Poczta Frances

19.01.20 8:50

First topic message reminder :

Moria

Moria to pięcioletnia samica płomykówki zwyczajnej. Mierzy 35 centymetrów wysokości i waży około 350 gram. To sowa o smukłej sylwetce, długich i wąskich skrzydłach i czarnych oczach. Moria jest sową bardzo ciekawską i rozmowną, często odzywa się wysokim, dźwięcznym i trochę przeraźliwym głosem, zwykle gdy coś ją zaciekawi. Uwielbia być głaskaną ale jeśli jej nie podpasujesz z pewnością Cię dziobnie.

[bylobrzydkobedzieladnie]

15.01.21 18:19

Przeczytaj Primrose E. Burke

Droga Frances! Jak mogłabym odmówić takiej prośbie? Będę zaszczycona móc odprawić ceremonię i sprawić, że staniesz się panią Wrońską. Jest mi niezwykle miło, że to właśnie o mnie pomyśleliście jako o osobie, która jest odpowiedzialna za wasz dzień. Powiedz tylko kiedy i gdzie, a zjawię się na pewno. Primrose

16.01.21 0:38

Przeczytaj Kto to?

Franiu, Twoja troska jest niesamowita, ale sama wiesz, że pozostaniemy tu tak długo, póki nas siłą stąd nie wygonią. To nasze życie, nasze gniazdo, nasze wszystko. Trudno mi pomyśleć o tym, że mogłabym być gdziekolwiek indziej, ale zrobię to, opuszczę port, jeśli tylko w ten sposób będę mogła obronić bliskich i siebie. Tu jest coraz gorzej, niestety. Będę Cię informować, jeśli coś się zmieni, obiecuję.

Wroński?! Zbój przeklęty z Nokturnu i cholernie mądra dziewczyna, która uciekła z portu do spokojnej wioski. No to się porobiło. Wiesz, Fran, przyznaję, że to jeszcze większa niespodzianka i chociaż czytam te śliczne słowa o zakochaniu, to trudno mi zrzucić wizje jego niecnych przygód i niezbyt... szlachetnych profesji. Pewnie, że Keaton Cię ostrzegał. To nie jest kawaler z rodzinnych marzeń. I trudno mi myśleć o nim jako o nie gnojku. Zakochałaś się, przyznaje, potrafi być czarujący, ale to wciąż on. Mimo to czasami to się wszystko tak plączę, że próżno szukać w tym sensu. I chociaż wściekam się teraz niesamowicie, bo boję się, że mógłby Cię skrzywdzić... To nikt z nas nie może Cię zmuszać do porzucenia tych decyzji. Piszesz o nim tak, jakby stał się kimś innym niż ten typ, którego znam ja. Aż trudno w to uwierzyć, czyżby się zmienił? Gówno wiem o miłości, ale wydaje mi się, że czasami włazimy w coś, co niekoniecznie jest rozsądne i że nie za bardzo da się to powstrzymać. Tylko uważaj na siebie, z niego jest niezły numer.

Przyjdę. Ale nie myśl, że nie będę mu się bacznie przyglądać. Jeśli ten skurczybyk daje Ci szczęście, to zniosę go. I mam nadzieję, że to wszystko nie jest jakąś jego fałszywą kombinacją. Że naprawdę jesteś dla niego ważna. Philippa

16.01.21 1:44

Przeczytaj 21 września 1957

Droga Frances,
Chciałabym inaczej zacząć ten list, lecz nie potrafię. Raptem tego ranka dowiedziałam się o śmierci mojego kuzyna… Wstrząsnęło to całą moją rodziną. Los najwyraźniej co roku mnie nie oszczędza, a śmierć kroczy tuż obok mnie. Czasem tracę wiarę w lepsze jutro… Jeden zowąd śmierć sobie wybiera, ale drugi tą śmiercią umiera. Niesprawiedliwe, prawda?
Praca… Cóż, zostałam zatrudniona w smoczym rezerwacie. Nie wiem na jak długo, jednak narzekać nie mogę. Szampana zachowaj na inną okazję, Franiu. Kiedyś może przyda Ci się bardziej.
Nie wiem jak z Naszym wyjazdem, nie chciałabym psuć Ci humoru moim. Mam też wrażenie, że powinnam zostać przy rodzinie, choć ciężko mi teraz o czymkolwiek decydować.
Pamiętasz trumnę w zwierciadle Gladrieli? Męczy mnie jej widok od tamtego dnia, a dziś… Dziś doszło do mnie, co mogło to oznaczać.
Być może… och, nie chcę, by zabrzmiało to źle, lecz czy nasz wyjazd mogłybyśmy przełożyć na październik? Chętnie przetestowałabym kremy, o których piszesz, ale odnoszę wrażenie, że nie będę czerpać pełnej radości… nie, gdy wiem, jak cierpi moja kuzynka. Powinnam być po prostu przy niej.
Najserdeczniejsze uściski,

Forsythia

17.01.21 1:52

Przeczytaj Kto to?

Fran, jestem ostrożna. No, o ile można tak mówić po odsiadce w Tower. I jestem uparta, ale znam swoje miejsce. Jeśli pozostanie tutaj będzie się wiązało z krzywdą bliskich i codzienną walką na śmierć i życie, to wyjadę. Bądź spokojna. Nie zamierzam wystawiać się na tortury. Jestem za młoda, by umierać. Jeszcze nie teraz. Ale też ciężko mnie przepłoszyć pierwszą lepszą akcją. Tu wciąż jest sporo ważnych dla mnie ludzi. Rain, Pani Boyle, Hagrid. Jest nas wielu, a wszystkich wygonić nie mogą.

Gardzę fałszywymi uczuciami wywołanymi przez magię. Wierzę, że znasz się na tym i nie dałabyś się podpuścić. I również nie zatrułabyś tym nikogo bliskiego. W porządku.
Kiedy o nim piszesz, wciąż próbuję sobie go takim wyobrazić, ale dalej widzę drania, który awanturuje się na widok pierwszego lepszego mugola. Może uda mi się w to wszystko uwierzyć. Wierzę jednak Tobie. Tylko proszę, bądź ostrożna i uważna. Jeśli coś wywoła Twój niepokój, to nie ignoruj tego, nie pozwalaj, by ktokolwiek Cię ranił. Daniel to ostry charakter. Sama pewnie wiesz. Nie daj mu się.
Fran, błagam, powiedz mi proszę, że to żart i nie przeliczasz uczuć? Słuchaj serca, choć... choć nie tak bezgranicznie, bo i ono potrafi zapędzić w kozi róg i całkiem pomieszać. Może to kiepska rada. Pewnie tak. Uważaj, po prostu uważaj. Pękłoby mi serce, gdyś ten skurczybyk coś Ci zrobił.

Nie obiecuję w pełni trzeźwego umysłu, ale moje oko i intuicję masz zawsze. Czekam zatem, bądźmy w kontakcie. Gdyby coś się wydarzyło, nie wahaj się wysłać sowy.

Philippa

17.01.21 1:58

Przeczytaj 22 września

Droga Frances,
Dziękuję.
Wierzę, że tak będzie, a przynajmniej próbuję wierzyć, chociaż życie wydaje się nie oszczędzać mnie i mych bliskich.

Wiem, jeszcze raz dziękuję. Póki co radzę sobie, muszę być jednak wsparciem dla mojej kuzynki, być dla niej. Jeśli tylko będę potrzebowała to napiszę niezwłocznie, dziękuję. Chociaż wolałabym nie zaprzątać Ci głowy moimi problemami, szczególnie teraz, gdy jesteś tuż przed ślubem.

Ja wiem, że to tylko fikcja… niemniej jednak ta wizja trumny mnie zastanawia. Muszę oswoić się ze śmiercią, po prostu. I pamiętam o Tobie cały czas, Franiu. Dziękuję.

Będę bardzo wdzięczna, jeśli możemy przesunąć to wszystko na październik. Chciałabym odpocząć, tak naprawdę odpocząć, a nie uciekać i zadręczać się myślami. Napiszę jak tylko będę w stanie… określić jakąkolwiek datę.

Oczywiście, jeszcze raz Ci dziękuję, Kochana.
Ściskam,

Twoja Forsythia

17.01.21 15:30

Przeczytaj 24 września 1957

Najmilsza Frances,
Przepraszam! Chcę po prostu dla Ciebie jak najlepiej.
Wiem, że jesteś i ogromnie Ci dziękuję. Wszystko jednak zaczyna się namnażać w zastraszającym tempie, odnoszę wrażenie, jakby początek jesień chciał ze mną igrać i popychać do dawnych – złych – nawyków, lecz… przyznam Ci się, że radzę sobie lepiej, niż bym się tego spodziewała. Być może to przez to, że skupiam się bardziej na mej drogiej kuzynce Aquili, niżeli na samej sobie. Opiekowanie się innymi pozwala mi oderwać od własnych rozterek, nie wiem czy jest to zdrowe. Podobnie jak praca… Och, Franiu, popadam chyba w pracoholizm. ~~Choć to chyba żadna nowość.~~
Dziękuję Ci jeszcze raz!

Całuję,

Forsythia

18.01.21 22:02

Przeczytaj J. Bojczuk

Kochana, Oj tak, doskonale wiem jakie księgi masz na myśli; regularnie przerabiam je z... aaaa zresztą to nieważne, niemniej na początek polecam te prostsze... figury, żeby za bardzo nie nadwyrężyć niektórych mięśni ; )
JAK TO SIĘ NIE ODBĘDZIE?! Przecież to prawie tak samo ważne jak sam ślub!!!! A Philippa? Inne dziewczyny z portu? Ooo, z nimi na pewno byś się nieźle zabawiła, kto wie, może nawet dałyby Ci kolejne wskazówki a propos konsumpcji małżeństwa? Rozważ to, serio. Ja sam bym wpadł na jednego albo opcjonalnie kilka głębszych, ale chyba mi nie wypada, skoro jestem mężczyzną.
Damy radę, najwyżej będę Cię bardzo mocno trzymał, a jeśli jednak zmienisz zdanie - pomogę w ucieczce, choć ufam, że obejdzie się bez takich ekscesów.

Jasne, będę pamiętać - zarówno o dostarczaniu Ci ingrediencji, które wpadną mi w ręce, jak i opcjonalnych zamówieniach. Jak wiesz w Londynie nie jest przyjemnie, więc być może pewnego dnia przyda mi się jakiś eliksir, który... hm, sam nie wiem, sprawi, że zniknę? Nawet nie wiem czy coś takiego istnieje, z eliksirów miałem Okropny i to naciągany. dziękuję i mocno ściskam, J.

20.01.21 14:43

Przeczytaj Kto to?

Drogi ktosiu wiedziałaś, że zawsze, ale to zawsze mogłaś i wciąż możesz przyjść. Choćby i gonili Cię przez cały Londyn. Broniłabym Cię, jak tylko potrafię. Nie zostawiłabym Cię. Nie wypieraj portu, a otrzymasz o wiele więcej, niż Ci się wydaje. Wybrałaś jednak, nie czułaś się tu dobrze, odnalazłaś swój świat o daleko stąd. Może tam jest więcej prawdy niż tu. ~~Może Ty nie chcesz się na naszą prawdę otworzyć.~~ Ale dobrze, myślę, że zdążyłyśmy już akurat na ten temat sobie porozmawiać.

Frances, ja nie jestem naukowcem, nie rozumiem, co Ty do mnie tu piszesz. Żaden ze mnie ekspert ani od liczb, ani od uczuć, ale biorę to wszystko na intuicję. Bywa cholernie myląca, ale nie wiem, jakoś łatwiej mi spojrzeć, poczuć i iść dalej, niż siedzieć nad tym, dłubać w pergaminach i czynić wielkie kalkulacje. Liczyć mogę co najwyżej monety w Parszywym. To jedno mi wychodzi. Nie wątpię, że umiałabyś dojść do jakiś genialnych wniosków i że opracowałabyś jakąś na to metodę, ale ludzie to ludzie. Czują się lub nie. Czas chyba pokaże, jak będzie.

Wiedziałaś, że dobrze wycelowane lamino potrafi zabić? I nie, nie zamierzam tego robić, choć dobrze by było nieco obić mu pysk i poturbować. Tak ku przestrodze. Nie chcę, byś skończyła jak mugolaki, które stanęły na jego drodze. To bandzior. Ale i ja święta nie jestem. Jak będzie trzeba, to przyjedziemy z Keatem i zrobimy porządek, zabierzemy Cię stamtąd. Tylko, cholera jasna, pisz, Frances, tym bardziej teraz.. przez przetwórnie ryb, wojnę i Parszywego jednocześnie ledwo chodzę na nogach, a litery mieszają mi się na pergaminie. Daj tylko sygnał, choć nie chcę, byś musiała uciekać przed krzywdą. Byś jej jakkolwiek doświadczyła. Philippa

20.01.21 17:21

Przeczytaj 28 września 1957 r.

Przykro mi, Frances, że moją troskę przyjmujesz jako fałszywą lub, co gorsza, nie widzisz jej wcale, interpretując tonę ostatnich listów jako mój egoizm i ataki wobec Ciebie. Naprawdę starałam się zrozumieć, powstrzymywałam emocje i poszukiwałam drogi porozumienia miedzy tym, co czuję, mając na uwadze Twoje dobro i bezpieczeństwo, a tym, co chciałabyś, bym poczuła. Jesteś spięta, poważna, nieobecna, oddalona ode mnie. Zakładasz złe rzeczy, nieprawdziwe. Nie byłoby tego wszystkiego, gdybym się nie interesowała, gdyby mi nie zależało. Twoja zbyt ładna suknia i zbyt idealne plany nie zakładają tam obecności ani mojej, ani naszego brata. Nie zdziwiłabym się, gdybyś tak naprawdę wcale nas nie chciała w tym swoim nowym życiu. Rani mnie to. Czuję, że Cię tracę. Nie zamierzam jednak w kółko się uginać.

Chciałam tam być, przy Tobie, spróbować. Ujrzeć, wiesz, tego nowego Wrońskiego, o którym tyle mówisz. Ujrzeć Ciebie szczęśliwą. Ale teraz już nie wiem. Roznosi mnie wściekłość, żal i smutek. Twoje święto spędzę we wstrętnej przetwórni ryb, w której wylądowałam po trudnej walce o dobro przyjaciół i o dobro portu. Nie uwierzysz, ale o Ciebie walczyłabym równie mocno i robię to dalej, choć tego nie dostrzegasz.

Dziękuję za eliksiry. Philippa

21.01.21 9:01

Przeczytaj 26 września 1957

Frances NO CO JA ROBIĆ MIAŁEM ZAATAKOWALI FILIPE TO BRONIŁEM STARALEM SIĘ NIE WYSZŁO, TO NIC TAKIEGO, MI DOBRZE WSZYSTKO TY SIĘ NIE MARTW
TROCHE POBILI TYLKO, JA JUŻ DOBRZE
PAN GOJL CZŁOWIEK W PORCIE WAŻNY JA MAM MU ROBOTY JAKIEŚ ROBIĆ CO TAM POWIE ALE W SUMIE TO NIE WIEM PEWNO JAKIEŚ BECZKI NOSIĆ MÓWIŁ I COŚ ŻEBY NA NOKTURN PÓJŚĆ
NIE CHCIAŁEM TAM LEŹĆ ALE POWIEDZIAŁ ŻE TAK ZROBI ŻE MI SIĘ NIC NIE STANIE ALE NIE WIEM

W PORCIE GORZEJ NIŻ BYŁO ŚMIERDZI JEŚLI WIESZ O CO MI CHODZI

UWAŻAM NA SIEBIE A U CIEBIE DOBRZE? BEZPIECZNA?

24.01.21 18:47

Przeczytaj J. Bojczuk

Droga Frances, O! Bardzo dziękuję za Twoje dary, myślę, że taki eliksir na pewno mi się przyda, już chyba nawet wiem do czego.
Na ślubie pojawię się i tak, możesz na mnie liczyć, będę Cię wspierał niezależnie od daty, przybędę choćby skały srały, a świat zaczął się walić.

A co do Twojego poprzedniego listu - cóż, postaram się jakoś urobić Philippę, to co ona sądzi o Twoim wybranku tak naprawdę nie ma znaczenia, dopóki Ty sama wiesz, że będziesz z nim szczęśliwa. A ludzie w porcie... teraz masz tam mnie, chyba możesz mnie już nazwać swoim przyjacielem? Jeśli zdążę - wpadnę na drinka przed ślubem, jeśli nie, widzimy się już na ceremonii, wierzę, że mimo nagłej zmiany daty będzie pięknie i wszystko wyjdzie tak jak sobie wymarzyliście.

Aha! Przesyłam Ci jeszcze kilka ingrediencji, bo u mnie tylko się kurzą, niektóre znalazłem jeszcze na zeszłorocznym Festiwalu Lata i od tej pory walają się gdzieś po kątach. Bez sensu. do zobaczenia niebawem,
ściskam, J.

do listu dołączam krew oraz dwa odłamki spadającej gwiazdy

26.01.21 20:17

Przeczytaj Belvina Blythe

Frances, Moje gratulacje! Co prawda jestem oburzona, że dowiaduję się dopiero trzy dni przed twoim wielkim dniem! Domyślam się jednak, iż musiało się dużo dziać w związku ze ślubem.

Kim jest twój wybranek?

Dziękuję za wszystkie eliksiry. Pamiętaj, że jeśli kiedykolwiek będziesz potrzebowała czegokolwiek, pisz śmiało.
Oczywiście, wyjaśnię ci wszystko przy dobrej kawie, gdy obie będziemy miały dość czasu, aby poplotkować o ostatnich wydarzeniach.

Bel

26.01.21 21:04

Przeczytaj Cillian Macnair

Fran, W jak najlepszym przecież złego diabli nie biorą, skarbie. W ostatnich tygodniach pozwoliłem, by pochłonęła mnie praca i kilka dodatkowych zajęć, co nadal uważam za dobrze spożytkowany czas.
Księgi, które powinny być wśród Zakazanych… zabrzmiało ciekawie. Zdradź mi trochę więcej o nich, a sprawdzę czy będę miał do takowych dostęp. Względem kamieni szlachetnych, to nie jest mój zakres działań, chociaż jeśli bardzo byś chciała, zajmę się tym. Mimo to proponuję byś skontaktowała się z Francescą Borgią, nie znam osoby bardziej zaznajomionej ze szlachetnymi niż Ona.
Względem pytania o małże, odwiedź Cranham, to wyjaśnię ci tę kwestię.

Cill

27.01.21 17:46

1 października Hagrid

Frances RACZEJ WYŁAZIĆ NIE MOGĘ BO TO CIĘŻKO, ALE TO NIE MA CO
JA TU W PORCIE BĘDĘ JAKBY CO
TY MÓWIŁAŚ, ŻE JAKIŚ ELIKSIR MOŻESZ MIEĆ ROBIĆ RZECZY TO JA SIĘ ZASTANAWIAM BO MOŻE BY MI SIĘ PRZYDAŁY

ŻYĆKO CIĘŻKIE TRZA UWAŻAĆ NA SIEBIE
A CO ROBISZ DO TEGO SZÓSTEGO PIŹDZIERNIKA, ŻE ZAJĘTA? WSZYSTKO W PORZĄDECZKU?

O NOKTURNIE TO ŻEM SŁYSZAŁ ALE E TAM MACHNĄĆ ŁAPĄ NIC TO JA DAM SE RADE ~~CHYBA~~
PRZESYŁAM CI RZECZY CO MOŻE NA ELIKSIRY DLA CIEBIE BY SIĘ NADAŁY BO MI TO NA NIC W SUMIE TO CI WYŚLĘ MASZ

DAJ ZNAĆ CZY TAM DOBRZE WSZYSTKO JEST

do listu w małej sakiewce dołączone był popiół feniksa i włosie buchorożca

28.01.21 10:13

Frances,

nie wiem, dlaczego podjęłaś taką decyzję. Nie będę udawał, że rozumiem. I właściwie chyba nawet nie do końca jestem w stanie zrozumieć.
Życzę Ci więc w takiej formie wszystkiego najlepszego.
Miałem coś dla Ciebie przygotowanego na ten dzień. Przesyłam to w zawiniątku dołączonym do listu. Zdecydujesz, czy będzie to pasowało do Twojej idealnej sukienki. I zrobisz z tym, co tylko zechcesz.

Coś nowego.
Srebrna bransoletka. Wiem, że jest prosta i bez żadnych ozdób i pewnie nie należy do najpiękniejszych, ale nie było mnie stać na nic innego.

Coś starego.
Guzik od płaszcza ojca, jedna z dwóch pamiątek, która mi po nim została. Może da się go wszyć w halkę albo materiał sukni, jakoś od spodu, tak, żeby nie było go widać? Nie znam się na tym.

Coś pożyczonego.
Broszka do włosów, którą matka miała na swoim ślubie. Nie martw się, nie mówiłem jej, po co mi to. Więc jeśli jeszcze nie wie, to ode mnie się nie dowie.

Coś niebieskiego.
Wstążka do wplecenia we włosy albo do zaplecenia wokół kostki, czy nadgarstka. Do owinięcia bukietu kwiatów?

Może zasłużyłem sobie na to, że odcinasz mnie od swojego życia.
Ja tak. Ale nie Philippa.
Zrobiłaby dla Ciebie wszystko. Czemu ją od siebie odtrącasz?
Jest Ci lepszą siostrą niż ja bratem.
Jeśli to kara za to, że jesteśmy sobie bliscy, to zastanów się, czy karzesz ją, czy siebie.

Raz jeszcze - wszystkiego najlepszego, Frances.
Mam nadzieję, że ten dzień będzie wyglądał tak, jak go sobie wymarzyłaś.

Keat

list wysłany niedługo po otrzymaniu przez Philippę tego od Frances; w zawiniątku znajduje się coś niebieskiego, coś nowego, coś starego i coś pożyczonego

Organizacja

Aktualizacje

Kartoteki

Poszukiwania

Wydarzenia