Pracownia alchemiczna

Niestety, odcień eliksiru nie był do końca taki jaki być powinien. Przez chwilę obserwowała go z żalem – ale niestety nie zaryzykowałaby spożyciem go ani podaniem komuś, skoro kolor odbiegał od normy, co znaczyło, że na którymś etapie warzenia popełniła błąd. Wzdychając opróżniła i wyczyściła kociołek, żałując zmarnowania dobrej ingrediencji. Postanowiła więc przyrządzić coś innego i prostszego. Przekartkowała księgę ze spisem eliksirów bojowych, natrafiając na eliksir o dość złowieszczo brzmiącej nazwie: wężowe usta. Po lipcowym spotkaniu pozostała jej jedna porcja jaj widłowęża, a podejrzewała, że zwiększenie umiejętności kłamania może się okazać przydatne. Zwłaszcza dla osób takich jak ona, które kłamać po prostu nie potrafiły.
Przygotowała składniki i zabrała się do warzenia. Dodała do kociołka muchy siatkoskrzydłe i skrzydełka bahanki. Zamieszała, by następnie dodać liście blekotu. Starannie wrzuciła do kociołka jaja widłowęża i znowu zamieszała zawartość wywaru. Na samym końcu dodała ogon szczura. Miała nadzieję że tym razem odniesie sukces, dzisiaj jej passa nie była zbyt dobra, dlatego zaniechała próby zrobienia Felix felicis. Może jutro będzie lepszy dzień? Dziś może była zbyt zmęczona.

| zużywam jaja widłowęża na wężowe usta

The member 'Charlene Leighton' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 90

Chociaż ten eliksir się udał – ucieszyła się, widząc podręcznikową barwę mikstury. Mogło się wydawać, że wężowe usta wyszły nawet silniejsze niż mogły być. To dobrze. Przelała zawartość kociołka do fiolek, postanawiając uwarzyć antidotum na niepowszechne trucizny. Miała jeszcze parę porcji podstawowego, więc przyda się jego silniejsza wersja.
Przygotowała składniki. W odpowiednich odstępach czasowych dodała do kociołka kolce jeżozwierza, liście moly i pokrzywę. Zamieszała kilka razy, po czym z woreczka wyłuskała wysuszony, bryłkowaty bezoar. Po dodaniu go zaczęła mieszać jeszcze staranniej, aby rozpuścił się w cieczy. Dodała jeszcze pokrojony na kawałeczki imbir o charakterystycznym zapachu, który po rozkrojeniu go wypełnił jej najbliższe otoczenie.
Miała nadzieję, że antidotum jej wyjdzie – w Mungu warzyła je regularnie, zwłaszcza gdy akurat przebywała na oddziale zatruć, gdzie często było potrzebne. Ale dla Zakonu także dobrze byłoby go trochę mieć.

| zużywam bezoar na antidotum na niepowszechne trucizny

The member 'Charlene Leighton' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 40

| 04.09

Po spotkaniu z Cecily Charlie wróciła do domu, zamierzając uwarzyć jeszcze coś na jutrzejsze spotkanie Zakonu. Miała zamiar posiedzieć dziś do późna, do oporu; oby jej dzisiejsza passa była lepsza niż wczoraj, kiedy to zmarnowała trochę cennych ingrediencji. Niestety ilość składników nie była nieograniczona, choć miała nadzieję, że jutro na spotkaniu uda jej się uzyskać coś, z czego będzie mogła wykonać kolejne magiczne specyfiki dla Zakonników.
Zjadła coś na szybko i zeszła do swojej pracowni w piwnicy, zabierając się do przygotowania swojego stanowiska pracy. Był już wieczór, ale jutro miała wolne, więc mogła tu siedzieć choćby i całą noc, a rano przed spotkaniem złapać choć kilka godzin snu.
Przejrzała swoje zapasy składników, podejmując decyzję co do tego, co mogłaby uwarzyć. Zdecydowała się zacząć od maści z wodnej gwiazdy, mając gorącą nadzieję, że ten dobrze jej znany z Munga eliksir wyjdzie. Wypełniła kociołek wodą i podgrzała ją, a w czasie kiedy ta osiągała odpowiednią temperaturę znalazła niezbędne składniki.
Liście moly oraz wodną gwiazdę dokładnie posiekała. Dodała do kociołka najpierw pierwszy składnik, a następnie gwiazdę, po czym zamieszała zawartość kotła. Odpakowała swoją już niestety ostatnią paczuszkę jagód z jemioły i wrzuciła je do eliksiru, po czym odczekała kilka minut do dodania kolejnego składnika, którym miały być pijawki. Utarła je w moździerzu na papkę, którą następnie wrzuciła do kotła. Mieszając, wrzuciła do eliksiru jeszcze błękitne piórka ze skrzydeł memortka. Po dodaniu wszystkich składników i zamieszaniu odpowiednią ilość razy musiała odczekać i upewnić się, czy eliksir przybrał odpowiedni, podręcznikowy kolor i zapach.

| zużywam jagody z jemioły na maść z wodnej gwiazdy (ST 50)

The member 'Charlene Leighton' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 42

Maść wyglądała na całkowicie udaną. Miała ładny, zielony kolor i dobrą konsystencję. Zanim jeszcze zgęstniała Charlene starannie przelała ją do opisanych pojemniczków i zatkała je, po czym odstawiła na półkę z gotowymi eliksirami. Zadowolona z efektu wróciła do kociołka i wyczyściła go przed warzeniem kolejnego eliksiru. Ośmielona pierwszym sukcesem postanowiła przygotować coś trudniejszego – złoty eliksir, który czasem warzyła w Mungu, ale w domowych warunkach o wiele rzadziej. Był trudny do dawkowania bez dobrej wiedzy z zakresu anatomii, ale wiedziała, że w Zakonie znajdowało się kilkoro utalentowanych uzdrowicieli, którzy z pewnością poradzą sobie z używaniem takiej mikstury.
Biorąc pod uwagę, ile czarnej magii panoszyło się po świecie, taki wywar mógł się bardzo przydać. Miała jeszcze jedną figę abisyńską, więc odnalazła ją i obrała ze skórki, po czym pokroiła na kawałki. Kiedy eliksir osiągnął odpowiednią temperaturę, dodała najpierw jeden ze składników dodatkowych, rogate ślimaki, a następnie dodała pokrojoną na cząstki figę abisyńską i zamieszała. Następnie dodała pokrojone liście wijołapki oraz pięć świeżych kwiatów stokrotki, które wciąż jeszcze można było znaleźć na wrześniowym trawniku. Na koniec wlała do kociołka trochę krwi memortka, dopełniając odpowiednią ilość składników zwierzęcych i roślinnych niezbędnych w warzeniu eliksirów leczniczych.
Naprawdę miała nadzieję, że się uda i eliksir zaraz przybierze odpowiedni kolor. Czułaby się lepiej z myślą, że uzdrowiciele Zakonu mieli w wyposażeniu niezbędne środki mające leczyć skutki czarnej magii.

| zużywam figę abisyńską na złoty eliksir (ST 80)

The member 'Charlene Leighton' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 85

Złoty eliksir również wyglądał na udany, a nawet wyjątkowo udany. Charlie z zadowoleniem przelała uzyskane porcje do fiolek. Za sprawą swojej rozległej wiedzy z zakresu astronomii potrafiła maksymalnie wykorzystać możliwości serc, co było bardzo przydatne, bo mogła uzyskać więcej porcji z jednego składnika. Dzięki bardzo wytrwałej nauce i pasji wyprzedziła umiejętnościami swoją matkę, która była jej pierwszą nauczycielką tajników alchemii, choć nigdy nie pracowała zawodowo w Mungu ani innej instytucji, tak jak robiła to jej córka.
Po wyczyszczeniu kociołka Charlie zdecydowała się tym razem na jakiś eliksir bojowy. Eliksir kociej zwinności mógł się przydać, a miała jeszcze porcję włosia mantykory. Zaczęła od wrzucenia do gotującej się wody kilku piór sowy. Później dodała sierść kuguchara oraz pazury kuguchara. Zaczęła mieszać zawartość kociołka, wolną dłonią ocierając czoło. Włosy miała zaplecione w warkocz i przewiązane chustką, by nic nie wpadło do kociołka, ale para sprawiała, że zaczynało się robić nieco gorąco w najbliższym sąsiedztwie kotła. Następnie dodała serce wywaru – włosie mantykory, znów mieszając, by na samym końcu, po odpowiednim czasie, dodać kilka świeżych kwiatów trzepotki. Ucieszyłaby się, gdyby eliksir się udał, ostatecznie nie każdy mógł tak jak ona przemienić się w kota.

| zużywam włosie mantykory na eliksir kociej zwinności (ST 50)

The member 'Charlene Leighton' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 4

Niestety tym razem wyglądało na to, że szczęście jej nie dopisało. Eliksir był ewidentnie nieudany, więc z ogromnym żalem się go pozbyła i umyła kociołek, by na ściankach nie pozostał nawet ślad nieudanej mikstury. Zrobiła sobie chwilę przerwy na herbatę, ale później znowu wróciła do warzenia. Może powinna teraz wybrać coś prostszego – na przykład eliksir niezłomności. Był to prosty, ale przydatny i wydajny eliksir.
Kiedy woda się gotowała dokładnie utarła w moździerzu błyszczące, suszone pancerzyki żuków. Z jednego z licznych pudełeczek stojących na półkach wyjęła pióro hipogryfa. Po piórze, w odpowiednim odstępie czasowym w kociołku znalazł się róg garboroga – serce eliksiru. Zdecydowanie musiała zaopatrzyć się w większą ilość zarówno rogu, jak i innych często używanych serc. Na desce posiekała na drobno liście gryfonii, po czym uniosła ją i zsunęła listki prosto do kociołka. Zamieszała znowu, na samym końcu dodając gęsty, ciągnący się śluz gumochłona. Wróciła do mieszania, robiąc to jeszcze przez minutę czy dwie, a następnie zgasiła płomyk pod kociołkiem. Oby tym razem się udało. Eliksiry lecznicze były bardzo ważne, ale chciała zadbać również o zapasy bojowych.

| zużywam róg garboroga na eliksir niezłomności (ST 30)

The member 'Charlene Leighton' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 83

Ale eliksir niezłomności się udał. Najwyraźniej nabrała już na tyle dużą wprawę w warzeniu go, że psuła go stosunkowo rzadko, w końcu był to jeden z najczęściej warzonych przez nią eliksirów bojowych. Uzyskane pięć porcji znalazło się w fiolkach. Trzy eliksiry udane, jeden nieudany – jak na razie prezentowało się to całkiem korzystnie, oby było tak dalej.
Zawahała się przez chwilę nad tym, co mogłaby uwarzyć w następnej kolejności. Niewątpliwie było jeszcze kilka mikstur, które chciała koniecznie przygotować przed nadchodzącym spotkaniem. Może jeszcze parę porcji eliksiru kociego wzroku, skoro eliksir kociej zwinności nie wyszedł?
Ten eliksir nie miał konkretnego serca, więc znowu, tak jak poprzednio, użyła włosia akromantuli. Tej plugawej ingrediencji nie mogła zużyć do eliksirów leczniczych, ale w eliksirze bojowym mogła spełnić swoją funkcję. Po zagotowaniu wody dodała do kociołka łuski ramory i dżdżownice. Zamieszała, by następnie dodać odrobinę nalewki z pięciornika kurze ziele. Po zamieszaniu przesypała do kotła zawartość jednej porcji włosia akromantuli. Pajęcze włoski wylądowały w wywarze, gdzie na samym końcu miała dodać ślinę dzikiego kuguchara. Odkorkowała małą fiolkę, po czym przelała do eliksiru jej zawartość. Eliksir ułatwiający widzenie w ciemności mógł się przydać.

| zużywam włosie akromantuli na eliksir kociego wzroku (ST 25)

The member 'Charlene Leighton' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 81

Ten eliksir także był udany, więc po chwili kolejne pięć fiolek stało na półce. Mogła więc zająć się dalszą pracą. Był już późny wieczór, ale mimo zmęczenia nie zamierzała się poddawać. Skoro (przynajmniej na razie) szło jej dobrze, wytrwale kontynuowała dalszą pracę. Tym razem zamierzała znowu uwarzyć coś leczniczego. Po chwili zastanowienia padło na eliksir natychmiastowej jasności, mógł się przydać. Wszelkie specyfiki lecznicze mogące uleczyć obrażenia od czarnej magii były teraz na wagę złota.
Wzięła się do pracy. Dodała do kociołka włosie kuguchara oraz małą garstkę czarnych jagód. Ususzony korzeń mandragory posiekała na drobno, przelotnie przypominając sobie doświadczenia z żywymi mandragorami w szklarniach Hogwartu podczas lekcji zielarstwa. Zamieszała i po chwili w kociołku wylądowały cząstki korzenia. Następnie dodała kolce jeżozwierza oraz listki krwawnika kichawca. Zamieszała dokładnie, po czym wyłączyła płomyk pod kotłem. Udany eliksir powinien przybrać intensywnie pomarańczowy kolor i wydzielać ostrą woń.

| zużywam mandragorę na eliksir natychmiastowej jasności (ST 60)