Dzwoneczek

08.09.20 12:32

First topic message reminder :

Dzwoneczek

Pójdźka zwyczajna to prezent od ukochanego brata, Francisa. Z dumą prezentuje swoje jasnobrązowe pióra z białymi plamkami. Jak na polującą za dnia sowę przystało świat obserwuje czujnie żółtymi oczami. Jest grzeczną i ułożoną sową, nie dziobie palców, cierpliwie czeka na pospiesznie zapisywaną odpowiedź. Poczęstowana smakołykiem z zadowoleniem kołysze się na boki.

Spoiler:

[bylobrzydkobedzieladnie]

02.02.23 14:51

Przeczytaj 25 maja 1958

Evandro

Dziękuję za Twój list.
~~Nie wiem co~~ Proszę, nigdy więcej tego nie rób.
Chciałbym się z Tobą zobaczyć, ale nie wiem, czy to dobry czas. Chyba jestem chory.

PS Przeproś ode mnie Primrose, jeśli się zobaczycie. Nie zapomniałem o jej urodzinach.

Pozdrawiam

Rigel

14.02.23 13:08

Dziś o poranku znalazłaś list i piękną, czerwoną różę. Skropiona amortencją wiadomość poprawiła ci nastrój, przyprawiła cię o uśmiech jeszcze zanim zajrzałaś do środka. W kopercie znajdował się list pachnący męskimi perfumami — i choć w rzeczywistości były zupełnie obce, tak jak prawdziwy adresat i jego styl pisma, jakimś dziwnym trafem od razu przypisałaś je osobie bliskiej twojemu sercu, przecząc najzwyklejszym faktom. Prócz pergaminu w środku znajdował się drobny upominek, który miał cię ucieszyć.

Kupidynek pozostawił na Twoim parapecie miłosny list, nastrajając cię powoli na nadchodzące święto miłości. Wewnątrz znajdziesz kryształ/komponent/czekoladową żabę — jedną z tych rzeczy możesz wylosować w odpowiednim temacie.

Przeczytaj Moja Miłości

Najdroższy kwiecie, Chcę kiedyś być z tobą
Pośród cichej burzy
Chcę kiedyś być z tobą
Pośród płatków róży
Chcę myśleć o tobie
Czytać z twoich myśli
Wiedzieć że nikt inny
Tobie się nie przyśni
Spojrzeć w twoje oczy
Będące moimi
Patrzeć w nie głęboko
Nie mylić z innymi
Chcę szeptać cichutko
Nocami gwiezdnymi
Że kiedyś marzenia
Będą spełnionymi… Tylko Twój

19.02.23 19:01

Przeczytaj Lipiec 1958

Droga Evandro, Twoja rada oraz trafne spostrzeżenia są dla mnie wielce cenne. Masz o wiele większe doświadczenie w organizowaniu i nadzorowaniu takich przedsięwzięć. Znacznie wcześniej zaczęłaś zgłębiać ich tajniki, kiedy ja w tym czasie skupiałam się na innych aspektach swojego życia. Teraz nadrabiam braki i z chęcią podzielę się z Tobą moimi spostrzeżeniami czy wątpliwościami.

Corinne w czasach szkolnych była jedną z nielicznych osób, której towarzystwo było mi miłe. Pamiętam, że była zafascynowana artefaktami i talizmanami, wiele rozmawiałyśmy na ich temat. I choć sprawa Mathieu jest dla mnie nadal bolesną, tak nie żywię urazy do samej Corinne, która nie jest niczemu winna.

Przyznaję, że spotkania z panem Mulciberem się obawiałam i to bardzo. Wiedząc, że jest to człowiek znany, elokwentny i poważany czułam i nadal czuję wobec jego osoby pewien respekt, nawet jeżeli nie do końca zgadzam się z jego słowami. Spotkanie przebiegło nadwyraz dobrze, choć wyszłam z niego trochę skołowana. Z jednej strony, nie odpowiadał wprost na moje pytania czy też uwagi, a z drugiej wskazywał słuszny mojego myślenia, a zarzucał mi, że nie zrozumiałam jego intencji, którymi nie było odbierania praw i działania kobiecej społeczności magicznej, ale wskazania, że w obecnej sytuacji trzeba pomyśleć o innych priorytetach. Nie chciał rewolucji, ponieważ w czasie wojny ta nikomu nie służy, ale sam nie zwrócił uwagi na to, że wojna sama w sobie jest rewolucją. Zmienia porządek, który do tej pory trwał.
Ciężko mi stwierdzić czy doszliśmy do jakiegoś porozumienia. Z jednej strony zdaje mi się, że cały ten artykuł miał być propagandą, a z drugiej jestem przekonana, że część w tych zdań, które napisał, sam święcie wierzy.

To przedziwny człowiek, którego nie potrafię opisać w jednym słowie. Trochę mnie przeraża.

Twoja,

Primrose

20.02.23 15:28

Przeczytaj

Evandro, od dawna nie dostałam od Ciebie słowa, i, choć to do mnie niepodobne, zaczęłam odczuwać nutę zmartwienia.
Czy wszystko w porządku? Z Tobą, Twoim zdrowiem?
Czy zostałaś już na dobre zamknięta w złotych, czterech ścianach, by móc z ~~iryt~~ radością oczekiwać rozwiązania?
Wiesz, że możesz mi ufać.
Tatiana

04.03.23 14:30

Przeczytaj Lipiec

Czcigodna lady doyenne, żywię nadzieję, że mój list znajduje lady w zdrowiu i dobrym samopoczuciu. Ważę się na jego skreślenie, gdyż pamięć o naszej ostatniej rozmowie napawa mnie ciepłymi odczuciami. Spędziłam czerwiec przy książkach, zastanawiając się nad tematami, które mogłabym z lady poruszyć wspólnie. Byłabym zaszczycona, gdyby zdecydowała się lady w dogodnym dla siebie czasie odwiedzić mnie w moim domu w Worcestershire. Posiadłość nabyłam przed kilkoma miesiącami, jest przyjemnie położona, okolona ogrodami i rzeką, a przede wszystkim - leży w oddaleniu od miast i wsi. W załączeniu do tego listu wysyłam koordynaty najbliższego punktu teleportacyjnego, ze względów bezpieczeństwa prosząc, by zostały one następnie spalone. Nie mam żadnych wątpliwości, że ofiarowanie ich Lady jest słuszną decyzją.

Ostatnie tygodnie upływają mi pracowicie i, niestety, pod znakiem ponurych okoliczności. Być może słodka herbata i kawa złagodzą nieco smak tych opowieści.

Chętnie wspominam, że ów czas uświetniła jednak wizyta na wystawie, którą lady poleciła mi w maju. Należę raczej do sceptyków niż koneserów sztuki, lecz z tego doświadczenia jestem bardzo zadowolona.

Z wyrazami szacunku i sympatii,

Elvira Multon

28.03.23 14:47

Przeczytaj 4 lipca 1958

Kochana Evandro, Liczę na to, że jesteś w dobrym zdrowiu, choć niedawno się widziałyśmy mam ci coś do opowiedzenia. proszę usiądź, ponieważ obawiam się że będzie to dość długi list, a dotyczy on osoby Deirdre Mericourt.
Dnia wczorajszego Madame miała zgłosić się po księgę, która dla niej zamówiliśmy. Jednak od samego poranka towarzyszyły mi dziwne wydarzenia. Nie bywam przesądna, ale też wiem, że pewnych rzeczy nie można ignorować. Zdawało mi się, że widziałam Ponuraka, ale zignorowałam to sądzać, że było przewidzeniem.
Miałam zamiar spędzić większość dnia w sklepie, więc pojawiłam się dość wcześnie, aby sprawdzić jak wygląda sytuacja z talizmanem, który robiłam dzień wcześniej. jakież było moje zdziwienie kiedy okazało się, że cały zaśniedział i nie dało się go w żaden sposób doczyścić.

Madame zjawiła się w sklepie jakiś czas później, a wtedy zaczęły dziać się przedziwne rzeczy. Ręka Glorii sprawiła, że pękło lustro, zaś na karty tarota padała krew. Jakby tego było mało akurat musiała wejść stała klientka. Wtedy wszystko się zaczęło.
Kochana Wando, obawiam się, że Madame ma w sobie demona, istote, która kieruje jej czynami i zachowaniem. Istotę, nad którą nie potrafi panować. Ta przejęła całkowicie władanie nad jej osobą. Ogarnęły mnie przedziwne uczucia, nienawiść, złość tak głęboka, tak bardzo silna i nienaturalna, że nie mogła należeć do mnie, a jednak tkwiła tam.
Madame, a raczej to kto nią sterował, zaatakowała kobietę. Musiała czuć te same emocje co ja, musiały przejąć nad nią kontrolę, ponieważ wyciągnęła sztylet i rzuciła się w moją stronę. Wtedy też Madame przywołała, nie wiem skąd, kruki… to były kruki z cienia, a te zaś wbiły się w ciało klientki.

Evandro, to był straszny widok. Wybacz, że opisuję to w liście, ale mocno mną wstrząsnęła cała sytuacja. Zapewniam, że nic mi nie jest.
Po wszystkim Madame wróciła do swoich zmysłów i jakież było moje zdziwienie kiedy nie raczyła nawet przeprosić. Zachowała się nonszalancko i z całkowitym brakiem klasy. Nie raczyła przeprosić i jeszcze była zaskoczona, że żywię do niej urazę. Wręcz śmiała powiedzieć, że tym ciałem mogłam być ja.

Jak wcześniej miałam nawet pozytywne zdanie o jej osobie, tak teraz je zmieniłam. Namiestnicza Londynku, osoba, która ma dbać o społeczeństwo magiczne morduje z zimną krwią jednego z mieszkańców mówiąc, że sobie zasłużyła. Dokonuje samosądu i oczekuje, że zostanie zrozumiana. Chyba nawet nie pojęła w swojej pysze jak bardzo się to odbija na jej wizerunku.

Evandro, ucieszyłam się kiedy kobieta została wyznaczona na Namiestnika Londynu. Uznałam to za pewien krok, pewną zmianę. Niestety obawiam się, że Madame nie rozumie jak wielka rola jej przypadła i uznała, że wraz z tytułem idzie bezkarność. Brak samorefleksji uderzył mnie jeszcze bardziej.
Wybacz te wzburzone słowa, jeszcze we mnie żywe są obrazy z dnia poprzedniego.
Myślę, że Madame jest dotknięta osobowością obcą, podobnie jak Ramsey Mulciber. Zaczynam się zastanawiać ile ich jeszcze jest i kto posiada również drugą osobowość. Zaczynam mieć wiele podejrzeń i teorii, ale list jest ułomną formą do ich przekazania. Jak tylko uporam się ze sprawami w Durham, złożę ci wizytę.

Twoja,

Primrose

29.03.23 19:05

Melisande Travers lipiec

Ewandro, ze słońca - niekoniecznie. Mogę Cię jednak zapewnić, że do cna wykorzystałam królujące nam lato. Noce też mogą zaowocować zaskakującym zachwytem. Znasz mnie zbyt dobrze. Poranki od zawsze były dla mnie mocniej smutną koniecznością niźli nieoczekiwaną przyjemnością. Prędzej wschód sam mnie zastanie, niż ja wyciągnę po niego ręce, jednak obiecuje nie zamykać się na niego całkiem. Może któregoś dnia uda mi się doświadczyć tego, o czym piszesz.

Teraz ściągnęłaś moją uwagę całkiem. Tajemnicze plany, które oczekują realizacji i wprowadzenia w życie są zdecydowanie czymś, do czego mnie ciągnie. Zwłaszcza, jeśli związane są one z moją własną osobą. Powinnam już teraz zapytać o więcej?

Z nieopisaną chęcią ugoszczę cię w moim zamku w Norfolk, o tej porze jest tu naprawdę pięknie, kiedy Twoje ulubione słońce odbija się w falach leniwie uderzających w brzeg. Jednak skłamałabym mówiąc, że nie wzdycham czasem tęsknie za moją ukochaną altaną w rodzinnym domu. Wybór, pozostawię więc Tobie, obie opcje równomiernie mnie zadowolą, zwłaszcza że nagrodą będzie rozwianie skreślonej przez Ciebie tajemnicy.

Powiedz tylko kiedy, czas nadrobić momenty które spędziłyśmy osobno. Licząc, że miewasz się w dobrym zdrowiu, Melisande

13.04.23 22:14

Przeczytaj lipiec 1958

Szanowna lady Rosier choć list przychodzi niespodziewanie, to przyjmuję go z wielkim zaszczytem. Dziękuję za miłe słowa i żywię głęboką nadzieję, że zarówno Pani, lady doyenne, jak i całej rodzinie, dopisuje zdrowie.

Niezwykle schlebiają mi Twe słowa, lady i prawdą jest, że posiadam w swojej kolekcji kilka eksponatów, które mam nadzieję będą godne Twej uwagi. Pozwolę przygotować sobie najciekawsze dzieła z różnych nurtów, aby wzrok nie znużył się od oglądanie wciąż tych samych wzorów i palet. Natomiast jeżeli szuka lady czegoś sprecyzowanego, proszę o nadesłanie wytycznych.
Owszem, znam się na swoim fachu, jednakże to, czy zasługuję na miano wielkiego pozwolę sobie pozostawić już w Pani ocenie.

Proponuję zatem przyszły wtorek, godzinę proszę wybrać dogodną dla siebie. Proponuję również spotkanie w moim skromnym domu, nie chciałbym narażać na dalekie podróże, w miejsca niegodne obecności persony o takim statusie. Zapewniam bezpieczną podróż za pomocą Sieciu Fiuu, pod adres Śmiertelny Nokturn 27.

Z wyrazami szacunku

, Dmitriy Karkaroff

18.06.23 14:50

Przeczytaj lipiec

Evandro, czy przeczytałaś księgi, które Ci poleciłam? Wiem, że tytuły mogą nie brzmieć zachęcająco, ale "Podstawy obrony dla niepewnych i początkujących" oraz "Protego - nic prostszego" to naprawdę rzetelne pozycje, które pozwolą Ci umocnić wiedzę teoretyczną. Bez dobrego przygotowania nie zdołasz zadziałać wystarczająco szybko w chwili pełnej stresu i niepokoju.
Jeśli już zrobiłaś to, co Ci poleciłam, myślę, że nadszedł czas na ćwiczenia praktyczne. O ile czujesz się na siłach, oczywiście. W przyszłym tygodniu mam nieco więcej wolnego czasu, który mogłabym przeznaczyć Tobie; potwierdź proszę, kiedy mogłybyśmy się spotkać, by przećwiczyć pewniejsze trzymanie przez Ciebie różdżki w dłoni.

Jeśli przemyślałaś naszą rozmowę i zadecydowałaś i n a c z e j - daj proszę znać, nie będę zaskoczona.

Z wyrazami szacunku

Deirdre PS Rozumiem, że Tristan nie wie o naszych lekcjach?

31.10.23 20:25

Przeczytaj Lipiec

Szanowna lady doyenne, Żywię nadzieję, że na owoc pracy nie musiałaś czekać zbyt długo, a to, co przyniesie ze sobą Puszkin, odpowie pokładanym we mnie oczekiwaniom.

Z radością obcowałam z tak rzadkim materiałem jak tkanina z przędzy upiornej ćmy, a jego magiczne nacechowanie przyniosło wyczekiwany rezultat i Tiara Prawdziwego Widzenia, o której rozmawiałyśmy, kryje się dziś pod postacią kapelusza. Gdyby jakikolwiek element projektu jednak nie przypadł ci do gustu, lady doyenne, daj mi, proszę, znać, a wszystko dostosuję.

To była dla mnie przyjemność.

Z wyrazami szacunku, Yelena Mulciber

Kapelusz został zapakowany w karminowe pudełko wyłożone miękką tkaniną. Całość oprawiono dodatkową warstwą papieru, grubszą, czarną, zabezpieczoną zaklęciem na wypadek szkodliwej pogody.

09.11.23 21:29

Przeczytaj 3.08.1958

Kochana Wando, Mam nadzieję, że czujesz się dobrze po otwarciu festiwalu lata. Muszę przyznać, że cały rytuał był ekscytującym przeżyciem, a pewne zdarzenia po nim są jak za mgłą. Dlatego też pozwalam sobie na niepokojenie ciebie teraz, ale w Tobie mam zaufaną przyjaciółkę i osobę, której mogę powierzyć moje troski kiedy wszystkie inne działania nie przynoszą rozwiązania.

Zdaje mi się, że w noc rytuału, pod wpływem kadzideł i całej atmosfery jaka wokół się unosiła, poznałam mężczyznę.
Poznałam w sposób jaki winna jedynie żona znać męża.
Teraz gdy przyszło otrzeźwienie, a umysł zaczyna odtwarzać wszystkie zdarzenia wiele nadal pozostaje za mgłą, jednak wszelkie ślady wskazują właśnie na taki przebieg wydarzeń.

Nie ukrywam, że z jej strony boję się przez to kolejnych dni, ale z drugiej czuję niesamowitą satysfakcję.
Czy to oznacza, że oszalałam?

Twoja,

Primrose

14.11.23 14:27

Przeczytaj 4 sierpnia 1958

Wando!, Ogromnie się cieszę, że mam w Tobie wsparcie i powierniczkę sekretów. Jednocześnie wiem, że zawsze będziesz po mojej stronie i mogę zawierzyć w twoje ręce wszystkie moje troski, obawy oraz lęki.

Nie musisz się obawiać, nic co wtedy się wydarzyło nie było mi nie miłe. Wręcz przeciwnie. Nawet pisząc o tym się rumienię i dobrze, że nikt z domowników mnie nie widzi w tym momencie. Ręka jeszcze drży na samo wspomnienie. Czułam się jak w transie, jakbym wraz z moim ubraniem zrzuciła coś więcej tej nocy. Dawo nie czułam takiej siły i jednocześnie lęku oraz strachu. Doznania były niesamowite.

Nie wiem, czy będzie mi dane posmakować jeszcze raz tych uniesień. Być może, był to jedyny raz kiedy los podarował mi takie wydarzenie. Tym bardziej teraz kiedy stoi przede mną wiele niewiadomych.
Przyznaję, że targają mną sprzeczne emocje. Tak odmiennie różne, że potrzebuję czasu, aby wszystko ułożyć sobie w głowie.

Pytasz kim był mężczyzna, który mi tej nocy towarzyszył. Nie potrafię zbyt długo ukrywać przed tobą niczego w sekrecie. Był nim Namiestnik Suffolk.

Primrose

11.12.23 13:59

Melisande Travers 14 sierpnia 1958

Evandro, z początku ulżyło mi, że powróciłaś do domu nie musząc narażać siebie i życia, które nosisz kiedy nieboskłon zaczął opadać o las. Dopiero później zrozumiałam, że ten nie oszczędził nikogo. Jak się czujesz? Potrzebujesz czegoś? Ziół, leków, pomocy, towarzystwa?

Nasze karty, będą musiały chyba poczekać dłużej w obliczu tego, czym zająć musimy się najpierw. Choć, może wręcz przeciwnie, winniśmy spotkać się we wspomnianym gronie po pierwszej fali pracy której się oddamy i zaplanować wszystko to, co nastąpi jako następne.

Myślą z wami,

Melisande

11.01.24 11:07

Przeczytaj Wrzesień 1958

Wando, Napisz proszę, moja droga, jak się czujesz? Martwię się o ciebie, tak samo jak o Rigela od czasu kataklizmu. Zaczyna do nas docierać ogrom nieszczęścia, jak zobaczyłam go na własne oczy i dotknęłam rękoma zrozumiałam jak wiele mieliśmy szczęścia, że nasz dom stoi.

Daleko nam do stabilizacji, ale już powoli widać efekty naszej pracy, chyba nawet moje koszmary zaczynają zanikać, a dręczyły mnie ostatnio i utrudniały działanie czy skupienie się na czymkolwiek.

Kochana przyjaciółko, mam do ciebie wielką prośbę. Poszukuje informacji i sądze, że możesz mi pomóc. Czy mogłabyś porozmawia z trytonami? Mam podejrzenia, że grota, którą jakiś czas temu odkryliśmy w Durham, stanowiła więzienie dla kogoś lub czegoś. Teraz staram się dojść do tego, co to mogło być. Na myśl przyszedł mi morski potwór. Może Trytony cos wiedzą? Może w morskich głębinach od jakiegoś czasu pojawił się dziwny stwór, wręcz potwór? Taki, który ma tak silny śpiew, że jest wstanie zmusić ludzi z lądu, aby porzucili swoje domy i zginęli w morskiej otchłani.

Czy mogę liczyć na twoje wsparcie?

Twoja,

Primrose

11.01.24 11:33

Melisande Travers 15 sierpnia 1958

Evandro, odetchnęłam z ulgą, czytając twoje słowa. To, co zaszło tego dnia nadal zdaje mi się niemal nierealnym snem, o tym, że była to rzeczywistość świadczą jednak konsekwencje, które ze sobą przyniósł.
Największe z tragedii zdecydowały się nas ominąć - wszyscy jesteśmy żywi - choć Corbenic Castle również ucierpiał, towarzyszą temu pewne osobliwe niedogodności, jednak zaplanowałam już kroki, których się podejmę w związku z nimi.

Może potrzebowałam kogoś, kto moje własne chęci urzeczywistni wybrzmiałym głośno zdaniem. Spotkajmy się więc, wybierz termin, który będzie Ci odpowiadał, postaram się do niego dopasować. W obliczu wszystkiego co zaistniało część moich planów tworzy się na bieżąco - wierzę, że z Twoimi jest podobnie. Będę oczekiwać na sowę z konkretami - gdybyś potrzebowała pomocy w jakiejś sprawie - mniejszej, większej, każdej - nie wahaj się do mnie napisać. Kent było mi domem przez wiele lat, jest mi bliskie - wątpię, żeby kiedyś miało stać się inaczej.

Wyczekuję naszego spotkania,
Melisande

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia