First topic message reminder :

[bylobrzydkobedzieladnie]

The member 'Will Cattermole' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 39

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :

Udało się. Widział tylko przez chwilę jak drugi z mężczyzn zmaterializowanych w cukierni rzucił poprawne zaklęcie tarczy. - Petrificus Totalus - powtarzał niczym mantrę, celując w Craiga. No, chyba kiedyś musiało w końcu się udać? Czy niekoniecznie? Sam już zwątpił w to wszystko, ale im dłużej tak tu tkwili, tym istniała większa szansa, że ktoś coś zauważy lub usłyszy. Wichura na zewnątrz to utrudniała dość skutecznie, ale może kiedyś miała się skończyć.

The member 'Jayden Vane' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 77

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :

W końcu jakiś sukces - zaklęcie które wykorzystał okazało się wyjątkowo silne, miażdżąc to, co stanęło na jego drodze. Wielka szkoda tylko, że najwyraźniej nie trafił. Usłyszał wyraźny męski głos, usłyszał łopot materiału, jednakże nie dostrzegł żadnej sylwetki. A to już dawało mu do myślenia, że jednak nie mieli do czynienia z właścicielem lokalu. Aurorem to to jednak także być nie mogło, Burke był pewien że na widok czarnomagicznej bariery zareagowaliby znacznie ostrzej niż tylko rzucanym do znudzenia pertyficusem.
Na pewno jego rozmyślania na ten temat byłyby znacznie bardziej rozbudowane, niestety, krążąca nad miastem anomalia znów dała o sobie znać. Burke skulił się, nagle mając głębokie przeczucie, że przebywanie w cukierni nic nie da - burza była zbyt potężna, by się mu przeciwstawić! Jaskrawe światło błyskawic migające za oknem tylko utwierdziły go w tym przekonaniu. Przez kilka chwil Burke sam miał ochotę schować się w cieniu, gdzieś na zapleczu, w najciemniejsze dziurze. Ciężko było mu się pozbierać, czuł się lekko oszołomiony. Przypomniał sobie jednak jakie mieli zadanie.
- Wyłaź z cienia, ty tchórzliwy szczurze! - warknął, rozglądając się za czymś co zdradziłoby mu miejsce pobytu niewidzialnego napastnika. I w pewnym sensie je dostał: mknące ku niemu silne zaklęcie. Zadziałał niemal instynktownie - sięgając po czarną magię i dar, ofiarowany mu przez Czarnego Pana.

Zamiana w czarną mgłę

The member 'Craig Burke' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 66

Kobieta była zaskoczona, że nieznajomemu tak łatwo przyszło wyczarowanie skutecznej tarczy choć nie miała zamiaru dać tego po sobie poznać. Zawsze było jej żal tych wszystkich ludzi, którzy marnowali swoją magię i talent na coś całkowicie bezsensownego. Walczyć w obronie świata, który już dawno by spłonął gdyby nie postępujące zmiany. To tak jakby walczyć z wiatrakami. Niektórych rzeczy po prostu nie dało się już zatrzymać i dla wszystkich byłoby lepiej gdyby to zrozumieli. Ale ludzie ciągle ślepo walczyli. Wybierali nieodpowiednią ze stron i wcale się tym już nie dziwiła. Byli to zwykle ludzie, którzy finalnie i tak spisani zostaliby na straty. Żal był jedną rzeczą, którą czuła w starciu z nimi. Już chciała wyciągnąć różdżkę by potraktować mężczyznę odpowiednim zaklęciem kiedy poczuła jak ktoś się z nią zderza. Ktoś niewidzialny. - Tutaj – krzyknęła do swoich towarzyszy. - Jest blisko mnie – dodała jeszcze obracając się w nadziei, że zobaczy jakiś ruch czy usłyszy jakiś dźwięk.
Brunetka postanowiła zostawić kwestię drugiego przeciwnika swoim towarzyszom i ponownie skupiła spojrzenie na stojącym naprzeciwko niej mężczyźnie.  - Nie gniewam się – odpowiedziała kiedy zaklęcie nieznajomego się nie powiodło. - Wystarczyło trzymać różdżkę przy sobie. - dodała. Wiedziała, że wchodzenie w jakiekolwiek rozmowy nie miało najmniejszego sensu zważając na to w jakiej sytuacji aktualnie się znajdowali, ale prowokował ją i doskonale o tym wiedział. - Drętwota – powtórzyła za mężczyzną kierując w niego swoje zaklęcie. Nie wiedziała czy jej się to uda, ale kto od miecza wojuje to w końcu od miecza też ginie.

The member 'Antonia Borgin' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 58

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :

Z jakiegoś powodu nie mógł się skupić. Coś mu przeszkadzało, odciągało jego mysli. Rosier nigdy wcześniej nie pozwalał sobie na takie uchybienia i odstępstwa. Nie wiedział dlaczego nie może znaleźć tamtego mężczyzny, ani dlaczego zaklęcie okazuje się zbyt słabe. Antonia krzyknęła, że przeciwnik był blisko niej, wskazała miejsce, ale nadal był niewidoczny dla ich oczu. Sprawa była prosta, mogli podjąć ryzyko, on mógł je podjąć i skierować zaklecie w stronę Antonii, wszak ten niewidzialny napastnik stał tam. Z drugiej strony, nie chciałby ugodzić swojego sprzymierzeńca, to byłoby bardzo nie na miejscu. Ten, który atakował Antonię była na widoku, miał do niego proste dojście, tym bardziej, że zdawało się, jakoby Will stał do niego plecami. Dlatego wycelował arganową różdżkę właśnie w niego. Pierwsze co przyszło mu do głowy to zaklęcie torturujące. Nie należało do najgroźniejszych, nie należało do najbardziej wymyślnych – było proste. W tym rzecz. Dodatkowo, Mathieu nie chciał przesadzać.
- Organus dolor - wypowiedział wyraźnie, chcąc zaatakować Willa właśnie tym czarem. W tym momencie przestał się przejmować przeciwnikiem, jakim był zamaskowany, ukryty przed ich widokiem typ. Musieli podejść do spraw rozważnie, a przynajmniej taka była jego opinia. Skoro większą szansę miało trafienie w kogoś, kogo widział, kto czysto teoretycznie stał do niego tyłem (tak przynajmniej by wychodziło z rozlokowania), to naturalnym było, że atakował właśnie jego. Rosier odziany w czerń może i nie był zbyt widoczny w tym pomieszczeniu, mało kto interesował się jego osobą. Will skupił się na Antonii, zamaskowany osobnik na Craigu, z tego co zdążył zanotować. Poprzednie dwa zaklęcia mu nie wyszły, miał nadzieję, że chociaż to się uda i wszystko pójdzie po jego myśli.

Mathieu się nie przemieszcza.
Przepraszam za jakość, ale spontanicznie wychodzę i nie zdążę.

The member 'Mathieu Rosier' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 1

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :


--------------------------------

#3 'k10' : 3

Urok Williama błysnął i rozmył się, porwany anomalią, podobnie jak wypowiedziany później przez Antonię ten sam urok - inaczej niż zaklęcie Jaydena, które pomknęło z prawej dolnej części pokoju w kierunku Craiga. Śmierciożerca wykazał się jednak błyskawicznym refleksem - i rozmył się we mgle, a zaklęcie przebiło się przez mgłę i rozprysnęło się na dolnej ścianie.

Mathieu podjął atak, jednak już w chwili wypowiadania czarnomagicznej inkantacji, dostrzegł, że popełnił niewyobrażalny błąd. Myśli podążyły w panice do przodu, czarodziej instynktownie starał się przerwać zaklęcie - jednak na próżno - odczuł ból we własnych trzewiach, stając się ofiarą własnego zaklęcia - z pod jego nosem pojawiła się strużka krwi. Zakręciło mu się  w głowie, odczuł słabość, niezależnie od pomyłki - korzystanie z czarnej magii miało swoją cenę. Jayden bez trudu rozpoznał czarnomagiczną inkantację, Will był niemal pewien, że również o niej słyszał.

TRWA:

zaklęcie hiemisito zadające 65 obrażeń co turę każdemu, kto znajduje się na zewnątrz; zaklęcie obejmuje całą mapę; osoby znajdujące się w pomieszczeniach nie otrzymują obrażeń;

protego kletva obejmująca drzwi do cukierni.

Jayden: peleryna niewidka
Coriander: zamrożona peleryna niewidka


[kliknij, aby powiększyć]


Craig: 183/248 (65 - odmrożenia); kara -10;  -10 do rzutów na odporność magiczną
Will: 137/202 (65 - odmrożenia); kara -15
Coriander : -22/230 (195 - odmrożenia, hipotermia; 57 - rozszczepienie [prawy bok lewej stopy, naderwane lewe ramię]) NIEPRZYTOMNY
Mathieu: 167/222 (55 - psychiczne); kara: -10

KOLEJKA: rycerze (grupa ma na odpis 24h), obrońcy (grupa ma na odpis 24h od ostatniego odpisu rycerzy lub od upływu ich terminu).

Craig, możesz się zmaterializować w dowolnym miejscu.

Pożałował, kiedy tylko otworzył usta, a te zaczęły się składać przy wypowiadaniu inkantacji czarno magicznego zaklęcia. Nie chciał go dokańczać, chciał przerwać, zanim dojdzie do poważniejszych efektów. Na próżno. Ból, który poruszył jego trzewia sprawił, że zgiął się w pół, zaciskając mocniej dłoń na różdżce. Cholerny pech, a dzisiejszy był zdecydowanie większy, niż Rosier mógłby sobie wyobrazić. Nie wychodziły mu zaklęcia, to już trzecie z kolei, którego nie rzucił poprawnie. Co nie tak było z tym miejscem, że sprawy brnęły w tym kierunku? Rozkojarzył się? Nie skupił odpowiednio. Zawodził sam siebie swoim zachowaniem. Najgorsze było to, że z każdą kolejną nieudaną próbą, jego irytacja narastała. Nie przepadał za nieudolnymi próbami, ale zdarzało się i takie.
Poczuł metaliczny zapach krwi, tak dobrze znany. Nic dziwnego, jego organy właśnie przemieściły się w jego wnętrzu. Wyjął z kieszeni chusteczkę i podsunął pod nosem, ścierając posokę. Nie chciał zostawić śladów krwi, jeszcze ktoś przypadkiem mógłby go wytropić, a to wyjście było całkiem dobrze. Niewiele pozostało mu do zrobienia, pomijając już fakt, że nerwy przejmowały nad nim kontrolę. Plan był prosty, ale zawsze musieli napatoczyć się tacy, którzy niweczyli to, co inni skrzętnie planowali. To mógł być spokojny wieczór, oni wykonaliby swoje zadanie, nic nikomu by się nie stało. Miał wrażenie, że się przewróci, kręciło mu się w głowie, oby tylko nie poleciał na jeden ze stolików, jeszcze zrobiłby sobie krzywdę. Stał na nogach twardo, w lekkim rozkroku, pilnując samego siebie, aby nie wykonać żadnego, nieprzemyślanego ruchu. Craig zmienił swoją postać i gdzieś zniknął mu w tym mroku, może przez przyćmiony umysł, może przez chwilowe zaaferowanie tamowaniem krwi. Rosier nie zamierzał stać bezczynnie. Podniósł dłoń z różdżką, czuł jak arganowe drewno pulsuje. Wycelował ją w Willa, może chociaż ten sposób uda mu się pomóc Antonii.
- Expelliarmus - powiedział, odsuwając na moment chusteczkę zaznaczoną krwią od twarzy. Nie chciał spartaczyć i tego zaklęcia, za dużo już mieli problemów. Antonia stała naprzeciw niego, to głównie dla niej stanowił zagrożenie. Widział to w ten sposób, jeśli uda mu się rzucić poprawnie zaklęcie, Czarownica będzie mogła działać i dobić Willa. Oby tym razem się udało.

The member 'Mathieu Rosier' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 61

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :

Zaklęcie rzucone przez Antonię rozmyło się zanim dosięgnęło swojego celu. Miała nadzieje, że uda jej się zakończyć to jak najszybciej. Nie przyszli tutaj by pojedynkować się z nieznajomymi czarodziejami, ale po to by to wszystko spalić. Teraz kiedy już inni widzieli ich twarze byli przecież głównymi podejrzanymi i Borgin wiedziała, że zrobienie kolejnego kroku będzie kosztować ich sporo wysiłku. Tak czy inaczej będą musieli za to zapłacić i to wysoką cenę. Nie przejmowała się tym jednak. Nie miała zamiaru stchórzyć. Należało wypełnić powierzone im na spotkaniu zadanie. Jej powierzone. W końcu reszta chciała jej po prostu towarzyszyć biorąc pod uwagę nadal jej dość niepewne umiejętności.
Brunetka chciałaby umieć więcej. Chciałaby, żeby magia słuchała ją za każdym razem kiedy podniesie różdżkę, ale tak nie było. Ćwiczenia pozwalały na rozwijanie swoich umiejętności, ale i tak pozostawały wiele do życzenia. Ciągle musiała walczyć z anomaliami, które potrafiły wchłonąć nawet bardzo silne zaklęcia. Ciągle musiała walczyć z ludźmi, których magia umiłowała sobie bardziej. Ciągle musiała coś komuś udowadniać, bo albo była tylko kobietą, albo ciągle wiedziała zbyt mało. Ich świat zbliżał się ku dobrym zmianom, ale ciągle jeszcze zmienić się musiał. Borgin wyciągnęła ponownie różdżkę w stronę mężczyzny licząc, że tym razem rzucone zaklęcie się powiedzie. Pojedynek był bez sensu, nie powinno w ogóle do niego dojść. A jednak byli tu w środku cukierni, która już od dawna powinna stać w płomieniach walcząc z ludźmi, którzy nie mieli najmniejszego pojęcia z kim przyszło im się mierzyć. - Caeruleusio – wypowiedziała.

The member 'Antonia Borgin' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 15

--------------------------------

#2 'Anomalie - CZ' :

Udało mu się. W końcu czarna magia znów postanowiła go posłuchać. Już tyle razy przemiana we mgłę okazywała się w jego wykonaniu porażką, tyle razy tracił przez to twarz... teraz jednak, na szczęście, jego ciało przekształciło się w kłąb czarnego dymu, który zakotłował się gwałtownie, rozstąpił się przed zaklęciem, po czym popłynął przez powietrze - kierując się ku jednemu z kątów cukierni, potem skręcając. Wciąż pozostawał pod postacią mgły, przeszukiwał teren, próbując odnaleźć nieprawidłowość. Postać chowającą się w mroku, niewidzialnego przeciwnika, który mocno psuł im dzisiejszy wieczór.

Robię kółko zgodnie z ruchem wskazówek zegara wewnątrz cukierni, zatrzymuję się w samym prawym dolnym rogu mapki. Wciąż jestem pod postacią mgły.