First topic message reminder :




[bylobrzydkobedzieladnie]

To wszystko działało trochę na opak niż miało w praktyce co trochę śmieszyło w duchu Adriena. Chociaż czego innego można było się spodziewać po połączeniu Carrowa i Rosiera w tańcu?
- Obawiam się, droga Lady, że kwiaty niestety nie mają w zwyczaju tańczyć...- napomknął z rozbawieniem, próbując naprowadzić swą partnerkę w sposób prawidłowy do kolejnej figury. Muzyka jednak zdawała się im przy tym w żaden sposób nie sprzyjać -...niemniej to zabawne, że już w siodle sobie lepiej radzimy

The member 'Adrien Carrow' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 26

[bylobrzydkobedzieladnie]

Poważna twarz Perseusa przyjemnie kontrastowała z niefrasobliwymi słowami. Nonszalanckimi, kokieteryjnymi wręcz, nieprzystającymi małżonkowi...co w ogóle Deirdre nie przeszkadzało. Lubiła swój brak ogłady, wynikający z niedostatecznie czystego pochodzenia, który to pozwalał jej na prowadzenie tak nonszalanckich rozmów bez szkarłatnych rumieńców barwiących policzki i nerwowego oglądania się przez ramię na skrzywione usta czujnej przyzwoitki. Znali się z Averym od lat, razem wkraczali w dorosłość, razem przeżywali udręki stanu źrebięcego: nie musiała się przed nim krygować, a prowadzenie odrobinę dwuznacznej konwersacji przyjemnie relaksowało.
Na równi z tańcem. Ruszali się dalej doskonale...aż do momentu zmiany muzyki, kiedy to Perseus nieco przyśpieszył, wyprzedzając dźwięki orkiestry. Być może niezauważalnie, ale Dei uśmiechnęła się krótko, przywołując do porządku. - Nieśmiałość i rozkojarzanie się z łatwością - poprawiła uprzejmie listę zmor młodego lorda Avery'ego, pozwalając mu poprowadzić się dalej, tym razem w straceńczą i wymagającą niezwykłej uwagi figurę.



jaksiębawićtosiębawić próbujemy 9!

The member 'Deirdre Tsagairt' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 9

Drobne skarcenie z ust pięknej Odetty ani na moment nie wybiły Marcela z pewnego rytmu, w jakim stawiał kroki, ani tym bardziej, nie zbiły go z tropu, ponieważ nie zamierzał przestać prawić jej komplementów. Och, w tym wypadku stanowczo nie zgadzał się z panienką Baudelaire: chociaż cieszył się opinią bawidamka, to przecież media od dawna wiedziały o ich długoletniej przyjaźni, jakże często o trąbiły o n i c h - chociaż w tym czasie, Odette niestety uporczywie przedstawiano jako damę bez nazwiska. Parkinson usiłował to zmienić; otrzymał takową szansę i kurczowo się jej trzymał, dotrzymując jej towarzystwa nie tylko podczas niezobowiązujących przechadzek po najdroższych kawiarniach Londynu, ale i w trakcie jak najbardziej oficjalnych ślubów.
-Nie przejmuj się, moja droga - ukrócił jej zmartwienia, prowadząc ją w tym lekkim tańcu z nadzwyczajną łatwością, jakby pierwsze potknięcie wcale się nie wydarzyło - moja rodzina posiada znaczne akcje Czarownicy, a zresztą, jesteśmy przecież ze sobą blisko, czyż nie? Najdroższa przyjaciółka - dlaczego jego głos nieznacznie zadrgał, kiedy wypowiadał to słowo? - nie powinna twierdzić, że takie drobiażdżki są nieetyczne[/i] - skarcił ją wesoło, zapowiadając, że nie zniesie dalszych dyskusji na ten temat. I tak zrobi dokładnie tak, jak tego zechce. Kiedy ktoś czegokolwiek mu zabraniał, miał przy tym gwarancję, że Marce postąpi dokładnie odwrotnie, w ramach infantylnej zasady przekory. Mrugnął do niej, po czym już bez słowa, chociaż nadal z uśmiechem błąkającym się na przystojnej, gładko ogolonej twarzy zaczął wirować z Odettą w energicznych obrotach, by po raz wtóry chwycić ją na ręce i unieść w górę.

próbujemy dziewiątkę!

The member 'Marcel Parkinson' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 15

Krótka, pionowa zmarszczka zamajaczyła pomiędzy jego ściągniętymi ku sobie brwiami, gdy z zaskoczeniem spostrzegł, że wypadł z rytmu, który nie zmienił się przecież nawet odrobinę. Od pięty, od palców, wciąż w tempie na trzy, wciąż po obrzeżach okręgu, cóż więc poszło nie tak? Nie okazał po sobie niezadowolenia, zastępując je w pełni opanowaną niefrasobliwością, chociaż to niedosłowne potknięcie zbijało go z pantałyku. To ten pudrowy róż, lekkie warstwy materiału unoszące się wokół wirującej sylwetki Deirdre, to musiał być ten pudrowy róż podkreślający jej atuty, które żywo trwały w jego wspomnieniach nieprzystających żonatemu szlachcicowi.
- Nie możesz mnie winić, tylko ślepiec by się nie rozkojarzył - odpowiedział mimo wszystko lekkim tonem, udzielając sobie dyspensy jeszcze na te parę chwil, dopóki znajdowali się na parkiecie, dopóki nie musiał na nowo znosić towarzystwa Greengrassów, dopóki uśmiech wyginający jego usta pozbawiony był znamion sztuczności, dopóki był po prostu Perseusem spędzającym wieczór w przyjemnej atmosferze, a nie młodym lordem Avery robiącym publiczne wyjście w celu zadbania o relacje międzyrodowe i skreślenia z listy ciążących na nim obowiązków jednego podpunktu. Może właśnie ta myśl sprawiła, że niezrażony niepowodzeniem porywał się na figurę odpowiednią tancerzom o najwyższym kunszcie? Ale ostatecznie - dlaczego by nie?

The member 'Perseus Avery' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 25

Raz, dwa, trzy. Orkiestra nieprzerwanie wygrywała utwór, a z każdym kolejnym taktem, Edgar coraz mniej się spinał. Jakby zaczynał przyzwyczajać się do swojej obecności na tym tanecznym parkiecie, tak przecież dla niego nienaturalnej. Wcześniejsza nieudana próba wykonania skomplikowanej figury poszła w zapomnienie, szczególnie, kiedy kolejna wyszła bez zarzutu. Suknia Zivy zafalowała podczas obrotu, sprawiając, że Ziva wyglądała jeszcze piękniej. I jak tu nie wypaść z rytmu przy takiej partnerce? Nie powinna mieć do niego o to żalu. Niemniej tańczyli dalej po niewidocznym okręgu, i prawdę mówiąc mogliby tak tańczyć bez końca, jednak Edgar postanowił pokusić się o kolejną figurę.

Próbujemy z szóstą!

The member 'Edgar Burke' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 83

to tym razem siódemka!

Cóż, był dość spostrzegawczym człowiekiem. Ciężko było więc by coś mu umknęło, chyba że było to wyjątkowo ukryte bądź dyskretne. Craig widział zatem, że lady Auriga spogląda na innego, zawsze na jednego i tego samego. Widział jednak też że niejako starała się to nietypowe zainteresowanie ukryć. Nie dostrzegł na kogo dokładnie tak zerkała, ale też szczerze powiedziawszy to liczyło się najmniej. Nie patrzyła na niego, to było ważne.
- Partnerka winna spoglądać na swojego partnera w tańcu zawsze, nie ważne jakie łączą ich relacje - mruknął, przerywając jednak i zostawiając nieco znaczącą pauzę. Znaczącą tyle, że ma zamiar kontynuować i raczej zmienić wydźwięk swojej wypowiedzi - ale wzrok innej decydowanie byłby mi dziś obojętny, moja pani.
Na koniec pozwolił sobie na typowy dla siebie, kryjący się w kącikach ust uśmiech.
Nie mógł przecież wprost odpowiedzieć, że zależało mu na Auridze. Ich flirt już to do siebie chyba miał, że musieli się ze sobą podroczyć, tak samo jak tamtego dnia w bibliotece. Mała zabawa w kotka i myszkę, ot co. Ale za to jakże przyjemna.

The member 'Craig Burke' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 10

|Jak już partaczyć to z przytupem - bierzemy 9!

Szło koszmarnie. Gdyby Adrien miał mniej wyczucia to prawdopodobnie Darcy straciłaby stopy. Całe szczęście tyle umiejętności posiadał by jej w ten sposób nie pokrzywdzić niemniej efektem tego było, że z taktu wypadali często i bardzo. Ich taniec zapewne ciężko było nazwać tańcem, a raczej batalię - na szczęście nikogo to raczej nie dziwiło - w końcu dwie róże.
- Chyba za długie przesiadywanie w niewygodnych, mungowych krzesłach zatarło w mej pamięci czym jest poruszanie do muzyki...- zauważył niestrapiony brakiem własnej zgrabności - ...może lady chciałaby spróbować nas poprowadzić? Wydaje mi się, że dzielnie lady o to zabiega - uśmiechnął się, bo brak chęci partnerki był wyczuwalny, lecz jakim Adrien byłby dżentelmenem gdyby nie potrafił spełniać zachcianek młodych dam, a poza tym...nie byłoby wówczas jeszcze zabawniej? - Obiecuję, że nie oczekuję, że lady będzie mnie podnosić - słowo harcerza!

The member 'Adrien Carrow' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 37