First topic message reminder :

[bylobrzydkobedzieladnie]

26 grudnia
Już wcześniej zainteresowała się wszelkimi księgami o jasnowidzeniu i hipnozie. Myślała, że posiada w swoim rodowym domu każdą lekturę oscylującą wokół magii umysłu, szczególnie skoncentrowanej na hipnozie. Jak się okazało, wcześniej nie szukała informacji o tej samej dziedzinie magii w każdej jej odsłonie. Badała ją pod zupełnie innym kątem. Księgi, które ojciec ściągnął jej z Francji uzmysłowiły jej, ze było jeszcze wiele niezgłębionych przez nią tematów. Przejrzała je w przelocie. Zanim podjęła się próby zinterpretowania ich. Musiała najpierw dopełnić swoją wiedzę na temat jasnowidzenia. Przed Mulciberem, proponującym jej współpracę w badaniach naukowych nie mogła przyznać, że temat jasnowidzenia wydawał jej się w głębszej analizie bardzo obcy. Znała podstawy. Potrafiła stwierdzić, że jasnowidzenie w dużym stopniu wiązało się również z wróżbiarstwem i w jakimś niewielkim z astrologią. Miała ogólne pojęcie na wizje, ale nigdy tak naprawde nie interesował ją ich przebieg. Mogła nawet nie wiedzieć nic o ich indywidualnym charakterze. Dla niej każdy jasnowidz był osobistością, która w jakimś stopniu czerpała ze świata niespodziewane strzępki cudzych, przyszłych przeżyć. W pewnym stopniu wydawali jej się złodziejami ludzkich doświadczeń i czasu. To podejście nie mogło jej pomóc w przebiegu badań, których miała się podejść. Poszukiwała w Bibiliotece lektur, które mogłyby obalić to jej wyobrażenie o jasnowidzeniu. Samo przesortowanie stert materiałów, książek, poradników, czy często niekompetentnych autobiografii jasnowidzów wydawało się już udręką. Już samo znalezienie wśród wiedzy niepotrzebnej -  zbyt banalnej, zbyt głupiej, zbyt patetycznej, czy zbyt niezrozumiałej – tego, co ją interesowało wydawało się ciężkie. Później uporządkowanie tego co wybrała zdawało się taką samą udręką. Wśród lektur jakie znalazła odszukała tytuły pisane przez fałszywych jasnowidzów, a znalezienie pewnych nieprawidłowości zajęło jej dużo czasu. Potem wśród tego co sobie przygotowała, okazało się, ze część tytułów jest jej zupełnie zbędna z uwagi n wąską przestrzeń tematyczną w jakiej poruszał się autor. Niestety niektórych źródeł nie rozumiała, jako, że wzięła sobie do analizy wiedzę zbyt specjalistyczną, która, domyślała się, byłaby ciężka w zrozumieniu nawet dla Ramseya. A to był dopiero wierzchołek góry lodowej. Przygotowała się dopiero z zakresu wiedzy o jasnowidzeniu.

| zt

The member 'Darcy Rosier' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 37

28 grudnia
Po tym, jak zgromadziła materiały z zakresu jasnowidzenia mające jej posłużyć za pomoc w analizie problemów badawczych i zrozumienie postawionej w pierwszym etapie badań hipotezy, postanowiła przygotować się z wiedzy o hipnozie. Już wcześniej zdążyła zauważyć, ze zakres materiału z tej dziedziny jaki opanowała skupiał się wyłącznie na szczegółach i tajnikach magii umysłu. W żadnym ze źródeł nie odnalazła informacji naprowadzającej jej na to, jak łączyć hipnozę z innymi obszarami nauki. Nie spodziewała się znaleźć gotowego rozwiązania swojego problemu, ale wyraźnie zainteresowała się, czy integralne łączenie hipnozy ze sferami innej magii było możliwe. Odnalezienie informacji na ten temat okazało się tak samo problematyczne jak zdobywanie rzetelnej wiedzy na temat, którym nigdy wcześniej się nie interesowała – jasnowidzenie. O ile to było problematyczne z uwagi na niemożliwość określenia jaka wiedza w kwestii obcego jej zagadnienia będzie jej niezbędna i które strefy tej wiedzy nie są jej konieczne potrzebne, o tyle szukanie czegoś, czego nie wiedziała czy nawet istnieje, a nawet jeśli istnieje, to ona nie wie jak takie korelacje się w naturze magicznej nazywają, to już sprawiało duże problemy. Po kilkugodzinnym przeszukiwaniu biblioteki w poszukiwaniu nieznanego, Darcy traciła powoli nadzieję, czy mogłaby znaleźć w zbiorach tej biblioteki interesujące ją materiały. Przeszukiwała kolejno każdą lekturę, które w tytule zawierała hipnozę. Analizowała spisy treści, wstępy, prologi, przypadkowe treści. W końcu zaczęła poszukiwać biografii znanych jej hipnotyzerów. W ich działalności próbowała doszukać się czegoś ponad samą hipnozę. Spodziewała się czegoś nowatorskiego, odkrywczego, ale historie każdego z nich opierały się na tym samym schemacie. Na podobnych badaniach. Kiedy już napotykała na coś ciekawego, po kolejnych godzinach wnikliwych badań okazywało się, że biblioteka nie posiada większej ilości źródeł na dany temat. W końcu interesujące ją aspekty natury hipnotycznej znalazła w księgach, które nie opisywały stricte samego procesu hipnozy, czy magii umysłu. Odnalazła proste wzmianki o łączeniu różnych dziedzin magii, dywagacje, głównie teoretyczne nad sposobem zintegrowania ich razem w kooperacji. Właśnie takie opasłe tomiska, będące zwykłym metodologicznym bełkotem zabrała ze sobą do domu, razem z wcześniej znalezionymi księgami dywagującymi wokół tematu jasnowidzenia.

| zt

The member 'Darcy Rosier' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 41

12 grudnia
Darcy po ostatniej kłótni w domu swojej przyjaciółki, postanowiła odwiedzić Bibiotekę w celu zrelaksowania się przed lekturą oscylującą wokół hipnozy. Przysiadła przy księgach, spisując nieliczne informacje jakich jeszcze nie znała na temat tej dziedziny magii. Postanowiła znaleźć nowe tomiszcza, które mogłaby zrzucić na stół pełen już innych tytułów. Wstała od stołu, wybierając się między regały. Przemieszczała się pomiędzy nimi bez pośpiechu, szukając interesujących ją nazw. Czasami przejeżdżała palcem po grzbiecie książki bardziej bądź mniej zaintrygowana. W pewnym momencie przystanęła w miejscu, słysząc dziwnego rodzaju skrzypnięcie. Zwróciła twarz w kierunku źródła dźwięku. Było już za późno żeby zareagować. Została zablokowana ciężkim regałem, zaś przytrzaskiwanie jej spódnic półkami i okręcanie ich wokół gwoździ stało się już chyba jakimś rytuałem wizyt Darcy Rosier w tej bibliotece. Jak wczoraj pamiętała okoliczności w jakich poznała niejakiego Samuela, który ratował ją z podobnych opresji. Nic dziwnego, ze Darcy westchnęła sfrustrowana odkładając niechętnie trzymaną w ręku książkę na przechyloną półkę. Tyle w tym miała szczęścia, ze zbiory z regału nie spadły wprost na nią. Mogło się to okazać bardzo niemiłym doświadczeniem. Nie od razu dostrzegła idącą niedaleko zamyśloną dziewczynę. Z początku spróbowała sama wyrwać materiał z pod tego potrzasku. Bezskutecznie oczywiście. W końcu kiedy jej wzrok padł na złocistokłosą niewiastę, nie zdołała na sobie wymusić prośby o pomoc. Była na to zdecydowanie zbyt dumna. W efekcie zamiast zwrócić na siebie słownie uwagę, udała, że książki z regału same pomknęły pod nogi Minnie McGonagall, chociaż w rzeczywistości to Darcy cisnęła nimi wprost pod kostki dziewczęcia. Im bardziej boleśnie przypłaci to dziewczyna, tym większa pewność, że dostrzeże w oddaleniu kogoś mającego większy problem niż potencjalnie obolała kość ogonowa.

