Bato

15.02.18 0:14

First topic message reminder :

Bato

Niezbyt ufna wobec nieznajomych sowa, która została zakupiona w okolicach kwietnia/maja 1956 r. gdzieś w Jugosławii. Jej poprzedniczka została przypadkiem zestrzelona podczas przelatywania w pobliżu miejsca, gdzie odbywało się czarnogórskie wesele.

Imię otrzymała po tym, jak Anthony'emu spodobało się serbsko-chorwackie słowo Bato, chociaż nigdy nikogo nie zapytał co ono oznacza (a oznacza braciszka/brata).

Bato nie lubi, gdy jej właściciel pije. Nie odpowiada jej zapach Starej Ognistej Ogdena, bywa też nieprzyjemna wobec Ognistej Macmillanów. Stąd też każdy kto otrzyma od niej list, a w danym momencie popija sobie whisky lub po prostu ją od niego czuć - może być pewien, że sowa w najlepszym przypadku krzywo na niego spojrzy i nie będzie chciała z początku do niego/niej podejść, a w najgorszym przypadku może skubnąć adresata. Sam właściciel doświadczył w ciągu miesiąca wielu skubnięć.

Po otwarciu się na jakąś osobę, lubi otrzymywać różnego rodzaju przysmaki i głaskanie.

LIST:

[bylobrzydkobedzieladnie]

25.07.21 23:27

Przeczytaj Garland Buckling

Szanowny lordzie Macmillan, zwracam się do Ciebie, sir, w imieniu swoim i mieszkańców Newlyn, z góry prosząc o wybaczenie mi tej śmiałości - nie wiem już jednak, do kogo mógłbym posłać ten list ani gdzie błagać o pomoc. A pomocy potrzebujemy wręcz desperacko.

Dwa tygodnie temu przez Newlyn przeszła burza śnieżna, która uszkodziła sporą część naszych kutrów - również tych, które znajdowały się wtedy na wodzie. Mróz, który przyszedł po niej, ściął lodem mielizny i od tej pory nasze statki nie mogą zawinąć do portu. Ludziom, którzy na nich utknęli, udało się wydostać, ale kutry i znajdujące się na nich ryby zwabiły do brzegów morskie drapieżniki - nie wiemy, czym są te stworzenia, krążą jednak tuż pod lodem, atakując każdego, kto próbuje przejść po tafli; nie jesteśmy w stanie ani przetransportować do miasta psujących się w ładowniach ryb, ani wyruszyć na kolejne połowy. Nasz spichlerz świeci pustkami. Burmistrz Penzance obiecał nam dostawę żywności, ale wozy nie są w stanie przejechać zasypanymi drogami, a to, co udaje się przywieźć lotnikom, rozchodzi się w mgnieniu oka. Obawiam się, że jeśli wiatr się nie odmieni, nie przetrwamy kolejnych tygodni.

Jeżeli jest cokolwiek, czego lord mógłby nam użyczyć - dostaw, lotników, ludzi do zabezpieczenia transportu - będziemy więcej niż zobowiązani.

Z wyrazami szacunku,

Garland Buckling
burmistrz Newlyn

| List dotarł do siedziby Macmillanów na przełomie stycznia i lutego (konkretną datę możesz wybrać dowolnie).

Rozegranie jakiejkolwiek rozgrywki w związku z otrzymanym listem jest dobrowolne, a w rozwiązanie problemu możesz zaangażować dowolnie wybraną postać lub postacie. W razie rozpoczęcia wątku, mistrz gry (William) prosi o przesłanie linku do odpowiedniego tematu drogą prywatną (tylko do wiadomości - nie trzeba oczekiwać na interwencję).

W razie pytań zapraszam.

