Tatsu

10.10.15 14:29

First topic message reminder :

Tatsu

Dwuletnia, przywieziona przez Percy'ego z jednej z podróży. Chociaż jej imię z japońskiego oznacza smoka, nie mogłoby być słabiej dopasowane do jej temperamentu; trudno zauważyć w niej jakiekolwiek, nawet śladowe ilości dumy czy dostojeństwa. Z natury przyjacielska i gapowata, wesoło wita się z każdym znajomym i nieznajomym czarodziejem, a zbyt dokładnie wyczyszczone szyby w oknach są jej odwiecznym wrogiem.

Kod:: <div class="sowa"><div class="ob1" style="background-image:url('https://i.imgur.com/owuX9c9.png');"><div class="sowa2"><span class="p">Przeczytaj </span><span class="pdt"> Percival Blake </span><div class="sowa3"><span class="adresat"> ADRESAT </span><span class="tresc"> TREŚĆ WIADOMOŚCI <span class="podpis"> PODPIS </span></span></div></div></div></div>

podpisy:

[bylobrzydkobedzieladnie]

02.08.19 21:01

29 XII 1956

Percivalu, zacznę ten list od przeproszenia, że odpowiedź wysyłam do Ciebie dopiero teraz. Kilka rzeczy złożyło się jednak na opóźnienie listu, a były one niecierpiące zwłoki, dlatego mam nadzieję, że to zrozumiesz.

Gratuluję sukcesu - nie zawiodłeś złożonego w Tobie zaufania i mogę Ci powiedzieć, że w moich oczach dobrze rokujesz. Z chęcią powierzyłbym Ci zadanie zajęcia się tą kwestią dalej, jednak jedynym, co obecnie mogę Ci zaoferować są podziękowania za pomoc i zapewnienie, że uciekinierzy zostaną otoczeni najlepszą opieką, jaką tylko mogą w obecnej sytuacji doświadczyć. Jestem pod wrażeniem Twoich umiejętności i muszę przyznać, że utrzymałeś dobre wrażenie, które wywarła na mnie nasza wspólna wycieczka do Domu Petriego. W dalszym ciągu jestem też zainteresowany wspólnym treningiem magicznym. Mam wolny dzień 6. stycznia i, oczywiście tylko jeżeli w zamian za wiedzę z zakresu obrony przed czarną magią jesteś w dalszym ciągu skłonny pomóc mi z moimi umiejętnościami ofensywnymi, chciałbym zaproponować mały sparing. Znam doskonale nadające się do tego miejsce, w którym możemy liczyć na pełen spokój.

Przy okazji chciałbym Ci też życzyć, żeby nadchodzący rok 1957 był dla Ciebie łaskawszy niż poprzedni i przyniósł jak najwięcej światła oraz trafnych decyzji.
Wszystkiego dobrego, Percivalu.

06.08.19 12:45

5 stycznia 1957

PercivaluWybacz, że piszę ten list dopiero teraz, ale wcześniej nie potrafiłem się zebrać do nakreślenia chociażby tych kilku słów. Jednak emocje po grudniowym ataku osiadły i najwyższy czas wrócić do normalnego życia, a przynajmniej do tego, co z niego zostało. Chciałbym jeszcze raz serdecznie Ci podziękować za pomoc. Nawet nie chcę myśleć w jaki sposób zakończyłaby się ta walka gdyby nie Twoja różdżka. Słyszałem też od siostry, że pomogłeś jej wczoraj w porządkowaniu lokalu. Doprawdy, nie wiem jak się Tobie odwdzięczę! Na razie mogę Cię jedynie zapewnić, że masz u mnie dług wdzięczności.
Florean
PS Przy okazji oddaję płaszcz i przesyłam niewielkie opakowanie lodów. Mam nadzieję, że trafiłem ze smakiem.