Historię wojen goblińskich zawsze ją fascynowały: właśnie natrafiła na rzadką pozycję o goblińskim bohaterze z południowej Europy, Srogim Zębie, nic dziwnego, że od razu zatopiła nos w książce, zapominając o wszystkim, co działo się wokół. Mało kto wie, jak dzielny był Srogi Ząb - podczas oblężenia z wrogim klanem nakazał się podpalić i wskoczył między wrogów, siejąc u nich prawdziwy popłoch. Brutalne, nawet bardzo, ale zrobił to, by ratować swój klan - rodzinę, przyjaciół, bliskich, miał dwoje synów - którzy również wyrośli na wielkich bohaterów i, kto wie, może nawet wspomniano o nich w tej książce; nigdy nie udało jej się dotrzeć do informacji o tym, co właściwie stało się z chłopcami. Oblężenie dzięki Srogiemu Zębowi zostało odparte, więc bez wątpienia przeżyli - ale jak długo bez ojca? Wzruszona westchnęła, kiedy wtem, nagle i znikąd, pod jej nogi spadł grom książek z pobliskiej półki -  w tym jedna kantem uderzyła prosto w jej mały palec u stopy.
- Och - Powiodła wzrokiem na półkę, mimo wszystko - może jako prymuska prowadząca badania naukowe a może jako córka pastora - pozostając wystarczająco bystrą, by dojść do wniosku, że książki same zwykle nie spadają z półek. Chyba, że są zaczarowane - te jednak wyglądały na całkiem normalne. Nie miała powodów, żeby przypisywać dziewczynie winę umyślną, uznała raczej, że te wypadły jej z rąk - choć zdziwiła ją jej obojętność. Na Merlina, to były książki, a książki należało szanować!
- Przepraszam - zawołała, zamykając księgę z głośnym hukiem i składając ją w rękach, następnie przerzucając przez pachę. Wzniosła wzrok na dziewczynę, zakładając ręce na piersi, nie rozpoznawała jej - to dziwne, prawdopodobnie były w podobnym wieku. - Coś ci upadło. Książki - dodała, jakby spodziewała się, że ta mogłaby nie zrozumieć, o co chodziło Minerwie - albo jakby w bibliotece mogło komukolwiek upaść coś innego niż książki. Palec u stopy pulsował bólem, ale przygryzła zęby - ta dziewczyna przecież nie zrobiłaby tego specjalnie.

Darcy spoglądala na Minerwę bystrym okiem. Próbowała odnotować jak szybko dziewczyna jest się w stanie połapać w sytuacji. Na szczęście wizyty w Bibliotece przeznaczone były dla osób inteligentnych, bo juz chwilę później panienka McGonagall zwróciła twarz w stronę Darcy. Rosier wyprostowala się pewnie, utrzymując jej wzrok. Zdziwił ja komentarz nieznajomej, ale nie dała tego po sobie poznać. Zwróciła wzrok w stronę porozrzucanych książek.
- Ach, tak. Przepraszam. - rzuciła dość łagodnie i z przekonaniem, chociaż wcale nie było jej przykro. Poświęcenie książek wydawało się małą ceną za uwolnienie jej z pod naporu tego regału. Wydawał sie zbyt duży i ciężki, obladowany przez ogromne tomiszcza, aby próbować go samemu z siebie zrzucić. Może gdyby Darcy lepiej operowała zaklęciami.
- Spadly - przyznała, nie mogąc zrozumieć dlaczego przywrócone książki zwracały większą uwagę dziewczyny niz przywrócony regał.
- To ta półka. Ktoś ją przewrócił. Pomyślałam, że może warto ją postawić z powrotem. Szkoda byłoby żeby więcej tomów zlecialo na ziemię...
Nie, nie. Wcale nie chodzilo o uwolnienie spódnicy Darcy spod tego ciężaru.
- Co dwie różdżki to nie jedna. - dodała wymownie. Po chwili otaksowala Minnie wzrokiem. Jej spojrzenie padło na tytuł książki. Ta prawila o jakimś Zębatku. Czy to nie była lektura dla dzieci? Darcy aż tchnelo żeby spytać:
- Umiesz czarowac, prawda?

Nigdy nie lubiła przerywać dobrej lektury, a nie potrafiła wskazać nic bardziej fascynującego od goblińskich wojen - była więc trochę nieobecna, najchętniej odeszłaby od razu i przysiadła przy jednym ze stolików, zgłębiając losy wielkiego bohatera: ale nie mogła. Choć nieznajoma wydawała się doskonale panować nad sytuacją, najwyraźniej chciała jej pomocy - a Minerwa, choćby chciała, odmówić jej nie mogła. Przyjrzała się krytycznie przechylonej półce, nie mając powodów, by uznać, że ktoś wspomniany przez Darcy mógłby być też samą Darcy. Skinęła głową na przeprosiny, z westchnieniem schylając się i zbierając książki spod swoich nóg, wciąż czuła tępe pulsowanie bólu w jednej ze stóp.
Właściwie dopiero teraz dostrzegła, że dziewczyna znajdowała się w potrzasku, z którego nie mogła wyjść. Obrzuciła półkę niechętnym spojrzeniem - naprawdę, kto zachowuje się w bibliotece w taki sposób? - z troską jednak przytaknęła, kiedy przypomniała jej o książkach. Morgano, przecież one wszystkie mogły pospadać i się poniszczyć - z taką łatwością! Z roztargnieniem odłożyła trzymaną księgę na jedną z półek, wyjmując z kieszeni różdżkę.
- Och, słusznie - przytaknęła, odczuwając dziwnie ciepłe uczucia względem dziewczyny, zapewne w związku z dbałością o cenne książki, szacunek względem nich był zdaniem Minerwy był oznaką mądrości. A mądrych ludzi lubiła. Co prawda naszła ją myśl, aby zapytać, dlaczego więc tego nie robi, ale - najpierw książki, one były ważniejsze!
- Umiem - dodała bez oburzenia, w magicznej części biblioteki przebywały przecież również charłaki, a prosić je o wyciągnięcie różdżki byłoby niegrzecznie. To miłe, że ta dziewczyna o tym pomyślała. - Jak udało ci się... tam dostać? - Do środka tej przepaści, nagle Minerwę olśniło: och, pewnie chciała to zrobić fizycznie, pewnie sama nie potrafiła czarować... ! Cóż za poświęcenie! - Nie martw się, zaraz to naprawimy - zapewniła ją o wiele troskliwiej, niż uprzednio, w skupieniu kilkakrotnie ważąc w ręku różdżkę. - Inanimatus Conjurus - wypowiedziała płynnie, skomplikowana tarnsmutacja była dla niej właściwie prostsza niż windgardium leviosa.

The member 'Minnie McGonagall' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 9

Darcy nie była już przekonana co do tej dziewczyny, jakim typem człowieka jest. Wydawała jej się całkiem niepozorna. Z początku może nawet zbyt niefrasobliwa i beztroska. Była też za ciepłą osobą, żeby traktować ją poważnie, ale w jej spojrzeniu coś wyraźnie wskazywało na jej inteligencję. Po dłuższym zastanowieniu, kiedy przeanalizowala tytul, jaki dziewczę trzymało w dłoni. Nie była to chyba jednak bajka dla dzieci, a poważna powieść historyczna, której niepełnosprytni na pewno by nie zrozumieli. Jakie to było dziwne wrażenie, kiedy nieznajoma budziła w Rosier tak sprzeczne odczucia. Jednak ku jej zadowoleniu, dziewczyna przemogła się do pomocy, chociaż na taką, co strasznie długo trzeba ją do pomagania przekonywać, nie wyglądała.
— Spróbujmy ich nie zrzucić — dodała dla jasności.
Dla Darcy książki też miały znaczenie, ale znacznie mniejsze niż dla Minerwy. Miała trochę inne priorytety. Najpierw liczył się jej komfort, a dopiero później dobry stan tomiszczy, które mogłyby pospadać z szafki. To, że się poniszczą obchodziło ją akurat w tym momencie mniej niż fakt, że spadając, zlecą jej prosto na głowę.
— Arresto Momentum! — zareagowała od razu, w odpowiedzi na słowa dziewczyny. Zauważyła, że ta użyła bardzo ciężkiej formuły transmutacyjnej, której Darcy sama by się nie podjęła. Z przezornością wolała się upewnić, że ożywiona, czy nie półka pełna książek zaraz nie runie w jej kierunku. Regał zachwiał się niebezpiecznie, widocznie poza  kontrolą Minnie. Darcy zastanowiła się, czy dziewczyna nie przeceniła swoich możliwości, bo ten, owszem, ożył, ale nie chciał się poddać woli Minerwy. Tyle w tym było dobrego, że Rosier została uwolniona z potrzasku. Zaklęciem spróbowała też ustabilizować część książek nad swoją głową.
W tym czasie półka zgięła się nienaturalnie, chyląc się w stronę ich obu, jakby chciała ich pożreć.
— Kochana, nie wiem, co zrobiłaś, ale dobrze byłoby to cofnąć.

The member 'Darcy Rosier' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 7

Skinęła głową, ciesząc się, że Darcy rozumiała, jak potężną wagę miało dobro książek - przez myśl jej nie przeszło, by ta mogła kierować się jakimikolwiek innymi, broń Merlinie egoistycznymi pobudkami - po cóż by miała? Na jej usta wstąpił uśmiech, szczery, pogodny, chętny do pomocy. Coś jednak poszło nie tak, zaklęcie przez nią rzucone, owszem, zadziałało, ale nie do końca tak, jakby Minerwa sobie tego życzyła. Zachwiał się nad dziewczyną niebezpiecznie, Minerwie nie umknęło jej spojrzenie, po czym wygiął się w ich stronę i najwyraźniej miał zamiar runąć prosto na nie. Cudownie, Minerwo McGonagall, coś ty znowu narobiła? Ostatnimi czasy wiecznie ładowała się w kłopoty - czy chciała tego, czy nie, powinna była przestać korzystać z magii w miejscu tego typu. Czuła się jak dziecko, które dopiero co opuściło Hogwart i nie kontrolowało tego, w jaki sposób korzystało z posiadanej mocy - a myśl ta ją zawstydzała, bo większość życia uważała się za osobę z wszechmiar odpowiedzialną. Może czas najwyższy zweryfikować ten pogląd? Zdawało się jej, że nieudane zaklęcie Darcy tylko rozzłościło regał, który w momencie, kiedy został trafiony, stanął w miejscu - na krótki moment, aż znów się przechylił i sypnął się prosto na nie.
Dziewczyna miała różdżkę i najwyraźniej również potrafiła czarować - mylnie wzięła ją za charłaczkę, ale w tym momencie nie miało to żadnego znaczenia. Minnie, korzystając z bliskości, szybko chwyciła Darcy za przegub nadgarstka i szarpnęła w swoją stronę, by ta nie padła ofiarą wygłodniałego i rozzłoszczonego regału. Wiedziała, że mebel na tym nie poprzestanie, póki go nie zatrzymają - będzie chciał je zaatakować. Księgi runęły z półki, a Minerwa potknęła się o jedną z nich, ciągnąc wciąż trzymaną za rękę Darcy na podłogę. Musiały działać szybko - i skuteczniej niż dotychczas.
- Pomóż mi - odparła nerwowo na jej słowa, a machnąwszy różdżką poprawiła zaklęcie:
- Inanimatus Conjurus!

The member 'Minnie McGonagall' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 20

Miały to nieszczęście, że znajdowały się kawałek od bocznej czytelni. Tam byłoby bezpiecznie. Nie byloby czychajacych na ich zdrowie regałów, przechylających się w ich stronę bardzo niebezpiecznie. Tymczasem, kiedy książki zaczęły spadać i lądować pod ich stopami, obie znajdowały się w tunelu pomiędzy dwoma rzędami półek, to nie zwiastowało im najepiej. Pociągnięta przez nieznajomą, ruszyła za nią, poprawiając jednocześnie uścisk dłoni na różdżce. W przeciwieństwie do Minnie, ona nie była najlepsza w rzucaniu zaklęć. W gruncie rzeczy nie robiło jej to większej różnicy czy miała rzucić zaklęcie transmutacyjne, czy może zwykle, z zakresu tych prostszych. Darcy specjalizowała się w magii umysłu, a ta, znacznie różniła się od magii białej, czarnej, czy transmutacyjnej. Dlatego Rosier trochę bezmyślnie powtórzyła zaklęcie po swojej nowej koleżance, imitując jej ruch nadgarstka i ton. Kiedyś w ten sposób uczyła się od Tristana zaklęć czarnomagicznych i przyniosło jej to jakieś postępy w tej dziedzinie magii.
— Inanimatus Conjurus!
Różdżą wskazała na jeden regał, bo ten niebezpiecznie przechylał się już w kierunku drugiego. Zaraz polecą im tu biblioteczki jak dmino i Darcy wolałaby się wtedy nie zastanawiać kto będzie za to płacił. Nie żeby Rosierom brakowało funduszy, ale sponsorowanie biblioteki nie było nadrzędnym celem jej rodu.
— Uważaj
Darcy pociągnęła Minnie w swoim kierunku, bo kolejna fala książek sypała im się na głowę. Szkoda tomów, cóż rzec, ale jeszcze bardziej szkoda byłoby czarodziejskiej, rozbitej głowy.

The member 'Darcy Rosier' has done the following action : rzut kością

---

'k100' : 89