30.07.21 14:18

Przeczytaj listopad 57

Drogi Panie A.,

Pańskie listy są dla mnie zawsze wytchnieniem od londyńskiego zaduchu!
Szalenie dziękuję za dołączone notatki, wiele rozjaśniły w kwestiach dla mnie… cóż, niezrozumiałych. Rosyjska literatura jest niesamowicie fascynująca! Czy mógłby mi Pan polecić więcej dzieł? Być może takich, które odnalazłabym w londyńskiej bibliotece? Tych magicznych? Zastanawiam się również czy nauka oryginalnego języka jest trudna? Poznałam w swoim życiu kilka języków i chętnie nauczyłabym się podstaw rosyjskiego. Żałuję, że nie możemy spotkać się w tym celu, jednak może zna Pan kogoś w Londynie, do kogo mogłabym się z tym zwrócić?
Widzi Pan… okrutnie trudno nie czuć się zagubionym. Rok nie było mnie na ojczystej ziemi, rok podróżowałam i gdy wróciłam, wszystko było nie tak, jak powinno. Miasto przestało wyglądać, pachnieć i być tym wszystkim, czym dotychczas było. Ulice stały się obce, alejki mniej znajome, skwerki przestały oczarowywać mnie blaskiem. Czuję się jak cudzoziemka – nie przynależę nigdzie. Samotność doskwiera mi coraz srożej, lecz nie chcę opuszczać mojego domu… Nie chcę zostawiać tych, na których jednak wciąż mi zależy. Nie chcę porzucać pracy i wszystkiego, co mi znane. Boję się, Panie A., tak strasznie się boję porzucenia, bo co jeśli wówczas będę jeszcze bardziej samotna? Nie zostanie mi nic z więzi, które miałam, a to mnie boli, bo niezależnie, jak się próbuję przed tym bronić to wciąż moja rodzina. Chciałabym ich kiedyś odwiedzić i zobaczyć. Nie chcę uciekać.
„Krvne osvete” – brzmi to… straszliwie. Oko za oko, ząb za ząb, prawo Hammurabiego – niezależnie jak brutalne, tak przynosiło ulgę i poczucie sprawiedliwości. Myślę, że w obecnym konflikcie rozchodzi się o to samo. Nienawiść jedynym środkiem obrony… Ciekawe słowa, będę musiała je zapamiętać, być może nawet kiedyś je wykorzystam.
Krew z krwi łatwo zmyć wydziedziczeniem, Panie A., myślę, że nie mieliby z tym problemu.
Proszę uważać na siebie i rodzinę, wierzę, że wszystko będzie w porządku.
Pozdrawiam najserdeczniej

F.

31.07.21 22:07

Przeczytaj 1957

Drogi Panie A.,

Dziękuję za spis książek! Byłam już w bibliotece i okazało się, że wielu pozycji niestety brakuje, jednak kilka z nich odnalazłam i cieszą się już miejscem na szafce przy łóżku. Wierzę, że będą równie fascynujące co Bracia Karamazow!
Również chciałabym, aby mógł mnie Pan nauczyć, lecz w obecnej sytuacji to nie jest możliwe i… chyba długo nie będzie. Niemniej jednak rozumiem to, tak już jest. I nic nie szkodzi, że Pański nauczyciel dłużej nie mieszka w Londynie, myślę, że spróbuję znaleźć swojego już po nowym roku.
Konfrontacja, jako najlepszy sposób? Ja… nie jestem pewna czy dobrze pojmuję Pańskie słowa, lecz postaram się nimi kierować, mając również na uwadze wszystko to, co wymieniliśmy. Dziękuję, nasze rozmowy dają mi… wiele do myślenia i rozważania, to bardzo dla mnie ważne. Równowaga i harmonia to ciekawa koncepcja w kontekście zemsty oraz śmierci. Jestem ciekawa, cóż o tym traktują księgi filozoficzne! Chyba moja Krukońska natura domaga się kolejnej wizyty w bibliotece! Zaś w dalszej kwestii, wydaje mi się, że… rozumiem. Gdybym tylko wiedziała, kto stoi za śmiercią mojego brata, nie wahałabym się podobnie, jak Pan. Kiedyś sądziłam, że bym tego nie uczyniła, lecz Pańskie słowa... były budujące, coś mi uświadomiły. Dziękuję. Nie wierzę, aby mojego kochanego brata zabrały anomalie, kiedyś się dowiem wszystkiego. Prawda zawsze wyjdzie na jaw, a ja znajdę sprawcę jego śmierci.
Dziękuję za troskę, jeśli wydarzy się coś złego, będę Pana informować. Mentalnie również wspieram Pana w podróży i najpewniej ten list odnajdzie Pan gdy powróci, więc będę wierzyć w Pańskie bezpieczeństwo i zdrowie. Być może kiedyś opowie mi Pan o tej podróży…

Pozdrawiam serdecznie

F.

07.08.21 0:40

Przeczytaj 18 XI

Anthony,

niezmiernie Ci dziękuję. Mijają lata, a ja cały czas wiem, że mogę na Ciebie liczyć. Co do listy, poinformuję Cię o wynikach działania pierwszorzędnie.

Nie powinienem tłumaczyć się bieżącymi wydarzeniami i brakiem czasu. Jestem wobec Ciebie dłużny chyba do końca mych dni Anthony. Wiedź, że bez Ciebie nie dałbym sobie rady. Dlatego pozwól mi ponosić brzemię tej winy… Naprawdę chciałbym, aby wszystko wróciło do normy, myślisz, że będzie to możliwe? Jeżeli masz czas w drugiej połowie grudnia, tuż przed świętami, czuj się zaproszony. Ewentualnie jeśli toniesz w natłoku przedświątecznej gorączki, wpadnij do mnie w nowym roku, już na spokojnie. Napijemy się czegoś, rozpalę w kominku, posiedzimy w salonie jak za dawnych lat.

Miłego dnia,

Vincent

07.08.21 23:35

Przeczytaj grudzień 57

Drogi Panie A.,

Nie mam czego Panu wybaczać, grudniowy czas stał się… zawiły najwyraźniej dla nas obojgu. Mam nadzieję, że zdołało się przebić słońce już przez pochmurny nieboskłon wydarzeń okalających Pańskie dni.
Panie A., nie musi Pan na siłę zachowywać radosnej strony, chciałabym… aby mógł Pan zedrzeć ciężar ze swoich barków tymi listami, podobnie, tak jak ja zdzieram go, pisząc o własnych niedolach. Jesteśmy korespondencyjnymi przyjaciółmi Panie A., proszę się nie wahać, nie zmienię przez to zdania na Pański temat.
Dziękuję za kolejną nadesłaną pozycję, postaram zagłębić się w nią przez okres świąteczny. Również z tej okazji chcę Panu życzyć dużo zdrowia, szczęścia i radości w tym czasie. Niech spełniają się Pańskie marzenia, Panie A., niech nowy rok przyniesie same dobroci, których takim duszom potrzeba.
Muszę Panu rzec, że wszystko znów napawa mnie niepokojem. Słyszał Pan może o grudniowych wydarzeniach na Connaught Square? O rozdawaniu żywności i… cóż, przedziwnych ulotkach traktujących o „zupie z trupa”? Ciągle do mych uszu dochodzą nowe wieści o ofiarach, ludzie głodują, świat staje na głowie. Wie Pan… kilka tygodni temu nad brzegiem rzeki Lune znalazłam… ciało. Martwego człowieka w tragicznym stanie, był mugolem, z tego co udało mi się odkryć wraz z… dawnym znajomym. Zastanawiam się wciąż, dlaczego ludzie bywają tak okrutni, pozbawieni szacunku do innego człowieka. Jak można było nie pochować tego kogoś? Zostawić niczym szmacianą lalkę na pastwę losu, chociaż tam, raczej na pastwę zwierząt.
Niestety ostatnio oprócz polecanej przez Pana literatury w moich dłoniach lądują prace naukowe o magicznych stworzeniach. Podejrzewam jednak, że w dobie obecnej sytuacji, ciężko będzie odnaleźć tego typu księgi, które traktowałyby o naszych przemyśleniach.
Proszę o siebie dbać Panie A. i jeszcze raz życzę Panu oraz Pana rodzinie wszystkiego dobrego z okazji nadchodzącego nowego roku.

F.

[niezmiennie, treść listu zaszyfrowana prywatną metodą]