11.08.19 21:50

28 grudnia '56

Drogi P., Żywię gorącą nadzieję, że Twoje myśli nie poszły torem oskarżania mnie o zapomnienie. Dzisiejszy świat jest zajmujący dla ludzi takich jak ja. Podejrzewam, tylko odrobinę, że ktoś taki jak Ty mógłby oczekiwać od kogoś takiego jak ja, że wypowiem Chłoszczyść, celując w bałagan dzisiejszego świata. Nie zdziwię się, jeśli nie pamiętasz nawet jak brzmiała treść Twojego własnego listu, jednak utkwił mi on w pamięci głęboko i wracał wielokrotnie, aż w końcu znalazłam chwilę by chwycić za pióro i zebrać wszystkie targające mną myśli i przelać je tutaj.

Wspominałeś, że ciąży na Tobie odpowiedzialność, przez którą musisz zataić pewne sprawy, jednak nie śmiałabym być tak bezczelna, by oczekiwać od Ciebie, że wyjawisz je na tych kilku poblakłych kartkach. Każdy z nas ma tajemnice, każdy z nas kryje coś w głębi serca. Odgadnięcie Twojej pozycji zapewne nie przysporzyło mi żadnych problemów, gdyż znajduję się na pozycji podobnej. Uniosłam swoją różdżkę w tej wojnie. Zapewne skutek tego już odczułeś w kościach, odmyty z nałożonego na świat chaosu.

Niezwykle przykro mi to słyszeć, mam wrażenie, że z Twoich słów płynie szczery smutek z powodu tych wydarzeń. Jestem w stanie nawet stwierdzić, że jesteśmy pod tym względem zupełnie różni, jednak rozumiem, czemu w Twoich myślach są wątpliwości i strach przed tym, by myśleć, że to co robimy jest nieuniknione. Jednak świat, uczucia - to wszystko jest zbyt piękne by było wyłącznie dziełem przypadku. Przeznaczenie tłumaczy tak wiele, wszystkich nas ciągnie to pewnych wydarzeń, jeszcze piękniejszych. Nie zrozum mnie źle, również straciłam wiele - straciłam ojca. Pracował w Ministerstwie tego feralnego dnia. Zapewne zapłacił cenę, ponieważ nie chciał nie unieść różdżki. I również trudno jest przyjąć, że coś tak okrutnego było częścią jakiejś nieuchronnej przyszłości.

Odeszłam od tematu, przepraszam! Chodziło o coś zupełnie bardziej prostego i prozaicznego. W ciągu ostatniego najbliższego czasu coraz częściej moja magia wiąże mnie ze smokami, dlatego takim zaskoczeniem było dla mnie, gdy wspomniałeś o swoim zawodzie. Tak trudno uwierzyć mi, że to przypadek.

Mam nadzieję jeszcze, że Tatsu ucieszy się na widok starego przyjaciela. Nie zapomnij mi wspomnieć jak Twoje zdrowie! Ja dostałam naprawdę paskudnej grypy i pisząc ten list muszę leżeć pod najgrubszą pierzyną jaką mamy w domu! M.

14.08.19 13:37

Przeczytaj Lucinda Selwyn

Percy, mam szczerą nadzieje, że u Ciebie wszystko w porządku. Tyle się ostatnio działo, że kompletnie się zatraciłam gubiąc przy tym poczucie czasu.

Jak się czujesz? Jak idą ćwiczenia? Wybacz mi proszę, że tak niewiele mogłam zrobić. Teraz kiedy cały ten kurz opadł chętnie pomogę, oczywiście jeżeli całkowicie się ostatnim razem nie zraziłeś.

Uważaj na siebie,

Lucy

15.08.19 14:32

Przeczytaj Anthony Macmillan

SzP Percival

Puddlemere, 19.01. br.

Szanowny Percivalu Notcie,

Wybacz, że korzystam z Twojego starego nazwiska. Nie mam na celu urażenia Twojej osoby poprzez jego wspominanie. Nie znam niestety nowego nazwiska, którego postanowiłeś używać. Nie wiem jak to dla Ciebie zabrzmi, ale dla mnie zawsze pozostaniesz Nottem. Nottem, dla którego będę mieć zawsze najwięcej poszanowania spośród wszystkich istniejących. Oczywiście wybacz mi także te słowa, ale niestety przemawia przeze mnie duch mojej rodziny, tak samo jak przez Ciebie przemawia Twój, a przynajmniej tak wnioskuję. Staram się jednak pokazać, że niczego nie chcę Tobie zarzucić.

Chciałbym podziękować Tobie za to, co uczyniłeś wtedy, mam nadzieję, że rozumiesz jakie wydarzenie mam na myśli. Długo walczyłem sam ze sobą i ze swoją naturą, żeby skreślić ten list – za co ponownie proszę o wybaczenie. Powinienem go wysłać dawno temu, ale niestety, najwyraźniej każdy Macmillan musi mieć w sobie coś z uparciucha. To, co dało mi do myślenia, to rozmowa z pewną damą, której bardzo ufam, a która przekonała mnie do tego, że może warto byłoby Tobie zaufać i przejść przez moje uprzedzenia. Muszę przyznać, że ma rację. Głupio się zachowałem nie wysyłając dotychczas podziękowań za to, co zrobiłeś. Twoje słowa tego dnia, bez względu na ocenę innych oraz to, że nie uciekłeś jak większość szlachciców sprawiła, że zyskałeś na moim uznaniu. Przyznaję, że jesteś dzielną osobą.

Wybacz jednocześnie za te dość patetyczne słowa (być może). Chcę jedynie podkreślić swój błąd i dziecinne zachowanie, a jednocześnie podziękować Tobie za wszystko, co zrobiłeś. Chciałbym życzyć Tobie przyjemnego Nowego Roku, choć niestety spóźniłem się dobre dwa, trzy tygodnie. Mam nadzieję, że możesz teraz odetchnąć pełnymi płucami od tego, co zapewne dotychczas przeżywałeś. Niech odwaga pozostanie Twoją dobrą cechą. Wyrażam przy tym nadzieje, że bez względu na Twoją i moją krew i powiązania rodzinne, moglibyśmy zacząć przyjazne relacje. Nie podziękowałem Tobie dotychczas za Twoją pomocną dłoń wyciągniętą w moją stronę. Zapraszam Cię wobec tego na szklaneczkę whisky, gdy tylko będziesz mógł przeznaczyć na naszą rozmowę trochę czasu.

Przesyłam serdeczne pozdrowienia,

Anthony Macmillan

15.08.19 22:47

Rineheart

Percy, O tej sprawie będziemy wiedzieć od dzisiaj my – ja i ty – nie rozgłaszaj tego nikomu, a list spal, w pamięci jedynie zachowując najważniejsze informacje. Kluska dotrze do Ciebie późnym wieczorem, porą, gdy najbardziej prawdopodobne będzie, że nie zostanie złapana. Być może dotrze później – będzie to znak, że omijała niebezpieczeństwa. Jeśli zobaczysz na pergaminie choć jeden znak, że czyjeś obce łapy go tknęły, spal go, a Kluskę natychmiast odeślij.
Do moich rąk trafił raport sprzed tygodnia, w którym pisano o smoczych jajach (niby obłożone są klątwą, ale nie wiem, czy to stan faktyczny). Jeden ze świadków, teraz osadzonych w Tower, mówił, że stanowiły rodzaj łupu, dzięki któremu miała zostać dokonana transakcja, ale nie doszła ona do skutku, a jaja zaczęły swoją podróż w różnych kręgach. Mam informacje o trzech właścicielach, z czego dwóch nie żyje, trzeci ukrywa się gdzieś w okolicach Kinloch Hourn. Szkocja. Nie wiem, co moglibyśmy tam zastać – kolejnego trupa czy szalonego hodowcę z trzema smoczętami, ale wciąż Cię to interesuje? Na nasze szczęście wróciła teleportacja, zadanie jest teraz odrobinę łatwiejsze. Śledztwo zostało porzucone, możesz się domyślać z jakiego powodu. Daj mi znać najszybciej, jak będziesz mógł. Jackie

16.08.19 0:34

11.01.1956 Spal ten list

P.Spal ten list, a sowy nie odsyłaj z powrotem - jest mała i nikt nie zauważy jej zniknięcia z Sandal Castle. Nie powinnam do ~~lorda~~ Ciebie pisać, a Ty nie powinieneś znać mojej tożsamości - ryzykuję tylko dlatego, że taka byłaby wola mojej Pani.
Pani jest bardzo osłabiona i nieprzytomna, ale żyje. Wasz syn też. Wydaje się silny i zdrowy, w przeciwieństwie do swojej matki. Ktoś, kto nie opuścił lady Isabelle

16.08.19 19:29

Przeczytaj Lucinda Selwyn

Percy, tak w obecnej sytuacji chyba ciężko mówić o jakimkolwiek porządku, ale naprawdę cieszę się, że wbrew temu wszystkiemu jest po prostu lepiej. Na szczęście całe to szaleństwo, które miało miejsce na Pokątnej ominęło mnie szerokim łukiem. Co nie zmienia faktu, że martwię tym coraz bardziej. Czuje, że to jedynie wierzchołek góry lodowej, wiesz?

Musisz na siebie uważać. Wiem, że ukrywanie się nic nie zmieni i ja także nie byłabym w stanie z rezygnować z dawnego życia, ale sam wiesz jak niebezpieczne to wszystko bywa. Po prostu uważaj.
Nie przejmuj się ćwiczeniami. Na siłę to i tak nic nie da. Po prostu mnie odwiedź i wtedy razem ruszymy z miejsca. Ja też chciałabym się z Tobą zobaczyć, Percy. Koniec miesiąca dość boleśnie uświadomił mi, że jednak nie jesteśmy niezniszczalni.

Zostałeś ojcem, Percy. Bez względu na sytuacje i bez względu na to jak będzie ona wyglądać w przyszłości. To wielki powód do dumy. Widziałeś się z Isabelle? A może masz w planie to zrobić? Jeśli potrzebujesz mojej pomocy z czymkolwiek to wiesz, że możesz na mnie polegać? Czy pomimo kolejnych zmartwień gromadzących się w Twojej głowie uśmiechasz się na myśl, że jest na świecie malutki człowieczek, który jest częścią Ciebie? Ja naprawdę się cieszę! Na pozbycie się emocji będzie jeszcze czas, wiesz?

Lucy

11.09.19 2:25

Przeczytaj Szelta Vane

Panie Blake,proszę się nie martwić - spokój jest od tego by go mącić zwłaszcza gdy mąciciel prosi o świstoklik twórcę świstoklików.
Myślę, że bez większych trudności byłabym w stanie zrealizować pańskie zamówienie, które z tego co zrozumiałam, tyczyć się będzie świstoklika pierwszej kategorii. Świstoklik taki musi zostać wytworzony w miejscu docelowej teleportacji. Ważne jest by przedmiot nie nosił w sobie żadnej innej magii. Odpadają więc wszelakiego rodzaju talizmany, magiczne medaliki lub jakkolwiek inaczej zaklęte przedmioty. Co prawda nie ma ograniczenia co do wielkości, jeżeli jednak chce go pan nosić przy sobie, jak również nie zmęczyć się w transportowaniu przedmiotu w miejsce domyślnej teleportacji - proszę mimo wszystko zwrócić uwagę na to by przedmiot był w miarę możliwości podręczny. Procedura zaklinania trwa przeważnie około godziny. Szkolenie - w zależności od tego, jak bardzo źle wspomina pan zajęcia numerologii ze szkolnej ławy, to od pół do sześciu godzin. Ceny wahają się od dziesięciu do trzydziestu galeonów w zależności od tego, jak długo życzy sobie pan by wytworzony świstoklik działał, potencjalnego spersonalizowania działania, ilości osób mogących użyć go w danej chwili - od tego też zależą ingrediencje, których należy użyć przy tworzeniu świstoklika. Najtańszy, jednorazowy, najpospolitszy wymagać będzie wykorzystania księżycowego pyłu. Najdroższy, wielorazowy, specjalistyczny - sproszkowanego meteorytu. Najlepiej niech pan po prostu pomyśli o tym czego pan potrzebuje oraz jaki posiada pan budżet, a pomogę w wyborze ingrediencji oraz najkorzystniejszej dla pana opcji.

Jeżeli się pan zdecyduje i będzie chciał się pan umówić na realizację zamówienia to proszę wysłać list z takim zamiarem przynajmniej dzień wcześniej z podaniem miejsca spotkania. Jeżeli byłaby możliwość preferowałabym godzinny poranne między piątym, a dziesiątym stycznia.

Ach, jeżeli można wiedzieć - jak nazywa się pański przyjaciel?

Pozdrawiam
Shelta Vane

11.09.19 13:04

Przeczytaj 20.01.1957

Drogi Percivalu, Wybacz, że zabieram Ci czas. Nie chcę się narzucać, jednak chyba tylko Ty możesz mi w tej sytuacji pomóc. Nie martw się jednak, to nie sprawa zdrowia, czy bezpieczeństwa.
Niedawno dostałam zlecenie na pracę związaną ze smokami. Mam stworzyć duży fresk w prywatnej posiadłości, który będzie przedstawiał jak najbardziej realistycznego, wielkiego gada. Mam dużo czasu do wykonywania tego zlecenia, ale niestety, dostęp do danych związanych z tymi stworzeniami jest mocno ograniczony. Dobrej jakości ilustracji nie ma zbyt wielu, w londyńskim zoo ich nie zobaczę, a gdy już szperam w bibliotece to za każdym razem ~~przeszkadza mi ten fircyk-smokolog, przez którego nie mogę znaleźć potrzebnych mi informacji~~ coś staje na mojej drodze.
~~W trakcie naszej kłótni~~ Po pojedynku wspominałeś coś o rezerwacie smoków. Jesteś z nim jakoś bliżej związany? Gdyby była taka możliwość, bardzo chciałaby ujrzeć te stworzenia na żywo; to częsty motyw w sztuce i zwiększenie wiedzy na temat ich wyglądu oraz anatomii przyda mi się zarówno teraz, jak i przyszłości. Głupio mi prosić o możliwość wstępu do rezerwatu, ale byłabym wdzięczna za taką możliwość, o ile to nie stanowi dla Ciebie problemu. Jak wspominałam, czas mnie nie goni, szczególnie, że tworzenie wstępnych szkiców byłoby wygodniejsze w marcu lub kwietniu, gdy temperatury pójdą nieco do góry.

Jeszcze raz przepraszam za zabieranie Ci czasu. Pozdrawiam,

Gwen Grey

13.09.19 0:31

Przeczytaj 23.01.1957

Drogi Percivalu, Zdaję sobie jednak sprawę z tego, że sam nie znajdujesz się w najbardziej komfortowej sytuacji i nie chcę stanowić problemu. Mam nadzieję, że zaczyna Ci się układać mimo październikowego incydentu.
Choć magiczna polityka nie jest obecnie sprzyjająca dla przeciętnego czarodzieja to raczej nic mi na tę chwilę nie grozi: niemagiczna część Londynu jest obszerna, a osoby znające się na czarach często jej nie znają. Wtopienie się w tłum i unikanie niezbyt przychylnych spojrzeń nie jest więc trudne. Szczerze przyznam, że podejście popleczników tego-którego-imienia-nie-wolno-wymawiać wydaje mi się niezbyt mądre. Z jednej strony nie są przychylni mugolskiemu środowisku, z drugiej – zdają się nic o nim nie wiedzieć, więc… właściwie nie wiedzą, jak z nim „walczyć”. Dobrze dla nas, głupio z ich strony, nie sądzisz? Czarodziejska, antymugolska szlachta chyba nie należy do szczególnie inteligentnej grupy.
Łowca smoków? To musi być fascynujące zajęcie – sama nazwa kojarzy mi się z literaturą przygodową. Albo z filmami! Nie odwiedzam często kin, ale kilka lat temu oglądałam z rodzicami „Mark of the Gorilla”. To była naprawdę fascynująca przygoda. W każdym razie, naprawdę nie chcę na Ciebie naciskać. Mam świadomość, jak niebezpieczne są smoki. W ostatnim czasie szukałam ich ilustracji w książkach i jednocześnie nieco o nich poczytałam. Nie mam oczywiście pełnej wiedzy, a rzeczywistość pewnie okaże się zgoła inna, niż teoria, jednak wydaje mi się, że mam świadomość, na co się porywam. Nie potrzebuję obietnicy zobaczenia smoka z bliska: to byłoby ciekawe doświadczenie, jednak to wszak żywe stworzenia. Nie można ich do niczego zmusić.
Jeśli naprawdę nie masz nic przeciwko, po prostu podaj mi dogodny dla siebie termin; ja postaram się dostosować, moja praca jest dość elastyczna.

PS Czy używanie Twojego imienia i nazwiska w listach na pewno jest dla Ciebie bezpieczne?

Pozdrawiam,

Gwen

13.09.19 23:39

Przeczytaj Szelta Vane

Panie Blake,Wygląda na to, że najistotniejszym czynnikiem będzie zatem nośność. Świstokliki stworzone ze srebrnego pyłu są wstanie przeteleportować na raz do pięciu osób, a ich moc pozwala na popełnienie dwóch użyć. Jeśli interesuje Pana przeteleportowanie większej grupy to w tym wypadku konieczne będzie wykorzystanie już sproszkowanego meteorytu - świstokliki z tego kruszcu pozwalają na trzy użycia.

9 stycznia, Teatr Minack - jak najbardziej odpowiada. Najwygodniej byłoby dla mnie, gdybyśmy spotkali się pod samym teatrem. Pan mnie potem zaprowadzi w docelowe miejsce. Jeżeli byłaby możliwość to prosiłabym o spotkanie o godzinie dziesiątej rano. Będę miała na sobie granatowy płaszcz oraz czerwony szalik. Co do szkolenia to nalegałabym by te przeprowadzić w jakiejś okolicznej gospodzie, a jeśli by Pan wolał - w mojej pracowni. Pogoda nie sprzyja naukom na świeżym powietrzu. Nie ma również konieczności zorganizowania czegoś ponad ingrediencji oraz przedmiotu.

Do zobaczenia!
Shelta Vane

15.09.19 2:33

Przeczytaj 1 I 1957

Percy Szczęśliwego Nowego Roku - mam nadzieję, że na przyszłe dziesięć udało nam się wyczerpać limit niefortunnych decyzji. Wybacz lakoniczność - sączenie pergaminów atramentem nie wydaje się ani wygodnym, ani rozsądnym posunięciem w nadrabianiu obszernych zaległości towarzyskich. Mam wrażenie, że kurz zdążył rozgościć się na naszych barkach i, szczerze powiedziawszy, zaczyna solidnie ciążyć. Z wielką chęcią się go pozbędę - za sprawą podejrzanie przychylnego losu na przestrzeni najbliższych dwóch tygodni znajdę czas w dowolne popołudnie, jeśli tylko zechcesz poświęcić mi parę chwil. Wybór miejsca pozostawiam Tobie. Ulysses

15.09.19 21:16

5 stycznia '57

Najdroższy P., Nim przejdę to tematu, który chciałam poruszyć tym razem, chciałabym tylko powiedzieć, by Twoje myśli nigdy nie uciekały w stronę takich zmartwień! Lekkie, niewinne myślenie pomaga przetrwać nawet najgorsze, najtrudniejsze burze, bo gdy kierujemy myśli na zło, które nas dotyka, zaczynamy tonąć i nie widzimy już nic poza tym. A świat ma przecież tyle kolorów, że czerń jest rzadkością i pokrywa jedynie kilka naszych dni z całej gamy całkiem kolorowych. Proszę Cię więc, byś nie myślał o przyszłości tak wiele. Skup się na teraźniejszości. W końcu możemy zobaczyć zachód słońca między śnieżnymi chmurami. Czy to nie wspaniałe? Zawsze uwielbiałam kolor pomarańczowy. Przypomina mi dzieciństwo.
Ten deszcz był przepiękny, jednak nie rozumiem skąd u Ciebie taki wniosek? Dane mi było jedynie go podziwiać.

Każdy ma przed sobą przyszłość. Przeznaczenie może istnieć i mieć na nas plan, jednak nie wieszczy jest taki, jaki klaruje się przed Twoimi oczami. Nawet jeśli ono istnieje, nie możemy tylko siedzieć i oddać się potulnie w jego ręce. Jeśli tak zrobimy, nie osiągniemy nic i zginiemy jak kolejne ziarnko piasku na świecie. W Twoich słowach jest tyle zrezygnowania i smutku, a nie powinno być. Powinieneś kroczyć, nie bacząc na przyszłość, która wydaje się być czarna i smutna. Spróbuj pokazać, że nadal chcesz o nią zawalczyć. O lepsze, jaśniejsze dni.

Możliwe, że wyraziłam się w temacie mojej magii dosyć niejasno. Spieszę z wyjaśnieniem. Miejsca, które wymagają tego, bym użyła odrobiny mojej magii kierują mnie w ich stronę. Moja pierwsza różdżka zawierała smocze serce. Teraz zaś moja różdżka zawiera smoczą łuskę, jak i rzeźba w drewnie łudząco je przypomina. Tak bardzo przepraszam, ale nie mam zielonego pojęcia co może oznaczać imię Twojej sowy, więc kompletnie Cię to nie zdradziło w żadnym wypadku. Nie mam wiele wspólnego ze smokologami, a jedyne co wiąże mnie ze smokami to fakt, że ukochałam sobie latanie. Czasem żałuję, że nie mam skrzydeł.

Mogę się pochwalić, że gdy w Dolinie Godryka puszczono fajerwerki, kichnęłam w dokładnie tym samym momencie! Niesamowite, prawda? Przeziębienie kompletnie nie zatrzymało mnie tego wieczoru w domu. Życzę Ci tego samego, a nawet jeszcze więcej. Czasami zastanawiam się czy Twoje oczy są tak smutne jak Twoje słowa i gdzieś w głębi mam nadzieję, że jednak czasem błyszczą blaskiem.

Bądź zdrów! M.

20.09.19 8:58

List był pisany drżącą ręką, a atrament rozmazany z powodu mokrych plam. Szyk zdań i ton korespondencji wcale nie brzmiały, jak zwyczajowe pisma od Isabelle.

Spal po przeczytaniu I.

~~Ukoch... Najdr... Perc...Mę...~~ Percivalu, Żyjemy i ~~nie mogę napisać nic więcej~~ mamy się dobrze. ~~Tęsk~~ Było bardzo ciężko, ale się udało. Przepraszam za opóźnienie - zaniemogłam, ale już w porządku.

Twój syn nazywa się James Benjamin. ~~Nad jego nazwiskiem jeszcze nie myślałam, może Carrowowie mu jakieś dadzą, to przerasta moje siły.~~

Najlepiej, abyśmy nie pisali do siebie już nigdy więcej, ~~to niebezpieczne~~ i zdajesz sobie chyba sprawę, że nie ma możliwości spotkania się twarzą w twarz. ~~Serce mi pę...~~
Każde z nas podjęło własne decyzje, z którymi będziemy musieli żyć.
~~Boję się...~~ Nic się nie martw, poradzimy sobie. I.

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia