym Gryffindoru, do którego przynależała siedem lat. Okaże się, gdy będzie musiała pić karne wino, albo i nie.

Libra z niepokojem obserwowała jak coraz więcej dam zaczyna nosić na sobie ślady upojenia. Nawet Druella Black wyglądała już niezbyt wyraźnie, co trochę irytowało Librę. Niech ta gra się już skończy. Jeśli wszystko nadal będzie szło w tym kierunku to wkrótce wszystkie lady będą podpite, a przecież za niedługo przybędą mężczyźni. Nawet nie chciała sobie wyobrażać jakby ten Sabat mógł wyglądać dalej.
No i proszę. Przeklęta kula znów pojawiła się obok niej, ale tym razem odpowiedziała szybciej, bo naprawdę nie miała już żadnej ochoty na picie i gdyby mogła, oddałaby kieliszek.
- Czyżby chodziło o Marvolo i Morfina Gauntów? Jest to jedyny głośny proces z tamtego roku, który przychodzi mi do głowy. Morfin Gaunt został skazany na trzy lata w Azkabanie za użycie magii na mugolu. Natomiast jego ojciec na kilka miesięcy za spowodowanie uszczerbku na zdrowiu kilku pracowników Ministerstwa. Oczywiście o ile dobrze pamiętam - powiedziała z lekkim uśmiechem, bo przy tym dziwnym stanie przytłumienia alkoholowego nie była do końca pewna swojej pamięci.

Laidan z coraz szerszym uśmiechem - trochę teatralnym a trochę szczerym - obserwowała szlachcianki i ich piękne pąsy, wyjątkowo pasujące do sylwestrowych kreacji. Nie przypominała sobie, by kiedykolwiek za młodu pokazała się na Sabacie w stanie upojenia, ale widocznie następowało rozluźnienie obyczajów. Na szczęście nie idące krok w krok z niewiedzą, bo kolejna para panien odpowiedziała dobrze. - Pięknie, moje drogie, gratuluję dobrych odpowiedzi - powiedziała łaskawie, gestem nakazując wypicie karnej kolejki Thalii i Medei, by następnie odczytać kolejne pytania.

W okolicach jakiej miejscowości mieszkają trolle rzeczne?

Który z najszlachetniejszych rodów wywodzi się od rodziny z trzema lwami w herbie?

Na pierwsze pytanie odpowiada pierwsza i druga wylosowana osoba, na drugie trzecia i czwarta.

Zasady:

Punktacja:

Jak bardzo jesteście pijane?:

[bylobrzydkobedzieladnie]

The member 'Laidan Avery' has done the following action : rzut kością

---

#1 'sabat - panie' :


--------------------------------

#2 'sabat - panie' :


--------------------------------

#3 'sabat - panie' :


--------------------------------

#4 'sabat - panie' :


Z racji nieobecności Elisabeth, do I pytania typowana jest osoba siedząca na prawo Rosalie, a do II pytania osoba siedząca na lewo Darcy. Liliana oraz Druella również mają nieobecność.

[bylobrzydkobedzieladnie]

Darcy nie przypominala sobie zey.Nottowie mieli w swoim.herbie az trzy lwy, ale ten rod.i tak jako pierwszy Przychodził jej na mysl, dlatego usmiechnela sie lagodnie, jakby bgla pewna odpowiedzi.
- Szlachecki rod Nottow. W ich dywizie wystepuje lew, na herbie lew na zielonej tarczy. Jeden starcza za trzech, reszte rod nadrabia hartem ducha.
Nie widziala innej mozliwosci. Spojrzala w oczy Adelaide Nott, jakby ona mogla to potwierdzic jako jedna z tego nazwiska. O ironio. Głupio byloby sie przed nia w kontekscie tego pytania osmieszyc. Rosier wczesniej wydawalo sie ze to zle ze kula jej nie losuje. Teraz... No coz. Najgorsze co moglo sie stac to wzniesienie nastepnego toastu. Dlon położyła na kielichu z winem, w razie czego gotowa do dopelnienia "formalnosci". Miala pewne wątpliwości co do.swojej odpowiedzi. Dlatego poprawila sie po momencie.
- Chociaz Longbottomowie maja lwa i dwa gryfy.
Czy gryf wlicza sie w lwa, skoro posiada jego cialo? Bardziej podoba mi sie wersja z Nottami, ktorzy maja więcej odwagi w jednym lwie niz Longbottomowie w niespelna trzech.
Rozwinela wypowiedz dajac sobie czas do namyslu nad ta kwestia. Dopiero po momencie stwierdzajac.
- Musze sie zdecydowac, prawda?
Zasmiala sie krotko, dosc zmuszajac sie do tego odruchu. Udawala niezdecydowana, jak prawdziwa kobieta. W rzeczywistosci ciezko bylo.jej zebrac mysli
- Niech bedzie. Z wielkim bolem przyznaje te trzy lwy Longbottomom.
Tak.jakby to moglo od niej zalezec...

/Przepraszam za jakosc, poprawię jak siade.na komputer/

Czuła jak szumi jej w głowie. Nie pijała alkoholu zazwyczaj. Matka wielokrotnie powtarzała, że to dla niej niezdrowe, nieodpowiednie. Mocz jedynie wargi, ledwie koniuszek języka, powtarzała. Odmawianie toastów było niegrzeczne, więc idąc za radą matki chętnie unosiła szkło, którego zawartości nie ubywało. Zazwyczaj. Dziś wypiła za dużo i prawdopodobnie nigdy jeszcze nie wlała w siebie tyle trunku co dziś. Nie myślała jednak o konsekwencjach, bo kiedy wino rozchodziło się po jej ciele, nerwy odpuściły. Wstąpiła w nią jakaś dziwna satysfakcja i pewność siebie, a coraz to lepszy humor wyrażany był powiększającym się, słodkim uśmiechem.
Spojrzała na Lady Avery, kiedy ta obserwowała dziewczęta z szerokim, aczkolwiek nieco zdystansowanym uśmiechem. Zastanawiała się przez chwilę nad tym czy jest szczęśliwa — a przyszło jej to na myśl, bo sama zaczynała się teraz tak czuć. Nie zwróciła uwagi, kiedy kula ją wskazała. To Inara kopneła ją lekko w kostkę i dopiero kiedy w jej nieco smutnych oczach dostrzegła ponaglenie, zdała sobie sprawę, że nie może się ociągać. Pytanie, jakie było pytanie?
— Ehm... Trolle rzeczne. — Jęknęła, prostując plecy. Spojrzała na Lady Avery i od razu pomyślała o jednym.— Lady Avery, wydaje mi się, że to właśnie ziemie rodu Averych są kolebką trolli rzecznych. Na myśl przychodzi mi od razu rzeka Severn, lecz miasto... Ironbridge.
Była wdzięczna koleżance, że nie pozwoliła jej się zagapić, nim Rosalie odpowie. I to na nią teraz przeniosła wzrok. Uniosła jedną brew wyżej, czekając czy ją poprawi, znając inną odpowiedź.

Pytanie jak znalazł dla mnie. Nie spodziewałam się, że o to właśnie zapytają. Zanim jednak wyrwałam się do odpowiedzi, wyprzedziła mnie lady Flint. Z dobrego wychowania pozwoliłam jej odpowiedzieć, by następnie dorzucić swoje trzy grosze. A miałam co dorzucać, ponieważ mój ród również zajmował się hodowlą trolli rzecznych.
- Lady Flint ma rację, w okolicach Ironbridge można spotkać trolle rzeczne, jednakże lady Flint zapomniała również o Fenland, gdzie mamy swoją własną hodowlę trolli rzecznych. Mieszkają one tam od dawna i nie są groźne dla rodu Yaxley'ów zamieszkujących te tereny - odpowiedziałam.
Zapewne i ja i lady Flint upijemy łyk alkoholu, wydaje mi się, że odpowiedź pełna byłaby tylko wtedy, gdyby Corisande wspomniała również o "moich" terenach. Ziemie należące do Averych nie były bowiem jedyne, na których występowały te stworzenia i warto o tym zapamiętać.

Lady Nott z lekkim uśmiechem wysłuchała rozmyślań Darcy, na koniec jednak pokręciła głową - Darcy nie miała racji. Następnie zwróciła się do pozostałych dziewcząt.
- Odpowiedź prawidłowa... ale niepełna. - Uśmiechnęła się łagodnie do Corisande. - Dziękuję, Rosalie, oczywiście masz rację.

Czym jest wieża św Szczepana?

Protoplasta którego z najszlachetniejszych rodów odnalazł swój grób, nim umarł?

Na pierwsze pytanie odpowiada pierwsza i druga wylosowana osoba, na drugie trzecia i czwarta. Piją Darcy, Agatha, Corisante, Rosalie otrzymuje punkt.

Zasady:

Punktacja:

Jak bardzo jesteście pijane?:

[bylobrzydkobedzieladnie]

The member 'Mistrz gry' has done the following action : rzut kością

---

#1 'sabat - panie' :


--------------------------------

#2 'sabat - panie' :


--------------------------------

#3 'sabat - panie' :


--------------------------------

#4 'sabat - panie' :



Na prawo od Constance siedzi Libra, Libra i Lilith odpowiadają na PIERWSZE pytanie.

Najwidoczniej moje modły nie zamierzały zostać wysłuchane. Raptem jedno, dwa pytania później? A zaczarowane kule znów zatrzymały się obok mnie. Westchnęłam cicho, w skupieniu słuchając pytanie. Wieża kogo? Zmarszczyłam brwi, szukając odpowiedzi w pamięci. Czyżby mogło chodzić o mugolski zabytek?
- Jedyna wieża świętego Szczepana jaka przychodzi mi na myśl to ta znajdująca się w Wiedniu, w Austrii. Jest jedną z najstarszych świątyń w stolicy, została bowiem zbudowana na początku trzynastego wieku. Uchodzi za dumę i symbol miasta. Dodatkowo na przestrzeni wieków stanowiła inspirację dla wielu artystów. - Wyrzuciłam z siebie dość niepewnie. Może jednak coś wyniosłam z tej trzyletniej tułaczki po świecie?

Oczywiście jej odpowiedź była prawidłowa. Ale kula nie zamierzała się odczepić, bo już wkrótce znów się obok niej pojawiła. Przesunęła palcem po kieliszku i lekko zacisnęła zęby, kiedy Lilith Greengrass wyrwała się z odpowiedzią. Potem jednak obdarzyła damy, a przede wszystkim Lady Nott, delikatnym uśmiechem. Gdzieś z odmętów pamięci Libra była w stanie wyłowić odrobinę inną odpowiedź. Być może bardziej prawidłową.
- Cóż. Wydaje mi się, że chodzi jednak o nasz londyński Big Ben. Tak naprawdę jest to właśnie Wieża Świętego Szczepana, a owa bardziej popularna nazwa odnosi się tylko do samego dzwonu - skwitowała zwięźle, mając nadzieję, że to wystarczy.