09.08.21 17:53

10.08.21 23:45

Przeczytaj 23 stycznia

kuzynie Anthony,

sprawa jest pilna. Pewien statek rozbił się w okolicy Hempshire. Rozbitkowie dotarli do Wellswood, gdzie ludzie udzielili im schronienia i pomocy. Z początku wszystko było w porządku, jednak podobno wczoraj wszyscy Ci, którzy przypłynęli zaczęli zachowywać się dziwnie - oskarżyli ludzi Wellswood o chowanie przed nimi żywności, podłożyli ogień pod jeden z domów innej z rodzin zabrali wszystkie dobra a panią Landę i jej syna wyrzucili z domu. Zabarykadowali się w środku grożąc że jeśli zbliżą się do budynku wysadzą go i wszystko dookoła.
Uprzedzając Twoje pytanie - nie zamierzam zabierać się za rozmowy z nimi. O pomoc w tej kwestii poprosiłam Uriena, wierzę, że on zna odpowiednich ludzi, którzy go wspomogą. Mój list do Ciebie powodowany jest czymś. piszę jednak po prośbie z nadzieją, że będziesz w stanie wspomóc - albo o tą pomoc poprosić wuja Sorphona - to, co wymyśliłam dla pokrzepienia serc ludzi w Wellswood. Chciałabym zebrać żywność, którą moglibyśmy rozdać mieszkańcom i z której będziemy w stanie ugotować dla nich ciepły posiłek. Dodatkowo poprosiłam Leśną Lecznicę o wsparcie w postaci medykamentów i medyka na jeden dzień, liczę na zgodę i możliwość postawienia namiotu medycznego, który wspomoże też mieszkańców miasta.
Tym niewielkim gestem, chciałabym im pokazać kuzynie, że podjęli właściwą decyzję pomagając tym, którzy tej pomocy potrzebowali. I że dobro wraca. Przypomnieć, że wiesz w tych czasach ciężkich dla nas wszystkich tylko razem możemy… rzeczywiście coś zrobić.
Czasu nie ma dużo, dlatego czekam na rychłą odpowiedź. Działania chciałabym rozpocząć o świecie 25 stycznia.

Twoja,

Neala

11.08.21 15:21

. S.B.

Anthony, wróciłam na kilka dni do kraju; wszystko u ciebie w porządku? To miejsce wygląda o wiele gorzej, niż wtedy, gdy je zostawiałam przed paroma miesiącami. S.

16.08.21 1:29

14.01.58

Drogi Szwagrzez pewnością słyszałeś już o tym, co mi się przytrafiło ~~i jak wielką jestem niedołęgą~~. Wybacz, że nie dałem Ci znać wcześniej, szczególnie jeśli chodzi o życzenia noworoczne i te świąteczne. Mam nadzieję, że z Rią i resztą całej rodziny Macmillan spędziliście ten czas w spokoju i cieple. Wierzę, że ten Nowy Rok będzie dla nas wspaniały, musi być, w końcu zostaniesz ojcem. ~~Dziwne to trochę, nie?~~

Odpisz, jak tylko znajdziesz chwilę, musimy się spotkać i porozmawiać o Sprawach. Reggie

28.09.21 22:46

Przeczytaj G. Tonks

Anthony, Wygrałeś.

G.

02.08.22 17:28

Zaproszenie21 V 1958

Drogi Anthony!Wielkimi krokami nadchodzi najkrótsza noc w roku – święto urodzaju, radości i miłości. Z tej okazji serdecznie zapraszam Cię wraz z rodziną do Weymouth, gdzie tradycyjnie będziemy celebrować kwitnące kwiaty paproci. Spotkanie odbędzie się w gronie rodziny i przyjaciół w dzień przesilenia letniego 21 VI 1958 r. poprzedzone obiadem o godzinie 17. Archibald

09.08.22 19:11

Przeczytaj 3 kwietnia 1958

Drogi Anthony,

minęły wieki, gdy ostatnim razem wymieniliśmy ze sobą kilka listów! Ale trudy rodzicielstwa powinny być wystarczającym wytłumaczeniem dla nas obojga. Mam nadzieję, że trojaczki rozwijają się zdrowo, a i Ria zdołała już powrócić do pełni sił. Gdybyście mieli kiedykolwiek życzenie wybrać się poza Puddlemere, wraz z mym mężem i szwagierką serdecznie zapraszam was do Derby. Niestety sama wchodzę powoli w okres ostatnich podróży; nie wiem, czy Archibaldowi udało się utrzymać tę wieść w tajemnicy, jednak teraz jedynie ślepemu mogłoby umknąć to, że jestem przy nadziei. Gdy w lutym odwiedzałam w Puddlemere Twą kuzynkę Prudence myślałam, że jestem tylko zmęczona, ale chwała Merlinowi, znów będziemy mogli cieszyć się z Elroyem maleństwem.

Nie piszę jednak tego listu, chcąc przekazać Ci wyłącznie dobre wieści — oczywiście, chciałabym, by moje listy pękały wyłącznie od takich wiadomości, lecz sam jesteś przecież w pełni świadom, że wojna nie jest dla nas łagodna. Łagodna nie była także dla mieszkańców West Riding of Yorkshire, którzy z końcem marca ucierpieli w wyniku przejścia przez ten teren magicznego huraganu. Podobno wywołany został zaklęciami bojowymi, jesteś w stanie to uwierzyć? Żywioł zniszczył domy i dorobek życia tylu ludziom... Pragnę im pomóc, Anthony. Nie mamy jednak w Derbyshire i Staffordshire wystarczająco dużo miejsca, by pomieścić wszystkich. W dodatku Staffordshire dalej pozostaje niestabilne. Chciałabym zatem prosić Cię o pomoc — jak myślisz, znajdzie się w Kornwalii trochę miejsca na zakwaterowanie potrzebujących? Wybieram się za dwa dni na miejsce, ocenię, jak wygląda sytuacja. Zdrowych i silnych moglibyśmy odeskortować do Kornwalii bez większego problemu, gdybyśmy tylko uzyskali zgodę Twej rodziny. Koniecznie napisz mi, co o tym wszystkim sądzisz!

Tymczasem ucałuj proszę Rię i wyściskaj ode mnie dzieci. Nie mogę się doczekać, kiedy będę mogła je poznać, z takimi rodzicami muszą wyrosnąć nie tylko dzielne, ale i piękne.

Z wyrazami wszelkiej pomyślności,

Lady Mare Greengras$

14.09.22 22:46

Przeczytaj M.

Anthony, Podczas patrolu w Wistmans Wood byłem świadkiem pobicia i próby obrabowania mugolskiego cywila przez trójkę młodych mężczyzn w mundurach londyńskiego Ministerstwa Magii (!). Obecność funkcjonariuszy na ziemiach Macmillanów stanowiłaby powodu do niepokoju, ale na "szczęście" ci napastnicy jedynie podszywali się pod służby (mundury były szyte ręcznie, liczę, że na kolejnym przesłuchaniu wydadzą tożsamość swojej krawcowej), chcąc zastraszać niewinnych ludzi w celach rabunkowych. Jeden z nich posługiwał się podstawami czarnej magii, zabezpieczyłem dowody i aresztowałem całą trójkę. Są w kornwalijskiej komórce naszego podziemnego Ministerstwa i oczekują na sąd wojskowy, ale pomyślałem, że chciałbyś o tym wszystkim wiedzieć. Nie wiem, jaki będzie wyrok, dowody są solidne, ale młodzieńcy mają po kilkanaście lat. Jeśli zechcesz ich poznać i ocenić, czy poza moralnym zepsuciem są zdolni do walki, Przysięga Wieczysta mogłaby ich przymusić do lojalności rebelii i Macmillanom - a Twoja perspektywa może wpłynąć na perspektywę sędziów. M.

14.02.23 12:23

Dziś o poranku znalazłeś list z drobnym bukiecikiem kwiatków. Skropiona amortencją wiadomość poprawiła ci nastrój, przyprawiła cię o uśmiech jeszcze zanim zajrzałeś do środka. W kopercie znajdował się list pachnący damskimi perfumami — i choć w rzeczywistości były zupełnie obce, tak jak prawdziwy adresat i jego styl pisma, jakimś dziwnym trafem od razu przypisałeś je osobie bliskiej twojemu sercu, przecząc najzwyklejszym faktom. Prócz pergaminu w środku znajdował się drobny upominek, który miał cię ucieszyć.

Kupidynek pozostawił na Twoim parapecie miłosny list, nastrajając cię powoli na nadchodzące święto miłości. Wewnątrz znajdziesz kryształ/komponent/czekoladową żabę — jedną z tych rzeczy możesz wylosować w odpowiednim temacie.

Przeczytaj Moja miłości

Mój bohaterze, Gdybym Cię teraz widziała
to bym ze szczęścia płakała.
Gdybym Cię teraz miziała
to bym Cię także całowała.
Gdybym Cię mogła teraz zobaczyć
to bym mogła wszystkim wszystko wybaczyć.
Kocham Cię za to kim jesteś
za to że jesteś jak moja przestrzeń! Tylko Twoja

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia